Φόβοι..

Τώρα τελευταία,σκέφτομαι πολύ συχνά το στόχο μου.Ποιος είναι,γιατί έχω αυτό τον στόχο, για ποιον το κάνω..όλα αυτά τα ερωτήματα που εμένα προσωπικά με βασανίζουν.Για να πω την αλήθεια, όλο αυτό το διάστημα που πορεύομαι με τη διατροφή,δεν έκατσα ποτέ να σκεφτώ τι κάνω.Το κάνω τώρα.Το κακό είναι όταν συνειδητοποιείς,ότι το κάνεις για άλλους και όχι για εσένα.Δηλαδή και για εμένα το κάνω,αλλά..είμαι λίγο μπερδεμένη.Ίσως γιατί,σήμερα έδωσα μια κλωτσιά σε όλη την προσπάθειά μου και έφαγα ότι μπορείς να φανταστείς.Ξέρω πως εντάξει,συνεχίζεις από αύριο κανονικά,αλλά ανησυχώ λίγο.Και τι θα γίνει αν πιάσω το στόχο μου και τσουπ δίνω κλωτσιές και ξαναγυρίσω πίσω.Τώρα δεν ξέρω γιατί γράφω εδώ.Έχω πέσει λίγο?Μάλλον.Είναι η πρώτη φορά που θέλω να φτάσω το στόχο μου πολύ γρήγορα.Δεν είχα τέτοια θέματα ποτέ.Δηλαδή γενικά το πήγαινα αργά το όλο πράγμα.Ξέρετε,να μη μου λείψει τίποτα,να τρώω από όλα με μέτρο..Τώρα όμως βιάζομαι..τρέχω..αγχώνομαι.� �έλω να τελειώνω.Ξεκίνησα μέρες που τρώω μονάχα ένα μεσημεριανό.Αφού ξέρω ότι μου κάνω κακό το κάνω..Και σήμερα ξέσπασα.Έφαγα πολύ.Αφήστε που πολύ συχνά με πιάνει κάτι σαν κρίση και συνειδητοποιώ τι έχω χάσει από τη ζωή μου και τρελαίνομαι.Μπάνια στη θάλασσα με κόσμο και όχι να τρέχω σε παραλίες εγώ και ο κούκος που λέμε, να βγαίνω με παρέες και να τρώω,γιατί συνήθως το αποφεύγω για να μη δώσω δικαίωμα, να βγω να χορέψω, να φλερτάρω..Με έπιασε ασταμάτητο μπλαμπλα ε?σταματήστε με.Μπορώ να μιλάω μέχρι αύριο..Δεν ξέρω γιατί έχω πέσει ψυχολογικά.

Τάσο τα είπες πάρα πολύ ωραία!!!!! :wow:
lipimeni ίσως άρχισες να βιάζεσαι επειδή πλησιάζεις αλλά και επειδή κουράστηκες.

Quote:

---

Το κακό είναι όταν συνειδητοποιείς,ότι το κάνεις για άλλους και όχι για εσένα
Η απόφαση σου να χαρίσεις ένα καλύτερο μέλλον στον οργανισμό σου προφανώς είναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσες να κάνεις ποτέ στον εαυτό σου. Αν δεν το κάνεις για εσένα, τότε για ποιον; Παίρνοντας μια τόσο σημαντική απόφαση και διαγράφοντας μια αξιοθαύμαστη πορεία κατάφερες να ρίξεις πολλούς δείκτες επικινδυνότητας για την υγεία σου. Ο σκελετός σου ξελάφρωσε, το σώμα σου αναζωογονήθηκε !!!

---

Μην αφήνεις τις αμφιβολίες να τρυπώνουν στο μυαλό σου! Η δίαιτα είναι πρώτα απ' όλα εγκεφαλική! Μην αναρωτιέσαι τι θα γίνει αν φτάσεις στο στόχο σου και αρχίσεις να δίνεις κλωτσιές και να ξαναγυρίσεις πίσω. Σκέψεις σαν και αυτές οδηγούν σε πιθανότητες. Εμείς διαμορφώνουμε το μέλλον, κάθε φορά που θα αμφιβάλλουμε αφήνουμε ανοιχτό το περιθώριο τα πράγματα να πάρουν και μια εναλλακτική τροπή. Όχι αμφιβολίες λοιπόν, μόνο θετικές σκέψεις. Κάθε φορά που το μυαλό σου προβάλει μια αρνητική τροπή πρέπει κατευθείαν να αναλαμβάνεις δράση και να την αντικαθιστάς με μια θετική!!!
Όταν συνειδητοποιείς πόσο καιρό λανθασμένα έχασες κάτι είναι πάντα μια οδυνηρή στιγμή, θυμάμαι παλιά όταν ξάπλωνα μετά από ένα υπερφαγικό και σκεφτόμουν ότι τα χρόνια θα περάσουν και όταν τελικά καταφέρω να αδυνατίσω θα έχω χάσει τα τελευταία χρόνια φρεσκάδας με έπιανε πανικός και μου κοβόταν η αναπνοή! Αυτός ο πανικός αντί να γίνει κινητήριος δύναμη γίνονταν ανασταλτικός παράγοντας. Πρέπει να παραμένουμε ψύχραιμοι και να μη κλαίμε ποτέ για ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε, αντιθέτως πρέπει να διοχετεύουμε όλη την ενέργεια μας σε όλα αυτά που μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Εσύ μπορεί να μην μπορείς να αλλάξεις όσα στερήθηκες αλλά μπορείς να αποτρέψεις ένα μέλλον όπου θα συνεχίσεις να στερήσε! After all απέδειξες ότι είσαι αγωνίστρια! Ακόμη και οι αγωνιστές έχουν τις κακές στιγμές τους! Μια τέτοια είχες και εσύ, αυτό δεν ακυρώνει το τι έχεις καταφέρει και το ποια είσαι.
Συγχαρητήρια για όλα όσα κατάφερες, είσαι αξιοθαύμαστη!!!!!!

lipimeni
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΠΣΑΣΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΩΝ ΒΓΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΦΑΓΕΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ,ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΘΑΙΝΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΒΑΘΜΟ.ΑΛΛΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΦΑΓΕΣ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ,ΕΧΕΙΣ ΑΠΕΙΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΧΙΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ,ΝΑ ΑΔΥΝΑΤΗΣΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ.ΑΠΛΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΣΤΟΧΕΥΕΙΣ ΜΕΣΩ ΑΥΤΟΥ.ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΘΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΜΕΙΟΝΕΚΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ...ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΤΕ ΕΝΤΑΞΕΙ.ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΜΗΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΡΙΖΙΚΑ ΧΑΝΟΝΤΑΣ 10 Η 20 ΚΙΛΑ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ...ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΕΧΑΣΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΚΙΛΑ ΟΛΑ ΘΑ ΜΟΥΝ ΕΡΘΟΥΝ.ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΟΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΟΥ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΦΤΑΙΓΑΝ ΤΑ ΚΙΛΑ.ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΙΣΑΙ ΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΕΡΘΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΣΟΥ ΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΑ 80 ΚΑΙ ΣΤΑ 60 ΚΙΛΑ.

Τάσο σε ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά.Δεν μπορώ να σου πω πως ο δρόμος που διάλεξα είναι ο καλύτερος,μιας και τώρα πια αποζητώ την ταχύτητα στο ζήτημα της απώλειας. Άρα ότι και αν έχεις κάνει φαντάζει ιδανικό στα μάτια μου.Το ξέρεις ότι μου έπλασες εικόνα στο μυαλό?Έφτιαξα την εικόνα ενός βουνού και το σημείο στο οποίο είμαι,πράγμα που μου έδωσε δύναμη.Αλήθεια. Φορτίζω μπαταρίες για να ξεκινήσω τη μάχη αυτή ..ΠΡΕΠΕΙ να την ολοκληρώσω.

Needtoloose τα λόγια σου με ζέσταναν λίγο,γιατί νιώθω λίγο παγωμένη. Αγωνίστρια. Ποτέ δε μου το έχουν ξαναπεί αυτό.Και ποτέ δεν έχω σκεφτεί ότι είμαι αγωνίστρια.Μία λέξη τόσο ισχυρή,που από μόνη της με κάνει να πατάω στα πόδια μου.Σε ευχαριστώ..

stephie Και όμως αυτό που γράφεις,αποτελεί έναν ακόμη φόβο μου. Το ότι φτάνω στο επιθυμητό,και περιμένω τα πάντα να λυθούν και στην τελική όλα είναι ίδια.Έχουμε να παλεύουμε συνέχεια με τον εαυτό μας,και το ζήτημα είναι ποιος θα νικήσει.

Γενικά το πρόβλημά μου είναι ότι με έχει πιάσει βιασύνη. Αν με ρωτήσεις,ξέρω να σου απαντήσω το γιατί. Απλά δεν ξέρω αν θα μου βγει σε καλό. Θέλω να απαλλαγώ τώρα κιόλας από αυτό το βάρος.Το νιώθω πιο έντονο απο ποτέ.Σαν να έχει κάτσει πάνω μου και να μη θέλει να φύγει.Σαν να με κρατάει πίσω.

Όταν ΘΕΛΟΥΜΕ πραγματικά και με όλη μας τη ψυχή κάτι το κάνουμε! Δεν έχασες τυχαία τόσα κιλά, η πορεία σου, δείχνει έναν δυναμισμό και μια αποφασιστικότητα! Τυχαία θα έχανες 5-10 κιλά το πολύ! Αυτό που έκανες δεν ήταν καθόλου τυχαίο! Στα μάτια μου δείχνει πολλά για εσένα, πολλά και θετικά!
Είσαι αγωνίστρια και το απέδειξες! Αυτό που έκανες είναι τόσο σημαντικό! Σύμφωνα με την εικόνα που έπλασε ο Τάσος βρίσκεσαι τόσο ψηλά τώρα !!!! Έτσι σε μια θέση ψηλά πρέπει να βάλεις και τον εαυτό σου, γιατί το αξίζεις! Πρέπει να βλέπεις κάτω με θαυμασμό, όλον αυτό το δρόμο, που τον έκανες μόνη σου και πρέπει να είσαι περήφανη! Λίγοι τα καταφέρνουν σαν και εσένα!
Ίσως τώρα να νιώθεις πιο κοντά από ποτέ στον στόχο σου, ίσως ακόμη και για πρώτη φορά να αντιλήφθηκες ότι θα τα καταφέρεις και αυτό να σε τρόμαξε! Τι είναι αυτό που φοβάσαι;

needtoloose σε ευχαριστώ και πάλι..Τι φοβάμαι?με βάζεις σε πολλές σκέψεις και σκέψεις που δεν έχω κάνει ποτέ.Δεν ξέρω τι με τρομάζει.Η αλλαγή ίσως? Το άγχος του να πετύχω? Το άγχος του να μη με απογοητεύσω για άλλη μία φορά?Νιώθω ότι δεν θα τα καταφέρω και ο άλλος μου εαυτός,θα πει: το ήξερα ότι δεν θα τα κατάφερνες. Ένα παιδάκι,σοι που λέμε,με είπε πρόσφατα χοντρή και συγκλονίστηκα. Είχα αρχίσει να έχω μία καλύτερη εικόνα για τον εαυτό μου και τσουπ σοκαρίστηκα. Θα μου πεις,ακούς ένα μωρό και δεν ακούς όλους αυτούς που λένε άλλος άνθρωπος? Και όμως για κάποιο λόγο κολλάω σε αυτή τη λέξη.Σκέφτομαι και το από μικρό και από....μαθαίνεις την αλήθεια..χαχαα .Από την άλλη βγήκα κάποιες φωτογραφίες,όχι ολόσωμες,γιατί δεν τολμώ να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου ολόκληρο(παλιά τολμούσα,αυτό και αν είναι αστείο),ξέρεις στήθος και πάνω και για άλλη μια φορά είπα από μέσα μου: Πως είσαι έτσι? Είσαι απλά πιο συμπαθητική από τότε που ήσουν 134 και λίγο πρησμένη. Καμία αλλαγή.Όλα αυτά είναι που με έχουν ρίξει αυτές τις μέρες..

Quote:

---

Originally posted by lipimeni
needtoloose σε ευχαριστώ και πάλι..Τι φοβάμαι?με βάζεις σε πολλές σκέψεις και σκέψεις που δεν έχω κάνει ποτέ.Δεν ξέρω τι με τρομάζει.Η αλλαγή ίσως? Το άγχος του να πετύχω? Το άγχος του να μη με απογοητεύσω για άλλη μία φορά?Νιώθω ότι δεν θα τα καταφέρω και ο άλλος μου εαυτός,θα πει: το ήξερα ότι δεν θα τα κατάφερνες. Ένα παιδάκι,σοι που λέμε,με είπε πρόσφατα χοντρή και συγκλονίστηκα. Είχα αρχίσει να έχω μία καλύτερη εικόνα για τον εαυτό μου και τσουπ σοκαρίστηκα. Θα μου πεις,ακούς ένα μωρό και δεν ακούς όλους αυτούς που λένε άλλος άνθρωπος? Και όμως για κάποιο λόγο κολλάω σε αυτή τη λέξη.Σκέφτομαι και το από μικρό και από....μαθαίνεις την αλήθεια..χαχαα .Από την άλλη βγήκα κάποιες φωτογραφίες,όχι ολόσωμες,γιατί δεν τολμώ να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου ολόκληρο(παλιά τολμούσα,αυτό και αν είναι αστείο),ξέρεις στήθος και πάνω και για άλλη μια φορά είπα από μέσα μου: Πως είσαι έτσι? Είσαι απλά πιο συμπαθητική από τότε που ήσουν 134 και λίγο πρησμένη. Καμία αλλαγή.Όλα αυτά είναι που με έχουν ρίξει αυτές τις μέρες..

---

Καταλαβαίνω....
Το τι φοβάσαι είναι μια ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου ξανά και ξανά όποτε νιώθω έτσι.
Τι φοβάσαι; Πρέπει να το ρωτήσεις ξανά και ξανά μέχρι να νιώσεις ότι ξαλάφρωσες. Πιθανόν να μη βγάλεις ούτε με τη πρώτη ούτε με τη δεύτερη αλλά ούτε και με τη τρίτη φορά συμπέρασμα για το τι φοβάσαι. Μην αρκεστείς στην πρώτη απάντηση, ξαναρώτα, άκουσε τον εαυτό σου και μετά καθησύχασε τον όπως θα καθησύχαζες ένα αγαπημένο σου πρόσωπο που σου εκμυστηρεύτηκε τον φόβο του. Μη τον κατακρίνεις, παρηγόρησε τον, πες του ότι όλα θα πάνε καλά! Δεν θα σε ξαναπογοητεύσεις, αυτή η φορά δεν είναι σαν τις άλλες! Μη μου πεις ότι ανέβηκες και άλλες φορές τόσο ψηλά στο βουνό! Αλλά ακόμη και αν ανέβηκες ως ένα σημείο και άλλες φορές και μετά να εγκατέλειψες το δρόμο σου αυτό δεν σημαίνει ότι και τώρα θα κάνεις το ίδιο. Τώρα είσαι μια άλλη, δεν είσαι εκείνη που ήσουν τότε, τώρα έχεις επιπλέον εμπειρία που σου έλειπε πριν. Αξιοποίησε την εμπειρία σου. Πότε εγκατέλειπες τις προηγούμενες φορές, εντόπισες τις αδυναμίες σου; Είναι από τα πιο σημαντικά σημεία σε ένα δρόμο προς την επιτυχία. Πρέπει να βρούμε τα λάθη μας και να δουλέψουμε με αυτά!
Καταλαβαίνω την απογοήτευση που ένιωσες με αυτό που άκουσες από το μικρό. Έχει τύχει να χαλάσω δίαιτα στο παρελθόν εξαιτίας παρόμοιου περιστατικού. Είχα χάσει κάποια κιλά (στα μάτια μου πολλά, δεν συγκρίνονται βέβαια με το τι κατάφερες εσύ!) και ένιωθα super, είχα πάρει ρούχα, άρχισα να βάφομαι και να με προσέχω πάλι μετά από μια περίοδο που με είχα εγκαταλείψει και έπειτα.. τσουπ βγήκα φωτογραφίες και τις είδα! Μέσα από τις φωτογραφίες κατάλαβα ότι αυτό που πίστευα ότι έγινα ήταν τελείως πλασματικό. Είχα ακόμη αρκετό επιπλέον βάρος και δεν ήμουν καθόλου όπως νόμιζα ότι είμαι. Εκεί πάνω το έχασα. Αντί να πεισμώσω, εγκατέλειψα! Τι χαζομάρα! Εγκατέλειψα και γύρισα με συνοπτικές διαδικασίες εκεί που ήμουν. Γεμάτη από αισθήματα ματαίωσης και αποτυχίας! Πόσο χαζή στάση στα αλήθεια! Πόσο λάθος άφησα να με κατευθύνει το μυαλό μου!
Δούλεψε το μυαλό σου, τη σκέψη σου, είναι το τιμόνι που οδηγεί την πορεία σου. Η δίαιτα είναι πνευματικό παιχνίδι. Εντόπισε τι αδυναμίες στη σκέψη σου.
Τώρα βλέποντας πίσω στο περιστατικό που σου περιέγραψα βλέπω μια αντίδραση που δεν μπορώ να καταλάβω. Μάλλον πανικοβλήθηκα, το έχασα το παιχνίδι. Επένδυσα ίσως πάρα πολλά γύρω από αυτό, έκανα την επιτυχία γιγάντια στο μυαλό μου. Κάποτε ο αδερφός μου, μου είπε κάτι που με βοήθησε πολύ: Δεν είναι το θέμα όσο μεγάλο το βλέπεις, ούτε τόσο σημαντικό, χαλάρωσε δεν κρέμεται η ζωή σου από αυτό. Το κάνεις τεράστιο και σε πλακώνει. Δεν είναι όμως έτσι!
Μπορεί να ακούγονται κάπως μπερδεμένα αυτά που σου γράφω αλλά θέλω να σου πω τόσα πολλά και δεν ξέρω τι να πρωτοπώ!
Δεν πρέπει να απογοητεύεσαι είναι άδικο τελείως, δεν ξέρω αν το καταλαβαίνεις το πόσο αδικείς τον εαυτό σου με αυτή τη στάση! Από την αρχή έβαλες ένα στόχο, τα 60 κιλά από όσο είδα. Κάνε υπομονή και συνέχισε τον δρόμο σου ως εκεί. Είσαι στη μέση του πουθενά, δεν μπορείς να κάτσεις εδώ που είσαι , πίσω σου δεν υπάρχει τίποτα αγαπημένο, άρα ούτε πίσω μπορείς να γυρίσεις, όλα όσα θέλεις είναι μπροστά, ότι αγαπάς, ότι χρειάζεσαι, είναι μπροστά. Κατάλαβε το, δεν έχεις πουθενά να πας, μόνο μπροστά, μπροστά, μπροστά. Συνέχισε τον δρόμο που πήρες είναι ο σωστός και θα σε βγάλει σε ένα καλύτερο μέρος!
Μπορεί να νιώθεις απογοητευμένη που δεν έχεις δει όση διαφορά περίμενες πάνω σου. Αυτό έχει πολλές εξηγήσεις. Πρώτα από όλα λένε ότι χρειάζεται 1 εξάμηνο για να αντιληφθεί το μυαλό σου ακριβώς το νέο σου μέγεθος. Δεύτερον έχασε μεν πολλά κιλά αλλά σε χωρίζουν κάποια από τον τελικό σου στόχο. Αυτά τα κιλά θα κάνουν πολύ μεγαλύτερη διαφορά από ότι τα προηγούμενα που έχασες. Όσο πιο λίγα κιλά είσαι τόσο πιο πολύ φαίνεται ακόμη και το ένα κιλό που χάνεις. Όποτε απογοητεύεσαι με αυτό που βλέπεις να θυμάσαι ότι απλώς πρέπει να πας πιο μπροστά για να δεις αυτό που θέλεις.

και κάτι για να ελαφρύνουμε την ατμόσφαιρα :yes:

[img=250x200]https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/580227_391717954260513_1913248292_n.jpg[/img][img=250x200]https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/530559_387621684670140_254200117_n.jpg[/img][img=250x200]https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/537483_385128814919427_1138829339_n.png[/img][img=250x200]https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/44471_383835015048807_704240130_n.jpg[/img][img=250x200]https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/482557_379764845455824_60804107_n.png[/img][img=250x200]https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/524683_380926912006284_1740383086_n.jpg[/img]

πωπω παιδια τα ιδια ακριβως αισθανομαι και γω
τα ιδια ομως...
Lipimeni το θεμα ξερεις ποιο ειναι;οτι οσοι εχουν να χασουν παρα μα παρα πολλα κιλα,οπως εμεις πχ δε χανουν απλα κιλα...χανουν εαυτο.
καταλαβαινεις τι εννοω;
τα ιδια νιωθω και εγω,νομιζω οτι θα χασω τον εαυτο μου,αυτη που ειμαι χανοντας τα κιλα
με εχω συνηθισει ακριβως οπως ειμαι και αληθεια πιστεψε το,στεναχωριεμαι λιγακι που αλλαζω.
μη με περνας για τρελη,φυσικα και χαιρομαι που μπαινω σε πολυ παλια μου παντελονια κλπ κλπ,αλλα φοβαμαι οτι θα τα χασω,θα χαρω για λιγο καιρο και μετα παλι θα επιστρεψω γιατι αυτη ειμαι...

ενα περιστατικο που συνεβη χθες.
ο αντρας μου μου εκανε κοπλιμεντα οτι εχασα και μπραβο και τετοια.
ειχα ντυθει λιγο καλυτερα και φανηκε το χασιμο μου περισσοτερο γιατι καθε μερα ειμαι με πιτζαμες και φαρδια ρουχα.
εγω χαρηκα,αλλα δε το απολαμβανα.
οταν πηγαμε στο πατρικο μου και ο αντρας μου κανει ολο χαρα τον μπαμπα μου "ε ειδες ποσο πολυ αδυνατισε;" και το ειπε με τοση χαρα,αλλα εγω
νευριασα.τον αποπηρα και το εκοψα.
τι συμβαινει;
φοβαμαι οτι θα παρω αερα,οτι θα πω,αντε ενταξει τα εχασα,ας φαω αυτο κι αυτο κι αυτο και ο παλιος μου εαυτος και τα παλια μου μυαλα θα εμφανιστουν παλι.
και αναρωτιεμαι μια ζωη ετσι θα ειμαι;

επισης συμφωνω με αυτο που ειπε η need to lose οτι πολλες φορες που εχανα,μετα τυχαινε να δω την εικονα μου σε φωτογραφιες και τετοια και ελεγα:"μα εγω δεν αδυνατισα,η ιδια ειμαι και παλι χοντρη,απλα πιο συμμαζεμενη ισως" και ξαναπεφτα στον φαυλο κυκλο.

τελικα και εγω εξομολογηση εκανα :)

Lipimeni ολοι τα ιδια περναμε,το θεμα νομιζω ειναι οπως λεει και ο τασος να βλεπουμε οτι κανουμε αγωνα,οτι εχουμε καταφερει μεχρι τωρα ειναι σπουδαιο,και να μη τα παραταμε.

Ας πω και γω τα δικα μου μιας και το θεμα παει γαντι...

Εγω που λετε ειμαι απο αυτους που ακομα προσπαθω να συνηθισω την νεα εικονα!!! Να φανταστηται περνω καμια φορα φευγαλαια απο τον καθρεφτη και ξαναστεκομαι γιατι δεν με γνωριζω... Καλα να πω οτι πολλοι δεν με γνωριζουν...

Τα σημαντικα, με γνωριζω ή οχι απο θεμα εξωτερικης εμφανισης ... ειμαι ο ιδιος ανθρωπος με τα ιδια θεματα και προβληματα με πριν... τα κιλα εκαναν καποια πραγματα λιγο πιο ευκολα για στην καθημερινοτητα μου... αλλα δεν ειναι πανακεια για ολα... το λεω γιατι ειτε 105 ειτε 65 τις ιδιες ανασφαλειες κουβαλαω... τα ιδια αισθηματα...

Τα κιλα, αργα ή γρηγορα χανονται... το θεμα ειναι μαζι με τα κιλα να βελτιωσουμε και την σχεση μας με τον εαυτο μας... Αν δεν σ αγαπησεις εσυ μην περιμενεις κανενας αλλος να το κανει... στην ζωη γενιομαστε και φευγουμε μονοι μας... οι ανθρωποι γυρω μας ειναι συνοδειποροι...η οποια καλη ή κακη εικονα εχουμε για τον εαυτο μας ξεκιναει αρχικα απο την δικη μας σκεψη και υστερα παιρναει στους αλλους... και εν κατακλειδι, ειμαι εγω καλα με μενα? αυτο δουλευουμε ... αμα ειμαι οποιος θελει ας με προσεγγισει ... οποιος δεν... ιτ'ς οκ... νεχτ πλεασε (σε απταιστα, ελληνικοαγγλικα)

needtoloose να ξέρεις πως τα λόγια σου τα σκεφτόμουν σήμερα στο γυμναστήριο και έπαιρνα τρελή δύναμη.Αυτή η λέξη ''αγωνίστρια'' μου έχει κάτσει στο μυαλό και δεν φεύγει!Έχεις δίκιο.Αγωνιστές είμαστε ρε φίλε,μεν από δικά μας λάθη γίναμε,αλλά είμαστε αγωνιστές.Και πάλι σε ευχαριστώ..

lineal Νόμιζα ότι μόνο εγώ τα νιώθω αυτά.Ξέρεις,αυτή η απογοήτευση του να βλέπεις μία φωτογραφία σου και να λες,μα κάνω μία τρύπα στο νερό,τίποτα δεν άλλαξε..ίσως λίγα πράγματα..Αυτό είναι που με ρίχνει..Και η αλήθεια είναι,πως είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Και δεν ξέρω και αν κάποια στιγμή αντιμετωπίζεται.Πφφφ...για να δούμε..Και εμένα όταν μου λένε τη φράση άλλος άνθρωπος έγινες,από τη μία ξέρεις φουσκώνω από χαρά,αλλά αμέσως καταπλακώνομαι από ένα συναίσθημα που κυριαρχεί.Ένα συναίσθημα, που λες,μα γιατί εγώ δε νιώθω έτσι?Γιατί ρε συ νιώθω ακριβώς η ίδια?

nowwhat Συμφωνώ μαζί σου.Σίγουρα έχει να κάνει με τον ίδιο μας τον εαυτό.Από εκεί ξεκινάνε όλα.Συγχαρητήρια για την απώλειά σου.Εύχομαι σύντομα όλοι να φτάσουμε το στόχο μας..

Τάσο απεταξάμην τις κακές σκέψεις..χαχαχα γέλασα πολύ! Θα προσπαθήσω,ειλικρινά.Σε ευχαριστώ για το θάρρος που μου δίνεις,και εσύ,και όλοι!

nowwhat πραγματικά μπράβο για την απώλεια των κιλών. Μου δίνεις δύναμη και μου θυμίζεις ότι πρέπει να κάνω κουράγιο και να έχω υπομονή. έχεις δίκιο πάντως και όταν ήμουν τα κιλά που ήθελα πάλι στεναχωρημένη και ταλαιπωρημένη ήμουνα και μάλιστα δεν μπορούσα να το διαχειριστώ μέχρι που ξαναπήρα τα κιλά.

Νομίζω ότι επειδή εμείς έχουμε θέμα με τα κιλά και ασχολούμαστε ιδιαίτερα με αυτό έχουμε λανθασμένη εντύπωση για το τι μπορεί να προκαλέσει η απώλεια των κιλών μας . Το μετατρέπουμε σε μεγάλο γεγονός επειδή είναι κάτι που δεν το έχουμε και αγωνιζόμαστε να το κερδίσουμε. Το θέμα είναι ότι όταν τελικά τα κιλά χάνονται τίποτα δεν αλλάζει. Πολύ απλά γιατί το να είσαι σε φυσιολογικό βάρος είναι κάτι που συμβαίνει γενικά και δεν αποτελεί κάτι σπέσιαλ. Όλοι όσοι είναι σε φυσιολογικό βάρος ζουν μια βαρετή καθημερινότητα και τίποτα συναρπαστικό. Είναι τελείως λανθασμένη η αντίληψη που έχουμε ότι κάτι φοβερό θα γίνει αν εμείς αδυνατίσουμε και είναι λογικό να απογοητευόμαστε όταν τελικά τα καταφέρνουμε και βλέπουμε ότι στην ουσία δεν έγινε και κάτι φοβερό. Στην αρχή μπορεί να ακούσουμε κάποια κοπλιμέντα από τους γύρω μας για το πόσο πιο ωραίοι είμαστε και μετά συνεχίζει πολύ απλά η καθημερινότητα χωρίς κάτι ιδιαίτερο μια που το να είμαστε λεπτές είναι ιδιαίτερο μόνο στο μυαλό μας και στα μάτια μας. Για όλους τους άλλους είναι κάτι φυσιολογικό και δεν αξίζει καν μερικά λεπτά απασχόλησης γύρω από το θέμα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο καθώς αγωνιζόμαστε να χάσουμε το βάρος πρέπει να ψάχνουμε μέσα μας τους σωστούς λόγους που ακολουθούμε αυτόν τον δρόμο. Δεν πρέπει να περιμένουμε να αλλάξει κάτι ιδιαίτερα. Αυτό που αλλάζει σίγουρα πολύ και αξίζει κατά την άποψη μου περισσότερο απ' όλα είναι η αίσθηση του πως νιώθουμε εμείς μέσα στο σώμα μας. Αυτή η σημαντική βελτίωση που τα πόδια σου είναι αναγκασμένα να κουβαλούν λιγότερο βάρος, που σκύβεις και η κοιλιά σου πλέον δεν είναι εμπόδιο, που τα μπράτσα σου δεν κολλάνε άχαρα πάνω στον κορμό σου. Η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα πιο ανάλαφρο και ευέλικτο αμάξωμα για εμένα αξίζει περισσότερο απ' όλα. Αν έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες για το τι μπορεί να επιφέρει η απώλεια βάρους όλα θα πάνε καλά.

Quote:

---

Originally posted by need2loose
Νομίζω ότι επειδή εμείς έχουμε θέμα με τα κιλά και ασχολούμαστε ιδιαίτερα με αυτό έχουμε λανθασμένη εντύπωση για το τι μπορεί να προκαλέσει η απώλεια των κιλών μας . Το μετατρέπουμε σε μεγάλο γεγονός επειδή είναι κάτι που δεν το έχουμε και αγωνιζόμαστε να το κερδίσουμε. Το θέμα είναι ότι όταν τελικά τα κιλά χάνονται τίποτα δεν αλλάζει. Πολύ απλά γιατί το να είσαι σε φυσιολογικό βάρος είναι κάτι που συμβαίνει γενικά και δεν αποτελεί κάτι σπέσιαλ. Όλοι όσοι είναι σε φυσιολογικό βάρος ζουν μια βαρετή καθημερινότητα και τίποτα συναρπαστικό. Είναι τελείως λανθασμένη η αντίληψη που έχουμε ότι κάτι φοβερό θα γίνει αν εμείς αδυνατίσουμε και είναι λογικό να απογοητευόμαστε όταν τελικά τα καταφέρνουμε και βλέπουμε ότι στην ουσία δεν έγινε και κάτι φοβερό. Στην αρχή μπορεί να ακούσουμε κάποια κοπλιμέντα από τους γύρω μας για το πόσο πιο ωραίοι είμαστε και μετά συνεχίζει πολύ απλά η καθημερινότητα χωρίς κάτι ιδιαίτερο μια που το να είμαστε λεπτές είναι ιδιαίτερο μόνο στο μυαλό μας και στα μάτια μας. Για όλους τους άλλους είναι κάτι φυσιολογικό και δεν αξίζει καν μερικά λεπτά απασχόλησης γύρω από το θέμα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο καθώς αγωνιζόμαστε να χάσουμε το βάρος πρέπει να ψάχνουμε μέσα μας τους σωστούς λόγους που ακολουθούμε αυτόν τον δρόμο. Δεν πρέπει να περιμένουμε να αλλάξει κάτι ιδιαίτερα. Αυτό που αλλάζει σίγουρα πολύ και αξίζει κατά την άποψη μου περισσότερο απ' όλα είναι η αίσθηση του πως νιώθουμε εμείς μέσα στο σώμα μας. Αυτή η σημαντική βελτίωση που τα πόδια σου είναι αναγκασμένα να κουβαλούν λιγότερο βάρος, που σκύβεις και η κοιλιά σου πλέον δεν είναι εμπόδιο, που τα μπράτσα σου δεν κολλάνε άχαρα πάνω στον κορμό σου. Η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα πιο ανάλαφρο και ευέλικτο αμάξωμα για εμένα αξίζει περισσότερο απ' όλα. Αν έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες για το τι μπορεί να επιφέρει η απώλεια βάρους όλα θα πάνε καλά.

---

εχεις τοσο δικιο!!!

ειδικα εκει που λες οτι περιμενουμε να γινει κατι ξεχωριστο..εχουμε μεγαλες προσδοκιες κλπ κλπ...ναι ναι ακριβως ετσι...
ουφ τουλαχιστον ειμαστε αρκετοι που νιωθουμε τα ιδια οποτε ας πουμε οτι ειναι "φυσιολογικο".το θεμα ειναι να προχωραμε και να μη κολλαμε στις σκεψεις αυτες