Ροδα ειναι και γυριζει

Συμφορουμιτες ειχα καιρο να μπω μιας και οι δουλειες τρεχουν αλλα πραγματικα το χτεσινο περιστατικο το ευχαριστηθηκα τοσο πολυ που ειπα να το μοιραστω μαζι σας καθως μοναχα εμεις καταλαβαινουμε την αξια του.

Που λετε, λογο της δουλειας εχουν φερει 2 συναδελφους απο αλλη περιοχη για μια βδομαδα οι οποιοι και δεν με γνωρισαν στα μπαμπατσικα μου, με γνωρισαν τωρα στα 64 κιλα, που με τα ρουχα και ειδικα με της δουλειας που εχει σακακι τιποτα δεν προδιδει οτι καποτε υπηρξα παχυσαρκη.

Που λετε λοιπον χτες το απογευμα η μια εκ των δυο συναδελφων ηθελε να παμε βολτα να δει την περιοχη, οκ λεω και γω παμε μετα την δουλεια. Οπως περπαταγαμε στον δρομο συνανταμαι μια κοπελιτσα ψιλη και εμφανως παχυσαρκη να κρατα ενα σουβλακι στο χερι.

Γυρναει που λετε η συναδελφος και μου λεει : Καλα κοιτα τωρα αυτην, δεν βλεπει πως ειναι, παρα κραταει την πιταρα

Μου γυρισαν τα λαμπακια παιδια, με δυσκολια κρατηθηκα απο την αυθορμητη απαντηση ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΝΑ ΕΤΣΙ...

Μετρησα απο μεσα μου μεχρι το τρια και της απαντησα για την κοπελιτσα ελεγες? Ναι μου ξαναλεει καμια αισθηση πως ειναι...

Ναι, της απανταω το προβλημα ομως δεν ειναι οτι δεν εχει αισθηση πως ειναι... πιστεψε με ξερει πολυ καλυτερα το προβλημα του βαρους της απο σενα που απλα την συναντησες τυχαια. (Η συναδελφος ειχε ανοιξει τα ματια και δεν καταλαβαινε ακριβως τι της ελεγα, δεν περιμενε αυτη την απαντηση προφανως) ... Στο καπακι πεταει και ενα ναι, ενταξει αλλα την εκοψα με φορα και της απαντησα δεν ολοκληρωσα την σκεψη μου ... Ξερεις καποιοι ανθρωποι εκτος απο αγενης δεν σεβονται και τον συνομιλητη τους. Για να ολοκληρωσω λοιπον η παχυσαρκια συνδεται με τις τροφικες διαταραχες και ειναι ασθενεια... Πιστεψε με λοιπον η κοπελα μπορει να ξερει ακριβως το προβλημα της και απλα να μην εχει βρει ακομα την λυση

Αυτο που εγω βλεπω ως προβλημα ομως ειναι ανθρωπους αγενης και ρατσιστες που αυτοι δεν εχουν ιδεα για το προβλημα τους. Ξερεις τυγχανει πριν με γνωρισεις εσυ να ημουν παχυσαρκη της ειπα και ενα καλη βολτα και εφυγα.

Αν καθομουν ενα δευτερο ακομα αληθεια θα την εβριζα... Αλλα δεν ξερω γιατι πειρα την πιο γλυκια εκδικηση ολων των εποχων, ενιωσα μια δικαιωση για ολους οσους αντιμετοπιζουμε θεματα με την διατροφη μας.

Σημερα το πρωι στην δουλεια κανει οτι δεν με βλεπει και ευτυχως δηλαδη μια βδομαδα ηρθε θα παει πισω γιατι την βλεπω εγω και φουρκιζομαι....

εγω βρε παιδια, ξερετε τι δεν μπορω να καταλαβω; γιατι πρεπει ντε και καλανα κανουν κακοβουλα σχολια; εγω ποτε δεν θα ελεγα για κανεναν οτιδηποτε....δεν τιην καταλαβαινω τετοια κακεντρεχεια...ουτε που θα σχολιαζα αν ειναι καποιος κοντος,λεπτος,χοντρος με μεγαλη μυτη...και περισσοτερο σιχαινομαι αυτους που ουτε καν σε ξερουν και σου λενε διαφορα
χθες οργανωσα το ημερολογιο μου για να καταγραφω διατροφη,μετρησεις, κτλ και για πρωτη φορα σκεφτηκα να καταγραψω ολες '' τις ζωγραφιες'' που εχω ακουσει μηπως και με παρακινησω...ειναι λιγο αξιολυπητο ...την ονομασα λιστα με μισητους....τραγικο

Η συγκεκριμενη Τασο μου εχει ενα αλωθι (οχι ως προς την συμπεριφορα της προφανως) οτι δεν με ηξερε πριν ...

Αλλα και παλι, ενιωσα τετοιο θυμο που δεν μπορουσα να το αφησω ετσι και πραγματικα κρατηθηκα γιατι ηξερα οτι θα την δω ξανα στην δουλεια αλλιως θα της ελεγα πολλα παραπανω... Οχι οτι πιστευω οτι θα καταλαβαινε βεβαια ... αλλα γιατι πλεον μιλαω, δεν μπορω να το κρατησω μεσα μου, το γεγονος οτι εχω φυσιολογικο δεικτη μαζας σωματος δεν σημαινει οτι εχω απαλαγει απο τις διατροφικες διαταραχες ξερω τον αγωνα που δινουμε ολοι μας καθε μερα σε καθε γευμα και στην τελικη δεν καταλαβαινω τι ζορι τραβανε με το πως συμπεριφερομαστε στο σωμα μας... δεν καταλαβα το φαι τους τρωμε? Δικο μου το σωμα κυρια μου οτι θελω το κανω, δικο μου ...

Ασε που πραγματικα σε κατι τετοιες ψωναρες οπως ειναι η συναδελφος πραγματικα πιστευω οτι περα απο την αγενεια και τον ρατσιζμο υποσυνειδητα τους βγαινει η στερηση του μη φαω αυτο μην παχυνω μην φαω εκεινο μην παχυνω... αι στο καλο καλη μου, μεινε με την στερηση και ασε εμας τους υπολοιπους να κανουμε οτι μπορουμε...

Εβε, μην το κανεις με τους μισητους κοπελα μου, τσαμπα θα τους θυμηθεις και θα συγχειστεις πιστεψε με αν θελει ο αλλος να βρει να πει και ειναι αγενης και κακοπροαιρετος θα βρει και θα πει δεν πα να εισαι η Σκλεναρικοβα.

προφανως...εχεις απολυτο δικιο για αυτο εμεινα και στον τιτλο μονο, ασε που συνεχιζεις να πληγωνεις τον εαυτο σου με το να του θυμιζεις δυσαρεστες καταστασεις...
Αυτο που παντα με ενθουσιαζει ειναι η σιγουρια του συκοφαντη οτι δεν θα ρθει και για αυτον η σειρα του να σχολιαστει- πρεπει να κρυβουν πολυ μεγαλη αυτοπεποιθηση - κατι που δεν με διεκρινε ποτε....

Φαντάζομαι ακόμη θα το φυσά και δε θα κρυώνει η δικιά σου,nowwhat!
Άνθρωποι που επειδή αδυνατούν οι ίδιοι να ψηλώσουν επικεντρώνουν τις προσπάθειες στο να χαμηλώνουν και καλά τους άλλους
ή επειδή δεν είναι αρκετά δυνατοί να δουν τα τρωτά τους σημεία και να τα δουλέψουν ασχολούνται αποκλειστικά με αυτά των άλλων
δε νομίζω πως είναι άνθρωποι που αξίζουν σεβασμού κι εκτίμησης.Κάθε κουβέντα ρατσιστική ή υβριστική που βγαίνει από το στόμα τους
ουσιαστικά προσβάλλει τους ίδιους κι όχι το άτομο στο οποίο θεωρούν πως την απευθύνουν.Κι όλη αυτή η αρνητική ενέργεια επιστρέφει
με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πάντα σ'αυτόν που την ελευθέρωσε...Λυπηρό πολύ φαινόμενο!Είναι τόσο κρίμα να σκορπίζεις έτσι τη ζωή σου...

Ναταλακι μου γλυκο για μια ακομα φορα ποσο δικιο εχεις...

Παλια δεν μιλαγα, καταπεινα απλα, και οπως ολοι καταλαβαινουμε τετοιες συμπεριφορες τις εχω νιωσει στο πετσι μου πολλακις... και δεν ηταν οτι δεν μιλαγα επειδη τοτε ημουν παχυσαρκη δεν μιλαγα γιατι δεν αντεχα, καταπεινα αρνητισμο και κρυφα ξεσπαγα σε κλαματα ποσες φορες εκλαψα με τετοια σχολια, ποσες φορες υποσχεθηκα πως θα αλλαξω και ποσες παρηγορηθηκα στο φαγητο...

Παλευω ακομα με την παχυσαρκια παλευω το ιδιο οπως ολοι μας κι ας εφτασα φυσιολογικο δεικτη μαζας σωματος και ξερω πως μια ζωη θα παλευω γιατι το φαγητο που τρωω και ετρωγα δεν ειναι απλα για να καλυψω τις αναγκες του σωματος μου μα περισσοτερο για να κλεισω πληγες της ψυχης μου.

Δεν καταλαβαινω γιατι οι ανθρωποι δεν μπορουν να νιωσουν οτι η παχυσαρκια, η βουλιμια, η υπερφαγια και η νευρικη ανορεξια εχουν την ιδια βαση οσο οξυμορο κι αν ακουγεται.... Η βαση και η πηγη του προβληματος ειναι ιδια και εχει να κανει με τον εαυτο μας και ακομα περισσοτερο δεν καταλαβαινω γιατι δεν μπορουν να νιωσουν οτι η πιο σκληρη μαχη που δινει κανεις και η πιο ανιση ειναι οταν εχει απεναντι τον ιδιο του τον εαυτο οταν παλευει με τους δικου του δαιμονες ....

υ.γ: Ολα οκ με την επεμβαση Ναταλακι μου? Αναρωνεις καλα?

Όταν έχουμε θέματα με την τροφή,ένας από τους λόγους που απευθυνόμαστε σε τέτοιες στιγμές σ'αυτήν
είναι επειδή δεν εξωτερικεύουμε την οργή μας,αλλά τη στρέφουμε στον ίδιο μας τον εαυτό καθώς οι ενοχές μας
θεωρούν πως σε κάποιο βαθμό ό,τι ακούσαμε ή ακόμη χειρότερα προκαλέσαμε να ακούσουμε,μας αξίζει.
Επίσης το ότι "τρώμε" τα συναισθήματά μας είναι μια ένδειξη αδυναμίας ορθότερης διαχείρησής τους
και σ'ό,τι αφορά στις σχέσεις με τους άλλους αδυναμία οριοθέτησης,που μας ωθεί σε διαρκείς παθητικές
οποσθιχωρήσεις.Με χαρά διαπιστώνω πως πέρα από το βάρος σου εξελίχθηκες και ψυχικά,μαθαίνοντας
να βάζεις καλύτερα όρια στους άλλους και να εξωτερικεύεις όσα σου προκαλούν αντί να τ'αφήνεις
να σαπίζουν μέσα σου και να σε μολύνουν...Σίγουρα δεν ήταν απλό ούτε κατακτήθηκε σε μια μέρα...

Όσο για κείνους,γιατί δεν καταλαβαίνουν...ίσως δεν τους απασχόλησε ποτέ,ίσως δεν έχουν ικανότητα
ενσυναίσθησης και κατανόησης όσων δεν έχουν οι ίδιοι βιώσει...όπου μπορεί να φτάσει ο νους του καθένα...
Εμείς ασχολούμαστε με τα του εαυτού μας,τα οποία άλλωστε είναι τα μόνα που είναι στο χέρι μας να χειριστούμε.
Κανενός τη συμπεριφορά δεν είμαστε σε θέση ν' αλλάξουμε κι ούτε είναι κι ευθύνη δική μας,αν δε μας ζητηθεί έστω
η βοήθειά μας...Επιλέγουμε με ποιούς θα σχετιζόμαστε κι όλα τα υπόλοιπα...από το ένα αφτί μπαίνουν κι από το άλλο
βγαίνουν...Δε θα μας τρελάνουν με τις αδυναμίες τους!Εξάλλου ο καθένας μας ξέρει να τιμωρεί τον εαυτό του
πολύ καλύτερα,αν χρειαστεί...Δεν ορίσαμε κανέναν ξένο κριτή πάνω απ'το κεφάλι μας!Όρια λοιπόν κι αυτοπροστασία!

Υ.Γ. Η ανάρρωσή μου προχωρά αργά και βασανιστικά.Αλλά αφού η επέμβαση πήγε καλά όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες!

nowwhat συγχαρητήρια!
Μπράβο για την αντίδρασή σου!

Nadine, περαστικά εύχομαι και όλα να πάνε τέλεια με την ανάρρωσή σου!

το πιο ειρωνικο ειναι μετα πολλοι στο παιζουν φιλοι σε αποδεχονται και καλα ,ενω πριν ησουν ο χοντρος και τους χαλουσες τη φινετσα στη παρεα

Μη δινετε σημασία και αξία σε τέτοια άτομα.-

Κάποτε ήμουν 16-17 χρονών δεν θυμάμαι ακριβώς γύρω στα 70 κιλά γεμάτη όχι χοντρή ,σύμφωνα με το σωματότυπο μου.Η καλύτερη μου φίλη 50 κιλά μπορεί και λιγότερο ήταν πετσί και κόκκαλο.Μου μιλούσε για μία ξαδέλφη της που την αντιπαθούσε βαθύτατα και την περιέγραφε ως χοντρή -τέρας.Την ρωτάω λοιπόν κι εγώ πόσο χοντρή πολύ πιο χοντρή από μένα και μου απαντάει ε όχι και σαν και σένα δεν είναι τόσο πολύ.Φυσικά η ξαδέλφη της ήταν γύρω στα 5 κιλά παραπάνω από αυτήν μιλάμε για τόσοοοοοο χοντρή!!!Έχουν περάσει πάρα πάρα πολλά χρόνια από τότε δεν μπόρεσα να το ξεχάσω ποτέ.Με πόνεσε η κουβέντα της και ακόμα με πονάει.Κι ας προτιμούσαν τα αγόρια που μας πλησίαζαν πάντα εμένα εγώ δίπλα της αισθανόμουν τέρας, ένα τεράστιο αερόστατο δίπλα σε ένα μανεκέν.Πόση επίδραση μπορούν να έχουν τα λόγια κάποιου ανθρώπου σε κάποιον άλλο ...

ημουν 14-15 αν θυμαμαι καλα και κανονιζουμε καλοκαιρι για μπανιο με παρεα,βγαζουν μπλουζες ολοι εγω δειλα δειλα,ε τι ηταν να παω,πηρα το καλο σχολιο οχοοοοο κατι βυζιαααα(συνοδευονταν απο γελια),ακομα μεχρι σημερα 18 χρονια μετα δεν το εχω ξεχασει,ακομα τον βλεπω τον μ@λ@κ@ αυτον μπροστα μου και μου ερχετε να του δωσω μια να μεινει στο τοπο