Τελικά, τι ζητάει ένας άντρας;

Καλημέρα σε όλους στο φόρουμ,

σήμερα -μετά από αρκετό καιρό που απέχω- θέλησα να θίξω ένα θέμα, το οποίο δεν πίστευα ποτέ ότι θα αντιμετώπιζα αλλά μιας και δυστυχώς βοήθεια ουσιαστική και απάντηση στα ερωτήματα που με βασανίζουν, δεν έχω πάρει, αποφάσισα να απευθυνθώ σε ανθρώπους που ίσως να έχουν ζήσει κάτι ανάλογο. Ας τα πάρουμε λίγο απ'την αρχή, για να σας βάλω στο θέμα. Παχύσαρκη για πάνω από 5 χρόνια (από 70 κιλά είχα φτάσει 105), με πολλά προβλήματα υγείας, ψυχολογικά κτλ. Κάποια στιγμή πριν από 5-6 μήνες ένοιωσα επιτέλους πως είχε έρθει η στιγμή να κάνω κάτι για αυτό. Ένοιωσα αυτό που μου λέγανε άλλοι άνθρωποι που είχαν χάσει πολλά κιλά, ξέρετε αυτό το "όταν το πάρεις απόφαση". Και το πήρα. Από 105 έφτασα αυτή τη στιγμή τη ζυγαριά στα 78-80 (εκεί ανάμεσα παίζω) και ευελπιστώ να φύγουν και αυτά τα 10 κιλά επιπλέον,λίαν συντόμως.
Από τη στιγμή που αδυνάτισα, άλλαξα σαν άνθρωπος (προς Θεού δεν έγινα η κλασσική σκύλα, ανορεξική που βλέπει άνθρωπο με παραπάνω κιλά και τον αντιμετωπίζει σαν εξωγήινο). Άρχισα να αποκτώ την παλιά μου αυτοπεποίθηση, την κοινωνικότητα μου, να βγαίνω έξω σαν άνθρωπος και όχι να κλείνομαι στο σπίτι γιατί ντρεπόμουν για την εμφάνιση μου. Άλλαξα την γκαρνταρόμπα μου -πλέον πηγαίνω σε μαγαζιά που δεν τολμούσα ούτε απ'έξω να περάσω-, περιποιούμαι τον εαυτό μου, δεν παραμελώ την Ιωάννα, εξωτερικά. Μαζί με αυτές τις αλλαγές λοιπόν, ήρθαν και τα πρώτα φλερτ -τα οποία σημειωτέον είχα ξεχάσει για πολλά χρόνια- και στα 22 μου, άρχισα να νοιώθω σαν έφηβη στα 15, που τώρα ανακαλύπτει την έννοια της προσωπικής ζωής. Θα μου πείτε όλα καλά μέχρι εδώ, άρα βρε καλό μου κορίτσι, που είναι το πρόβλημα;
Το πρόβλημα είναι ότι και πάλι είμαι μόνη. Όσες περιπτώσεις βρέθηκαν στο δρόμο μου τους τελευταίους μήνες για κάποιον ανεξήγητο λόγο χάθηκαν. Στην αρχή έλεγα ότι φταίει το ότι ήμουν παρθένα και ψιλοκόλωνα να ολοκληρώσω αν δεν ήμουν μέσα σε μία σχέση. Μετά όταν προέκυψε ένας άνθρωπος που με "έφτιαξε" από πολλές απόψεις, το τόλμησα -μιας και ήμουν έτοιμη από καιρό- και πήγα μαζί του. Αλλά και αυτός μετά από μια βδομάδα -όπου έδειχνε καθημερινό ενδιαφέρον- εξαφανίστηκε.
Και φτάνω λοιπόν να αναρωτιέμαι, τελικά τι σκατά φταίει που ακόμα το μοναδικό μήνυμα που λαμβάνω στο κινητό μου είναι από την κοσμοτέ; Ποιος μπορεί να είναι ο λόγος, που δεν έχει έρθει ένας άντρας στη ζωή μου, που θα με διεκδικήσει; Βλέπω φίλες μου που μπλέκουν με τύπους που σφάζονται για πάρτη τους, είτε κάνοντας δώρα, είτε με τρελή διεκδίκηση, είτε με χίλιους δύο άλλους τρόπους. Και προς Θεού, δεν εννοώ ότι ψάχνω κάποιον να μου κάνει λούσα. Αντιθέτως, έχω μάθει στη ζωή μου να υπολογίζω διαφορετικά το ενδιαφέρον ενός άντρα και όχι από τα κεράσματα, τα δώρα κτλ. Και πάλι όμως, μόνη καταλήγω.
Τελικά, τι ζητάει ένας άντρας; Μήπως πρέπει να αλλάξω; Να γίνω σκύλα; Να τους "τρέχω"; Να μην είμαι ξεκάθαρη σαν άνθρωπος απέναντί τους; Μήπως είναι θέμα τύχης, άστρου, ανάδρομου Ερμή και όχι μόνο θέμα αυτοπεποίθησης (γιατί αυτή την έφτιαξα); Μήπως να πάρω τα βουνά; :P

υ.γ Ελπίζω να μην σας κούρασα με το κατεβατό/εξομολόγηση

χαχαχαχαχαχα!! πραγματικα δεν ξερω , εγω μεχρι τα 19 δεν ειχα σχεση παντα με κοιταγαν ανδρες και ποτε δεν πλησιαζαν απλα κοιτουσαν!
και μη φανταστεις η πρωτη μου σχεση εγινε μεσω ενος σαητ :P:P:P
εποτε με κοιτανε υπαρχουν φλερτ, μαλλον ειναι θεμα αυτοπεποιθησης πιστευω, η αυρα που εκπεμπεις στον αλλον!και φυσικα οι εποχες μας ειναι δυσκολες για σχεσεις...

Μα ακόμα και όταν εκπέμπω αυτοπεποίθηση, αύρα Ζιζέλ, περπάτημα Αντριάνα Λίμα και δεν συμμαζεύεται, θα ρίξω έναν -και αυτόν στο τσακίρ κέφι-, θα "καυλαντίσουμε" για ένα μικρό διάστημα και μετά εξαφανιζόλ. Λες και τους ψεκάζουν με κατσαριδοκτόνο.
Επίσης, φράσεις του τύπου "οι εποχές είναι δύσκολες για σχέσεις" τα ακούω βερεσέ. Δύσκολο είναι όταν είσαι μπατίρης -όπως όλοι- και μου κοιτάς την barbie που θέλει στα πόδια της να ανοίγουν σαμπάνιες. Ειδικά αυτή την εποχή, οι σχέσεις -οι σωστές όχι αρρωστημένες- είναι Α-ΠΑ-ΡΑΙ-ΤΗΤ-ΕΣ γιατί όταν έχεις έναν άνθρωπο πλάι σου, μπορείς να διαχειριστείς πιο εύκολα ο,τι σε βασανίζει. Ή τουλάχιστον, εγώ λειτουργώ έτσι.

Μήπως ο πρίγκιπας μου έχει κάνει στάση να χέσει το άλογο;
Αλήθεια όμως, έχω κουραστεί και το'χω ρίξει στο χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό (οσονούπω και στα ναρκωτικά) !!!

κορίτσια οι εποχές δν είναι απλά δύσκολες είναι τραγικές.

το θέμα είναι ζήτησης κ προσφοράς.
οι μπατίριδες δν μπορούν να ρίξουν τίποτα ούτε να κάνουν σχέση είναι θέμα ανασφάλειας. αν τους κάτσει κ πηδήξουν καμία,αν το καταφέρουν κ αυτό κ δν τους πιάσει κ εκεί ανασφάλεια καλά θαναι.
η δε λίγοι που έχουν καναφράγκο παραπάνω στην τσέπη έχουν πολλές προσφορές οπότε έχουν ανέβει τα στάνταρ τους (δν κοιτάν τα χάλια τους)

οι γυναίκες από την άλλη ή είναι τελείως τσουλάκια, διαθέσιμες ,φθηνές κτλ κτλ και θα κοιτάν κιόλας να εκμεταλλευτούν το κάθε γκομενάκι που θα τους τύχει ή θα είναι σούπερ σνομπάρες,περιφανες,επιλεκ τικές ,με ένα ράφι ήδη φτιαγμένο να τους περιμένει μιας κ όλα τους ξινίζουν κ όλα τους βρωμάνε.
επίσης υπάρχει κ η τρίτη κατηγορία γυναικών η οποίες δν χρειάζονται καταβάθος άνδρα γιατί τα έχουν όλα,λεφτά ,δουλειά,αμάξι ,φίλους,κοινωνική ζωή, και μπορεί οι ίδιες να μην το καταλαβαίνουν αλλά οι άνδρες πραγματικά νιώθουν οτι δν έχουν τίποτα να προσφέρουν.

αν ανήκεις στην τρίτη κατηγορία καλά θα κάνεις να βρεις ένα παλικάρι να σε κοιτάει στα μάτια κ να λιώνει κ χωρίς να του μετρήσεις τα δόντια σα να ναι γαίδαρος, πάρτον εκεί να τον έχεις σαν έπιπλο μέσα στο σπίτι.

αν ανήκεις στην δεύτερη κατηγορία προσπάθησε να γίνεις σαν την πρώτη κατηγορία
αν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία προσπάθησε να γίνεις σαν την δεύτερη κατηγορία
κάπου στην μέση θα είσαι καλά.

αν δν ανήκεις σε καμία κατηγορία τότε σημαίνει οτι ξεχωρίζεις κ άρα θα βρεις κ κάτι ξεχωριστό.
συνέχισε να προσπαθείς να είσαι ξεχωριστή κ σύντομα (κάνε κανα τάμα) θα σου παρουσιαστεί κάποιος γλυκούλης συμπαθητικός,μην τον διώξεις γιατί θα σκέφτεσαι πάλι οτι θες έναν γαμάουα σαν της φίλης σου.γενικά μην κοιτάς τι κάνουν οι φίλες σου. οτι λένε είναι ψέμα και διαφήμιση

κ προπαντώς αρχίστε να κάνετε ξεχωριστά πράματα. Μην πηγαίνεται σε ποζερομάγαζα,μην κάνετε παρέα με ανθρώπους που δν έχουν ανοιχτά μυαλά κ κάνουν συνέχεια τα ίδια κ τα ίδια, μην φοράτε όλες τα ίδια ρούχα. κάντε παρέες κ μέσα από παρέες θα βρεις κάποιον. αν περιμένεις από μπαρ,τότε βάλε λαμπάκια χριστουγεννιάτικα για να ξεχωρίζεις.

κ μην μαζεύεται αδέσποτα στο σπίτι σας κορίτσια .ο άνδρας ο μπερμπάντης για να περάσει την φάση του κ να σοβαρέψει δν περιμένει την ιδανική γυναίκα,περιμένει να χορτάσει ,να του φύγουν τα απωθημένα κ να καλοπεράσει. μετά μπορεί να σοβαρέψει αλλά θαναι γιατί θα τον έχει πιάσει άγχος να διαιωνίσει το τόσο "συνγκλονιστικό είδος του" οπότε δν έχει να κάνει με εσάς.

Εγω πάλι όντας σχεσοφοβικό όν, ποτε δεν ήμουν υπερ της σχέσης, πάντα καταλήγω σε σχέση :P Υποθέτω πως ισως πρέπει να σταματησεις να το σκέφτεσαι για να σου έρθει :)

"επίσης υπάρχει κ η τρίτη κατηγορία γυναικών η οποίες δν χρειάζονται καταβάθος άνδρα γιατί τα έχουν όλα,λεφτά ,δουλειά,αμάξι ,φίλους,κοινωνική ζωή, και μπορεί οι ίδιες να μην το καταλαβαίνουν αλλά οι άνδρες πραγματικά νιώθουν οτι δν έχουν τίποτα να προσφέρουν."

αγαπητή ζηλιαρομπομπίκα, δυστυχώς για μενα κλείνω προς την τρίτη κατηγορία. Όχι ότι έχω λεφτά, δουλειά, αμάξι κτλ. αλλά δεν περιμένω και κανέναν να μου τα προσφέρει με αντάλλαγμα σεξ κάθε Σάββατο :P
Από την άλλη, αναγκάστηκα βέβαια, να γίνω και να δείξω ανεξάρτητη, ότι στέκομαι στα πόδια μου κτλ. γιατί πολύ απλά δεν θα επιβίωνα διαφορετικά. Έπρεπε να σταθώ στα πόδια μου, να μάθω να επιβιώνω μόνη, να διαχειρίζομαι μόνη μου ο,τι στραβό, κακό και ανάποδο μου προέκυπτε γιατί πολύ απλά δεν είχα κανέναν να με στηρίξει (φίλους και οικογένεια τους βγάζω απ'έξω μιας και προσφέρουν άλλου είδους στήριξη έκαστος)!
Αλλά ρε κορίτσια, η αλήθεια είναι ότι βαρέθηκα γιατί -όπως είπα και σε μια φίλη τις προάλλες- όσο δυναμική και ανεξάρτητη να είναι μια γυναίκα, θέλει έναν άνδρα δίπλα της που θα της προσφέρει πάνω απ'όλα ασφάλεια. Νταξει δεν λέω, καλός ο δυναμισμός, καλή και η ανεξαρτησία αλλά στο τέλος της ημέρας θες να χωθείς μέσα σε μια αγκαλιά και να τα ξεχάσεις όλα. Ρομαντική; Μπορεί αλλά έτσι έχουν τα πράγματα.

Σκάρλετ, ξέρεις τι γίνεται; Επειδή το έχω φιλοσοφήσει το ζήτημα. Καταρχήν, από μόνη μου έχω διαπιστώσει ότι όντως έρχεται όχι απλά από κει που δεν το περιμένεις αλλά και όταν δεν το αναζητάς κιόλας. Το θέμα ποιο είναι; Όταν όοοολοι γύρω σου, ζουν σε ένα τέλειο ροζ συννεφάκι, τους βλέπεις και επηρεάζεσαι όπως είναι φυσιολογικό. Και λες οκ δεν θα το σκέφτομαι αλλά σε πιάνει το παράπονο, αρχίζεις τη γκρίνια, το σκέφτεσαι και δεν έρχεται επειδή το σκέφτεσαι. Φαύλος κύκλος.
Εγώ πάλι που δεν είμαι σχεσοφοβική, δεν έχω σταυρώσει άνθρωπο σχέσης. Όλοι ήθελαν να πηδήξουν και γεια σας.

joanna1991 την ίδια κατάσταση περνάω κι εγώ! θέλω κι εγώ σαν τρελή να βρεθώ σε μια σοβαρή σχέση, αλλά δεν μου κάθονται! άσε δε πως εμένα πολλοί από τους οποίους έχω "συναναστραφεί" λίγο περισσότερο από "φιλικά" με θέλανε ακριβώς γιατί είχα παραπάνω κιλάκια και μπορούσαν να πιάνουν πιο πολύ ψαχνό... μπορεί να ακουστώ υπερβολική, αλλά αυτό εμένα με πρόσβαλε. κι αυτό διότι έβλεπα ότι πολλοί από αυτούς απλά ήθελαν μια γλάστρα διαφορετική απ' όλες τις άλλες... όταν έλεγα πως ήθελα κάτι παραπάνω (όχι σεξ) γίνονταν μπουχός! μην τον είδατε τον ενδιαφερόμενο...
τώρα μιλάω μ' ένα παιδί που δουλεύει σε ένα μαγαζί που συχνάζω (όχι, ήμουν από πριν πελάτης!), αλλά τα μηνύματα που παίρνω από την πλευρά του είναι πολύ μπερδεμένα... μια όλα καλά και μια "θα σε δω live και δεν θα σου μιλήσω"... δεν ξέρω ως θα εξελιχθεί αυτό τώρα, αλλά μπορώ να σου πω πως κι εμένα τελικά μου ήρθε ουρανοκατέβατο.
κάνε λίγο κουράγιο, συνέχισε να είσαι ο εαυτός σου και σε στιγμή άσχετη θα βρεθεί ο κατάλληλος, αν μύτη άλλο αυτός που θα βαφτίσεις κατάλληλος για την συγκεκριμένη εποχή.

υγ: ο κυριότερος λόγος που κωλώνουν να έρθουν να σου μιλήσουν είναι γιατί τα κοριτσάκια έχουν αποθρασυνθεί τόσο πράγμα που τους κάνει να χάνουν το αίσθημα του κυνηγού...

anaisia, δεν μπορώ να καταλάβω τι παίζει ρε συ. Εν τω μεταξύ, σκέφτομαι ότι ο κάθε άνθρωπος είναι για κάποια πράγματα. Τι εννοώ; Εγώ και συ γουστάρουμε σχέσεις, κάποια άλλη μπορεί να γουστάρει μόνο σεξ. Δεκτό.
Επίσης, ο κάθε άνθρωπος "βγάζει" προς τα έξω -εκπέμπει αν θες- αυτά που θέλει π.χ αν εγώ γουστάρω μόνο σεξ, μπορεί να ντυθώ λίγο πιο προκλητικά κτλ. αυτό θα "πουλήσω" (σίγουρα δεν ισχύει πάντα, αλλά σε μεγάλο ποσοστό.) Δεκτό και αυτό.

Τότε ρε φίλος, τι έρχεσαι σε μένα, τη γλυκούλα, ομορφούλα κτλ. που είναι κάφρος, λέει μαλακίες, πετάει ατάκες και έχει χιούμορ (να κάνω και λίγο προμότιον γιατί ποτέ δεν ξέρεις από που θα σου κάτσει :P ) και δεν πας στην κοπέλα που ανεβαίνει σε μπάρες και παίζει τους άνδρες στα δάχτυλα;

Εν ολίγοις, μας/με ταλαιπωρούν

υ.γ ελπίζω να εξελιχθεί όπως θες η κατάσταση με τον τύπο :)

Τι σημαίνει "τι ζητά ένας άντρας;". Ο καθενας έχει τα κριτήρια του.

Πάντως από τις απαντήσεις βλέπω οτι δεν είμαστε μόνο εμείς ανίδεοι για το άλλο φύλο, δεν είμαστε δά ΤΟΣΟ ρηχοί όσο φαντάζεστε.

Μα δεν μίλησε κανείς για το αν είστε ρηχοί ή όχι. Η δική μου απορία, για αυτό και ξεκίνησα την συζήτηση, είναι γιατί είμαι single (ή καλύτερα γιατί ενώ σκάσανε κάποιες περιπτώσεις, δεν έκατσαν) από τη στιγμή που άλλαξα τα πράγματα που έκανα λάθος (σώμα, συμπεριφορά, στοιχεία χαρακτήρα κτλ.) τα οποία αποδεδειγμένα "απωθούσαν" ή αποθάρρυναν αν θες καλύτερα, τους άνδρες από το να με προσεγγίσουν.

Εγώ δεν έκρινα κανέναν, ούτε "τσουβάλιασα" καταστάσεις και ανθρώπους. Μιλάω προσωπικά για μενα, όπως και κάθε άτομο που απάντησε στο αρχικό μου ποστ.

Η αλήθεια είναι ότι είμαστε και τα δύο φύλα εξίσου ανίδεα για το τι θέλει το αντίθετο φύλο. Ή ακόμα και αν ξέρουμε ή έχουμε ψυχανεμιστεί κάποια πράγματα, μπορεί να βρεθεί κάποιος/α στο δρόμο μας και να τα καταρρίψει, ακριβώς επειδή -όπως είπες και συ- ο καθένας έχει τα κριτήριά του.

γεια σε ολους!!!!!
εχω καιρο να γραψω αλλα με ιντρικαρε το θεμα και ειπα να ενδωσω!!!!
joanna 1991
Καταρχας τα σπας!!!!και καλα κανεις και το ριχνεις στο χιουμορ,πρεπει να διακωμωδουμε την κατασταση ,γιατι πιστεψε με αυτη η συζητησε με οσο σοβαροτητα και αν αντιμετωπιστει δεν βγαζει σε ασφαλες αποτελεσμα!!!!!
Λοιπον θα πω τι γνωμη μου, οι περισσοτεροι ανθρωποι (και δεν το παω σε αντρες συγκεκριμενα )κοιταζουν την καλοπεραση τους και τιν ανεση τους...Εχουμε γινει λιγο του τυπου "που να τρεχωτωρα" αυτο παει για τους αντρες
Οσο για τις γυναικες εχουν γινει τοσο επιθετικες και κυνικες,πραγμα που κανει τους αντρες να εχουν βολευτει σε αυτη την κατασταση οποτε να μην κυνηγουν αυτο που πραγματικα θελουν ,αλλα αυτο που θα τους κατσει.Και δεν μιλαω μονο για κλαρινογαμπρους καγκουρες και πεφτουλες,αλλα και τα σοβαρα παιδια!!!!αυτοι οι τελευταιοι βεβαια δεν κανουν κινηση γιατι φοβουνται την αποριψη.Εμεις οι γυναικες μπορει να δειχνουμε ανασφαλεις αλλα οι αντρες ειναι πολυ περισσοτερο!!!!
Και σε αυτο τον κυκαιωνα υπαρχουν και μερικοι ακομη "ρομαντικη" σαν και μας που δεν μας φτανει το "καβλαντισμα"της μια βραδιας,ειτε γιατι το εχουμε ζησει ειτε γιατι δεν το θελουμε ουτε σαν εμπειρια.ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΤΕ???
Αν ανηκεισ στην κατηγορια που ξερεις τι θελεις εισαι τυχερη(γιατι εγω φοβαμαι τη σχεση παρολο που το θελω)πιστεψε με θα βρεθει καποιο παιδι και μην απογοητευεσαι,απλα οταν βρεθει να εισαι δεκτικη και ανοιχτη να τον βαλεισ στη ζωη σου,γιατι οι ευκαιριες χανονται και μετα μενουμε να το μετανιωνουμε.Μεχρι τοτε ομως αναγκαστικα θα ανεχτεις την πλειαδα των "παρταλιδων"αντρων για τους οποιους σου προτεινω να περασεις καλα ,αλλα να μην χαλασεις καθολου απο την φαια ουσια σου.γιατι ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΥΤΑ!!!!¨)
ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙΤΕ???¨)¨)¨)¨)

stephie πραγματικά μου φτιαξες τη μέρα!!! Με το που διάβασα την πρώτη πρόταση έσκασε χαμόγελο τύπου τζόκερ :P

νταξει τι να κάνω, αναγκάστηκα να το ρίξω στο χιούμορ γιατί όπως είπες και συ, αν το πάρεις σοβαρά το ζήτημα, πρώτον θα τρελαθείς και δεύτερον λογική εξήγηση δεν θα βρεθεί. (πριν ολοκληρώσω -επιτέλους!!!- έλεγα στην κολλητή μου ότι θα γυρίσω το σίκουελ του 40 ετών παρθένος!!! φαντάσου τι άλλες καφρο-μαλακίες έχω πετάξει για να μην με πάρει από κάτω).

Τώρα όσον αφορά αυτά που λες, δεν ξέρω ρε συ. Δεν μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά το τι έχει παιχτεί εκεί έξω και γιατί είναι έτσι η σημερινή κατάσταση στις σχέσεις. Δεν μ'αρέσει να τσουβαλιάζω καταστάσεις και ανθρώπους γιατί από μόνη μου εγώ αποτελώ ένα ξεχωριστό παράδειγμα (περιπτωσάρα δηλαδή :P ) ανεξάρτητα από το αν π.χ με συνδέει με άλλες κοπέλες το θέμα των κιλών. Ο καθένας έχει πίσω του μια διαφορετική ιστορία, ένα background που τον έχει οδηγήσει σε αυτό που είναι σήμερα. Οπότε ακόμα και αν όλοι οι άντρες ή οι γυναίκες έχουν την ίδια συμπεριφορά, δεν μπορώ να τους βάλω στο ίδιο καζάνι γιατί ο καθένας έχει κάποιο δικό του, προσωπικό λόγο που έφτασε να λειτουργεί με τον χ, ψ τρόπο.

Επίσης, δεν νομίζω ότι οι άντρες είναι ανασφαλείς σε γενικές γραμμές. Βλέπω όμως σε μεγάλο ποσοστό να έχουν ανεβάσει τα στανταρ τους, εμφανισιακά τουλάχιστον (λες και το προηγούμενο βράδυ πήδαγαν τη Ζιζέλ ή την Αντριάνα Λίμα ξερωγω). Ξαφνικά η κυτταρίτιδα, τα ψωμάκια κτλ. τους πειράζουν. Και όχι τίποτα άλλο, να πω ότι ζούσαμε και στη χώρα παραγωγής μοντέλων, πάει στο καλό. Αλλά οι περισσότεροι με τα υψηλά στάνταρ, μεταξύ μας, δεν θα έπρεπε να τα έχουν.

Επίσης, δεν θεωρώ το καβλάντισμα κακό αλλά μέχρι ενός σημείου. Τι εννοώ; Δεν θα κάτσω να καβλαντίζω με κάποιον πόσους μήνες π.χ γιατί από τη φύση μου, είμαι άνθρωπος που θέλει να δώσει και να πάρει περισσότερα. Άρα σχέση. Το θέμα μου είναι ότι ούτε αυτό μου κάθεται. Δεν είναι δηλαδή ότι μου την πέφτουν για καβλάντισμα και γω λέω όχι γιατί θέλω σχέσεις και να περπατάμε ξυπόλητοι σε ακρογιαλιές. Άλλωστε, με την μικρή εμπειρία που διαθέτω, ο τρόπος που ξεκινάνε οι περισσότερες σχέσεις σήμερα έχει αλλάξει άρδην. Δηλαδή, βγαίνουμε, πηδιόμαστε, αν περνάμε καλά σεξουαλικά και στον καφέ/ποτό, το βλέπουμε για πιο σοβαρά. Αναγκαστικά, λοιπόν πρώτα έρχεται το καβλάντισμα και μετά όλα τα άλλα.

Και καταλήγω να πω ότι ξέρω πάρα πολύ καλά τι θέλω, τι είμαι διατεθειμένη να προσφέρω σε έναν άνθρωπο και πως θέλω να είναι η προσωπική μου ζωή. Δεν τρέφω αυταπάτες, ξέρω τις αρχές μου, τα όρια μου κτλ. Βλέπεις, όταν το έξω σου δεν μετράει ούτε για σενα την ίδια, επενδύεις στο μέσα μπας και ρίξεις κανα intellectual χριστιανό. Έκανα λοιπόν, τις "επενδύσεις" μου εξωτερικά και εσωτερικά, για να ακούω κάθε μέρα, άντρες κάθε ηλικίας, τύπου κτλ. να λένε ότι οι γυναίκες έχουν χαλάσει, έχουν γίνει πουτάνες, δεν προσέχουν τον εσωτερικό τους κόσμο κτλ. κτλ. ο,τι μαλακία τους κατέβει δηλαδή προκειμένου να δικαιολογήσουν την μπακουροσύνη τους και τις δικές τους λάθος επιλογές. Με φόβο λοιπόν μήπως χαρακτηριστώ ψώνιο, θα κλείσω λέγοντας πως μάλλον είμαι ο μονόφθαλμος στον κόσμο των τυφλών, οπότε και να θέλω δεν μπορούν να με δουν..

υ.γ σόρρυ για τη χρήση "κακών" λέξεων αλλά εδώ δεν έχουμε έναν ώμο να αράξουμε, οι τυπικότητες μας μάραναν :P

πάντως ειλικρινά τι την θες την σχέση?
στην ηλικία σου με ένοιαζε να είμαι ελεύθερο πουλί. εντάξει να έχω κ κανα γκομενάκι αλλά όχι παραπάνω από 3μηνο-6μηνο.

ο γκόμενος 1ον ΠΑΧΑΙΝΕΙ

2ον σε καθυστερεί από τις σπουδές σου και από το μέλλον σου

3ον σε κάνει σπιτόγατα και βαριοκώλα

4ον σε κάνει αντικοινωνική και με περιορισμένο κύκλο

αυτά φυσικά αφού περάσει το πρώτο 3μηνο της σχέσης που εκεί πέφτει πολύ σεξ και γούτσου γούτσου.
μετά τα 25 θα κοιτάξετε να κάνετε μακροχρόνια σχέση. μην κοιτάτε και παρασέρνεστε από τις φίλες σας που έχουν ένα γκόμενο να κουβαλάνε σαν τσαντάκι ή ο γκόμενος της κουβαλάει αυτές σαν τσαντάκι.

τι σας έπιασε μωρέ? χαρείτε εκεί την ελευθερία σας

Κοπελιές, αναπτερώσατε το ανδρικό ενδιαφέρον με αυτό το νήμα.
Διαβάζω με προσοχή μήπως και καταλάβω τί ζητάει επιτέλους μια γυναίκα.
Και είστε κατατοπιστικότατες.
Τζοάνα είναι οφθαλμοφανή τα λαθάκια που κάνεις με τους άντρες!!!

ε μοιράσου τα μαζί μας ντε