Ποίηση και κατάθλιψη - Ψυχασθένεια και λογοτεχνία - Μια διαχρονική αμοιβαιότητα

....

Μια πρώτη διαπίστωση που θα μας οδηγήσει σε ένα καίριο ερώτημα: από τον Όμηρο και τους αρχαίους Τραγικούς μέχρι το έργο των Γάλλων και Ελλήνων Σουρεαλιστών του 20ου αιώνα, περνώντας από το Σαιξπηρικό θέατρο και τον Άμλετ, αλλά και από τον Baudelaire ή τον Rimbaud του 19ου αιώνα μέχρι τον δικό μας Βιζυηνό και τον Καρυωτάκη, γιατί η κατάθλιψη και γενικά η ψυχασθένεια αποτέλεσαν προνομιακό πεδίο έμπνευσης για τη λογοτεχνία, σε διαπλοκή μάλιστα με τα συγκλονιστικότερα ερωτήματα για την Ιστορία και την Ύπαρξη που μπορούσε να θέσει ένα έργο, ως ύψιστη πρόκληση για στοχασμό;

Η αμοιβαιότητα ανάμεσα στις δυο όχθες επέτρεπε σε κάθε καινούριο φως να αποκαλύψει καινούριες όψεις τους. Η λέξη και η έννοια "τρέλα" μπορούσε να πάρει διαφορετική σημασία, ανάλογα με τις περιστάσεις.

Για τους Έλληνες, το βλέπουμε στις ελληνικές τραγωδίες, είναι ένα λειτουργικό σύμβολο, μια τελετουργική σύνδεση με τους θεούς και υπάρχει ο διαχωρισμός ανάμεσα στους "τρελούς του Θεού" και τους "δαιμονισμένους". Ο Ορέστης, μέσα από τη δοκιμασία στην αναζήτηση δικαιοσύνης ως εντεταλμένος του Απόλλωνα και στη συνέχεια μέσα από την τιμωρία από τις Ερινύες, βιώνει και τις δύο όψεις.

Υπάρχει όμως και μια τρίτη σημασία που επενδύεται στην τρέλα: είναι η εξέγερση ενάντια στην καθεστηκυία τάξη. Περιλάμβανε εκείνους που βάζουν την πίστη στις αρχές και στους νεκρούς πάνω από την πίστη στους ζωντανούς και την εξουσία τους. Υπάρχουν εκείνοι που αρνούνται να δεχτούν τον κόσμο όπως είναι: η γραμμή της Αντιγόνης φτάνει μέχρι την Αναγέννηση, τον τρελό του Βασιλιά Ληρ και τον Άμλετ, αλλά και μέχρι τις μέρες μας, επιβαρυμένη από την παθογένεια της σύγχρονης μεγαλούπολης του καπιταλισμού και το "spleen" του Baudelaire, τον ετεροκαθορισμό και την αγωνία της εσωτερικής και εξωτερικής εξορίας ενός Βιζυηνού ή ενός Καρυωτάκη, και στη συνέχεια την επιθυμία για υπέρβαση των Σουρεαλιστών και τη ματαίωση των ηττημένων των συγκαιρινών.


http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=1322

πυροβολαμε με ποιηση?

Τρια δυο ενα...


ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΝΥΧΤΑ...

...Στη βραγιά, κοντά στο μουσικό παράπονο της καμπύλης του χεριού σου.
Κοντά στα διάφανα στήθη σου, τα ξέσκεπα δάση γεμάτα
βιόλες και σπάρτα κι ανοιχτές παλάμες φεγγαριού, ως πέρα στη θάλασσα,
τη θάλασσα που χαϊδεύεις, τη θάλασσα που με παίρνει και
μ\' αφήνει φεύγοντας σε χίλια κοχύλια.

Ορατή και ωραία γεύομαι την καλή στιγμή σου! Λέω πως επικοινωνείς
τόσο καλά με τους ανθρώπους, που τους ορθώνεις στο ανάστημα
της καρδιάς σου για να μην προσκυνήσει πια κανείς ό,τι του ανήκει,
ό,τι αναδεύεται σαν δάκρυ στη ρίζα κάθε χορταριού στην κορυφή κάθε
φτασμένου κλώνου. Λέω πως επικοινωνείς τόσο καλά με την άνοιξη των πραγμάτων
που τα δάχτυλά σου ταιριάζουν με τη μοίρα τους.
Ορατή και ωραία στο πλάι σου είμαι ακέραιος! Θέλω δρόμους απέραντους
τη διασταύρωση των πουλιών και των σωστών ανθρώπων, τη
σύναξη των άστρων που θα συμβασιλέψουν. Και θέλω να πιάσω κάτι,
ακόμη και την πιο μικρή πυγολαμπίδα σου που πηδάει ανύποπτη μες
στην προβιά των κάμπων, για να γράψω με σίγουρη φωτιά πως δεν
είναι τίποτε το περαστικό στον κόσμο από τη στιγμήν εκείνη που
διαλέξαμε, τη στιγμή τούτη που θέλουμε να υπάρχει πέρα και πάνω
από την πάγχρυση εναντιότητα, πέρα και πάνω από τη συμφορά της
πάχνης του θανάτου, στη φορά κάθε ανέμου που με αγάπη σημαδεύει
την καρδιά μας, στο υπέροχο μυρμήδισμα τ\' ουρανού που νυχτόημε-
ρα πλάθεται απ\' την καλοσύνη των άστρων.

Ωραιο το αρθρο adzik!εγω το ξαναειπα πως καθε κερμα εχει 2 οψεις....Ενας ανθρωπος που παιδευεται ψυχικα,που εχει μπει στο βαθος του πηγαδιου κ περπαταει στα δρομακια της ψυχης,που ενιωσε στο πετσι του δυνατα συναισθηματα...εχει αναγκη οσο κανεις να εκφραστει..πολλες φορες η τεχνη ειναι το καλυτερο μεσο αφου μπορει να εκφρασει αυτα που δε λεγονται με λογια..κ μπορει να το κανει γιατι τα εχει ζησει.Αλλα γενικοτερα πιστευω οτι υπαρχει μια ισορροπια..κατι χανεις..κατι παιρνεις...Οι 2 οψεις.Παιδευση ψυχης με 2 οψεις.

Nai agh Mου..ετσι ειναι..

Ακομη κι οταν υποφερει κανεισ και νιωθει πωσ τρελενεται..απο την αλλη πλευρα ..ειναι πιο ευαισθητοσ..νιωθει περισσοτερα.. αντιλαμβανεται πολλα τα οποια οι πολλοι δεν τα νιωθουν..

ειναι σαν να νιωθει και να βλεπει τρισδιαστατα και οχι μονοδιαστατα οπωσ οι υπολιποι..

εγω παντοσ..δεν θα ηθελα ποτε να αλλαξω την ευαισθησια μου.. και την αναγκη μου να αγαπω και να εκφραζομαι..ανοιχτα..

Μου θυμήσατε Καμύ \"Ο μύθος του Σισυφου\"!
Πού να πήγε εκείνο το βιβλίο....

Πολύ καλό άρθρο Άντα...Καλό είναι όταν η διαταραχή βγαίνει δημιουργικά και όχι αυτοκαταστροφικά...Ο Βαν Γκόγκ για παράδειγμα ήταν διπολικός και την έντασή του την εξέφραζε στην τέχνη....

http://en.wikipedia.org/wiki/Vincent_van_Gogh

Medical records

Van Gogh cut off[72] the lobe of his left ear during some sort of seizure on 24 December 1888.[73] Mental problems afflicted him, particularly in the last few years of his life. During some of these periods he did not paint or was not allowed to. There has been much debate over the years as to the source of Van Gogh\'s mental illness and its effect on his work. Over 150 psychiatrists have attempted to label his illness, and some 30 different diagnoses have been suggested.[74]

Diagnoses which have been put forward include schizophrenia, bipolar disorder, syphilis, poisoning from swallowed paints, temporal lobe epilepsy and acute intermittent porphyria. Any of these could have been the culprit and been aggravated by malnutrition, overwork, insomnia, and a fondness for alcohol, and absinthe in particular.
Still Life with Absinthe (1887)
Still Life with Absinthe (1887)

Medical theories have even been proposed to explain Van Gogh\'s use of the colour yellow. One theory holds that Van Gogh\'s colour vision might have been affected by his love of absinthe, a liquor that contains a neurotoxin called thujone. High doses of thujone can cause xanthopsia: seeing objects in yellow. However, a 1991 study indicated that an absinthe drinker would become unconscious from the alcohol content long before consuming enough thujone to develop yellow vision. Another theory suggests that Dr. Gachet might have prescribed digitalis to Van Gogh as a treatment for epilepsy. There is no direct evidence that he ever took digitalis, but he did paint Gachet with some cut flower stalks of Common Foxglove, the plant from which the drug is derived. Those who take large doses of digitalis often report yellow-tinted vision or yellow spots surrounded by coronas (like those in the The Starry Night) and changes in overall colour perception.[75]

A recently proposed illness is lead poisoning. The paints he used were lead-based, and one of the symptoms of lead poisoning results in a swelling of the retina, which may have led to the halo effect seen in many of Van Gogh\'s later works.[76] It has been suggested that Van Gogh suffered from the brain disorder, Hypergraphia. The disorder causes a near constant overwhelming urge to write and is associated with epilepsy or mania.[77]

Επιφανείς, Διάσημοι και Διακεκριμένοι, ψυχικά ασθενείς.


http://psi-gr.tripod.com/bio_menu.html

οπωσ και η αγαπημενη μου συλβια πλαθ...
http://www.sylviaplath.de/

http://www.youtube.com/watch?v=6Z8YlNUm9MQ

πεθανε την ημερα γενησησ μου..μονο που ηταν το 63.

Μπράβο Adzik, φοβερό το άρθρο σου!
Περνά ένα πολύ σημαντικό μήνυμα, κάντε την θλίψη σας τέχνη
έτσι το εκλαμβάνω εγώ!

Quote:

---

Originally posted by agh
Ωραιο το αρθρο adzik!εγω το ξαναειπα πως καθε κερμα εχει 2 οψεις....

---

τρεις οψεις εχει,
απλα η τριτη δεν φαινεται καλα....

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by agh
Ωραιο το αρθρο adzik!εγω το ξαναειπα πως καθε κερμα εχει 2 οψεις....

---

τρεις οψεις εχει,
απλα η τριτη δεν φαινεται καλα....

---

Tι εννοεις?ποια ειναι η τριτη που δε φαινεται?