ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ!

Καλημέρα και καλώς σας βρήκα! Παρακολουθώ το forum εδώ και ένα χρόνο από τότε δηλαδή που εμφανίστηκε η βουλιμία στη ζωή μου! Για καλή μου τύχη το κατάλαβα γρήγορα χάρη στους ανθρώπους που βρέθηκαν κοντά μου εκείνο το καιρό! Πάλεψα πολύ... Δε μπορούσα να το δεχτώ... Εγώ ένα τόσο δυναμικό άτομο (κατά τα λεγόμενα των άλλων) να μη μπορώ να κουμανταρω το φαγητό! Τελικά όμως κάτι τέτοιους ανθρώπους συμπαθεί περισσότερο η κυρία βουλιμία... Δυναμικούς τελειομανεις και ταυτόχρονα ευαίσθητους! Τελικά μετά από ένα χρόνο έχω σταματήσει τους εμετούς εδώ και 5 μήνες και παλεύω πλέον με τα υπερφαγικα!είμαι σε πολύ καλό δρόμο! Έχω μάθει πολλά περί διατροφής και ψυχολογίας και θέλω να τα μεταδώσω σε όλους εσάς... να βοηθήσω όσο και όπως μπορώ!

Καλημέρα,Μιτσάκι και καλώς σε βρίσκουμε στην παρέα μας!
Συγχαρητήρια για το σταμάτημα των εμετών και καλή δύναμη για τη συνέχεια!
Μακρύς ο δρόμος κι επίπονος,αλλά και τόσο εντυπωσιακά αποκαλυπτικός και διδακτικός!
Μαθαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου,τους φόβους σου,τα γιατί και τα πώς σου,σε παρατηρείς,
κάνεις τις συνδέσεις,διαβάζεις τις σκέψεις σου,αφουγκράζεσαι τα συναισθήματά σου
και παλεύεις ν'αλλάξεις την συμπεριφορά,που δε δείχνει να λειτουργεί για σένα βοηθητικά.
Δεν είναι και λίγο!Και πραγματικά θέλει ευαίσθητες κεραίες αντίληψης και δύναμη μετά δράσης.
Αχ,αυτή η τελειομανία κι η οργή του "δεν μπορώ μόνος/η μου εγώ!" πόσο μπορεί να μας συρρικνώσει!
Μη σταματήσεις να σε φροντίζεις!Κι αν ενίοτε φανεί πως οπισθοχωρείς,μην ανησυχήσεις.Αυτό ονομάζεται εξέλιξη!

Nadine μου σε ευχαριστώ πολύ! Τα λόγια σου μου δίνουν δύναμη να παλέψω κι άλλο! Έχω βρει το μονοπάτι για να φτάσω στο τέρμα αλλά που και που σκοντάφω! Το σημαντικό είναι να σηκωνομαστε και να συνεχίζουμε την πορεία μας! Όλο αυτό με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο και στο τέλος ξερω ότι θα βγω πιο δυνατή... Συνειδητοποιωντας όλη αυτή την εξέλιξη που έχω χαίρομαι που μου παρουσιαστηκε αυτό το πρόβλημα διότι διαφορετικά θα παρεμενα στάσιμη να παλεύω με τα συναισθήματα μου και τους ανθρώπους γύρω μου!! Εσένα ποια η εμπειρία σου με διατροφικες διαταραχές?

όχι οτι έχει σημασία αλλά η τελειομανία και ο δυναμισμός είναι όχι τόσο στοιχεία βουλιμικών ατόμων όσο ανορεξικών. μήπως πέρασες από εκεί πριν φτάσεις στην βουλιμία?

Καλημέρα Μαντάμ σου σου! Όχι ευτυχώς για καλή μου τύχη δεν έχω περάσει από αυτό το στάδιο. Είμαι πολύ λαιμαργη για να απαρνηθω πλήρως το φαγητό. Το λιγότερο βάρος που χω φτάσει είναι τα 58 κιλά με 1.70 ύψος.. Ιδανικό για μένα!

Καλημέρα Μητσάκι και καλώς μας ήρθες!!

Συγχαρητήρια που σταμάτησες το πιο δύσκολο κομμάτι της βουλιμίας, τους εμετούς!
Είναι σημαντικότατο κατόρθωμα αυτό! :thumbup:

Σου εύχομαι καλή επιτυχία και για τα υπερφαγικά!

Quote:

---

Originally posted by Mitsaki
Συνειδητοποιωντας όλη αυτή την εξέλιξη που έχω χαίρομαι που μου παρουσιαστηκε αυτό το πρόβλημα διότι διαφορετικά θα παρεμενα στάσιμη να παλεύω με τα συναισθήματα μου και τους ανθρώπους γύρω μου!!

---

Έχεις απόλυτο δίκιο σ' αυτό!
Και εγώ είμαι πεπεισμένη ότι η διατροφική διαταραχή μου ήρθε στη ζωή μου για να μου διδάξει πολλά (που το κάνει ήδη δηλαδή!) και πλέον έχω αρχίσει να την βλέπω σαν δώρο!

Καλώς ήρθες στην παρέα μας Μητσάκι,

Μπράβο που το κατάλαβες τόσο νωρίς και δε βυθίστηκες στην άρνηση και μπράβο και στους ανθρώπους σου που σου στάθηκαν και σε σένα που είχες το θάρρος και έπιασες το χέρι που σου άπλωσαν!!

Χαίρομαι που το forum μας είναι γεμάτο με θετική διάθεση και με αγωνιστές!

Mατζουρανα μου σε ευχαριστώ πολύ! Όπως το πες... Ένα δώρο για να καταλάβουμε ποιες είμαστε πραγματικά και να αποβαλουμε μια και καλή ότι μας βαραίνει και μας βασανίζει.. Είτε αυτό είναι άνθρωποι.. είτε κατάλοιπα της παιδικής μας ηλικίας που μας δημιούργησε η ίδια μας η οικογένεια! Γιατί κακα τα ψέματα όλο αυτό με τη κακή μας σχέση με το φαγητό ξεκινάει από τη σχέση μας με τον περιγράφει μας!! Μarulenia καλώς σας βρήκα!! Πάμε να παλέψουμε όλες μαζί.. Γιατί τελικά οι μεγαλύτερες νίκες είναι αυτες εναντίον του ίδιου μας του εαυτού!

Με τον περιγυρο... Ήθελα να πω... :roll:

Quote:

---

Originally posted by Mitsaki
Καλημέρα Μαντάμ σου σου! Όχι ευτυχώς για καλή μου τύχη δεν έχω περάσει από αυτό το στάδιο. Είμαι πολύ λαιμαργη για να απαρνηθω πλήρως το φαγητό. Το λιγότερο βάρος που χω φτάσει είναι τα 58 κιλά με 1.70 ύψος.. Ιδανικό για μένα!

---

δεν είναι κ τόσο ιδανικό ,είναι αρκετά οριακό. να είσαι τόσο κάτω από το ύψος σου.στόχευσε σε ένα πιο φυσιολογικό-εφικτό βάρος κ με γυμναστική να το τελειοποιήσεις κ σμιλεύσεις. τώρα σε τι κιλά βρίσκεσαι?
μπράβο για την προσπάθειά σου, κ να ξέρεις είσαι πολύ τυχερή που κατάλαβες εγκαίρως τι σου συμβαίνει αλλά κ που είχες άτομα να το μοιραστείς και να σε βοηθήσουν. χαίρομαι πολύ.

Quote:

---

Originally posted by Mitsaki
Mατζουρανα μου σε ευχαριστώ πολύ! Όπως το πες... Ένα δώρο για να καταλάβουμε ποιες είμαστε πραγματικά και να αποβαλουμε μια και καλή ότι μας βαραίνει και μας βασανίζει.. Είτε αυτό είναι άνθρωποι.. είτε κατάλοιπα της παιδικής μας ηλικίας που μας δημιούργησε η ίδια μας η οικογένεια! Γιατί κακα τα ψέματα όλο αυτό με τη κακή μας σχέση με το φαγητό ξεκινάει από τη σχέση μας με τον περίγυρό μας!!

---

Έχεις απόλυτο, απόλυτο δίκιο!! :thumbup:

Quote:

---

Originally posted by Mitsaki

Εσένα ποια η εμπειρία σου με διατροφικες διαταραχές?

---

Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω...Με δυο λόγια ποτέ δεν αντιμετώπισα θέμα ανορεξίας ούτε βουλιμίας,ούτε μπορώ να πω πως έκανα υπερφαγικά ιδιαίτερα...
Το μόνο σίγουρο είναι πως είχα συνδέσει την τροφή με το αυναίσθημα (όχι πως δεν υπάρχει η τάση αυτή ακόμη ως παρορμητισμός) ,έκανα λανθασμένες
διατροφικά επιλογές,σταμάτησα να ασκούμαι και κατά συνέπεια ταλαιπωρούμαι όλη μου σχεδόν τη ζωή με το επιπλέον βάρος.Έκανα χρόνια ψυχοθεραπεία,
τέσσερα βαριατρικά χειρουργεία,εξαιτίας των οποίων έχω κάποια προβλήματα συν του ότι ακόμη δεν έχει λυθεί το θέμα του βάρους μου. Αλλά είμαι πολύ καλά!

Nadine την ψυχοθεραπεία την έχεις σταματήσει..? Σε βοήθησε καθόλου? Χαίρομαι που η τελευταία σου κουβέντα είναι ότι είσαι πολύ καλά! Διατροφικά το παλεύεις καθόλου? Εγώ τον τελευταίο καιρό ακολουθώ διατροφή με τρίωρα και τριάδες... Είναι ότι καλύτερο έχω δοκιμάσει!!!