Απο ανορεξια σε υπερφαγια
Καλησπέρα. Θα μπω κατευθείαν στο θέμα που με απασχολεί..Από τα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Ιουνίου του 2014 ξεκίνησα απο τα 67 κιλά και έφτασα τα 46-47..Η διατροφικές μου συνήθειες άλλαξαν από τη μια μέρα στην άλλη, κυριολεκτικά. Από εκει που έτρωγα ό,τι έβρισκα μπροστά μου, την απόμενη μέρα με το ζόρι έτρωγα ένα πιάτο το μεσημέρι. Παράλληλα έκανα και γυμναστική, τίποτα το τρομερό πάντως. Άρχισα να έχω επιπτώσεις στη περίοδο μου, μου είχε κοπεί για 2-3 μήνες. Αναγκαστικά πήγα σε γυναικολόγο, ο οποίος μου έδωσε και χάπια. Έκτοτε άρχισα να τσακώνομαι με τη μητέρα μου, για το λόγο ότι δεν έτρωγα καλά. Όντως άρχισα να τρώω περισσότερο, ελπίζοντας όμως ότι δεν θα παχύνω..Ασυναίσθητα, όμως, αρκετές φορές έτρωγα μέχρι το σημείο που φούσκωνα και δεν μπορούσα να χωρέσω τίποτα άλλο. Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα επίσης αρκετά αδηφαγικά επεισόδια. Ξύπναγα τα ξημερώματα και έτρωγα τα πάντα, νιώθοντας πάντα μετά τύψεις..σε έντονο βαθμό. Τώρα είμαι 54 κιλά και έχω ύψος 1,57. Θέλω να σταματήσω να το κάνω αυτό στον εαυτό μου..θέλω να εχω μια κανονική διατροφή. Προσπάθησα αρκετές φορές να ελέγξω τον εαυτό μου, όμως υπήρχαν πολλοί πειρασμοί και γενικώς είχα πολύ άγχος, οπότε και έτρωγα. Δεν θέλω να πάνε χαμένοι όλοι οι κόποι μου..και με αυτό εννοώ ότι δεν πέρασα τόσες μέρες πείνας και μίσους προς τον εαυτό μου μόνο και μόνο για να γίνω όπως παλιά...Ειλικρινά έχω διαβάσει αρκετά άρθρα σχετικά με το τι θα μπορούσα να κάνω, αλλα τίποτα δεν βοηθάει. Επίσης έχω τονίσει στη μητέρα μου πολλές φορές ότι ΠΡΕΠΕΙ να πάω σε διατροφολόγο, ώστε να χάσω αυτά τα κιλά με υγιεινό τρόπο..αν δεν θέλει η κόρη της να καταλήξει σαν κόκκαλα πάλι. Παρόλα αυτά δεν κλείνει ραντεβού..Όλο μου λέει ''ναι'' και δεν κάνει τίποτα για αυτό..Μένω με την ελπίδα ότι και καλά αύριο θα πάω στη διατροφολόγο και πέφτω με τα μουτρα στο φαι με τη λογική ότι ''από αύριο θα αλλάξουν όλα αυτά''....Απλά δεν αντέχω άλλο. Νιώθω απαίσια. Και παρόλο που γυμνάζομαι σε έντονο βαθμό πλέον, δεν βοηθάει καθόλου εφόσον τρώω ό,τι τρώω..
