Printable View
Καθε μερα που περναει ειναι ολο και χειροτερη.Νομιζω πως ο χρονος πλεον μετραει αντιστροφα.Βλεπω ολους τουσ αλλους γυρω μου να ζω.Απλα παρατηρω,χωρις να συμμετεχω..Μετα απο καθε υπερφαγικο επεισοδειο αισθανομαι να βυθιζομαι ολο και πιο κατω......Το μονο που συνειδητοποιησα ολα αυτα τα χρονια........ειναι οτι δεν υπαρχει πατος.
ναι δν υπάρχει πάτος. η ζεις με αυτό για όλη σου την ζωή ή κάνεις κάτι για να το αλλάξεις. παρτο απόφαση και κάνε κάτι έστω και μικρό. κάνε κάτι ωστέ να σταματήσεις να σκέφτεσαι διαρκώς το ίδιο πράμα. στρέψε την προσοχή σου κάπου αλλού έστω και 5 λεπτά
σταμάτα όμως να παραπονιέσαι και να ματαιοπονείς και ξεκίνα στην αντεπίθεση. σκέψου οτι υπάρχει κάτι μέσα σου που πρέπει να το νικείσεις γιατί εσύ είσαι πιο δυνατή από αυτό.
εσυ τι κανεις?πως το παλευεις?
δεν συμφωνω να εχεις μια μοιρολατρικη σταση ,οχι μονο για αυτο,αλλα γενικα για τα πραγματα γιατι αυτο δεν οδηγει πουθενα,αλλα ειναι ωρες ωρες που νιωθω πολυυ αδυναμη .
Μάλλον δεν τελειώνει ποτέ...Πάνω που λέω όλα καλά τσουπ εμφανίζεται το τέρας.
Είχα 1 μηνά χωρίς υπερφαγικό και τώρα μέσα σε 4 μέρες έχω κάνει 2, και το 2ο πριν λίγα λεπτά.
Νιώθω τόσο απαίσια, τόσο χάλια, τόσο ανήμπορη...
Το στομάχι μου να μην μπορεί να χωρέσει άλλο φαγητό και εγώ να στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να μπουκωθώ και άλλο...
Στέφη θυμάμαι που "θύμωνα" μαζί σου που είχες αυτή την παθητική στάση, ήθελα να σου φωνάξω ξύπνα ρε γαμώτο, ζήσε και παράτα τα παλιοκιλά αλλά είχα ξεχάσει για λίγο δυστυχώς, πως είναι να υποφέρεις εκείνη τη στιγμή του υπερφαγικού. Που σε τρώνε οι τύψεις, που φοβάσαι μην παχύνεις, που που που...
Γιαυτό είμαι σίγουρη ότι κανένας δεν μπορεί να μας καταλάβει αν δεν το έχει ζήσει, εδώ κόντεψα να το ξεχάσω εγώ που είχα αποχή 1-2 μήνες.
Γιατί να προκαλούμε τόσο πόνο στον εαυτό μας ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ; Ακόμα δεν έχω βρει το γιατί! Ισως να είναι και η τελειομανία δεν ξέρω...
Ουφ το στομάχι μου πονάει φοβερά και το μόνο που σκέφτομαι είναι να ακυρώσω όλες τις αυριανές δραστηριότητες γιατί θα φαίνομαι χοντρή.
Και αύριο μεθαύριο άμα όλα έχουν κυλήσει ομαλά με τη διατροφή θα διαβάζω αυτό θα ντρέπομαι που λύγισα και θα λέω έλεος πια με τις υπερβολές σου, απλά έφαγες παραπάνω και ήρθες να κλαφτείς; Είναι φοβερό που και εγώ η ίδια υποτίμω τη βουλιμία...
Μπραβο,ενας μηνας χωρισ υπερφαγικο ειναι πολυ καλα,αθλος θα ελεγα,απλα η βλακεια ειναι οτι αμα κανεισ το πρωτο μετα ερχονται καπακι και τα αλλα,αλλα μην σε παιρνει απο κατω.εισαι σε πολυ καλο δρομο.Σε καταλαβαινω απολυτα και οι μεταπτωσεις στη διαθεση και ολα οσα αισθανεσαι.Και εγω εχω βρεθει αο τη θεση να συμβιυλευω και απο τη θεση να με συμβουλευουν,ολοι εδω πιστευω πανω κατω στην ιδια κατασταση ειμαστε και αν θα ειμαστε απο τη θεση του να δινουμε η να παιρνουμε συμβουλες εξαρταται απο το ποσο κοντα εχουμε κανει το τελευταιο υπρφαγικο.Ειναι καθαρα ανταλλαγη αποψεων και εμπειρειων οχι λυσεων γι αυτο να μην αισθανεσαι ασχημα για κανενα λογο.
οσο για αυριο που λες,το νιωθω καθε φορα απο ενα υπερφαγικο.Σου προτινω να πας σε ο,τι εχεις να κανεις γιατι ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να φαινεται οτι παχυνες,οσο και αν εσυ το πιστευεις.Αν παλι δεν αισθανεσαι ετοιμη ακυρωσε τις και απλα χαλαρωσε,δωσε στο εαυτο σου ενα ρεπο απο ολα και σκεψου κατι που να σε κανει χαρουμενη(ακομη και αν ειναι το φαγητο) ¨)
πόσος καιρός πάει που έχω να γράψω στο φόρουμ? αχ πάλι ένα μεγάλο υπερφαγικό με έκανε να αναζητήσω το σάιτ. Stephie_22 σε καταλαβαίνω απόλυτα. Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός και πόσο χάνεσαι με αυτή την αρρώστια, πόσο κουραστικό είναι όλο αυτό ....δεν αντέχεται.
Ασημένια χίλια μπράβο που κατάφερες να κρατηθείς ένα μήνα. έχω πολύ καιρό... μπορεί και χρόνο να κρατηθώ τόσο πολύ από υπερφαγικά. ....Βασικά έχω παραδοθεί τόσο που όταν κάνω ένα την εβδομάδα το θεωρώ κατόρθωμα.
δυστηχώς έτσι είναι, έχετε δίκιο με την Ασημένια! Εκείνη τη στιγμή νιώθεις να χάνεται ο κόσμος. Και αρκετές στιγμές μετά. Όμως τίποτα δε χάνεται, έτσι δεν είναι? Κουράγιο και υπομονή σε όλες.Quote:
Originally posted by Stephie_22
εσυ τι κανεις?πως το παλευεις?
δεν συμφωνω να εχεις μια μοιρολατρικη σταση ,οχι μονο για αυτο,αλλα γενικα για τα πραγματα γιατι αυτο δεν οδηγει πουθενα,αλλα ειναι ωρες ωρες που νιωθω πολυυ αδυναμη .
Ασημένια μ πόσο σε καταλαβαίνω :sniff: Ακριβώς όπως τα λες είναι ακριβώς! Από τα τελευταία ποστ σου έχω καταλάβει ότι είσαι στα κιλά που επιθυμείς. Σε παρακαλώ σκέψου ότι τίποτε δενέχασες, δεν πήρες βάρος με ένα υπερφαγικό, δεν πάχυνες όσο κι αν προσπάθησε ο βουλιμικός εαυτός σου να αυτοτιμωρηθεί. Ξέρεις πως η εικόνα σου δεν άλλαξε, να μόνο που έφαγε (άλλη μια) κλωτσιά ο καλός ψυχισμός σου. Σε παρακαλώ να γίνεις η Ασημένια που διάβαζα χθες και προχθές και να αφήσεις πίσω σ τα υπερφαγικά. Εντάξει έκανες ένα, μη το συνεχίσεις κορίτσι μ είσαι πολύ δυνατή!Quote:
Originally posted by Ασημένια
Μάλλον δεν τελειώνει ποτέ...Πάνω που λέω όλα καλά τσουπ εμφανίζεται το τέρας.
Είχα 1 μηνά χωρίς υπερφαγικό και τώρα μέσα σε 4 μέρες έχω κάνει 2, και το 2ο πριν λίγα λεπτά.
Νιώθω τόσο απαίσια, τόσο χάλια, τόσο ανήμπορη...
Το στομάχι μου να μην μπορεί να χωρέσει άλλο φαγητό και εγώ να στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να μπουκωθώ και άλλο...
Στέφη θυμάμαι που "θύμωνα" μαζί σου που είχες αυτή την παθητική στάση, ήθελα να σου φωνάξω ξύπνα ρε γαμώτο, ζήσε και παράτα τα παλιοκιλά αλλά είχα ξεχάσει για λίγο δυστυχώς, πως είναι να υποφέρεις εκείνη τη στιγμή του υπερφαγικού. Που σε τρώνε οι τύψεις, που φοβάσαι μην παχύνεις, που που που...
Γιαυτό είμαι σίγουρη ότι κανένας δεν μπορεί να μας καταλάβει αν δεν το έχει ζήσει, εδώ κόντεψα να το ξεχάσω εγώ που είχα αποχή 1-2 μήνες.
Γιατί να προκαλούμε τόσο πόνο στον εαυτό μας ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ; Ακόμα δεν έχω βρει το γιατί! Ισως να είναι και η τελειομανία δεν ξέρω...
Ουφ το στομάχι μου πονάει φοβερά και το μόνο που σκέφτομαι είναι να ακυρώσω όλες τις αυριανές δραστηριότητες γιατί θα φαίνομαι χοντρή.
Και αύριο μεθαύριο άμα όλα έχουν κυλήσει ομαλά με τη διατροφή θα διαβάζω αυτό θα ντρέπομαι που λύγισα και θα λέω έλεος πια με τις υπερβολές σου, απλά έφαγες παραπάνω και ήρθες να κλαφτείς; Είναι φοβερό που και εγώ η ίδια υποτίμω τη βουλιμία...
Σε παρακαλώ προχωράμε μπροστά!:yes:
Ευτυχώς σήμερα είμαι καλύτερα. Ξύπνησα χάλια εννοείται αλλά περιποιήθηκα λίγο το σώμα μου με λίγο μασάζ, ένα ζεστό μπάνιο, έβαλα και το αγαπημένο μου γαλάκτωμα, έκανα και μερικές διατάσεις και σα να συνήλθα λίγο, το νιώθω τόσο βαρύ μετά απο υπερφαγικό και δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου. Δεν το είχα ξανακάνει αλλά με βοήθησε και θα το καθιέρωσω γιατί μετά απο τέτοια ταλαιπωρία του αξίζει και λίγη περιποίηση. Παλιά, το διήμερο τσιμπούσι ήταν κάτι παραπάνω απο στανταράκι οπότε κάτι είναι και αυτό...
Στέφη σε ευχαριστώ! Είναι όντως τόσο παράξενο εμείς οι ίδιες που πέφτουμε στα σ@#$ά, να δίνουμε συμβουλές στους άλλους για το πώς να βγουν. Εσύ πώς τα πας;
Lostkitten σε ευχαριστώ και εσένα! Υπο άλλες συνθήκες θα μπορούσα να σου δώσω πολύ κουράγιο αλλά δεν παύω να είμαι επηρεασμένη απο το χθεσινό. Πάντως χθες κοιτούσα το τόπικ που γράφαμε για τα υπερφαγικά μας και σε θυμήθηκα. Θα τα καταφέρουμε όμως, όσο μας παίρνει απο κάτω, τα πράγματα μόνο χειροτερεύουν.
SweetOctober ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα προσπαθήσω να ξανακοιμήσω τον κακό εαυτό μου!Μόνο μπροστά!!!
αχ βρε Ασημένια μ με πήρε κι εμένα απο κάτω. Ολη μερα χαλια τρωω απο το πρωι αλλα δεν ειχα ασχημη διαθεση. Τωρα εχω σκασει. Απο την ωρα που σε διαβασα καταλαβαινω οτι ποτε δε θα φυγει αυτο το παλιοτερας απο μεσα μας κι εχω βιδωσει. Τι 110, τι 90 τι 60, εκει ειναι και καραδοκει να μας ρουφηξει τις τελευταιες ελπιδες ανεξαρτησιας. Μη σε ριχνω αλλο. Το διημερο τσιμπουσι ας το αφησουμε στο παρελθον, ας το κανουμε τωρα μια μερα, μετα μιση, μετα λιγες ωρες, κι ισως καποια στιγμη μενει για λιγα μονο λεπτα μεσα μας το τερατακι της βουλιμιας. Και τοτε θα πουμε, "τί είναι λίγα λεπτάκια? Υπομονή!"
μακάρι sweetOctober μακάρι να καταφέρουμε να το περιορίσουμε σε λίγα λεπτά το τερατάκι της υπερφαγίας γιατί το έχω αφήσει τόσο ανεξέλεγκτο που πολλές φορές σέρνω την "ανάγκη" για υπερφαγικό ολόκληρη εβδομάδα ή σαββατοκύριακο ...μέχρι να βρεθώ μόνη μου να κλειστώ στους τέσσερις τείχους και να ικανοποιήσω το τερατάκι μου.
Προσεύχομαι για το αύριο όλων μας.
Ασημενια,
επειδη νομιζω οτι και σε ενα αλλο θεμα ειχαμε λιγο ερθει σε "συγκρουση"(με την καλη εννοια) θεωρω οτι αυτο ειναι φυσιολογικο.Κανεις απο εμας δεν ξερει ουτε τον τροπο που θα βγουμε απο αυτο και ειναι ευλογο να δινουμε αν οχι συμβουλες ,να λεμε τη γνωμη μας και να παροτρυνουμε καποιους.Δλδ σε αυτα που μου ειχες πει ειχες δικιο,το ηξερα ακομη και αν τν δεδομενη στιγμη ελεγα τα δικα μου.Και ενδεχομενως να ταυτιστεις και εσυ σε καποια σημεια με οσα εχω πει ,γι αυτο μην αισθανεσαι ασχημα που δινεις συμβουλες και μετα κανεις ενα υπερφαγικο και ειναι σαν να μην τηρεις αυτα που λες γιατι δεν ειναι ετσι.Περναμε φασεις στη ζωη μας αλλα δεν σημαινει οτι επειδη κανουμε καποια στιγμη κατι αντιθετο παυουμε να πιστευομε αυτα που λεμε .Για αυτο ειμαστε και εδω αλλωστε ,για να λεμε πως την παλευουμε με αυτο που μας συμβαινει .Κανεις δεν ειναι φωστηρας και κανεις δν λεει το σωστο το λαθος το δικαιο και το αδικο.¨)
Αυτο που εχω να πω για μενα ειναι οτι δεν ξερω ποτε αν θα μου φυγει η εμμονη με τα κιλα και με ενα αδυνατο σωμα ασχετα αν θα κατορθωσω ποτε να το αποκτησω, απλα το μονο που μπορω να πω ειναι οτι δεν πρεπει αυτο να αποτελει τροχοπεδη στη ζωη μας.
Δλδ δεν θα βγω απο το σπιτι αν δν χασω 10 κιλα.μπορεις να πεις θα βγω και παραλληλα θα προσεχω τη διατροφη μου και θα τα εχω και τα 2.δλδ δεν σημαινει οτι το με το να κανεις το ενα αποριπτεις το αλλο.Μπορεις να τα συνδυασεις και τα 2
Δεν το παιζω "ξερολας" ουτε η "εμπειρη"γιατι σας διαβεβαιω οτι σε πολλα πραγματα ειμαι πολυ κοτα,απλα ειπα να τα δοκιμασω αυτο και μπορει και να κατσει δεν ξερεις καμια φορα.........¨)
τα ξημερωματα παω στο 3ο 24ωρο ανεξελγκτων υπερφαγικων, μινι ή μεγαλύτερων. Αυτη τη στιγμη εχω φαει τοσο, και συνεχιζω να τρωω, που δεν με αντεχω αλλο. Επί ώρες τρωω. Φοβαμαι και να δω την ωρα που εγραφα στο ημερολογιο μ. Νομιζω ηταν μεσημερι, κι ακομα τρωω. Ευτυχως μολις ηρθε παρεα και πιστευω να σταματησω. Μαλλον θα παω να ξαπλωσω. Σκεφτομαι να φαω κι ενα πακετο γαρριδακια και μια σοκολατ μια που εχω φαει ολαααααααααααααααααααα τα αλλα, μη μεινουν αυτα και ξυπνησω το βραδυ να φαω. Θελω μολις ξημερωσει να τελειωσουν ολα και να μη ξαναερθουν ΠΟΤΕ
Στέφη ευτύχως με καθησύχασε πολύ το ότι κατάλαβες ότι στη δεδομένη στιγμή είχα δίκιο γιαυτό και στα είπα άλλωστε. Πολλές φορές κάνω και εγώ ότι δεν ακούω αλλά μέσα μου ξέρω ότι δεν σκέφτομαι σωστά.Quote:
Originally posted by Stephie_22
Ασημενια,
επειδη νομιζω οτι και σε ενα αλλο θεμα ειχαμε λιγο ερθει σε "συγκρουση"(με την καλη εννοια) θεωρω οτι αυτο ειναι φυσιολογικο.Κανεις απο εμας δεν ξερει ουτε τον τροπο που θα βγουμε απο αυτο και ειναι ευλογο να δινουμε αν οχι συμβουλες ,να λεμε τη γνωμη μας και να παροτρυνουμε καποιους.Δλδ σε αυτα που μου ειχες πει ειχες δικιο,το ηξερα ακομη και αν τν δεδομενη στιγμη ελεγα τα δικα μου.Και ενδεχομενως να ταυτιστεις και εσυ σε καποια σημεια με οσα εχω πει ,γι αυτο μην αισθανεσαι ασχημα που δινεις συμβουλες και μετα κανεις ενα υπερφαγικο και ειναι σαν να μην τηρεις αυτα που λες γιατι δεν ειναι ετσι.Περναμε φασεις στη ζωη μας αλλα δεν σημαινει οτι επειδη κανουμε καποια στιγμη κατι αντιθετο παυουμε να πιστευομε αυτα που λεμε .Για αυτο ειμαστε και εδω αλλωστε ,για να λεμε πως την παλευουμε με αυτο που μας συμβαινει .Κανεις δεν ειναι φωστηρας και κανεις δν λεει το σωστο το λαθος το δικαιο και το αδικο.¨)
Αυτο που εχω να πω για μενα ειναι οτι δεν ξερω ποτε αν θα μου φυγει η εμμονη με τα κιλα και με ενα αδυνατο σωμα ασχετα αν θα κατορθωσω ποτε να το αποκτησω, απλα το μονο που μπορω να πω ειναι οτι δεν πρεπει αυτο να αποτελει τροχοπεδη στη ζωη μας.
Δλδ δεν θα βγω απο το σπιτι αν δν χασω 10 κιλα.μπορεις να πεις θα βγω και παραλληλα θα προσεχω τη διατροφη μου και θα τα εχω και τα 2.δλδ δεν σημαινει οτι το με το να κανεις το ενα αποριπτεις το αλλο.Μπορεις να τα συνδυασεις και τα 2
Δεν το παιζω "ξερολας" ουτε η "εμπειρη"γιατι σας διαβεβαιω οτι σε πολλα πραγματα ειμαι πολυ κοτα,απλα ειπα να τα δοκιμασω αυτο και μπορει και να κατσει δεν ξερεις καμια φορα.........¨)
Πρόσεχε την υγεία σου ρε συ όμως, σε παρακαλώ, μην αφήνει το μυαλό να σε κάνει ό,τι θέλει! Τα γράφω για να τα βλέπω και εγώ, κανένα αδύνατο σώμα δεν αξίζει όσο η υγεία μας, ψυχική και σωματική! Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε πριν να είναι αργά. Εχεις ένα τέλειο σώμα και πρέπει να το χαρείς. Μην το βασανίζεις άλλο!
Χτες εκανα ενα υπερφαγικο.Αισθανομουν χαλια ,σε καποια στιγμη με επιασε κριση πανικου σε σημειο που να μην μπορω να αναπνευσω,σκεπτομενη οτι βαδιζει ανηφορικα ο δειχτης της ζυγαριας.Κατι τετοιες ωρες πραγματικα ηθελα να ανοιξει η γη να με καταπιει.Να εξαφανιστω απο ολους και απο ολα και να επανελθω στην πραγματικοτητα οταν ολα τα παραπανω κιλα θα εχω εξαφνιστω και οι εμμονικα αυτοκαταστροφικες μου ιδεες θα ειχαν εγκαταλειψει το μυαλο μου.Το βραδυ σκεφτηκα να μην βγω σημερα καθολου απο το σπιτι.Να μην κανω τιποτα....Μετα ομως καταλαβα οτι κατι τετοιο δεν νομιζω να βοηθησει και πολυ,θελω να πω το χω κανει απειρες φορες στο παρελθον και δεν με εβγαλε πουθενα.Ετσι ειπα ,ασ κανω κατι αλλο.λοιπον βγηκα ,πηγα στα μαγαζια εκανα τη βολτα μου και μετα θα παω και στην σχολη.Δεν ξερω αν με οφελεισε καπου ,απλα θελω να πω οτι και στο σπιτι να καθομουν αυτο ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΠΟΥΘΕΝΑ.
Απογοητευτηκα αρκετα με τον εαυτο μου για το χτεσινο μου παραστρατημα,αλλα μετα ειπα ,την προηγουμενη βδομαδα ειχα καινει 4 υπεφαγικα μεσα σε 7 μερες.και τωρα μολις 1 σε αντιστοιχες μερες.Αν δεν ειναι καλο ,ειναι σιγουρα καλυτερο απο πριν.Ειναι μια αρχη."Το μη χειρον βελτιστον"
Θελω να χασω 2 ,3 κιλα .απλα και μονο για να ξεπριστω και να αισθανθω καλυτερα.Και λεω στον υατο μου"Καλα ποσο δυσκολο ειναι αυτο???¨"Ακατορθωτο δεν ειναι σιγουρα.
Για αυτο λεω σε ολες σας βαλτε μικρουσ στοχους .Ελαχιστους για αρχη και οταν αρχισετε οσα κιλα και να ειστε ,απλα και μονο για να αισθανθειτε καλυτερα και οταν τους πετυχετε θα νιωσετε πολυ καλυετρα με τον εαυτο σας ασχετα ποσο κιλα ιδανικα θελετε να χασετε ,ειτε ειναι 10 ειτε ειναι 20 .
Α και κατι αλλο μην ζυγιζεστε καθε μερα.Η ζυγαρια η χειροτερη εφευρεση ever!!!!:)
πολύ ωραία τα λες, ας τα εφαρμόσουμε όμως! Εκεί κολλάω εγώ, όλο αρνητικά βλέπω, δεν βλέπω πόσο καιρό είχα να κάνω υπερφαγικό αλλά ότι έκανα, δεν βλέπω τα καλά αλλά μόνο τα κακά. Ας μας κανακέψουμε λίγο πια, δεν είμαστε τόσο απαίσιες όσο νομίζουμε, λίγα κιλάκια παραπάνω έχουμε (προσωπικά πολύ λίγα, μόνο 30! :) :) :) )