ΝΙΩΘΩ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ

ΝΙΩΘΩ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΤΗΝ ΒΟΥΛΙΜΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΠΛΕΟΝ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΝΙΚΑΝΗ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΩ ΤΟΝ ΙΔΙΟ Μ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ.ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΞΥΠΝΑΩ ΚΑΙ ΛΕΩ ΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΤΡΑΦΩ ΣΩΣΤΑ ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΓΥΡΙΖΩ ΣΠΙΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΕΦΤΩ ΜΕ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΤΟ ΦΑΙ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΠΟ ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΝΩ ΕΜΕΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΜΠΟΡΩ ΕΙΜΑΙ 22 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΖΩ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΣΑΣ ΖΑΛΙΖΩ ΚΑΙ ΠΩΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ Η ΜΑΛΛΟΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ..ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΟΛΙΣ ΣΕ ΕΝΑ SITE ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΚΙ ΟΜΟΛΟΓΩ ΠΩΣ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΔΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΣΥΜΠΤΩΜΤΑ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΕΧΩ ΚΛΕΙΣΤΕΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΖΩ ΘΑ ΕΥΧΟΜΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΑ

Γεια σου mpeti :) Να ήξερες πόσο σπουδαίο βήμα είναι και μόνο που αποφάσισες να μιλήσεις.

Μαρουλενια εχω ξαναγραψει αλλη μια φορα στη σελιδα, ομως τοτε ειχα αλλη ψυχολογια ειχα ξεκινησει μια προσπαθεια να βγω απο την βουλιμια κ ομολογω πως τα πηγαινα πολυ καλα αλλα ξανακυλησα δυστυχως η προσπαθεια μ επεσε στο κενο και μαζι ολες μου οι ελπιδες για να γινω καλα νιωθω αχρηστη πραγματικα που δεν μπορω να βοηθησω τον εαυτο μου καθως ας μην κοροιδευομαστε αν δεν το παρουμε εμεις αποφαςη δεν γινεται τιποτα πραγματικα..βλεπω τα σημαδια της βουλιμιας στο σωμα μου και θελω να ανοιξει η γη να με καταπιει ειναι δυνατον να ειμαι 22 χρονων και να εχουν αρχισει να φευγουν τριχες να εχω προβλημα με τα ουλα μ που ολο κατεβαινουν να μελανιαζω με το παραμικρο και τα σημαδια να φευγουν μετα απο ποσο καιρο επισης εχω καταντησει δυσκοιλια κ νιωθω πολυ αδυναμη ας μην μιλησω για το θεμα της περιοδου η οποια εχει να φανει μηνες και το κωμικοτραγικο της ολης υποθεσης ποιο ειναι ειμαι φοιτητρια πανεπιστημιου ιστοριας κ εδω και καιρο εχω καταλαβει πως εχει επιρεαστει η μνημη μ και η ικανοτητα μου να μαθαινω απεξω οτι διαβαζω ξεχναω πολυ ευκολα κ δεν μπρω να ανταποκριθω στις απαιτησεις της σχολης πλεον

Mpeti,
καλησπέρα!

Κατ' αρχάς μην πανικοβάλλεσαι! Με ψυχραιμία και πάνω απ' όλα θετική σκέψη, όλα μπορούν να καλυτερέψουν!

Μιας και όπως λες τα βουλιμικά επεισόδια γίνονται μετά τη δουλειά σου κυρίως, θα ήθελα να σε ρωτήσω αν η δουλειά σου είναι πολύ στρεσογόνος για σένα.
Το αναφέρω αυτό γιατί και εγώ έχω παρατηρήσει ότι τα υπερφαγικά μου επεισόδια συμβαίνουν κυρίως μετά από στρεσογόνες καταστάσεις.
Για παράδειγμα, όταν πήγαινα σχολείο, επειδή ήμουν θύμα bullying, γυρνώντας σπίτι αγόραζα 2-3 σοκολάτες μεγάλες (σχεδόν κάθε μέρα) και τις έτρωγα μέσα σε 10 λεπτά.

Μήπως η δουλειά σου σε καταπιέζει πολύ;
Ή είναι άσχετο με αυτήν;

Δεν νομιζω οτι εχει να κανει τοσο με την δουλεια, ναι μεν πιεζομαι λιγο οικονομικα γιατι τα βγαζω μονη μου περα οντας παιδι μεγαλης οικογενειας κ σπουδαζω Κιολας αλλα ειναι σαν ενα ξεσπασμα για μενα οταν εχω υπερφαγικα επισοδεια απλα δεν σκεφτομαι τιποτα η μητερα μου το εχει καταλαβει κ μαζι με αυτη κ ολη μ η οικογενεια αφου μου φωναζει κ μ λεει να σταματηςω αυτο που κανω μπροστα τους εκεινες τις στιγμες θα ευχομουν να ανοιξει η γη να με καταπιει τοσο πολυ ντρεπομαι ειλικρινα.. Απο μικρη ημουν τσουπωτη κ με κοροιδευαν κ τα παιδια στο σχολειο κ τα αδερφια μ οταν τσακωνομασταν ωσπου στ γυμνασιο εγινα πετσι κ κοκκαλο στ λυκειο ομως με το διαβασμα κ τις πανελληνιες τα ξαναπηρα κ με το παραπανω κ απο τοτε το βαρους μ αυξομειωνεται συνεχως χωρις να εχω παει σε διαδροφολογο η πρωτη φοραν που τον επισκεφθηκα ηταν πριν 2 μηνες που ξεκινησα διατροφη το πρωτο μηνα ολα πηγαιναν καλα ειχα σταματησει να αισθανομαι τοσο αδυναμη η προσπαθεια μ ομως κατεληξε στ κενο κ ξανακυλησα πλεον δεν ξερω τι να κανω με τα σημαδια της βουλιμιας ορατα πανω στο σωμα μ ολα ειναι ματαια γι μενα

Σε καταλαβαίνω.

Μην λες ότι όλα είναι μάταια για σένα.
Βγάλε τις αρνητικές σκέψεις από μέσα σου.
Ξεκίνα να σκέφτεσαι θετικά, ότι όλα θα πάνε καλά και ότι μπορείς να τα καταφέρεις.

Η βουλιμία είναι πιστεύω ένα λίγο πιο σύνθετο θέμα (από την υπερφαγία πχ που έχω εγώ), όμως μπορείς να θεραπευτείς αν το θελήσεις. Πολλοί άνθρωποι έχουν περάσει αυτά που περνάς και τα κατάφεραν τελικά!

Έχεις σκεφτεί να επισκεφθείς κάποιον ψυχολόγο ούτως ώστε να ανακαλύψεις την πηγή που σε οδηγεί να κάνεις βουλιμικά επεισόδια;

Η βουλιμία είναι το σύμπτωμα. Η αιτία είναι πιο βαθειά.

Οταν σκεφτομαι πως δεν πρεπει να το ξανακανω ειναι σαν να κοροιδευω τον εαυτο μ γιατι ξερω πω δεν μπορω να συγκρατηθω γι αυτο ειναη ματαιο Ντρεπομαι πραγματικα να μιλαω δεν ξερω αν θα μπορουσα ποτε να μιλησω ανοιχτα γι αυτο σε καποιον προσωπο με προσωπο κ για να πω την αληθεια στη σελιδα μπορεσα να μιλησω ελευθερα επειδη ειναι απροσωπα κατα καποιον τροπο..εσυ δηλαδη ματζουρανατρως πολυ κ μετα δεν κανεις εμετο; Θα ηθελα να ακουσω απο ατομα σαν κ εσας πως προςπαθουν η καταφεραν να νικησουν αυτο το διαβολο

Mpeti, για να έχω φτάσει 134 κιλά όπως βλέπεις στο τίκερ μου (και παλιότερα είχα φτάσει και 140), προφανώς και ΔΕΝ κάνω εμετό αυτά που τρώω!!! :P

Βουλιμικό επεισόδιο είναι όταν τρως πολύ και τα κάνεις εμετό.
Υπερφαγικό επεισόδιο (που έχω εγώ) είναι όταν τρως πολύ και ΔΕΝ κάνεις εμετό.

Είναι διαφορετικές διαταραχές.
Σου απάντησα στο θέμα σου χωρίς να έχω το ίδιο πρόβλημα με σένα, απλά και μόνο για να σου πω να μην απελπίζεσαι και ότι μπορείς να τα καταφέρεις! :thumbup:

Εδώ και πάνω από ένα μήνα, κάνω σωστή διατροφή μόνη μου.
Χωρίς διατροφολόγο και χωρίς ν' ακολουθώ κάποια συγκεκριμένη δίαιτα.
Μετά από χρόνια προσπαθειών και πολύ διάβασμα όσον αφορά τη σωστή διατροφή, έχω καταλήξει πια στο τί τροφές είναι καλές για τον οργανισμό μου και αυτές προσπαθώ να τρώω.

Το τελευταίο μου υπερφαγικό επεισόδιο ήταν στις 16 Αυγούστου.
Από τότε είμαι "καθαρή"! :smug:

Πριν 2-3 χρόνια ήμουν σε μια ομάδα ψυχοθεραπείας που αποτελούνταν από 2 υπερφάγους (εμένα και ακόμα μία κοπέλα), 2 βουλιμικές κοπέλες και 1 ανορεξική.

Ήταν πολύ ενδιαφέρον να λέμε η καθεμία για την δική της περίπτωση και βοηθηθήκαμε, άλλες σε μικρό και άλλες σε μεγάλο βαθμό.

Επειδή λοιπόν έχω γνωρίσει από κοντά βουλιμικά άτομα, καταλαβαίνω πως νιώθεις.
Όμως πρέπει να πεις ΣΤΟΠ στις ενοχές και τη ντροπή!

Δεν είσαι μόνη σου. Υπάρχουν πολλές κοπέλες με το ίδιο θέμα.
Πρέπει ν' αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι.
Να γίνεις λίγο αισιόδοξη, έστω και με το ζόρι.

Και επειδή πολλές κοπέλες έχουν καταφέρει να σταματήσουν τα βουλιμικά επεισόδια, είμαι σίγουρη ότι και εσύ ΑΝ ΘΕΣ,
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ. :thumbup:

Η αληθεια ειναι πως θα ηθελα να παω σε ψυχολογο αλλα ντρεπομαι πολυ ξερω πως δεν ειμαι η μονη αλλα αυτη ειναι η αληθεια.. Κ οπως προειπα εδω ανοιχτηκα γιατι ειναι δεν με ξερει καποιος..Επισης θα ηθελα να παω και για εξετασεις να φανταστω αιματος θα πρπει να κανω και για το στομαχι μου θα πρπει να απευθυνθω σε παθαλογο;

Ο ψυχολόγος είναι γιατρός όπως και ο γυναικολόγος και ο ωτορινολαρυγγολογος! Φαντάσου πόσα θα έχει ακούσει και πέρα από αυτό τον δεσμεύει και το ιατρικό απόρρητο... Επίσης επειδή στην Ελλαδα το έχουμε πολύ ταμπού να επισκεπτόμαστε τέτοιου είδους ειδικότητες γιατί φοβόμαστε ότι θα μας χαρακτηρίσουν τρελούς και νομίζω ότι είναι πολύ λάθος... Αυτή την περίοδο είμαι άνεργη και δεν έχω άνεση να επισκεφτώ έναν ψυχολόγο, αλλά πραγματικά αν μπορούσα θα το έκανα!!

Για το στομάχι μάλλον γαστρντερολόγο χρειάζεσαι...

Γειά σου,Μπέτυ κι από μένα και καλώς σε ξαναβρίσκουμε...
Εγώ πάντως που κάνω εμετούς χωρίς να το επιδιώκω (λόγω επιπλοκής βαριατρικής επέμβασης)
δεν μπορώ να φανταστώ να προκαλώ στον εαυτό μου όλη αυτήν την άσχημη οργανική αίσθηση
πόσο μάλλον να προσμετρήσω και το ψυχολογικό μετά κομμάτι,που φαντάζομαι είναι πολύ πιο ψυχοφθόρο.
Η βουλιμία δεν είναι απλή υπόθεση κι είναι δύσκολο να απεμπλακείς χωρίς βοήθεια κάποιου ειδικευμένου
σε ζημήματα διατροφικών διαταραχών.Θα σου συνιστούσα κι εγώ να ψάξεις από πού μπορείς να πάρεις
επαγγελματική βοήθεια.Να σκέφτεσαι πως εκείνος στον οποίο θ'απευθυνθείς είναι σε θέση να σε κατανοήσει,
έχει ακούσει πάρα πολλά στην επαγγελματική και όχι μόνο πορεία του και ούτε θα σε κατακρίνει ούτε θα σε κάνει
να νιώσεις άσχημα.Θα σε βοηθήσει να χειριστείς διαφορετικά την ψευδαίσθηση ελέγχου που θεωρείς πως έτσι έχεις
με το βάρος σου,τα υπόλοιπα σημαντικά θέματα της ζωής σου που σε βασανίζουν,ν'αποκτήσεις μια καλύτερη σχέση
με σένα και την τροφή.Όποια πρακτική συμβουλή τύπου πχ μη μένεις για πολλές ώρες νηστική,αν δε γίνει δουλειά
εις βάθος φοβάμαι πως θα πάει αδιάβαστη...Ζεις μια κόλαση.Τράβα μια γραμμή και πες ως εδώ.Εκτός αν νιώθεις
να έχεις κι άλλες δυνάμεις να σπαταλήσεις για κάτι που προφανώς δε λειτουργεί για σένα βοηθητικά.Είσαι πολύ
πιο δυνατή απ'όσο νομίζεις.Είναι στο χέρι σου ν'αποφασίσεις πού θα διοχετεύσεις αυτήν σου τη δύναμη!

Na sas rwthsw kati akoma tha hthela na kanw mia aisthitikh epemvash pasxw apo anisomastia se entono bathmo k tha hthela na diorthwthei auto kapoia stigmh tha mporous egw sthn katastash mou na kanw aisthitikh epemvash?to prepon Fusika tha einai na rwthsw iatro alla rwtaw plhroforiaka mhpws.gnwrizei kapoios

Na sas rwthsw kati akoma tha hthela na kanw mia aisthitikh epemvash pasxw apo anisomastia se entono bathmo k tha hthela na diorthwthei auto kapoia stigmh tha mporous egw sthn katastash mou na kanw aisthitikh epemvash?to prepon Fusika tha einai na rwthsw iatro alla rwtaw plhroforiaka mhpws.gnwrizei kapoios