Έχω σχέση με μια κοπέλα απο το εξωτερικό (ζει στην ελλαδα) εδώ και 3,5 χρόνια. Ηταν μια σχέση πολύ ικανοποιητική... ξαφνικά όμως της παρουσιάστηκε έντονη η επιθυμία να φύγει στην πατρίδα της για πάντα. Μοιάζει να αντιδρά με τρόπο ψυχαναγκαστικό, αφού έχει πάρει μορφή μανίας η επιθυμία της. Δουλεύει 13 ώρες τη μέρα για να μαζέψει χρήματα ωστε σε 1 χρόνο να έχει αγοράσει σπίτι εκεί και να φύγει.
Αγοράζει ρούχα και τα μαζεύει χωρίς να τα φορέσει, σε μια βαλίτσα, με σκοπό "οταν φύγει να τα πάρει μαζί της". Η ίδια της η μάνα πληγώνεται με τη μανία φυγής που έχει η κόρη.
Το θέμα είναι μήπως εκτός απο τον έντονο "νόστο", κρύβεται και κάτι άλλο. Απο μικρή οι γονείς της κατα διαστήματα (1-2 έτη) την άφηναν μόνη με τη γιαγιά και έφευγαν σε άλλη χώρα, μετά έφυγε η μάνα για την Ελλάδα, ακολούθησε η κόρη και αποχωρίστηκε απο τον πατέρα, και όλοι αυτοί οι χωρισμοί της έχουν δημιουργήσει κάποιο άγχος στην ψυχή. Δεν είναι ίσως τυχαίο το ότι αντέδρασε έτσι σπασμωδικά πάνω που η σχέση "σοβάρευε".
Τωρα, έχει χάσει εντελώς το ρομαντισμό της, έχει μια μονομανία "φυγής", και αναρωτιέμαι πώς θα μπορούσα να την επαναφέρω στη φυσιολογική της κατάσταση, στο φυσιολογικό της εαυτό.