Quote:
Originally posted by sweetOctober
Νιτα δεν βρίσκομαι στα κιλά σας, συμφωνώ με την φίλη Αιγλη όμως. Κάπως έτσι θα σου έγραφα κιγω.
Να προσθέσω κάτι, μπορεί να νομίζεις ότι γυρισμό δεν έχεις αλλά πίστεψε με μπορείς. Οπως κάνεις κάθε μέρα υπερφαγικό έτσι σταματάς να κάνεις κάθε μέρα, και όλο και μειώνεις τον αριθμό τους.
Μη παραδίνεσαι, ας σκέφτεσαι συνέχεια το φαί. Κι γω σκέφτομαι συνέχεια το τσιγάρο αλλά δεν καπνίζω. Φαί όμως τρώω, και πάλι το σκέφτομαι.
Σίγουρα η στέρηση οδηγεί στην σκέψη του..................πολυπόθητου,
όμως αν το δείς λίγο πιο καθαρά, ούτε το τσιγάρο ούτε τα υπερφαγικά είναι κάτι που θέλει κάποιος που τα έχει κόψει.
Ετσι δεν ειναι?
Επίσης η υπερβολική γυμναστική δεν βοηθά πάντα. Γίνεται μανία. Σκέψου κάτι, αν σταματήσεις το γυμναστήριο (που δε στο εύχομαι αλλά το είχα πάθει κι έμαθα, και λέω να στο πω), τί θα απογίνεις?
Ενα σωμα που καιει απιστευτα, ξαφνικα βρισκεται σε κατασταση ηρεμιας, πιο ηρεμο και από την καρέκλα..............................
το στομάχι ομως εξακολουθει να ειναι ξεχειλωμένο, το μυαλό γεμάτο άσχημες σκέψεις για το φαγητό,
η ψυχή νιώθει αδύναμη να αντισταθεί σε όλο αυτό το.............υπερφαγικό συμβαν.
Κι αν είναι 1 Οκ........για σκέψου να είναι συνεχόμενα υπερφαγικά με καθιστική ζωή, επιβεβλημένη για χ λόγους (πχ κάποιος τραυματισμός ή κάποιο άλλο γεγονός- μακρυά από όλους μας).
Να θες να σύρεις το κορμί σου στο γυμναστήριο και να αρωωσταίνεις που δεν μπορείς.
Αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος.....................
Να σου πω και τον εύκολο, όπως κάνει υπερφαγικά έτσι αποφασίζεις να τα εξαλείψεις, σταδιακά.
Αφήνεις στην ακρη τις τελειομανίες, λες ένα λιγότερο κάθε φορά.
Κάνεις καλή ενδοσκόπηση όσο πιο συχνά μπορείς , να βρείς τις αιτίες, τις αφορμές, τους λόγους.
Οταν κάνεις υπερφαγικό δεν το συνεχίζεις. Ναι το αποδέχεσαι, ναι το έκανες. Εγινε δεν αλλάζει. Ούτε με άπειρη γυμναστική ούτε με μια ζωή στο τρέξιμο.
Και αφού το αποδεχτείς πας ένα βήμα παραπέρα, λες τώρα τελος. Δεν τρωω άλλο.
Ξημερώνει μια καινούργια ημέρα, βλέπεις τα πράγματα αλλιως, και το βράδυ πάλι υπερφαγικό, το αποδέχεσαι, συνεχίζεις, λες τώρα τέλος. Δεν τρώω άλλο.
Δεν στεναχωριέμαι εξτρά, αρκετή στεναχώρια έχω (και για αυτό ξεσπάω στο φαί).
Ξαφνικά θα ξημερώσει μια ημέρα που θα κοιτάξεις πίσω και θα ψάχνεις να θυμηθείς πότε έκανες υπερφαγικό, και θα χαμογελάσεις.
Οσο περνα ο καιρός τόσο θα καλυτερευουν τα πράγματα, κάθε αρχή και δύσκολη.
Χωρίς ψυχαναγκαστική γυμναστική ή μέτρημα θερμίδων, ναι και τα δυο ειναι εργαλεία φοβερά, αρκεί να χρησιμοποιούνται σε λογικά πλαίσια κι όχι ψυχαναγκαστικά.
Ελπίζω να σε βοήθησα να δείς και μια άλλη πλευρά, την δική μου πλευρά.
Μη νομίζεις, κι γω το παλεύω, δεν είναι κάτι που παύει έτσι απλά. Καλή επιτυχία, περιμένω νέα σου.
τι να πω τωρα !!! δεν εχω διαβασει πιο σωστο και πιο καλογραμμενο κειμενο . εμενα προσωπικα με βοηθαει πολυ . :thumbup::thumbup: