Όταν σε αποκαλούν χοντρό/η
Το καταλαβαίνω ότι μπορεί να είναι καλοπροαίρετο αλλά πονάει.ειδικά σε δημόσιο χώρο όταν σε λένε <<γεια σου χοντρούλα ή βόδι>>.και πονάει γιατί ξέρω ότι είμαι.και δεν με ενδιαφέρει αν λένε έτσι και τους άλλους.με ρίχνει απίστευτα να το ακούω και μου χαλάει όλη τη διάθεση για δίαιτα.το μόνο που θέλω μετά είναι να φάω για να πνίξω τον πόνο μου.γιατί και 40 κιλά να γίνω πάλι θα είμαι η χοντρή,τουλάχιστον στο μυαλο μου.γιατί το κάνουν αυτό?νομίζουν ότι προσαρμόζεσαι καλύτερα στη παρέα όταν σου κολλάν την ταμπέλα χοντρός?και αντε στο σχολειο ενταξει.αλλα και στον εργασιακο χωρο?ειναι σαν να πηγαινω σε καποιον με δυσλεξία και να τον λέω ανορθόγραφο για πλακα.μια φορα ναι,δυο φορες ναι αλλα οταν σε προσφωνουν παντα με αυτο το παρατσουκλι,ειναι εκνευριστικο τουλαχιστον.και ξερω,καποιοι το δεχονται και αυτοσαρκαζονται και για το βαρος τους.εγω ομως απο μικρη ειχα θεματα αυτοπεποιθησης και καθε φορα που το ακουω ειναι σαν να με προσβαλλουν με το χειροτερο τροπο.καμια φορα λεω<<θα τα χασω,για να δουν>> αλλα δεν θελω να χασω με κινητρο να αποδειξω κατι σε καποιον αλλα για μενα.αλλα καμια φορα μισω τον ευατο μου τοσο πολυ,που λεω και να τα χασω,τι?πιστευω οτι για να χασεις κιλα πρεπει να εχεις ανθρωπους που σε στηριζουν και μεχρι στιγμης εχω ανθρωπους που με κατακρινουν μην τυχον και εβαλα μισο κιλο για να μου το πουν ή ανθρωπους που με κοροιδευουν(ταχα χαιδευτικα) για να νιωσουν αυτοι καλυτερα.ε λοιπον δεν θελω να τα χασω γι'αυτους,καποια στιγμη θα καταλαβουν οτι η καλη εμφανιση δεν μενει για παντα.