mini γαστρικό by-pass. Να το κάνω???

Μετά από χρόνια και ζαμάνια επιστρέφω στο φορουμ να ζητήσω τη βοήθεια όποιου θέλει να μου την προσφέρει.
Εκανα επέμβαση δακτυλίου το 2006, η οποία σε βάθος χρόνου αποδείχτηκε μια ωραία αποτυχία. Η ιστορία λίγο πολύ ειναι γνωστή και από άλλους. Τα κιλά αρχικά χάθηκαν σε ένα μεγάλο μέρος τους αλλά στην πορεία μετάνιωσαν κι επέστρεψαν στα γνώρισμα λημέρια τους. Και τώρα πάλι από την αρχή.
Εφτασα τα 105 κιλά (κάπου εκεί ήμουν κι όταν έκανα τον δακτύλιο) και προσπαθώ να βρω μια οριστική λύση.
Σκέφτομαι το μίνι γαστρικό by pass. Διάβασα ότι είναι λιγότερο επικίνδυνη επέμβαση από το γαστικό by pass γιατί ειναι μονής αναστόμωσης, αλλά δεν έχω μιλήσει με κανέναν που να το έκανε.
Δεν ξέρω τι αποτελέσματα έχει σε βάθος χρόνου και σκέφτομαι μήπως είναι ακόμα μια αποτυχημένη επέμβαση.

Ειλικρινά έχω κουραστεί. Με τρομάζει η ιδέα ενός ακόμη χειρουργείου, με τρομάζει η ιδέα και η πιθανότητα της "διαφυγής" (πριν από ένα μήνα πέθανε από διαφυγή μια γυναίκα που χειρουργήθηκε στην Πάτρα), με πανικοβάλει η σκέψη των 3 ημερών στο νοσοκομείο χωρίς να μπορείς να πιείς ούτε λίγο νερο και δεν ξέρω τι να κάνω.

Αν υπάρχει κάποιος που έχει κάνει την επέμβαση και θέλει να βοηθήσει, θα ήμουν ευγνώμων.

Νίκη

Καλησπέρα,Νίκη!Καλώς μας ξανάρθες!

Ευτυχώς που δεν έπαθες τίποτα χειρότερο με τον δακτύλιο,όχι πως υποτιμώ την πίκρα σου να ξαναπάρεις τα κιλά...
Κάθε επέμβαση ελοχέυει κινδύνους,τόσο θνητότητας όσο κι επιπλοκών,είναι γνωστό αυτό.Μετράμε τα θετικά
κι αναλαμβάνουμε ο καθένας το ρίσκο του,δε γίνεται διαφορετικά...όλα άλλωστε στη ζωή έχουν το τίμημά τους...
Κάτι κερδίζεις και κάτι θυσιάζεις για το κέρδος αυτό.Η εν λόγω γυναίκα από πληροφορίες που είχα- με κάθε πάντα επιφύλαξη
για την ορθότητά τους- είχε κάνει στο παρελθόν δακτύλιο και τα προβλήματα από τα οποία κατέληξε δεν προκλήθηκαν
από την δεύτερη βαριατρική επέμβαση στην Πάτρα,όπου νοσηλευόταν,χωρίς αυτό να αλλάζει το ότι χάθηκε μια πολύτιμη ζωή!

Στο δια ταύτα τώρα...Στο τόπικ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίο θα βρεις πολλά άτομα που έκαναν την επέμβαση αυτή
και ως προς το αποτέλεσμα όλοι ικανοποιημένοι δείχνουν.Μικροταλαιπωρίες βέβαια υπήρξαν και θα υπάρχουν,λογικό είναι...

Εγώ έκανα αυτήν την επέμβαση στις 17/6 και ακόμη αναρρώνω.Είναι μεγάλη απόφαση κι αλλαγή στον τρόπο ζωής ειδικά στην αρχή.
Βέβαια στον πρώτο δακτύλιο είχα περάσει τα χειρότερα,οπότε συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια...Στα πρακτικά ζητήματα τώρα:
Πρέπει να λάβεις υπόψιν σου πως η βάση της διατροφής σου στο εξής θα είναι η πρωτεΐνη καθώς και πως ισόβια θα λαμβάνεις
καθημερινά συμπληρώματα ασβεστίου,σιδήρου(προπαντό ς όσο έχουμε περίοδο οι γυναίκες)και μια πολυβιταμίνη για όσα
πολύτιμα στοιχεία δεν κρατάμε λόγω της δυσαπορρόφησης.Σε περίπτωση που θα τρως πολλά λιπαρά η ποινή θα είναι διάρροια,
ενώ για τα γλυκά,το σύνδρομο dumping,αλλά κάθε οργανισμός έχει το δικό του όριο αντοχής κι όσο περνά ο καιρός λένε είναι καλύτερα.

Στα της νοσηλείας τώρα:Στο Ρίο αν όλα πάνε καλά μένεις 9 μέρες μέσα.Η πρώτη μέρα και νύχτα είναι πολύ δύσκολη!
Πέρα από τους πόνους και την ταλαιπωρία πρέπει ανά δέκα λεπτά να φυσάς και να ρουφάς μπαλάκια και να βήχεις μετά
για να φύγουν τα υγρά από τα πνευμόνια και να μην έχουμε άλλα...Εγώ ήπια δειλά δειλά νερό την πέμπτη μέρα,αλλά οι ανάγκες
του οργανισμού καλύπτονται με τους ορούς και λόγω της ταλαιπωρίας η πείνα ήταν το τελευταίο που με απασχολούσε.
Μετά ακολουθεί υγρή σίτιση για ένα μήνα(γάλα,γιαούρτι,ζωμός με αλεσμένο κρέας ή ψάρι καθώς και πρωτεϊνούχο ρόφημα),
στη συνέχεια ξεκινάς προσεκτικά τις στερεές τροφές για τον δεύτερο και τρίτο μήνα(κρέας,ψάρι,αυγό,τυροκο μικά light,γαλοπούλα,
δύο φρυγανιές,γάλα,γιαούρτι και από δύο κουταλάκια του γλυκού την ημέρα φρούτο,βραστά λαχανικά ή ξεφλουδισμένη χωρίς σπόρους ντομάτα,
ζυμαρικά ή πατάτα ή ρύζι)και όσο περνούν οι μήνες τόσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη η διατροφή σου με έμφαση πάντα στην πρωτεΐνη.
Ο πρώτος μήνας διατροφολογικά ήταν πολύ δύσκολος.Ήθελα απεγνωσμένα κάτι να μασήσω.Επίσης ήμουν αδύναμη,χλωμή,ζαλιζόμουν...
Εντάξει,είχα κι άλλα προβλήματα(διαρκείς εμετούς και χρειάστηκε να μου ανοίξουν σε δεύτερη νοσηλεία το άνοιγμα κι ίσως ξαναχρειαστεί).
Όμως όσο περνά ο καιρός γίνομαι όλο και πιο δυνατή και λειτουργική στην καθημερινότητά μου.Επίσης θέλει προσοχή με το βάρος
τους πρώτους μήνες να μη σηκώνουμε όσοι κάναμε ανοιχτό χειρουργείο(ίσως κάνεις κι εσύ επειδή δε θα είναι η πρώτη σου επέμβαση).

Προσωπικά δεν την ήθελα για χρόνια την επέμβαση αυτή (γι'αυτό άλλωστε προηγήθηκαν άλλες τρεις ηπιότερες)αλλά τα προβλήματα υγείας
που είχα σε συνδυασμό με το βάρος μου που ανεξέλεγκτα κι αδικαιολόγητα όλο και αυξανόταν,δε μου άφησαν άλλα περιθώρια επιλογής.
Έχω ένα άγχος για το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα,αλλά προσπαθώ να κάνω θετικές σκέψεις πως και για μένα θα πάνε επιτέλους όλα καλά.
Σε πρώτη σκέψη αυτά μου ήρθαν να σου γράψω.Ο,τιδήποτε άλλο θέλεις να ρωτήσεις,χαρά μου να σου απαντήσω,αν γνωρίζω.
Το καλύτερο θεωρώ ωστόσο που θα μπορούσες να κάνεις αφού το σκέφτεσαι σοβαρά είναι να κλείσεις ραντεβού με γιατρό/ούς
που θα σε ενημερώσουν πολύ καλύτερα από μένα ή κάποιον άλλον εδώ.Εμείς κυρίως το προσωπικό μας βίωμα μπορούμε
να σου μεταφέρουμε κι αυτό πάντα σε έναν μόνο βαθμό.Καλή δύναμη με όσα καλείσαι να διαχειριστείς!Τα λέμε πάλι...Φιλιά!

Ναταλία

Γεια σου Ναταλία και καλώς σας ξαναβρήκα

Σ' ευχαριστώ πολύ για την αναλυτική σου απάντηση. Ηταν διαφωτιστικά όσα έγραψες αλλά μου δημιουργησαν ακόμη περισσότερες απορίες.
Μένω Θεσσαλονίκη και για την επέμβαση αυτή το Πανεπιστημιακό του Ρίου είναι κάπως μακριά. Επίσης άκουσα ότι ο Καλφαρέντζος σταμάτησε να χειρουργεί εκεί, οπότε δεν έχει νόημα να στραφώ εκεί.

Ρώτησα λοιπόν τον γιατρό που μου έκανε την επέμβαση του δακτυλίου για το μινι γαστρικό by pass και μου είπε ότι η επέμβαση απαιτεί νοσηλεία 3 ημερών (όχι 9) και ότι θα παίρνω συμπληρώματα διατροφής μόνο για τους 3 πρώτους μήνες. Επίσης είπε ότι ακολουθεί υγρή διατροφή για 1 εβδομάδα και μετά αλεσμένα για άλλη μια εβδομάδα.

Το θέμα του γιατρού είναι πολύ σημαντικό και δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος άλλος στη Θεσσαλονίκη που να κάνει μινι γαστρικό. Ο γιατρός μου (δεν αναφέρω το όνομα για ευνόητους λόγους) δεν έχει καμία εμπειρία σε τέτοιου είδους επεμβάσεις και τη συγκεκριμένη επέμβαση την κάνει μαζί με άλλον γιατρό που έρχεται από το εξωτερικό. (έτσι μου είπε τουλάχιστον).
Μου ζήτησε να κάνω μια σειρά εξετάσεων (αιματολογικές, γαστροσκόπηση, σπιρομέτρηση, καρδιογράφημα, ακτινογραφίες κλπ) Τις έκανα και μένει να κλείσω ραντεβού για το χειρουργείο.

Σαν επέμβαση μου είπε ότι είναι αναστρέψιμη (στο εξωτερικό έχουν αναφερθεί περιστατικά οξείας δυσαπορόφησης και ο ασθενής έπρεπε να ξαναχειρουργηθεί για να αναστραφεί η επέμβαση).
Μου είπε ακόμη ότι στο ίδιο χειρουργείο θα γίνει και η αφαίρεση του δακτυλίου.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό αλλά κάτι με κρατάει. Κάτι με φρενάρει. Οταν ήταν να κάνω την επέμβαση του δακτυλίου δεν είχα καμία αναστολή, κανένα φρένο. Εκλεισα ραντεβου, πήγα την έκανα και τέλος. Εδώ κάτι με κρατάει. Ισως η βαρύτητα της επέμβασης, ίσως ότι θα αλλάξουν για μια ακόμη φορά οι διατροφικές μου συνήθειες, ίσως ο φόβος του χειρουργείου.... δεν ξέρω.

Ειμαι 49 και σε κλημακτηριακή φάση και όπως καταλαβαίνεις τα κιλά φεύγουν δύσκολα. Αν δεν αποφασίσω αυτή την επέμβαση τότε δεν ξέρω τι άλλο μένει. Ολα τα προβλήματα υγείας που έχω (πίεση, σάκχαρο) είναι συνυφασμένα με το σωματικό βάρος και η επέμβαση φαίνεται μια ιδανική λύση.

Εχω μερικές ερωτήσεις:

Πως τα έχεις πάει από απώλεια κιλών?

Εκανες την επέμβαση εδώ και 3 μήνες, τι έχασες σ' αυτους τους μήνες?

Α και κάτι ακόμα που δεν κατάλαβα. Τι είναι αυτό με τα μπαλάκια που φυσάς?

Αν θέλει κάποιος να κανει την επέμβαση τώρα που ο Καλφαρέντζος σταμάτησε από το Ρίο, ΄σε ποιόν πάει? Ποιος έχει την μεγαλύτερη εμπειρία σε τέτοιου είδους επεμβάσεις?

Τι γίνεται με τις κακές συνήθειες (κάπνισμα, ποτό, τσιμπολογήματα) μετά την επέμβαση?

Γιατί υπάρχει πιθανότητα ανοιχτού χειρουργείου? Ο γιατρός μου είπε ότι θα γίνει λαπαροσκοπικά.

Και πάλι σ' ευχαριστώ για τη βοήθεια!

Νίκη

Νίκη μου,θα σου απαντήσω αύριο,οκ;
Προς το παρόν θα σου στείλω σε u2u μόνο το όνομα του χειρουργού στη Θεσσαλονίκη,
που εμπιστεύομαι και αν δεν προλάβαινα τον κορυφαίο του Ρίο,αυτός θα με αναλάμβανε.
Ο εγκέφαλος διψά για όνειρα τώρα...Καληνύχτα!

Quote:

---

Originally posted by NADINE
Νίκη μου,θα σου απαντήσω αύριο,οκ;
Προς το παρόν θα σου στείλω σε u2u μόνο το όνομα του χειρουργού στη Θεσσαλονίκη,
που εμπιστεύομαι και αν δεν προλάβαινα τον κορυφαίο του Ρίο,αυτός θα με αναλάμβανε.
Ο εγκέφαλος διψά για όνειρα τώρα...Καληνύχτα!

---

Καλή σου νύχτα κι όνειρα γλυκά! Θα τα πούμε αύριο:yes:

Καλημερα Νικη! Να σε ρωτησω κατι? Γιατι θελεις να βαλεις τον εαυτο σου στην ταλαιπωρια της εγχειρισης απο τη στιγμη που τα κιλα σου δεν ειναι παρα πολλα? Κι εγω περιπου στα δικα σου κιλα ημουν το χειμωνα (97) αλλα σιγα σιγα με τη διατροφη κι ελαχιστη γυμναστικη, εχασα αρκετα (83,9 ειμαι σημερα) και συνεχιζω φυσικα. Σιγουρα ειναι δικη σου αποφαση, απλως λεω τη γνωμη μου.....:grin:

Quote:

---

Originally posted by stella12345
Καλημερα Νικη! Να σε ρωτησω κατι? Γιατι θελεις να βαλεις τον εαυτο σου στην ταλαιπωρια της εγχειρισης απο τη στιγμη που τα κιλα σου δεν ειναι παρα πολλα? Κι εγω περιπου στα δικα σου κιλα ημουν το χειμωνα (97) αλλα σιγα σιγα με τη διατροφη κι ελαχιστη γυμναστικη, εχασα αρκετα (83,9 ειμαι σημερα) και συνεχιζω φυσικα. Σιγουρα ειναι δικη σου αποφαση, απλως λεω τη γνωμη μου.....:grin:

---

Γιατί πρώτον έχω προβλήματα άμεσα εμπλεκόμενα με το σωματικό βάρος (υπέρταση, σάκχαρο) και δεύτερον γιατί είμαι σε κλημακτηριακή φάση και τα κιλά δεν ξεκολλάνε καθόλου εύκολα. Η επέμβαση δεν είναι η εύκολη λύση. Αντιθέτως. Απλά μερικές φορές είναι η μόνη λύση.

Καλημέρα,Νίκη!

Εγώ σου περιέγραψα με δυο λόγια την προσωπική μου εμπειρία στο Ρίο.
Μπορεί οι μετεγχειρητικές απαιτήσεις ως προς χρόνο διαμονής,διατροφή κλπ. να διαφέρουν ανάμεσα σε κάποιους γιατρούς.
Και εγώ στις προηγούμενες μου επεμβάσεις που έκανα ιδιωτικά νοσηλεύτηκα σαφώς λιγότερες μέρες ενώ ακολούθησε μια εβδομάδα υγρών,
μία αλεσμένων και μετά δεν υπήρξε κανένας διατροφικός περιορισμός στις οδηγίες που έλαβα.Τα συμπληρώματα μου κάνει εντύπωση
να τα συνιστά κάποιος γιατρός μόνο για το πρώτο τρίμηνο,αλλά ασφαλώς εγώ γιατρός δεν είμαι για να δικαιούμαι να εκφέρω άποψη.

Η ηλικία αλλά κυρίως τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουμε καθώς κι οι κίνδυνοι για σοβαρότερα που μελλοντικά απειλούν
είναι οι λόγοι που ώθησαν κι εμένα για άλλη μια φορά στο χειρουργικό τραπέζι.Αλλά ούτε εγώ το πήρα απόφαση ελαφρά τη καρδία.
Ίσως να επηρεάζεσαι κι εσύ από τη γνώση του τι συνεπάγεται μια βαριατρική επέμβαση,κάτι που αγνοούσες ασφαλώς όταν ευκολότερα
αποφάσιζες την πρώτη,θεωρώντας μάλιστα πως έλυσες έτσι όλα σου τα σχετικά προβλήματα,ίσως το ότι είναι κατά πολύ περισσότερο
επεμβατική(άλλο είναι να τυλίξεις ένα υλικό στο όργανό σου κι άλλο να σου αφαιρέσουν κανά δυο,να σου κόψουν άλλα δυο κλπ),
η ιδέα της δυσαπορρόφησης,το δυσκολότερο της αναστρεψιμότητάς της,η κούραση που με τα χρόνια νιώθουμε στη σκέψη μόνο
αναστατώσεων...πολλά...Και πολύ καλά κάνεις που το σκέφτεσαι διεξοδικά,ώστε όποια απόφαση πάρεις να είσαι σίγουρη πως είναι
η καλύτερη δυνατή για σένα δεδομένων πάντα των συνθηκών.Στα ερωτήματά σου τώρα:

Quote:

---

Originally posted by flirim

Εχω μερικές ερωτήσεις:

Πως τα έχεις πάει από απώλεια κιλών?

Εκανες την επέμβαση εδώ και 3 μήνες, τι έχασες σ' αυτους τους μήνες?

---

Ακόμη δεν έκλεισα τρίμηνο κι ούτε είμαι ο μέσος όρος του χειρουργημένου ασθενή
καθώς δε θεωρώ πως έχασα αρκετά για την επέμβαση κιλά σε σύγκριση με τους υπόλοιπους,
ίσως γιατί δεν έτρωγα και πριν μεγάλες ποσότητες λόγω των προηγούμενων επεμβάσεων.
Έχασα 18,5 κιλά.Τα περισσότερα στον πρώτο μήνα,αλλά και πάλι το δίμηνο αυτό για μένα
δεν ήταν όπως των άλλων καθώς ό,τι έτρωγα το έκανα εμετό ακόμη και το σάλιο μου,
που ήταν αφρίζον,νοσηλεύτηκα και δεύτερη φορά,που σημαίνει κάποιες ακόμη μέρες
μόνο με οροό...Επιπρόσθετα εμένα είναι η τέταρτη μου επέμβαση και κάθε επόμενη έχει μικρότερα
ποσοστά επιτυχίας.Δε βιάζομαι ως προς την απώλεια,απλά εύχομαι να συνεχιστεί σταθερά.

Quote:

---

Originally posted by flirim

Α και κάτι ακόμα που δεν κατάλαβα. Τι είναι αυτό με τα μπαλάκια που φυσάς?

---

Είναι ο εξασκητής αναπνοής(ασκήσεις για τα πνευμόνια).Θα σου επισυνάψω στο τέλος του ποστ φωτογραφία του.
Φυσάς και προσπαθείς ν' ανεβάσεις τα μπαλάκια επάνω και μετά το γυρνάς και ρουφάς με τον ίδιο πάλι στόχο.

Quote:

---

Originally posted by flirim

Αν θέλει κάποιος να κανει την επέμβαση τώρα που ο Καλφαρέντζος σταμάτησε από το Ρίο, ΄σε ποιόν πάει?
Ποιος έχει την μεγαλύτερη εμπειρία σε τέτοιου είδους επεμβάσεις?

---

Θα σου στείλω u2u για τον Καλφ. Σου έστειλα ήδη χθες βράδυ άλλο ως προς τον ποιόν εγώ εμπιστεύομαι
εδώ στη Θεσσαλονίκη και ταλαντευόμουν ανάμεσα στους δύο ποιός να με χειρουργήσει. Δε νομίζω
να μπορεί κανείς να σου απαντήσει αντικειμενικά ως προς το ποιός άλλος έχει τη μεγαλύτερη εμπειρία.
Θα κάνεις την έρευνά σου,θα κλείσεις τα ραντεβού σου κι όποιον σε εμπνεύσει περισσότερο θα επιλέξεις,
αν βέβαια αποφασίσεις αν προχωρήσεις με την επέμβαση.

Quote:

---

Originally posted by flirim

Τι γίνεται με τις κακές συνήθειες (κάπνισμα, ποτό, τσιμπολογήματα) μετά την επέμβαση?

---

Το κάπνισμα δεν απαγορεύεται μετά την επέμβαση απ'όσο γνωρίζω καθώς δεν καπνίζω.
Καλό θα ήταν βέβαια αν μπορείς να το περιορίσεις,αν όχι κόψεις,πριν την επέμβαση
για να βοηθήσεις τον οργανισμό σου να συνέλθει ευκολότερα μετά τη νάρκωση.
Το αλκοόλ τους πρώτους μήνες απαγορεύεται και γενικά συνιστάται ν'αποφεύγεται
καθώς έχει τις θερμίδες του και μάλιστα ύπουλα κρυμμένες στον νταλκά του.
Τσιμπολόγημα επίσης δεν ενθαρρύνεται.Τα γεύματα είναι συγκεκριμένα σε χρόνο και είδος,
ώστε να παίρνουμε τα συστατικά που χρειαζόμαστε και να κρατούμε τον μεταβολισμό μας
σε καλή λειτουργία.Στρατιωτάκι βέβαια κανένας δεν είναι,αλλά η γραμμή είναι αυτή.

Quote:

---

Originally posted by flirim

Γιατί υπάρχει πιθανότητα ανοιχτού χειρουργείου? Ο γιατρός μου είπε ότι θα γίνει λαπαροσκοπικά.

---

Όταν τα κιλά δεν είναι υπερβολικά πολλά όπως τα δικά σου κι η ανατομία του σώματος επιτρέπει τη χρήση
των λαπαροσκοπικών εργαλείων,αυτού του είδους η επέμβαση επιλέγεται από τους γιατρούς κι είναι ασφαλώς
καλύτερα και για μας τόσο ως προς τις τομές όσο και την ανάρρωση μετά και τον πόνο. Κάποιες φορές όμως
όταν έχει προηγηθεί άλλη επέμβαση,που σημαίνει πως ο οργανισμός μέσα έχει συμφύσεις,για την ασφάλεια
του ασθενούς επιλέγεται η ανοιχτή επέμβαση.Αυτό θα το κρίνει ο γιατρός που θα σε αναλάβει.
Εμένα οι τρεις προηγούμενες έγιναν λαπαροσκοπικά,οι δύο εκ των οποίων ήταν διπλές
καθώς περιλάμβαναν κι αφαίρεση δακτυλίου,όπως καλή ώρα θέλεις να κάνεις κι εσύ.



Ελπίζω να σε κάλυψα κάπως ως προς τα ερωτήματά σου. Και πάλι εδώ είμαστε,μη διστάσεις...

Ναταλία είσαι πολύτιμη βοήθεια!

Η συσκευή με τα μπαλάκια έχει πλάκα! Βέβαια όταν είσαι εξαντλημένος από την επέμβαση δεν νομίζω να έχει και τόση πλάκα.

Σ' ευχαριστώ για τα U2U. Θα κλείσω ραντεβού με τον γιατρό και θα προσπαθήσω να λύσω τις όποιες απορίες έχω. Προς το παρόν έχω άγχος.
Από όσα διάβασα για έναν μήνα μετά την επέμβαση θα έχω το κακό μου το χάλι. Αλλά δεν κατάλαβα γιατί κάποιοι κάνουν εμετούς? Επίσης κάπου διάβασα σε δικό σου ποστ ότι όταν κοιμάσαι παθαίνεις πνευμονική αναρρόφηση. Σωστά? Δεν θυμάμαι που το διάβασα γιατί το τόπικ του Ριο Πανεπιστημιακό είναι πολύ μεγάλο και χάνεσαι.

Προσπαθώ να μάθω όσα περισσότερα γίνεται για τις επιπλοκές και την αντιμετώπιση τους.

Διάβασα για ανθρώπους που έκαναν την επέμβαση αλλά μετά εξαφανίστηκαν και δεν υπάρχει follow up.
Τι γίνεται σε βάθος χρόνου ας πούμε? Ποια είναι η μακροβιότερη στατιστική για αυτή την επέμβαση στην Ελλάδα?

Είναι ένας υπαρκτός φόβος (και φαντάζομαι όχι μόνο δικός μου) μήπως με το πέρασμα του καιρού ο οργανισμός συνηθίσει τη νέα του κατάσταση και τα κιλά επιστρέψουν.

Τα κιλά που έχασες μπορεί να μη σου φαίνονται πολλά αλλά το σημαντικό είναι να συνεχίσεις να τα χάνεις και να 'χεις ψηλά το ηθικό ;) Διάβασα ότι πέρασες μεγάλη ταλαιπωρία αλλά δεν βρήκα πουθενά συγκεντρωμένη την ιστορία σου κι έτσι δεν έχω όλη την εικόνα, εύχομαι όμως μέσα από την καρδιά μου από δω και μετά ΟΛΑ να σου πάνε καλά!

Nadine, εύχομαι αυτή να είναι η τελευταία επέμβαση και η καλή και σε λίγο καιρό, όλη η ταλαιπωρία που έχεις περάσει, να είναι μόνο μια μακρινή ανάμνηση! :thumbup:

Quote:

---

Originally posted by flirim
Είναι ένας υπαρκτός φόβος (και φαντάζομαι όχι μόνο δικός μου) μήπως με το πέρασμα του καιρού ο οργανισμός συνηθίσει τη νέα του κατάσταση και τα κιλά επιστρέψουν.

---

Δεν είμαι γιατρός και δεν έχω κάνει κάποια επέμβαση.
Όμως έχει κάνει η μητέρα μου και σε όλα της τα ραντεβού με τον γιατρό ήμουν και εγώ μέσα και του έκανα ερωτήσεις (πολύ περισσότερες από την μητέρα μου!) γιατί ανησυχούσα για εκείνη.

Αυτό λοιπόν που μας τόνισε ο γιατρός είναι ότι καμία επέμβαση δεν έχει 100% εγγύηση. Αν αρχίσουμε και τρώμε γλυκά (που λιώνουν εύκολα και περνάνε με ευκολία στο στομάχι), ή ζαχαρούχα υγρά (όπως αναψυκτικά), τότε σιγά σιγά τα κιλά θα επανέλθουν. Όχι βέβαια τόσο γρήγορα όσο σε έναν μη χειρουργημένο ασθενή, αλλά θα επανέλθουν.

Μας είπε επίσης ότι αν η επέμβαση αφήνει έστω και μικρό μέρος του στομάχου, αν αρχίσει ο άνθρωπος να το "τιγκάρει" κάθε μέρα, το στομάχι αρχίζει και μεγαλώνει (ξεχειλώνει), γιατί είναι ένα πολύ ελαστικό όργανο και έτσι μπορεί σε λίγα χρόνια, με συνεχόμενα "τιγκαρίσματα" (αν υπάρχει αυτή η λέξη! :smilegrin: ) το στομάχι να γίνει στο μέγεθος περίπου όσο ήταν και προ χειρουργείου. Αυτό φυσικά έχει ως συνέπεια το να πάρει ο άνθρωπος πίσω τα κιλά του.

Τέλος μας είπε, και αυτό είναι που με άφησε έκπληκτη, ότι ακόμα και σε επεμβάσεις που κόβεται ολικά το στομάχι και συνδέεται ο οισοφάγος κατευθείαν με το έντερο (ίσως να λέγεται γαστρικό by-pass αν θυμάμαι καλά), έχει παρατηρηθεί σε κάποιες περιπτώσεις να πάρουν πίσω τα κιλά οι άνθρωποι γιατί σιγά σιγά έτρωγαν όλο και περισσότερο και δεν είχαν έλεγχο. Και η πρόσληψη των θερμίδων γινόταν από το έντερο που έχει τη δυνατότητα ν' απορροφήσει ουσίες της τροφής. (Τα γράφω χωρίς επιστημονικές λέξεις, όπως τα θυμάμαι από τότε. Ελπίζω να κατάλαβες τί θέλω να πω.)

Η μητέρα μου, ενώ στην αρχή έχασε πολλά κιλά με το sleeve που τελικά έκανε, τον τελευταίο χρόνο έχει πάρει πίσω 15 κιλά επειδή τρώει γλυκά, παγωτά και κριτσίνια.

Να φάει 1 ολόκληρη μπριζόλα δεν μπορεί, τρώει τη μισή, όμως τρώει πχ πολλές σοκολάτες. Όχι 1 ολόκληρη μονομιάς, αλλά κάθε λίγο και λιγάκι τρώει και κάποιες μπάρες, και φτάνει στο τέλος της μέρας να έχει φάει και 2 και 3 μεγάλες σοκολάτες.

Νιώθω λίγο σαν να "σπιούνεψα" την μητέρα μου :spin: , αλλά το αναφέρω σαν παράδειγμα για να δεις ότι αν δεν είσαι αποφασισμένη να αλλάξεις τρόπο διατροφής, κανένα χειρουργείο δεν θα σου λύσει οριστικά το πρόβλημα.

Και θέλω να πω επίσης ότι μου τη σπάνε αυτοί που λένε ότι το χειρουργείο είναι η εύκολη λύση. ΔΕΝ είναι. Η πιο δύσκολη είναι.
Όμως, είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο να σου δώσει το έναυσμα που χρειάζεσαι για να χάσεις τα παραπάνω κιλά (σε συνδυασμό με τον προσωπικό έλεγχο της ποιότητας της τροφής) και να σε γλιτώσει από πολλούς κινδύνους της υγείας που απειλούν εμάς τους παχουλοδροσάτους!! :smilegrin:

Καλή επιτυχία σε ό,τι αποφασίσεις να κάνεις!!

Γεια σου Μαντζουράνα

Σ' ευχαριστώ για τις κατατοπιστικές πληροφορίες.
Δεν τρώω πολύ. Δεν είμαι λάτρης των γλυκών. Παλιά δεν ζούσα χωρίς γλυκό, τα τελευταία χρόνια όμως αυτό άλλαξε. Παλιά έτρωγα πολύ αλλά κι αυτό άλλαξε. Ο δακτύλιος άλλαξε τελείως τις συνήθειες μου αλλά δυστυχώς δεν δούλεψε. Ο γιατρός είπε ότι έχω μεταβολικό σύνδρομο. Αυτό σημαίνει ότι ο οργανισμός μεταφράζει με δικό του τρόπο τις τροφές που προσλαμβάνει. (άδικο αυτό!)

Code:

---

Τέλος μας είπε, και αυτό είναι που με άφησε έκπληκτη, ότι ακόμα και σε επεμβάσεις που κόβεται ολικά το στομάχι και συνδέεται ο οισοφάγος κατευθείαν με το έντερο (ίσως να λέγεται γαστρικό by-pass αν θυμάμαι καλά), έχει παρατηρηθεί σε κάποιες περιπτώσεις να πάρουν πίσω τα κιλά οι άνθρωποι γιατί σιγά σιγά έτρωγαν όλο και περισσότερο και δεν είχαν έλεγχο. Και η πρόσληψη των θερμίδων γινόταν από το έντερο που έχει τη δυνατότητα ν' απορροφήσει ουσίες της τροφής. (Τα γράφω χωρίς επιστημονικές λέξεις, όπως τα θυμάμαι από τότε. Ελπίζω να κατάλαβες τί θέλω να πω.)

---

Φαντάζομαι ότι εενοείς πως το τμήμα εντέρου που απομένει και απορροφά τα συστατικά των τροφών μπορεί σε υπερκορεσμό να οδηγήσει ξανα στην ανηφόρα των κιλών.

Την Δευτέρα έκλεισα ραντεβού με τον γιατρό και ελπίζω ότι θα καλυφθούν όλες μου οι απορίες.

Μόλις έχω νεότερα θα σας ενημερώσω. ;)

Νεότερα από το μέτωπο.
Πήγα χθες στον γιατρό εδώ στη Θεσσαλονίκη να λύσω τις απορίες μου και να πάρω επιτέλους τις αποφάσεις μου.

Ο γιατρός κατʼ αρχήν (δεν αναφέρω το όνομα του για ευνόητους λόγους) μου φάνηκε κατατοπισμένος, με σχετική εμπειρία και με 120 βαριατρικές επεμβάσεις στο ιστορικό του (απʼ ότι μου είπε). Μου ενέπνευσε εμπιστοσύνη και με το παραπάνω. Σύμφωνα λοιπόν με τον γιατρό θα πρέπει να κάνω 2 ξεχωριστές επεμβάσεις.

Η πρώτη για να αφαιρέσω το δακτύλιο και η δεύτερη ένα μίνι γαστρικό by pass. Μεταξύ των δύο επεμβάσεων θα πρέπει να έχει μεσολαβήσει διάστημα τριών μηνών ώστε να επουλωθεί ο ουλώδης ιστός που έχει δημιουργηθεί στο σημείο του οισοφάγου που βρίσκεται ο δακτύλιος.

Ο δακτύλιος βρίσκεται στο σημείο που βρίσκεται ο οισοφαγικός σφικτήρας και ο οποίος καταστρέφεται με την τοποθέτηση του δακτυλίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι βγαίνοντας ο δακτύλιος θα υπάρχει έντονη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και η ταυτόχρονη επέμβαση ενός γαστρικού by pass θα κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα.

Στο μίνι γαστρικό δημιουργείται ένας μικρός γαστρικός θύλακας και το υπόλοιπο στομάχι απομονώνεται. Αυτό έχει σαν συνέπεια όλα τα υγρά από τον γαστρικό θύλακα να αναρροφώνται στον οισοφάγο και το αποτέλεσμα σε μια ταυτόχρονη επέμβαση είναι «μια κόλαση που θα κρατήσει 2-3 μήνες» όπως είπε χαρακτηριστικά.

Μου είπε ότι έχω μεταβολικό σύνδρομο (καλά δεν ήταν και νέο) και ότι μια δυσαπορροφητική επέμβαση είναι η μόνη λύση.

Το κόστος των δύο επεμβάσεων είναι τσουχτερό και δεν δικαούμαι αρωγή από το ταμείο μου (ΤΕΒΕ) γιατί το έχω ήδη χρησιμοποιήσει στην επέμβαση δακτυλίου, οπότε μάλλον δεν έχω και πολλές επιλογές. Τα χρήματα είναι ένα μεγάλο θέμα και προβληματίζομαι γιατί από τη μια είναι θέμα υγείας κι από την άλλη οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και τα λεφτά δεν βρίσκονται εύκολα.

Για τα συμπληρώματα διατροφής μου είπε ότι θα παίρνω ασβέστιο εφʼ όρου ζωής ενώ σίδηρο και centrum μόνο για όσο χάνω κιλά. Οσο για τα κιλά είπε ότι σε 18 μήνες θα βρίσκομαι στο ιδανικό μου βάρος.

Για τα μπαλάκια και το φύσημα που διάβασα εδώ μέσα (Ναταλία ευχαριστώ για τη φωτογραφία) μου είπε ότι δεν τα φυσάμε αλλά τα ρουφάμε κάθε μία ώρα. Αυτό γιατί με το φύσημα οι πνεύμονες μικραίνουν ενώ με το ρούφηγμα μεγαλώνουν!

Εν κατακλείδι θα πρέπει στις επόμενες 15 μέρες να βγάλω τον δακτύλιο και κάπου γύρω στο Γενάρη Φλεβάρη να μπω για το μινι γαστρικό by pass.
Η αναμονή θα με τσακίσει αλλά δεν έχω κι άλλες επιλογές από ότι φαίνεται.

Quote:

---

Originally posted by flirim

Διάβασα ότι πέρασες μεγάλη ταλαιπωρία αλλά δεν βρήκα πουθενά συγκεντρωμένη την ιστορία σου κι έτσι δεν έχω όλη την εικόνα, εύχομαι όμως μέσα από την καρδιά μου από δω και μετά ΟΛΑ να σου πάνε καλά!

---

Quote:

---

Originally posted by Μαντζουράνα

Nadine, εύχομαι αυτή να είναι η τελευταία επέμβαση και η καλή και σε λίγο καιρό, όλη η ταλαιπωρία που έχεις περάσει, να είναι μόνο μια μακρινή ανάμνηση! :thumbup:

---

Σας ευχαριστώ πολύ,κοκόνες,για τις ζεστές σας ευχούλες!Από το στόμα σας και στου Θεού τ'αφτί!

Ώστε τζάμπα φυσούσα τα μπαλάκια μου ε; Έπρεπε μόνο να τα ρουφώ...Κοίτα να δεις τι μαθαίνει κανείς κατόπιν εορτής!

Έχεις σημαντική απόφαση να πάρεις,Νίκη μου και καταλαβαίνω πόσο πιεσμένη νιώθεις.
Είμαι σίγουρη πως θα πάρεις την καλύτερη για σένα απόφαση γιατί έχεις τα εφόδια της καλής ενημέρωσης
κι είσαι συνειδητοποιημένη ως προς τι μέλλει γενέσθαι. Οι ταλαιπωρίες περνούν και ξεχνιούνται,αυτό που όμως μένει είναι η υγεία μας
και πολυτιμότερο δεν έχουμε! Ας δούμε λοιπόν το δάσος κι όχι το δέντρο οσο απλωμένα κι αν δείχνουν τα κλαδιά του και κόβουν το φως.
Το σημαντικότερο όλων είναι να αφεθούμε στα χέρια ενός γιατρού με καλή φήμη,ο οποίος θα μας εμπνεύσει ασφάλεια. Από κει και πέρα
ό,τι κληθούμε να περάσουμε,εμείς θα βρούμε τον τρόπο να τα διαχειριστούμε. Περάσαν άλλα κι άλλα,εδώ θα κολλήσουμε; Όχι φυσικά!
Καλή σου δύναμη και με το καλό να δρομολογηθούν όλα όπως τα θέλεις,πάντα βέβαια για το καλύτερό σου! Σε φιλώ!

Ναταλία εισαι η προσωποποίηση της θετικής σκέψης! Απόλαυση η συζήτηση μαζί σου. Οταν με το καλό επιστρέψεις κερνάω καφεδάκι!

Εν τω μεταξύ ότι κάνω σχετικά με την επέμβαση θα σας ενημερώσω. Τώρα πρέπει να μαζέψω τα δικαιολογητικά για τον ΕΟΠΠυ μπας και γλιτώσω κανενα ευρώ. Τόοοοσα δίνω κάθε μήνα, κι όταν χρειάζεσαι το ταμείο σου τότε κάνει τον κινέζο. Αθάνατος ελληνικός παραλογισμός. Λες και ένας παχύσαρκος σε βάθος χρόνου δεν κοστίζει τα τριπλάσια στο δημόσιο!

Θα σου ευχηθώ κι εγώ με την σειρά μου καλή επιτυχία και καλή δύναμη για το τρέξιμο.

Κι εγώ για μίνι είμαι, να δούμε πότε! :bigsmile: