Κύκλος

Καλησπέρα σε όλους!Έχω πάνω από έναν χρόνο να γράψω στο φορουμ..Γενικά πιο πολύ σας διαβάζα παρά συμμετείχα.Mετα σταμάτησα κ να διαβάζω.Ντρεπόμουν.Ήθελα να είμαι μια ιστορία επιτυχίας και έμπνευσης.Όλο το 2014 έκανα σωστή διατροφή και από 87 κιλά που ξεκίνησα έφτασα περίπου 73.Ο στόχος μου ήταν να καταφέρω να περάσω το φράγμα των 70.Ήδη η διαφορά ήταν εμφανής στο σωμα μου!Δυστυχώς δεν τα κατάφερα.Όταν ξεκινούσα ήμουν τόσο αποφασισμένη και σίγουρη ότι αυτη ήταν η τελευταία φορά που κάνω δίαιτα!Το 2015 ήταν μια δύσκολη ψυχολογικά χρονιά(ερωτική απογοήτευση ή μάλλον ερωτική κατάθλιψη) και σήμερα ναι μαι πάλι 88 και βάλε κιλά!!Δεν χάλασα απλά την διατροφή.Λες και είχα μια τρύπα μέσα μου και την βούλωνα με φαγητό.Που λέει ο λόγος φαγητό.Ετρωγα μόνο σαβούρες και γλυκά.Σαν υπνωτισμένη, σαν να είχα βγει απτο σωμα μου και με έβλεπα σαν να μην είμαι εγώ.Δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει αυτό.Δεν ξέρω με τι κριτηρια πια θα βρω κουράγιο κ δύναμη να αλλάξω διατροφή.Κυρίως δεν ξέρω αν είναι πλέον εφικτό να αποκτήσω ποτέ φυσιολογικό βάρος και να παραμείνω σε αυτό.Ίσως τελικά είναι και θέμα χαρακτηρα.Ειμαι πολύ συναισθηματική,αγχώνομαι υπερβολικά,πιέζομαι από παντού και τρώω για αυτούς τους λόγους.Και κάθε φορά ξεκινάω δίαιτα με την ελπίδα και σιγουριά ότι τώρα θα αλλάξω και κάθε φορά έρχεται η στιγμή που είναι όλα όπως πριν.Η μεγαλύτερη απογοήτευση τώρα ήταν ότι για πρώτη φορά άντεξα τόσους μήνες –δεν είχα ξανακάνει διαιτα ή διατροφή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα-και δεν έμεινε τίποτα να το θυμίζει.Μα να βάλω όλα όσα έχασα?όλα?Νοιώθω τόσο χάλια που βγαίνω από το σπίτι μόνο για να πάω στη δουλειά.Κι εκεί καταπιέζομαι αφόρητα.Και τρώω.Και ξανά χάλια.Και ο κύκλος επαναλαμβάνεται..

Γεια σου sparrow... πόσο μου αρέσει το ψευδώνυμό σου! :duh:

Καταλαβαίνω πως νιώθεις.
Έχω και εγώ χάσει αρκετά κιλά στο παρελθόν τα οποία ξαναπήρα πίσω, μάλιστα με τόκους, όπως αστειεύομαι να λέω.

Ειδικός δεν είμαι, αλλά νομίζω παίζει ρόλο α) το πόσο συνειδητοποιημένοι είμαστε για την αλλαγή στη διατροφή μας,
την οποία και πρέπει να διατηρήσουμε και μετά την απώλεια των κιλών,
και β) πόσο εκτονώνουμε τις ψυχολογικές μας διακυμάνσεις στο φαγητό - πες το συναισθηματική υπερφαγία ή όπως αλλιώς.

Βέβαια, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που άνθρωποι χάνουν πολύ γρήγορα πολλά κιλά, και είναι λογικό το πισωγύρισμα.
(φτου κακές οι δίαιτες)

Δυστυχώς άλλη λύση δεν υπάρχει, όπως το βλέπω εγώ, από το να προσπαθήσεις να αξιολογήσεις με λογική τον τρόπο
που φέρεσαι στον εαυτό σου διατροφικά.
Είναι καλό για την υγεία σου αυτό που κάνεις; Για πόσα χρόνια ακόμα θα το συνεχίσεις;
Πιστεύω στη δύναμη της σκέψης μας - πόσο κακό ή καλό μπορεί να δημιουργήσει.

Και επειδή τίποτα δεν είναι εύκολο σ'αυτή τη ζωή (ειδικά οι σωστές επιλογές θα συμπληρώσω εγώ),
καλείσαι να δώσεις έναν αγώνα επανάκτησης του ελέγχου της δικής σου.
Θα είναι δύσκολο γιατί πλέον, όντας υπερφάγος, εκτός από το μυαλό σου που πρέπει να 'συνεφέρεις',
θα έχεις αντίπαλο και το στομάχι σου.

Προσωπικά, θα σου πρότεινα μικρές αλλαγές στη διατροφή σου για αρχή.
Ακόμα και ο καφές με λιγότερη ζάχαρη είναι ένα βήμα.

Μην σε παίρνει από κάτω, δεν είσαι μόνη σου, και σίγουρα αξίζεις πολύ περισσότερο απ'όσο μπορείς αυτή τη στιγμή να αντιληφθείς.
Αν και όποτε το θελήσεις, μπες ξανά να μας γράψεις πως τα πας.

Δεν είναι ντροπή να πέφτουμε, ούτε παύουμε να αποτελούμε ιστορίες έμπνευσης επειδή πέσαμε.

Καληνύχτα σου.




*υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του 'ξεσπάω την άσχημη ψυχολογία μου στο φαγητό' και του 'η ψυχολογία μου είναι πάντα άσχημη, δε βλέπω διέξοδο κλπ'.
Το γράφω γιατί η δεύτερη περίπτωση είναι επικίνδυνη - μπορεί να αποτελεί προάγγελο ή άγγελο κατάθλιψης και χρήζει βοήθειας από ειδικό.

Ειδικά για αυτό που έγραψες, 'ερωτική κατάθλιψη', και τα παρελκόμενά του.

σ ευχαριστώ Blossom!
Eίναι γεγονός ότι είμαι αυτοκαταστροφική.Είναι δύσκολο να ξε-συνδυάσω το φαγητό από το συναίσθημα.Είναι σαν να μαθαίνεις τον κόσμο από την αρχή.Το γεγονός ότι υπάρχουν κι άλλα άτομα που καταλαβαίνουν τι περνάω-τι νοιώθω είναι όμως πολύ παρήγορο.Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σου λένε " ε κόψε το φαί και θα αδυνατίσεις".(Μα πώς δεν το σκέφτηκα?καλά που μου το είπατε).
Είπες κάτι που δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα.Η επανάκτηση του ελέγχου της ζωής μου.Βλέπεις αυτό ακριβώς έγινε με μένα!Με έπιασε μια μιζέρια άνευ προηγουμένου και ήταν λογικό για μένα να μεταφερθεί στην διατροφή μου.
Αυτή την φορά σκέφτομαι να ξεκινήσω αλλιώς.Πάντα κρατούσα πρόγραμμα όσο έκανα δίαιτα ,έγραφα στόχους κλπ.Τώρα οι στόχοι που έχω βάλει δεν θα είναι τα 5 τα 10 τα 20 κιλα και οι μετρήσεις στην ζυγαριά και τι θα κάνω για να αποφύγω μια σοκολάτα.Τώρα οι στόχοι θα είναι πόσα κιλά αισιοδοξίας πήρα σήμερα,πόσο περισσότερο αγαπάω και πιστεύω στον εαυτό μου και τι έκανα για να αποφύγω την μιζέρια.
Νομίζω ότι αν καταφέρω λίγα από αυτά η διατροφή θα ακολουθήσει.
Καλή δύναμη σε όλους!

Quote:

---

Originally posted by sparrow

Το 2015 ήταν μια δύσκολη ψυχολογικά χρονιά(ερωτική απογοήτευση ή μάλλον ερωτική κατάθλιψη) και σήμερα ναι μαι πάλι 88 και βάλε κιλά!!Δεν χάλασα απλά την διατροφή.Λες και είχα μια τρύπα μέσα μου και την βούλωνα με φαγητό.Που λέει ο λόγος φαγητό.Ετρωγα μόνο σαβούρες και γλυκά.Σαν υπνωτισμένη, σαν να είχα βγει απτο σωμα μου και με έβλεπα σαν να μην είμαι εγώ.Δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει αυτό.Δεν ξέρω με τι κριτηρια πια θα βρω κουράγιο κ δύναμη να αλλάξω διατροφή.Κυρίως δεν ξέρω αν είναι πλέον εφικτό να αποκτήσω ποτέ φυσιολογικό βάρος και να παραμείνω σε αυτό.Ίσως τελικά είναι και θέμα χαρακτηρα.Ειμαι πολύ συναισθηματική,αγχώνομαι υπερβολικά,πιέζομαι από παντού και τρώω για αυτούς τους λόγους.Και κάθε φορά ξεκινάω δίαιτα με την ελπίδα και σιγουριά ότι τώρα θα αλλάξω και κάθε φορά έρχεται η στιγμή που είναι όλα όπως πριν.Η μεγαλύτερη απογοήτευση τώρα ήταν ότι για πρώτη φορά άντεξα τόσους μήνες –δεν είχα ξανακάνει διαιτα ή διατροφή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα-και δεν έμεινε τίποτα να το θυμίζει.Μα να βάλω όλα όσα έχασα?όλα?Νοιώθω τόσο χάλια που βγαίνω από το σπίτι μόνο για να πάω στη δουλειά.Κι εκεί καταπιέζομαι αφόρητα.Και τρώω.Και ξανά χάλια.Και ο κύκλος επαναλαμβάνεται..

---

Γειά σου, sparrow!
Το 2015 ήταν δύσκολη χρονιά. Το 2016 πώς είναι μέχρι τώρα; Εκτός από όσα ανέφερες σε σχέση με το βάρος σου και τις σκέψεις σου σχετικά.
Έχεις ξεπεράσει τη σχέση που έληξε; Έχεις δραστηριότητες που σε γεμίζουν και σου τονώνουν την αίσθηση αυτοαποτελεσματικότητας;
Για να μην επαναληφθεί ο κύκλος πρέπει κάτι να αλλάξουμε στον τρόπο που νοηματοδοτούμε τις καταστάσεις τη ζωής μας.
Δεν είναι θέμα χαρακτήρα, αδυναμίας κι όλα αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε οι νάνοι των ονείρων μας. Είναι θέμα αλλαγής οπτικής θέασης
κι είναι εφικτή για όλους όσους τολμήσουν να ξεβολευτούν. Άγχος έχουμε όλοι και ενίοτε είναι σημαντικός προστατευτικός μηχανισμός.
Όταν όμως η έντασή του δε δικαιολογείται από την πραγματική απειλή που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ή όταν οι τρόποι διαχείρησης
που επιλέγουμε δεν είναι βοηθητικοί, υπάρχει η δυνατότητα να εκπαιδευτούμε σε τεχνικές χαλάρωσης και νέους τρόπους αντιμετώπισής του,
ώστε να μην οδηγούμαστε στις αρνητικές συμπεριφορές ή αποφυγές, που βραχυπρόθεσμα δείχνουν να εξυπηρετούν, μακροπρόθεσμα όμως
μας κρατούν δέσμιους αυτού του κύκλου. Δεν είναι λύση να φοβόμαστε τα συναισθήματά μας, αλλά να τα ενθαρρύνουμε να εξωτερικευτούν
όπως χρειάζονται, ώστε ούτε να τα πνίγουμε ούτε να τα εκτονώνουμε αλλού. Προσπάθησε να εστιάσεις στο τι πραγματικά σου συμβαίνει
μέσα από την παρατήρηση του τι σκέφτηκες, τι ένιωσες και πώς συμπεριφέρθηκες μετά. Εκεί θα εντοπίσεις τη διέξοδο σου από τον κύκλο.
Τα κιλά είναι ενα σύμπτωμα. Το να τους δίνεις περισσότερη σημασία από όση τους αναλογεί οδηγεί τόσο σε επίταση της αρνητικής σου
ψυχολογικης διάθεσης και της πεποίθησης πως δεν είσαι ικανή να τα καταφέρεις όσο και σε απόσπαση- ως αντιπερισπασμός- της προσοχής
από εκεί που βρίσκεται η ρίζα του προβλήματός. Το μόνο που κερδίζεις είναι να περνά ο χρόνος και να μικραίνει στα μάτια σου τόσο ο εαυτός σου
όσο και ο στόχος του να είσαι καλά! Είναι κρίμα να μην απολαμβάνεις τη ζωή σου. Κι είμαι σίγουρη πως θα είχες πολλά να χαρείς και τώρα σε αυτά τα κιλά!

Όσο σου έγραφα, απάντησες αυτό:

Quote:

---

Originally posted by sparrow

Τώρα οι στόχοι που έχω βάλει δεν θα είναι τα 5 τα 10 τα 20 κιλα και οι μετρήσεις στην ζυγαριά και τι θα κάνω για να αποφύγω μια σοκολάτα.Τώρα οι στόχοι θα είναι πόσα κιλά αισιοδοξίας πήρα σήμερα,πόσο περισσότερο αγαπάω και πιστεύω στον εαυτό μου και τι έκανα για να αποφύγω την μιζέρια.
Νομίζω ότι αν καταφέρω λίγα από αυτά η διατροφή θα ακολουθήσει.

---

Άδικα έγραφα λοιπόν... Αυτό ακριβώς να κάνεις! Με το καλό!

Καλησπέρα sparrow! Πως είσαι; Και για να μιλάμε με αριθμούς, πόσα κιλά αισιοδοξίας σήμερα; :)

Χαίρομαι πολύ με τη στάση σου. Συμφωνώ πως αυτό που πρέπει να δουλέψεις πρώτα είναι η αυτοεκτίμησή σου
και η αγάπη που οφείλεις, καθημερινά και με διάφορους τρόπους, να δείχνεις στον εαυτό σου.

Σου εύχομαι καλή αρχή! Όλα θα πάνε καλά, μην ανησυχείς!

:thumbup:

Nadine σ ευχαριστώ!έχω γενικά ένα θέμα με τις "ληξεις".Δεν μπορώ να διαχειριστώ το τέλος- το κάθε τέλος.Με πιάνει φόβος και παράλυση.Το 2015 ζούσα παραλυτικά.Δεν είχα αποδεχτεί το τέλος μιας κατάστασης-σχέσης και πραγματικά είχε παγώσει ο χρόνος.Ο φόβος μου για το μέλλον ,για το τέλος έφτασε στο αποκορύφωμα όταν άρχισα να φοβάμαι και το τελευταίο τέλος-τον βιολογικό θάνατο.Ακουγεται περίεργο τώρα που το γράφω αλλά κάθε νύχτα δεν ήθελα να κοιμηθώ γιατί σκεφτόμουν ότι μπορεί να μην ξυπνήσω και ρε γαμώτο δεν ήμουν πολύ νέα για να μη ξυπνήσω?Μια νύχτα ξαπλωμένη που σκεφτόμουν θανατικά φιλοσοφικά και άλλα τετοια ευχάριστα δρακουλίστικα πετάχτηκα πάνω και πήγα στην κουζίνα.ήθελα να φάω οτιδήποτε ,να μασήσω, για να νοιώσω ζωντανή!Η πιο αρχέγονη δηλαδή αισθηση, αυτή της τροφής με έκανε να ηρεμήσω.Σαν να λέμε τρώω άρα υπάρχω.Τύφλα να χει ο Καρτέσιος δηλαδή...Αυτή ήταν μάλλον και η στιγμή της απόφασης της αλλαγής.Δεν λέω ότι τα χω ξεπεράσει όλα αλλά είμαι σαφώς πιο ήρεμη.Εχω κάνει μικρά βήματα.Το φαγητό είναι η τελευταία νότα στο τραγούδι.Θέλω να παίζω μια καλύτερη μελωδία και σε αυτό θέλω να εστιάσω πιο πολύ.
Όσον αφορά το τυπικό της διατροφής αφαίρεσα τα σκουπίδια-έτρωγα γαριδάκια με κοκα κολα για βραδυνο-και τους πολλούς υδατάνθρακες-είμαι φαν του ψωμιού.Ετρωγα κάθε μέρα τυρόπιτα-ες για πρωινό τώρα τρώω κουλούρι ή τοστ.Με τα γλυκά δεν μπορω να διαχειριστώ την μέση οδό.Οπότε για αρχή θα τα αποφεύγω τελείως και μια μέρα αν δεν αντέξω θα φάω ένα.ίσως ένα στις 10 ή 15 μέρες να μην είναι τραγικό.Επίσης σκέφτομαι, θα θελα και την γνώμη σας γιαυτο,να βάλω μια ελεύθερη μέρα.

Βlossom καλησπέρα!αυτό ακριβώς που λέει το όνομά σου θέλω να κάνω!!;) είμαι καλά σήμερα!Είναι η 5η μέρα που τρώω υγιεινά και νοιώθω καλά!Ισως ζυγιστώ το Σ/Κ!Δεν έχω αποφασίσει ακόμα!

Θα ανθίσουμε sparrow, και ξέρεις, μπήκε η Άνοιξη... Δεν είναι τυχαίο! http://yoursmiles.org/tsmile/bouquet/t4415.gif

Και ξαναγράφω, πολύ σε χαίρομαι!!! Μικρές αλλαγές, μεγάλα αποτελέσματα!

Τώρα για την ελεύθερη μέρα δε ξέρω...
Εγώ ας πούμε όταν ξεκίνησα την προσπάθειά μου έκοψα μαχαίρι τα delivery και τα γλυκά.
Αλλά μαύρη σοκολάτα έτρωγα και τρώω σχεδόν καθημερινά, με μέτρο.
Πλέον και τα γλυκά μου τρώω μια στο τόσο.

Αν νιώθεις πως χρειάζεται να ονομάσεις μια συγκεκριμένη μέρα 'ελεύθερη' κυρίως για να νιώθεις
πως δεν θα στερείσαι το γλυκό αν το χρειαστείς, τότε ναι, κάν' το.

Επίσης, αν θέλεις και έχεις χρόνο, μπορείς να τσεκάρεις και το προσωπικό μου 'ημερολόγιο' εδώ στο φόρουμ:
http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=8005

Ίσως κάποια πράγματα που γράφω να σε βοηθήσουν...
(Ή θα βοηθήσεις εσύ εμένα, χεχε)

Καλό σου βράδυ!

Sparrow αν νιώθεις ότι στερεισε γλυκά και τροφές που αν δεν τις καταναλώσεις έστω και μια φορά την εβδομάδα θα παρατήσεις την προσπάθεια απώλειας βάρους, θα σε συμβούλευα να την βάλεις την ελεύθερη μέρα μια φορά την εβδομάδα εβδομάδα,Αλλά με μέτρο γιατί αν στην ελεύθερη μέρα πχ κατανάλωνεις 3500 θερμιδες, από τροφές που σου έχουν λείψει τις υπόλοιπες μέρες όπως τα γλυκά τότε θα ξαναπαίρνεις αυτή την μία μέρα όλο το βάρος που με στέρηση είχες χάσει τις προηγούμενες μέρες της εβδομάδας... Οπότε εγώ θα σε συμβούλευα να εφαρμόσεις την ελεύθερη μέρα,αλλά αυτή την ελεύθερη μέρα να τρως βέβαια τις τροφές που σου αρέσουν και έχεις στερηθεί τις υπόλοιπες μέρες τις εβδομάδας αλλά να φτάνεις μέχρι τις θερμίδες συντήρησης σου μην το παρακάνεις με τις θερμίδες εκείνη την μία μέρα γιατί θα πάει χαμένος ο κόπος που έκανες για να χασεις βάρος των υπόλοιπων ημερών της εβδομάδας!! Καλή επιτυχία στην προσπάθεια σου!! :)

Περί του κύκλου. Αυτό που έχω καταλάβει εγώ είναι τα εξής:
α) χρειάζεται να εδραιώσεις νέες συνήθειες. Για να είσαι αδύνατη θα πρέπει να τρως ως αδύνατη. Όταν ήμουν Ολλανδία κορόιδευα τους Ολλανδούς για αυτά που τρώγανε το μεσημέρι. Δεν τρώγανε κανονικό φαγητό αλλά μία φέτα του τοστ, μία φέτα τυρί ή ζαμπόν (ποτέ και τα δύο μαζί!! είναι πολύ περίεργο αυτό), ένα ανθόγαλο ή μικρό γιαουρτάκι (125 γρ) ένα φρούτο ή μικρή σαλάτα. Στην καφετέρια του πανεπιστημίου είχανε επιλογή για τρία διαφορετικά μαγειρευτά την ημέρα και ήμουν η μόνη που τα τιμούσα. Μάλιστα έπαιρνα δύο πιάτα γιατί οι ποσότητές τους ήταν μικρές. Τώρα έχω αποδεχτεί ότι δεν μπορώ να τρώω δύο κυρίως γεύματα την ημέρα, ένα θα είναι το κυρίως μαγειρευτό, τα υπόλοιπα είναι αυτό που παλιά έλεγα τσίμπημα. Επίσης βρες το τι θα τρως και θα σε βοηθά να μην σε πιάνουν κρίσεις υπερφαγίας. Π.χ. αν παρατηρήσεις ότι αν φας ένα γλυκό και δε μπορείς να κρατηθείς για τις επόμενες 2 μέρες και θέλεις να φας όλο το σούπερμάρκετ, ε, μην τρως γλυκό.
β) αν έχεις την τάση κατά περιόδους να τρως μεγάλες ποσότητες φαγητού αποδέξου το. Αν με πιάσει, με έπιασε, αυτός είναι ο εαυτός μου, την έχω την τάση. Μπορεί να με πιάσει για ένα μήνα ας πούμε. Αυτό που χρειάζεται να κάνω είναι να προσέχω να μην ξεφύγω πολύ, να μην με πάρει από κάτω και με την πρώτη ευκαιρία να χάσω αυτά που πήρα.
γ) αν έχεις ψυχολογικές μεταπτώσεις θα πρέπει να τις αντιμετωπίζεις και να τις διαχωρίζεις από το φαγητό. Εννοώ ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι όταν είμαστε χάλια ψυχολογικά θα στραφούμε σε κάτι που μας κάνει χαρούμενους ή μας ικανοποιεί, το πρόβλημα δεν είναι το φαγητό σε αυτή την περίπτωση αλλά η ψυχολογική μας κατάσταση. Ας το αποδεχτούμε και ας προσπαθούμε να λύσουμε το ψυχολογικό θέμα, ας μην τα βάζουμε επιπλέον με τον εαυτό μας που στρέφεται σε κάτι που τον κάνει να νιώθει καλά. Το ξέρω ότι μας επηρεάζουν τα ζητήματα αυτοελέγχου αλλά δεν χρειάζεται να χτυπάμε τον εαυτό μας παραπάνω. Βρες τρόπους να διαχειρίζεσαι και το φαγητό, αλλά αυτό είναι το δευτερέον σε αυτή την περίπτωση.
δ) βρες γενικά εργαλεία, μέσα, ανθρώπους που θα σε κρατάνε σε καλή ψυχολογική κατάσταση αλλά θα στηρίζουν και τις καλές σου επιλογές στο θέμα του φαγητού για πάντα και δε θα σε αφήνουν να πέφτεις πολύ. Π.χ. πήγαινε σε ψυχολόγο, βρες ομάδα υποστήριξης, βρες ομάδα διατροφής (π.χ. facebook), κάνε διαλογισμό, βρες εφαρμογές στο κινητό, διάβαζε βιβλία, κλπ. Δηλαδή βρες ποια είναι αυτά τα πράγματα που σε βοηθάνε, μην αφήνεσαι απλά σε ότι ξέρεις μέχρι τώρα για τη διατροφή, για τη ζωή, για τις καθημερινές συνήθειες. Αν δεν σου ταιριάζει κάτι το αφήνεις και πας στο επόμενο. Εγώ αυτή τη στιγμή νιώθω σιγουριά ότι έχω χτίσει αυτά τα εργαλεία και μέσα παρακίνησης.
ε) μην αγχώνεσαι και μην αφήνεις το μυαλό σου να τρέχει μακριά και να δημιουργεί καταστάσεις
στ) οραματίσου ποιος άνθρωπος θέλεις να είσαι για να μπορείς κάποια στιγμή να φτάσεις εκεί. Αν π.χ. θες να είσαι ένας υγιής άνθρωπος, ικανοποιημένος από τη ζωή του, που κάνει σωστές διατροφικές επιλογές, χωρίς να στερείται πολύ κ.ο.κ. πρέπει πρώτα να το οραματιστείς, να το διαμορφώσεις στο μυαλό σου για να προχωρήσεις προς αυτό.

Κορίτσια ευχαριστώ για την στήριξη!
Good αλήθεια σε μια μέρα μπορείς να καταστρέψεις μιας εβδομάδας απώλεια?Τώρα που το σκέφτομαι ίσως δεν είναι καλή λύση η ελέυθερη μέρα.Πάλι είχα στο μυαλό μου ότι θα επιβράβευα τον εαυτό μου με φαγητό για τον κόπο που έκανα!Αντιφατικό!Πρέπει να βρώ έναν άλλον τρόπο να με επιβραβεύσω!
Aphelia έχεις δίκιο σε όλα!Συνήθως αν κάνω μια παρασπονδία λέω ε αφού τα χάλασα τώρα ας φάω μέχρι να σκάσω.Τα γλυκά για μένα είναι εθισμός ,όσο δεν τρώω δεν μου λείπουν εκτός από κάποιες περιπτώσεις πχ στην περίοδο που σαν να γυαλίζει το μάτι μου!Γιαυτο και προς το παρόν τα κοψα μαχαίρι γιατί αν αρχίσω με ένα κομματάκι σοκολάτα δεν μπορώ να μείνω εκεί.
Επίσης είχα την συνήθεια να πηγαίνω σουπερμαρκετ πεινασμενη μετά τη δουλειά οπότε γέμιζα ένα καλάθι το οποίο ονόμαζα καλάθι παρτυ.Η κούραση και η πείνα με οδηγούσαν κατευθείαν στο διάδρομο με πατατακια σοκολάτες κλπ.Δεν ξαναπάω πεινασμένη σουπερμαρκετ.
Επίσης έχω να πώ ότι δεν έχω ιδιαιτερη συμπαράσταση από τον κύκλο μου.Στη δουλειά ειδικά, μια από αυτές που δεν βάζουν γραμμάριο ποτέ ό,τι κι αν τρώνε,ενώ έχει καταλάβει ότι προσπαθώ με την διατροφή μου,τρώει επιδεικτικά μπροστά μου τυρόπιτες κλπ μουγκρίζοντας απο ευχαρίστηση ενώ παραπονιέται σε όλους ότι πήρε 1 κιλό και από 51 κιλα πήγε 52.
Ξέρω δεν πρέπει να το αφήνω να με επηρεάζει αλλά εκείνη την ώρα φουντώνω!

Προσπάθησε να βρεις φαγητά που να σε ευχαριστούν και να μην είναι παχυντικά. Γενικά βρες λύσεις.
Εγώ πια και να τρώει κάποιος τυρόπιτα μπροστά μου δεν με ενοχλεί γιατί αυτά που τρώω με ευχαριστούν. Αν έχω πολύ όρεξη να φάω τυρόπιτα θα φάω και δεν έχω τύψεις πια γιατί ξέρω ότι μερικές φορές να κάνω παρασπονδία μέσα στην εβδομάδα θα χάσω λιγότερο αλλά και πάλι δεν πειράζει. Πρέπει να διαβάσεις ποιες τροφές είναι αυτές που σε χορταίνουν χωρίς πολλές θερμίδες.
Το να φας μία μικρή σοκολάτα μία φορά την εβδομάδα είναι πες 300 θερμίδες παραπάνω, αν όμως αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο γιατί έφαγες την σοκολάτα και δεν έχει νόημα πια να κρατιέσαι τότε άνετα μπορείς να πάρεις 3000 θερμίδες παραπάνω μέσα σε μερικές ώρες. Αν αφεθείς και την επόμενη μέρα και άλλη μία μέρα γιατί έχεις τύψεις τότε άνετα βάζεις δύο κιλά ενώ αν είχες μείνει στην μικρή σοκολάτα ή τυρόπιτα απλά θα είχες χάσει πες 100 γρ λιγότερο από ότι ήταν να χάσεις (και πολλά λέω).
Αυτό που κάνεις έκανα κι εγώ ακριβώς ξανά και ξανά. Αυτό που με έχει βοηθήσει τώρα είναι ότι καταλαβαίνω τώρα την παχυντική αξία των τροφών, ότι πρέπει να κάνω επιλογές μεταξύ τους ώστε να μην ξεπεράσω ένα όριο και να μην αγχώνομαι. Όσο δεν αγχώνομαι, τόσο καλύτερες επιλογές κάνω.
Ίσως σε βοηθήσει να διαβάσεις για την διατροφή που κάνω. Έχω γράψει για αυτή εδώ: http://www.syntagesmamas.gr/2015/12/slimming-world.html
Αυτό που με έχει βοηθήσει πολύ επίσης στο να μην έχω διάθεση για γλυκά είναι το πόριτζ με κανέλλα που τρώω σαν πρώτο γεύμα (με πολλά φρούτα).

Αphelia διάβασα το link σου και πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρον!Πρώτη φορά είδα αυτή την μέθοδο και φαίνεται υγιεινή!!Το πρόβλημα με μένα είναι ότι έχω και το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου,μάλλον λογικό και αναμενόμενο μετά από τόσα χρόνια συνδυασμού άγχους και κακής διατροφής-οπότε οι επιλογές μου μειώνονται δραματικά..Δυστυχώς έχω την δύσκολη περίπτωση, αυτή με τις πολλές διάρροιες και φουσκώματα, οπότε γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να βρω την χρυσή τομή του να φάω υγιεινά αλλά να μην πάω 10 φορές τουαλέτα.

Χαίρομαι που την βρήκες ενδιαφέρουσα. Εγώ την λατρεύω γιατί μου επιτρέπει να τρώω ζυμαρικά. Επίσης ότι νιώθω ότι δεν στερούμε γιατί τρώω σχεδόν όλα τα φαγητά. Π.χ. σήμερα έφαγα καρμπονάρα με μανιτάρια και ζαμπόν, άλλες φορές τρώω μπριζόλα με πατάτες. Απλά έχω μάθει να αποκλείω σχεδόν τα λιπαρά. Π.χ. την μπριζόλα θα την ψήσω στην πλάκα χωρίς λάδι και θα αφαιρέσω μετά το λίπος, ενώ θα διαλέξω κατεψυγμένες πατάτες με 3% λιπαρά και μία μερίδα 150 γρ έχει 240 θερμίδες όταν ψηθεί στο φούρνο χωρίς τίποτα πρόσθετο. Έχω βρει και μία φέτα με 40% λιγότερα λιπαρά και τρώω 30 γρ και στο τέλος μία μεγάλη σαλάτα και είμαι ευχαριστημένη. Η βάση της δίαιτας είναι ελάχιστα λιπαρά με πολλά λαχανικά και φρούτα με συνοδεία κάποιων πολυσύνθετων υδατανθράκων.

Πάντως κανένας που γνωρίζω δεν την κάνει με τον ίδιο τρόπο, ο καθένας τρώει αυτά που του αρέσουν απλά να ταιριάζουν με τις οδηγίες. Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι με ευερέθιστο έντερο και άλλα διατροφικά ζητήματα που την κάνουν στην ομάδα και η σύμβουλος τους λέει να δοκιμάσουν τι τους ταιριάζει και να αποκλείουν τις τροφές που τους δημιουργούν πρόβλημα. Π.χ. κάποια δεν τρώει καθόλου φρούτα εκτός από αχλάδια νομίζω γιατί τα οξέα την πειράζουν.

Γεια σου sparrow!!!!!! Παντως απο το ονομα φαινεται η δυναμη της ψυχης σου!
Δεν μπορω να πω κατι, κατανοω απολυτα ολα οσα λες. Ειδικα το πως νιωθεις. Ειναι φαυλος κυκλος. Το μονο που εχω να πω εκ πειρας ειναι οτι η αρχη ειναι το πολυ δυσκολο κομματι, οταν περασει ενα χρονικο διαστημα και εχεις κανει εστω μικρη προοδο, κανεις λιγη ακομα, λιγη ακομα και στο τελος αρχιζει να φαινεται. Χαιρεσαι, συνηθιζεις τον τροπο ζωης και εχεις ολο και μεγαλυτερη διαφορα καθως περνα ο καιρος! Ολα φτιαχνουν σταδιακα, στο εγγυωμαι που παρα το γεγονος οτι εμψυχωνω τον κοσμο γενικα, ειμαι πολυ απαισιοδοξο ατομο. Δεν μιλαω ευκολα, δεν λεω κατι απλα για να το πω αν δεν το πιστευω.
Ξερω οτι εμεις οι γυναικες που εχουμε νιωσει ασχημα με το θεμα των κιλων, μπορουμε να γινουμε πολυ σκυλες ως προς την πειθαρχια και το προγραμμα! Και δεν εννοω να μην παρεκκλινεις ποτε, εννοω οσο χρονο και να χανεις, οσες παρεκκλισεις και να κανεις να συνεχιζεις και ας πονας. Πονας, αλλα στο τελος θες δε θες βλεπεις το παραμικρο αποτελεσμα και δικαιωνεσαι. Και εν τελει ανανεωνεσαι.

Δεν ξερω αν προσπαθεις μονη σου, ψαξε ειχαμε φτιαξει ενα ποστ με συνταγες και ιδεες για υγιεινη διατροφη!
Καλη συνεχεια, καλη επιτυχια στην προσπαθεια σου και καλη δυναμη! Εδω ειμαστε για σενα κ ο,τι χρειαστεις!