Και η δική μου ιστορία!

Είμαι καινουργια και είπα να γράψω και εγώ τη δική μου ιστορία!
Σαν παιδί μέχρι 10 χρονών ήμουν αρκετά αδύνατη.Μπάινοντας όμως στην εφηβεία -η οποία ήταν αρκετά δύσκολη- σε συνδιασμό με το ότι στην οικογένειά μου όλοι είναι υπέρβαροι και δεν υπήρχε κάποιος να μου δείξει πως να προσέχω τη διατροφή μου, πάχυνα πάρα πολυ.Ήμουν σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και η μόνη μου ευχαρίστηση ήταν το φαγητό.Όλοι μου έλεγαν οτι πρέπει να αδυνατήσω αλλά ούτε ήξερα τον τρόπο ούτε ένιωθα οτι μπορούσα.Επισκέφτηκα 2-3 διαιτολόγους όμως χωρίς αποτέλεσμα, εχανα μερικά κιλά και μετά τα ξαναέπαιρνα.Στα 16 μου με ύψος 1,66 ζύγιζα 104 κιλά.Ο ρατσισμός που βίωνα καθημερινά από τους συνομίλικούς μου είχε ρίξει την ψυχολογία και την αυτοπεποίθησή μου στον πάτο. Ενα πρωί ξύπνησα με τρομερούς πόνους στη μέση και στα πόδια και για εβδομάδες δεν μπορούσα να περπατήσω.Ο γιατρός είπε ότι οφείλεται στο βάρος μου και ότι αν δεν χάσω κιλά μπορεί να πάθω σοβαρη ζημιά.Είχα πάθει σοκ.Το ξεπέρασα με φυσιοθεραπείες και παυσίπονα αλλά ήξερα ότι έπρεπε να αδυνατήσω επιγόντως.Πήρα μόνη μου την απόφαση να πάω σε ψυχολόγο ο οποίος μπορώ να πω ότι με βοήθησε αρκετά.Για να μπορέσω να ξεκινήσω να χάνω κιλά έπρεπε πρώτα να αποδεχτώ και να αγαπήσω τον εαυτό μου, για να μπορέσω να αλλάξω ότι δεν μου αρέσει..Σιγά σιγά χωρίς να πάω σε διαιτολόγο άρχισα να προσέχω τι τρώω και ξεκίνησα γυμναστική.Τότε άρχισαν να φεύγουν τα πρώτα κιλά.Σε λίγο καιρό κατέβηκα σε διψήφιο νούμερο και έβαζα συνέχεια μικρούς στόχους 3-4 κιλά.Έβλεπα τον εαυτό μου να αλλάζει και χαιρόμουν πάρα πολύ.Σε περίπου ένα χρόνο έχασα 44 κιλά.Αισθανόμουν υπέροχα.Τα είχα καταφέρει.Μπορεί να μην ήμουν πολύ αδυνατη αλλά είχα πλέον φυσιολογικό βάρος και ήμουν υγειής.Η χαρά μου όταν ψώνισα από κατάστημα με κανονικά μεγέθη ρούχων δεν περιγράφεται. Εκεί που δεν μπορούσα να περπατήσω έμαθα να τρέχω μεγάλες αποστάσεις.Εδω και 5 χρόνια κατάφερνω να διατηρηθώ στα ίδια περίπου κιλά κύριως μέ τη γυμναστική που δεν την σταμάτησα ποτέ και επειδή έμαθα να μαγειρεύω υγιεινά γεύματα.Τον τελέυταίο καιρό αποφάσισα ότι θα ήθελα να χάσω λίγα κιλά ακομα αλλά σιγά σιγά.Αυτό που κυρίως με εμποδίζει ακόμα είναι ότι αν δεν αισθανθώ καλά ή στεναχωρηθώ τρώω μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού.Αυτά από εμένα :)

Καλημερα καλωσηρθες, εχεις κανει μεγαλο αγωνα, εχεις αλλαξει ριζικα, ειναι πολυ σημαντικο αυτο, μη πισογυρισεις ποτε! Δεν μιλαω για τα κιλα αλλα για το οτι διαφοροποιηθηκες μεσα σε ενα σπιτι οπου οι αλλοι (υποθετω) συνεχιζουν στον ιδιο λαθος δρομο. Ποσο χρονων εισαι τωρα? Μπραβο σου, αν μενεις μονη ακομα καλυτερα!

Καλημέρα!!!καλως σας βρήκα!! Σ'ευχαριστω πολύ.Αν και έχουν περάσει 4 χρόνια από την μεγάλη εκείνη προσπάθεια που έκανα μερικές φορές ακόμα δεν πιστεύω ότι τα κατάφερα και ότι συνεχίζω.Δεν ήταν εύκολο,υπήρχαν μέρες που έκλαιγα γιατί η ζυγαριά δεν έπεφτε και εγω στερούμουν όλα αυτά τα ανθυγιεινά που έτρωγα παλιότερα σε μεγάλες ποσότητες και που συνέχιζαν να τρώνε όλοι στο σπίτι.Ηξερα όμως ότι έκανα κάτι καλό για εμένα και έτσι δεν τα παράτησα. Είμαι 21 ετών σήμερα ,σπουδάζω μακριά από την πόλη μου και μένω μόνη μου.Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς στην οικογένειά μου δεν έχουν αλλάξει τις διατροφικές τους συνήθειες και αυτό είναι κάτι που με στεναχωρεί αρκετά γιατί εκτός από το γεγονός ότι δυσκολεύουν και τη δική μου προσπάθεια όταν γυρνάω στο σπίτι ,ανησυχώ και για την υγεία τους.Έχω δύο μικρότερα αδέρφια που είναι και τα δύο υπέρβαρα.Έχω μιλήσει πολλές φορές με τους γονείς μου γι'αυτό το θέμα αλλά χωρίς αποτέλεσμα.Παρ'όλα αυτά εγώ συνεχίζω και ελπίζω να καταφέρω και τώρα να φτάσω αυτόν τον μικρό στόχο που έβαλα. :)

mary πολύ εμψυχωτικό το ποστ σου, ειδικά το σημείο που γράφεις οτι έθετες μικρούς στόχους κάθε φορά, με έκανε να καταλάβω οτι αυτό πρέπει να κάνω κεγώ για να σταματήσω να πιέζω τον εαυτό μου στα άκρα χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

θέλω όμως να σου πω οτι εγώ ξεκίνησα αντίστροφη πορεία από εσένα. είχα λίγα κιλά 62 όπως εσύ κ επέμενα να ΄χάσω κ άλλα κ αυτό με οδήγησε στην βουλιμία που είναι το χειρότερο κ οτι έβαλα κ κάποια κιλά (18) που είναι κ αυτό δυσάρεστο όσο να πεις.

αλλά το χειρότερο είναι η καθημερινότητά μου κ το πόσο αυτομαστιγώνομαι κ στεναχωριέμαι καθημερινά χωρίς λόγο.

γιαυτό σου προτείνω να μην κάνεις κάποια δίαιτα η διατροφή για να χάσεις άλλο, απλά μια συντήρηση κ ταυτόχρονα γυμναστική για να χάσεις πόντους κ να βελτιωθεί αισθητικά το σώμα σου.αν γύριζα 7 χρόνια πίσω αυτό θα έκανα τώρα.

σε ένα μήνα που θα πας γυμναστήριο θα έχεις πολύ περισσότερο αισθητικά βελτίωση στα 62 κιλά, παρά αν χάσεις 4 κιλά, βάλε κ το γεγονός οτι θα αυξήσεις τον μεταβολισμό σου κ δν θα χρειαστεί να λιμοκτονήσεις.

τώρα διάβασα οτι ήδη γυμνάζεσαι πολύ. μήπως να δοκίμαζες κάποιο πρόγραμμα καινούριο? απλά μην κάθεσαι να πολυσκάσεις για 5 κιλά. είναι τζάμπα φθορά. αν μπορέσεις να τα χάσεις οκ αλλά χωρίς να αρχίσεις το παιχνίδι γιο γιο κ του αυτομαστιγώματος. αλλά άμα δεις οτι δυσκολεύεσαι μην κάθεσαι κ σκας. βρες έναν άλλο τρόπο να βελτιώσεις το σώμα σου κ την εικόνα σου χωρίς να χρειαστεί να χάσεις κιλά.


όσον αφορά τους γύρω μας κ μάλιστα την οικογένειά μας, πέρα από το να τους πεις μια φορά την γνώμη σου και να τους δίνεις συμβουλές όποτε σου ζητηθούν, θεωρώ οτι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δίνουμε το καλό παράδειγμα. αν σε βλέπουν να τρως ισορροπημένα κ να κάνεις μια υγιεινή ζωή κ δείχνεις ευτυχισμένη , αυτό φτάνει ως εικόνα. τα λόγια είναι φτώχια δν αλλάζουν νοοτροπίες

Mαντάμ σου σου. χαίρομαι πολύ που βρίσκεις εμψυχωτικό το ποστ μου :) .Το να θέτεις μικρούς στόχους θα σε βοηθήσει πολύ γιατί δεν θα κάνει την προσπάθειά σου να φαίνεται βουνό.Τα 18 κιλά , σιγά σιγά και χωρίς να πιέσεις τον εαυτό σου μπορείς να τα χάσεις με ισορροπημένη διατροφή.Το σημαντικό είναι να δίνεις χρόνο στον οργανισμο σου να προσαρμοστεί σε μια σωστή διατροφή χωρίς να του στερείς πολλά πράγματα. Οι αυστηρές δίαιτες συνήθως έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα και το έχω διαπιστώσει πολλές φορές.
Έχω βιώσει και εγώ το αυτομαστίγωμα.Ειδικά τον πρώτο καιρό που έχασα τα κιλά αν έπαιρνα έστω και 100 γραμμάρια στεναχωριόμουν,το σκεφτόμουν συνέχεια και τιμωρούσα τον εαυτό μου παραλειποντας γεύματα και αργότερα φυσικά έτρωγα τα διπλάσια.Με τον καιρό σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι.Δεν μπορώ να ζω μια ζωή μετρώντας θερμίδες και γραμμάρια.Δεν είναι φυσιολογικό.Όλοι οι άνθρωποι στο κάτω κάτω πότε είναι 2 κιλά πάνω και πότε 2 κιλά κάτω και εγώ κινούμαι στα 60-62 κιλά 4 χρόνια τώρα.Έφοσον κατάφερα να υιοθετήσω έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι χωρίς πολύ άγχος.
Έχεις δίκιο σ'αυτό που λες να μη στεναχωριέμαι για 5 κιλά.Προσπαθώ να φτιάξω λίγο περισσότερο τη διατροφή μου και να γυμνάζομαι τακτικά όπως πάντα.Ήδη στις 2 εβδομάδες έχω νιώσει να ξεπρίζομαι ελαφρώς αλλά δεν έχω ζυγιστεί ακόμα,ίσως το κάνω σήμερα η αύριο.Έχω παρατηρήσει όντως ότι όταν γυμνάζομαι εντατικά μπορεί να μην χάνω κιλά αλλά χάνω πόντους και δείχνω καλύτερα.Αν φύγουν τα κιλά που θέλω έχει καλώς αν όχι νομίζω ότι με έχω αποδεχτεί και στα 62 κιλά :)