ειμαι εδω και 2 χρονια σε ενδιαμεση κατασταση
Γεια σας και χρονια πολλα
μετα απο πολλα χρονια παλης με την ΔΤ , μετα απο εξαρση ανορεξιας και μετα βουλιμιας με εμετους και τελος υπερφαγιας, ειμαι εδω και 2 χρονια στασιμη. παιρνω φυσικα αγωγη απο ψυχιατρο κλπ, αλλα εχω κανει και μονη μ δουλεια για να το ξεπερασω. θελω να τονισω και να προσθεσω πως το βαρος μ ειναι σταθερο αυτα τα 2 χρονια και οι οποιες αυξομοιωσεις ειναι το πολυ 2 κιλα πανω 2 κατω.
θα ηθελα να πω σε ολα τα κοριτσια εδω μεσα που βιωσαν,ξεπερασαν ή συνεχιζουν να περνανε το ιδιο, να μην απογοητευονται. ξερω πολυ καλα απο 1ο χερι οπως κ εσεις, πως ειναι μια κολαση οι ΔΤ.
αυτο που εκανα μετα την ανορεξια μου ηταν να αφησω τον εαυτο μου να φαει. οτι βρωμικες τροφες ειχα στερηθει με τις διαιτες και οι οποιες μ ειχαν γινει εμμονη, τις ετρωγα ΟΛΕΣ καθε μερα. αφεθηκα και χονρινα τοσο που ουτε στους εφιαλτες μ στην ανορεξια δεν το χα φανταστει . πως πηρα αυτη την αποφαση?? δεν ξερω. ομως το εκανα. ειπα στον εαυτο μου πως ΠΡΕΠΕΙ κατι να γινει εκτος απο μυξοκλαματα.
οποτε απλα ετρωγα ο,τι μ ελειπε μεχρι να σιχαθω τα τροφιμα αυτα που με καναν να πειναω. αφου χορτασα, ηρθε η δυσκολη στιγμη να πρεπει να αρχισω διαιτα....διαιτα ομως σε πλαισια δικα μου. ΤΕΡΜΑ οι διαιτολογοι και ΤΕΡΜΑ η ζυγαρια. εμενα που με βλεπετε εχω να ζυγιστω 4 χρονια και σε ζυγαρια ΔΕΝ ξανα ανεβαινω.
η καθημερινοτητα μου οπως και η δικια σας, ηταν φαι κ εμετος 4-5 φορες την μερα, περισσοτερο οταν ημουν μονη σπιτι, σκεψεις γυρω απο φαγητα και αγχος κιλων, μετρηση θερμιδων , διουριτικα, ασχημη ψυχολογια, απομονωση, απεφευγα τους φιλους μ γιατι ετσι απεφευγα και αυτοματα διασκεδαση π ειχε να κανει με φαι (ταβερνες,κουτουκια, βρωμικο μετα απο κλαμπ, δειπνα, σινεμα κλπ κλπ).
αφου εκανα την δικια μ διαιτα, δλδ να ορισω τα ορια και τις αντοχες μου, μπορεσα μετα απο μηνες να μην ενοχλουμαι κ να θελω να φαω οτιδηποτε στο σπιτι. οποτε πλεον η μαμα μ δεν χρειαζοτανε ν κρυβει γλυκα και σοκολατες! εκει αρχισα να χανω απο μονη μ κιλα χωρις προσπαθεια.
ακουγα να μ λενε πως αδυνατιζα κ μ δινε δυναμη να το κανω μονη μ! μπορουσα να φαω ενα κομματακι σοκολατα χωρις μετα να παθω βουλιμικο σοκ και να θελω να φαω τονους τροφης οπως γινοτανε παλια.
ολα ειναι οκ. δεν φοβαμαι τπτ
το μονο π ακομα φοβαμαι ειναι μην παχυνω, το μονο που μ ενοχλει ειναι η οψη μ στον καθρευτη η οποια ασχετα απ οσα λενε οι αλλοι, την μισω. με βλεπω παχουλη, οτι κ να γινεται, με βλεπω παχουλη. ειναι μερες που τα παιρνω τοσο ασχημα επειδη πιστευω πως κανεις δν μ λεει την αληθεια.
επισης, κανω εμετο 1-2 την βδομαδα το πολυ μετα απο φαι βρωμικο π ξερω πως θα με παχυνει, αλλα κ αυτο δεν ειναι βουλιμικο επισοδειο. ειναι κανονικο βρωμικο φαι , πχ 2 σουβλακια με πιτα. απλα τα βγαζω γτ δεν θελω να το διακυνδυνευω. 2 φορες την βδομαδα ομως τρωω βραδυ κατι περα απο σαλατα . χωρις να το βγαζω
σας ευχομαι καλη δυναμη, καλη πιστη, καλη νεα χρονια. και να θυμαστε αυτο : ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΥΣ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ, ΑΝ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΠΡΩΤΑ ΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ
