δυναμη να προχωρισω???

καλησπερα,ηθελα καπου να μοιραστω και εγω το προβλημα μου.το ονομα μου ειναι Γωγω και η ιστορια εχει ως εξης!
μεγαλωσα σε ενα σπιτι οπου οπατερας μου ηταν αλκοολικος,βιαιος και διατηρουσε εξωσυζηγηκες σχεσεις.τον εβλεπα απο μικρη να κοβετε με τα μαχαιρια και να προκαλει στον εαυτο του,πληγες,η μητερα μου επεσε σε καταθλιψη και αρχισε να περνει ψυχοφαρμακα,οπου ηταν ανηκανη να δουλεψη,την στηριζε οικονομικα ο πατερας μου.τωρα που ειμαι 28 ετων ,μενω ακομα μαζι τους και ολογος δεν μπορω να αφησω μονη την μητερα μου να αντιμετωπιζει μονη της,αυτη την κατασταση,ο αλλος που λεγετε πατερας μου,τοσα χρονια με το αλκοολ,πεφτει σε σοκ κατασταση δεν εχει βαλει μυαλο,ηδη εχει προβληματα υγειας και καθε λιγο των τρεχω στο νοσοκομειο,θελω να φτιαξω την ζωη μου,οσες φορες προσπαθησα να κανω σχεση,παντα εφευγα,γιατι μου ειχαν δημιουργηθη αισθηματα κατωτερωρητας
αισθανομαι απογοητευμενη,θελω να φυγω απο το σπιτι να κανω μια καινουργια ζωη,να κανω την δικη μου οικογενεια,αλλα δεν μπορω για την μητερα μου,συγγενης δεν εχω,ο πατερας μου μας ειχε απομακρηνη,δεν τους γνωρισα ποτε,αισθανομουν τοσο μονη.....δεν ξερω τι να κανω και πως να χειριστω την κατασταση,με εχει πιασει απελπισια!!!!!!!!!!!

απομακρυνσου οσο μπορεις πιο γρηγορα απο τον πατερα σου.Δεν ξερω αν εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να το κανεις.Το να καταστρεψει τη ζωη του ειναι δικη του επιλογη,αλλα οχι και την δικη σας.Αν μπορεις να παρεις και την μητερα σου καλως.και μην νοιωσεις στιγμη ενοχη για αυτο....

... και δεν εισαι κατωτερη..... ηρωας εισαι....

η μητερα μου δεν θελει πια να τον αφησει,γιατι τον λυπατε,δεν εχει κανεναν λεει,οταν τις κανω νηξη οτι θα φυγω εγω,η απαντυση της,μονη μου θα με αφησεις?δεν θα ζησουμε μαζι?:(

οχι δεν θα ζησετε μαζι αν δεν θελει.Πρεπει να κανεις και εσυ τη ζωη σου.Αν ολα ηταν καλα δεν θα εφευγες;Δεν θα πετουσες και εσυ με τα δικα σου φτερα;Το ιδιο θα κανεις και τωρα,απλα θα εχεις ανοιχτη την πορτα για οποτε σε χρειαστει,γιατι στο κατω κατω γονεις σου ειναι.Ειναι ο κυκλος της ζωης αυτος.Αν παντρευτεις μαζι της θα εισαι;Θα εισαι με τον αντρα σου....Και ειναι πολυ τυχερος ο κυριος που βρεθηκε τετοια γυναικα μαζι του και δεν το εκτιμα ....

σε ευχαριστω για τις απαντυσεις,η αληθεια ειναι αυτη,πολυ τυχερος ,αλλα τωρα ειναι για να τον λυπασαι!!!!!!!!

δεν ξερω αν ειναι τυχερος ο κυριος....
ξερω ομως οτι ειναι πολυ ατυχη η κοπελα να της τυχει, η μητερα της να επιτρεπει να μεγαλωσει το παιδι της σε ενα αρρωστημενο περιβαλλον με εναν βιαιο πατερα και τωρα που κανει την σκεψη να ξεφυγει και να δοκιμασει να επιβιωσει, να την εκβιαζει ψυχολογικα για να την κρατησει στον βουρκο για παντα!!!!!!!!
ελεος!!!!
τυχερος επειδη εχει μια δειλη διπλα του που δεν λογαριαζει το ιδιο της το παιδι????

φυγε κοπελα μου να γλυτωσεις αν μπορεις ακομα και μη κοιταξεις πισω σου αν η υποστηριξη που δεχεσαι ειναι το κλαψουρισμα για το που αφηνεις τη μητερα σου που εκανε αυτη την αθλια και εγκληματικη για σενα επιλογη!!!
οταν σταθεις στα ποδια σου, θα την βοηθησεις αν μπορεσεις και οσο μπορεσεις.
κι αν δεν μπορεσεις, δεν ευθυνεσαι εσυ για τις επιλογες των γονιων σου, θα ευθυνεσαι μονο αν δεν προσπαθησεις να σωσεις τον εαυτο σου απο αυτη την καταδικη που δεν αξιζες!

\"..σε ευχαριστω για τις απαντυσεις,η αληθεια ειναι αυτη,πολυ τυχερος ,αλλα τωρα ειναι για να τον λυπασαι!!!!!!!!\"
Καταλαβαίνω πως τον λυπάσαι επειδή είναι πατέρας σου..αυτός όμως σε λυπάται ? το ότι ένας νέος άνθρωπος καταστρέφει την ζωή του επειδή εκείνος επέλεξε να αυτοκαταστραφεί, περνάει καθόλου απ\' τα \"τηγανισμένα\" απ\'το αλκοόλ κύτταρα του εγκεφάλου του? Και συμφωνώ απόλυτα με τον Remedy, η μητέρα σου θα έπρεπε να σε προτρέψει εδώ και καιρό να φύγεις, κι όχι να σ\'εκβιάζει να μείνεις εξ αιτίας της κατάστασης της...Το ξέρω πως είναι γονείς σου και τους σέβεσαι και τους λυπάσαι..Επειδή όμως αυτοί ούτε σε σέβονται αλλά ούτε και σε λυπούνται, είναι καιρός να δείξεις στον ίδιο σου τον εαυτό πόσο τον αγαπάς και τον σέβεσαι εσύ , να πεις φτάνει πια και να φύγεις μακριά..Όχι να εξαφανιστείς...Να φύγεις...Είσαι τόσο νέα κι έχεις το δικαίωμα να κτίσεις τη ζωή σου όπως την θέλεις να είναι εσύ...Φύγε όσο μπορείς πιο σύντομα...Αν μείνεις, θα έχεις επιλέξει την αυτοκαταστροφή και είναι κρίμα για τα νιάτα σου κοπέλα μου...

Gogoula εσύ στη θέση της μαμάς σου τι νομίζεις ότι θα έκανες; Η μοναδική επιλογή που έχει είναι να μένει με κάποιον που δεν της προσφέρει τίποτα παρά μόνο δυστυχία και να σε κρατά δέσμια αυτής της κατάστασης;

Πέρα όμως από το τι κάνει η μαμά σου - κανέναν δεν μπορούμε να σώουμε αν πραγματικα΄δε θέλει να σωθεί - εσύ πότε θα ζήσεις καλή μου; Η ζωή είναι πολύ μικρή και δε θα ήθελες μια μέρα να σηκωθείς και να πεις τι έκανα τόσα χρόνια; γιατί δε ζούσα;

Με το να φύγεις από εκεί δε σημαίνει ότι κάνεις κακό σε κανένα τους και ότι τους εγκαταλείπεις. Αντίθετα καλό τους κάνεις - να συνειδητοποιήσουν ιιιιίσως την κατάστασή τους - αλλά προπαντώς το μεγαλύτερο καλό που κάνεις είναι σε σένα. Αυτό θα το καταλάβεις πραγματικά μόνο όταν το κάνεις και όταν οι φόβοι σου για το άγνωστο καθησυχαστούν, τότε μόνο ο απολογισμός θα δεις πραγματικά προς τα που γέρνει

Quote:

---

Originally posted by anwnimi


- κανέναν δεν μπορούμε να σώουμε αν πραγματικα΄δε θέλει να σωθεί -

---

Πολύ μεγάλη αλήθεια......

Συγγνώμη που θα απαντήσω λίγο απότομα. Ο κάθε ένας είναι υπεύθυνος για την δική του ζωή. Η μητέρα σου έχει επιλέξει την δική της και για χ λόγους δεν θέλει να φύγει. Δεν είναι άδικο όμως να σου ασκεί ψυχολογική βία μέσω των τύψεων που σου προκαλεί? Μάνα σου είναι και την αγαπάς, δεν διαφωνώ αλλά και μόνη σου παραδέχεσαι ότι η κατάσταση είναι χάλια. Γιατί να συνεχίζεις να ζεις έτσι? Αρκετά δεν βίωσες άσχημες καταστάσεις? Φύγε να σώσεις τον εαυτό σου. Αν το πάρουμε κι αλλιώς η μαμά σου ΄χει κάνει τον κύκλο της ζωής της. Παντρεύτηκε, έκανε οικογένεια κλπ άσχετο αν τελικά ήταν λάθος οι επιλογές της. Εσύ τι φταίς ??????? Και με τί κουράγιο θα συνεχίσεις να ζεις και να παλεύεις για σένα????????
Μήπως πρέπει να ανθεωρήσεις λίγο? Οι γονείς δεν ΄μας κάνουν πάντα καλό.... Μην το ξεχνάς..

Quote:

---

Originally posted by gogoula1

δεν μπορω για την μητερα μου,..... με εχει πιασει απελπισια!!!!!!!!!!!

---

Σαν πολλά τα θαυμαστικά για τη μητέρα σου ! Ξέρεις, το γεγονός ότι η μητέρα είναι κάτι το ηθικά αποδεκτό σαν όρος, δεν αποκλείει το ηθικά μεμπτό αν, οδηγεί σε κατάσταση \"πρέζας\".

Δεν έχω να σου πώ κάτι άλλο.