Printable View
θελω τις εμπειριες σας (αν εχετε )σχετικα με προγραμμα διατροφης σε παιδι δημοτικου .
Κανατε ως παιδια διαιτα (ξερετε καποιο παιδι στο περιβαλλον σας που να εκανε) ? ηταν αποφαση δικη σας ,ειχατε τη συμπαρασταση των γονιων σας ?
ως ενηλικοι πλεον πως θυμαστε εκεινη την περιοδο ? κ τελος αν ειχατε εσεις παιδι με προβλημα βαρους τι θα επιλεγατε να κανετε ?
Αν ήταν στο χέρι μου θα επέλεγα να αλλάξω κάποιες συνήθειες στο παιδί μου.
γενικά τα παιδιά ότι και να κάνεις, μπορούν να βρουν τα πάντα στο περίπτερο ή στο μπακάλικο της γειτονιάς.
Οπότε πρέπει να το αφήσεις να φάει ότι κι όποτε θέλει. Να νιώσει ότι έχει διατροφική ελευθερία.
Ναι μεν αλλά.
φαντάσου ένα σπίτι που λείπουν κάποια πράγματα, όπως γλυκά ζαχαροπλαστείου, μερέντες, κέικ, μπισκότα, είδη αρτοποιείου και σοκολάτες γάλακτος.
Σκέψου αντί γι αυτά να υπάρχουν σε μόνιμη βάση μέλι και μαρμελάδες φρούτων, ταχίνι, σπιτικά κέικ χωρίς λάδια, κουλουράκια ολικής άλεσης και πικρές σοκολάτες.
Ίσως τότε, ίσως, θα μπορούσε το παιδί να αλλάξει κάποιες συνήθειες. Βέβαια πρέπει να επιμείνεις στη γκρίνια που θα βγάλει, αλλά αν είναι κάθετη απόφαση και των 2 γονιών, τότε θα το δεχθεί. και θα δεχθεί ακόμη πιο εύκολα, οτιδήποτε δεί να ακολουθούν οι γονείς του.
Σε καμιά περίπτωση δε θα επέλεγα δίαιτα, με την έννοια της στέρησης διατροφής και γευμάτων γιατί έτσι δύναται να διαταράξεις τους ρυθμούς ανάπτυξης του παιδιού. Μικρά βήματα κάθε φορά, μικρές αλλαγές. Αν ήταν στο χέρι μου.
Πρεπει να συμβουλευτεις ενα πολυ πολυ καλο διαιτολογο, κρινεται το μελλον του παιδιου σου. Τουλαχιστον το διατροφικο!! Καλη επιτυχια!
Καλησπερα,απο προσωπικη εμπειρια ως ατομο που πηγαινει σε διατροφολογο απο τα 10 θα ελεγα οτι η διατροφη αν το παιδι ειναι υπερβαρο ειναι απαραιτητη.Αλλα με αρκετη επιμονη,σωστο διατροφολογο και αρκετη αυστηροτητα.Εαν ειχαν τηρηθει αυτα τα κριτηρια δεν θα ημουν στη θεση που βρισκομαι.Εκτος αυτου ομως πρεπει ο διατροφολογος να ειναι εξειδικευμενος για παιδια ωστε να προσεχει το παιδι να εχει εναλλακτικες και να μην νιωθει παραγκωνισμενο σε σχεση με συνομηλικους η αδερφια....Και να μην υπαρχουν στο σπιτι πειρασμοι οι οποιοι απλα να ειναι στο ντουλαπι αλλα να μην πρεπει να τους αγγιξει...Αλλα θελει επιμονη και πρεπει το παιδι να διδαχτει να διαλεγει να τρωει σωστα...
mum 2 , τι θέμα άνοιξες...και τι μου θύμισες....
σαν υπέρβαρο παιδί πάντα μου λέγανε μη...φτάνει...όχι εσύ....
βέβαια ήμουν παχουλή αλλά δεν έλειπα απο πουθενά ρυθμική, μπάσκετ, παιχνίδι, σκαρφάλωμα πρώτη!
σήμερα τα παιδιά είναι και εγκλωβισμένα, ούτε στη γειτονιά πια δεν παίζουν...
το πρόβλημα μου με ακολουθεί μια ζωή γιατί πάντα έκανα λάθος δίατα και όχι αλλαγή διατροφικών συνηθειών όπως προσπαθώ το τελευταιο διάστημα.
θυμάμαι στο γυμνάσιο, η μαμά μου πάντα μου έκανε κοτόπουλο βραστό το οποίο εγώ πετούσα στα σκουπίδια...(διαφορετικό φαγητό για μένα) πρέπει να χω πετάξει ολοκληρο ορνιθοτροφείο και ανταυτού έκανα πατάτες τηγανιτές και άλλα και μετά καθάριζα την κουζίνα, πετούσα τα σκουπίδια και όλα normal...
Φυσικά κουβαλάω και όλο τα σχόλια και την κοροιδία των συμμαθητών μου και το άγχος της διαφορετικότητας
στην α γυμνασίου είχαμε πάει σε διαιτόλογο ακόμα θυμάμαι πόσο αυστηρός ήτανε ...
στη β γυμνασίου είχαμε πάει στα weight watchers...
και η ιστορία συνεχίζεται...
θα σε συμβούλευα
να ενθαρύνεις το παιδί σου να ξεκινήσει κάποιο άθλημα
να ενθαρύνεις τις βόλτες με τα πόδια το ποδήλατο τη βόλτα στην εξόχή
απο προσωπική άποψη, θα σου έλεγα να ψάξεις λίγο το θέμα με την επικοινωνία μεταξύ σας ίσως να του λείπεις εσύ ή κάτι άλλο
να φτιάχνεις όλες τις λιχουδιές με λιγοτερα λιπαρά και ενναλακτικούς τρόπους παρασκευής...
να πάρεις αρτοπαρασκευαστή και να φτιάχνετε το δικό σας ψωμάκι και όχι τις μπούρδες που μας ταίζουν για ψωμί
διατροφικά αν το αντέχει η τσέπη σου θα ήτανε καλύτερα να είχες σύμμαχο
κάποιο διαιτολόγο με ειδίκευση στις διατροφικές διαταραχές, εδω στο foroum παρακολούθησε το τοpic τρίωρα και τριάδες
η διατροφολόγος που επισκέπτομαι τώρα μου είπε ότι όταν έρχονται γονείς με παιδάκι με πρόβλημα βάρους, τους διώχνει και ξανακλείνει νέο ραντεβού μονο με τους γονείς γιατί η αλλαγή πρέπει να γίνει στις συνήθεις όλης της οικογένειας και πρώτα πρέπει να εκπαιδευτούν οι γονείς...
ειμαι και γω μανούλα ενός τρίχρονου και η απόφαση μου επιτέλους να λύσω αυτό το θέμα που δε με αφήνει να ζήσω όπως θέλω, είναι ο γιος μου! να γίνω σωστό πρότυπο διατροφής για αυτόν , να μην του περάσω τις δικές μου παλιές συνήθειες
το μεγαλύτερο μου άγχος είναι να αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα, θέλω να είναι ευτυχισμένος και θα κάνω οποιαδήποτε προσπάθεια για να το επιτυχω!
τωρα θα μου πεις τι ωραία τα γράφεις κάνε αυτό και κάνε το άλλο σαν τα χεις λύσει τα θέματα σου, όχι ακόμα εκπαιδεύομαι και γω....
και μονο που είσαι εδώ και το ψάχνεις έχεις κάνει την αρχή! μην αγχώνεσαι, λίγη οργάνωση στα γεύματα και λίγο ποσόσφαιρο, χορό και όλα θα πάνε περίφημα!
σας εύχομαι Καλή Επιτυχία!!!
Αυτό που λέει η eve30++ με το βραστό κοτόπουλο είναι πολύ σημαντικό! Ποιος αντέχει να τρώει τέτοια πράγματα και ειδικά στην παιδική ηλικία! Προσωπική μου άποψη (διαμορφωμένη από πολλά άρθρα σχετικά με το θέμα) είναι ότι ένα παιδί δεν πρέπει ποτέ να κάνει δίαιτα! Ποτέ !!!! Το παιδί τρώει φαγητά στα οποία έχει πρόσβαση. Τα πράγματα είναι καθαρά στο χέρι των γονιών του! Προσοχή στους διαιτολόγους!!!! Η κουμπάρα μου πήγε τη μικρή της (10 ετών) σε διαιτολόγο και της έδωσε απαράδεκτη δίαιτα!!! Χαμηλές θερμίδες και μονότονη! Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει λόγος βιασύνης όπως το κόλλημα που τρώμε εμείς οι μεγάλοι να χάσουμε γρήγορα τα κιλά, το πράγμα πρέπει να γίνει αργά, με σχεδιασμό και σύνεση. Σε πρώτη φάση πρέπει οι γονείς να εντοπίσουν τα λάθη τους. Το παιδί ποτέ δεν φταίει αν είναι παχουλό, φταίνε εκείνοι που διοχετεύουν στο παιδί τη τροφή. Πως έφτασε να έχει αυτό το πρόβλημα; Κάτι έγινε λάθος, αυτό το κάτι πρέπει να αλλάξει αργά και σταθερά έτσι ώστε όλη η μετάβαση να είναι ομαλή και χωρίς ψυχολογική πίεση για το παιδί. Αν το παιδί είναι συνηθισμένο να τρώει μεγάλες ποσότητες δεν μπορεί ξαφνικά από τη μια στιγμή στην άλλη να αλλάξουν! Θα πρέπει να μειωθούν σταδιακά, δεν μπορεί κανείς να αντέξει την πείνα στα καλά καθούμενα, πόσο μάλλον ένα παιδί. Λίγοι κανόνες του τύπου γλυκό - παγωτό 2-3 φορές την εβδομάδα σε λογικές ποσότητες (εννοείται ότι δεν το λέμε στο παιδί ότι υπάρχει καθορισμένος χρόνος) απλώς το κρατάμε εμείς σαν κανόνα. Ιδιαίτερη προσοχή στα λεφτά, δεν θα πρέπει να έχει δυνατότητα να αγοράζει φαγητό από έξω, προσοχή στο λάδι, δεν κάνουμε σούπα τις σαλάτες! Όχι συχνά τηγανητά, όχι πάνω από 4 λεπτές φέτες ψωμί την ημέρα (αν είναι ολικής καλύτερα). Φέτα και τυριά με μέτρο. Η φέτα παχαίνει αρκετά, 1-1,5 σπιρτόκουτο φέτας στο μεσημεριανό αρκεί. Απλές αλλαγές δλδ που θα φέρουν σταδιακά μια μείωση βάρους. Αν μάλιστα το πρόβλημα δεν είναι μεγάλο πολλοί γιατροί συστήνουν την προσπάθεια συντήρησης ενός σταθερού βάρους έτσι ώστε με την ανάπτυξη του παιδιού το βάρος να είναι πλέον φυσιολογικό (σύμφωνα με το νέο ύψος του).
Συνοψίζοντας για να απαντήσω στο ερώτημα σου τι θα έκανα αν το παιδί μου είχε πρόβλημα βάρους θα επέλεγα να κάνω τα εξής:
1) Δεν θα του έλεγα τίποτα σχετικά με την απόφαση μου να χάσει βάρος. Δεν θα του μιλούσα καν για οποιαδήποτε αλλαγή.
2) Σε περίπτωση που το παιδί έχει χαρτζηλίκι στο σχολείο θα το έκοβα με μια καλή εξήγηση για το πόσο βλαβερό είναι το φαγητό του κυλικείου. Θα του έδινα μαζί του ένα τοστάκι χωρίς βούτυρο, μια λεπτή φέτα κείκ, μερικά φρούτα ή ένα μικρό κομμάτι πίτα.
3) Θα έψαχνα να βρω πόσες θερμίδες χρειάζεται για συντήρηση και θα φρόντιζα να παίρνει 100-200 λιγότερες από αυτές την ημέρα.
4) Κομμένα τα αναψυκτικά κατόπιν ανάλυση στο παιδί για το πόσο βλαβερά είναι
5) Χυμοί με μέτρο, 1 ποτήρι την ημέρα αρκεί, ιδανικά φρεσκοστημένο
6) Φέτα, λάδι με προσοχή.
7) Προώθηση των φρούτων με προσοχή ακόμη και αν οι έξτρα θερμίδες προέρχονται από φρούτα το παιδί θα παχαίνει
Τέλος το βασικότερο κομμάτι πιστεύω είναι πως το θέμα μείωση βάρους, δεν πρέπει με τίποτα να επιβαρύνει το παιδί, δεν πρέπει να το προβληματίσει, να το αγχώσει, να το θυμώσει, Ο καλύτερος τρόπος για αυτό είναι να μη ξέρει το παιδί ότι βρίσκεται σε κάποιο ιδιαίτερο καθεστώς. Οι αλλαγές πρέπει να γίνουν έτσι ώστε το παιδί να μην καταλαβαίνει ότι υπάρχει ένα ιδιαίτερο σχέδιο για αυτό. Αύξηση της κίνησης, ελάχιστη μείωση θερμίδων, πιο υγιεινές επιλογές και το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο. Ζύγισμα στο πολύ χαλαρό. Π.χ μια φορά το μήνα όταν είναι κοντά να ανέβεις στη ζυγαριά και να πεις για ανέβα και εσύ στο πολύ χαλαρό. Το αποτέλεσμα δεν το σχολιάζουμε, αν χάσει έστω και λίγο χαιρόμαστε από μέσα μας και συνεχίζουμε το έργο μας, αν έχει βάλει αναπροσαρμόζουμε το σχέδιο δράσης μας.
Ποτέ δεν κατηγορούμε το παιδί ότι δεν ακολουθεί το πλάνο. Όδηγούμε εμείς τα πράγματα έτσι ώστε το παιδί να πηγαίνει προς το σωστό δρόμο. Επιμονή, υπομονή και υποστήριξη. Αυτό που θα κάνεις είναι καθορίστικό για όλη την υπόλοιπη ζωή του παιδιού, τόσο από άποψη σωματικής υγείας όσο και ψυχολογικής. Μη το αφήσεις με τίποτα!
Καλή επιτυχία!!!