Ποιοι το γνωρίζουν!

Εμένα το ξέρει η ψυχοθεραπεύτρια, η διατροφολόγος και η μητέρα μου ...
Η οποία βέβαια δεν μπορεί να με βοηθήσει δεν μπορεί να το καταλάβει και δεν το κατηγορώ απλά κάποιες φορές θυμώνω μαζι της γιατί δεν μπορεί να με καταλάβει. .
Σε αυτό που ρωτάς δεν υπάρχει κανόνας ... Αν πρέπει η δεν πρέπει να μιλήσεις ...
Δεν υπάρχει αυτο ... Έχει να κάνει με το καθένα ... Αν αισθάνεται έτοιμος , αν θέλει να το μοιραστεί και με ποιον , αν υπάρχει εμπιστοσύνη για να το πει κάπου... Όμως σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να έχει και την απαίτηση της κατανόησης αυτού του βιώματος...
Ειναι κάτι πάρα πολυ δύσκολο ... Μπορεί κάποιοι να είναι κοντά μας να μας στηρίζουν πολλές φορές και με λάθος τρόπο αλλα δεν είναι στη θέση σου ούτε στον ψυχισμό σου !!! Ο οποίος ειναι λογικό να έχει σκαμπανεβάσματα...

Dulcinea del Toboso :love:
Θα συμφωνησω και εγω με τη Μαρια! Εξαρταται πως νιωθεις εσυ! Νομιζω απο τον κοσμο που συναναστρεφεσαι σιγουρα θα εχεις την ευχερεια να καταλαβεις σε ποιους θες να το εκμυστηρευτεις!
Τωρα αυτο που λεει η Μαρια ειναι μεγαλη αληθεια. Πχ εγω θελω να χασω ακομα λιγα κιλακια και το προβλημα μου ειναι οτι πολλες φορες θα βαριεμαι να κανω γυμναστικη, οτι συχνα χαλαω τον υπνο μου γιατι ειμαι νυχτοπουλι και μενω μεχρι αργα και ξενυχταω ακουγοντας μουσικη, η οτι μπορει καποια στιγμη θα θελω να φαω κατι παραπανω η καποιο γλυκακι. Δηλαδη δεν εχω υπερφαγια και μπορει να εχω ολη την καλη διαθεση να ακουσω και να μπω στο πνευμα του αλλου, που οκει για να ειμαι ειλικρινης εχω μεγαλη ανεση στο να μπαινω στη θεση του αλλου, να τον νιωθω και να τον σκαναρω, μπορω να ψυχογραφω και να νιωθω, (ειναι ενα απο τα κρυφα ταλεντα! Χεχε) , αλλα μπορει ισως να κανω πολλες ερωτησεις γιατι μερικα πραγματα ισως δεν τα καταλαβω η και παρολο που εχω την ευκολια να νιωθω, μπορει κατι να μην το καταλαβω. Αλλα σιγουρα σε ακουω με σεβασμο.
Εννοω μπορει να το πεις σε καποιον και μεχρι να το πιασει να περασει ωρα, να σου πει κατι, δεν ξερω, μην στεναχωρηθεις γιατι ισως ειναι κατι τελειως εξω απο αυτον.
Τωρα, θα σου πω να κανεις ο,τι νιωθεις. Αν πιστευεις οτι σου κανει καλο πες το. Αν οχι, οχι! Και φυσικα αναλογα το ατομο στο οποιο μιλας. Εγω εχω παρατηρησει οτι οταν συζητω τα προβληματα μου με ανθρωπους, αλλοι με βοηθανε ουσιαστικα, και αλλοι, οταν τους το λεω, νιωθω μετα οτι κατι εχει δημιουργηθει και οτι απο τη στιγμη που ανεφερα το προβλημα μου καπως ο αλλος αλλαξε απεναντι μου... Οποτε σαφως σχετιζεται με το ατομο!

Παντως για να κλεισω, μου φαινεται αρκετα πεσμενο τις μερες αυτες το φορουμ. Ειναι η Blossom που περναει μια δυσκολη φαση και ευχομαι πραγματικα να πανε ολα κατευχην και μου φαινεται οτι και η maria030 τις τελευταιες μερες εχει πεσμενη ψυχοσυνθεση!!!Και εγω ειχα λιγο περισσοτερο απο παλια! Και εσυ Dulcinea κανεις το ιδιο με μενα, επειδη εχουμε την ικανοτητα να αναλυουμε, σκεφτομαστε, σκεφτομαστε και το καιμε!!

Εμενα σημερα μεσα μου κατι αλλαξε. Ειδα στον υπνο μου οτι ημουν ενας ανθρωπος ξαπλωμενος στο κρεβατι μου και διπλα μου ειχα....εμενα... Και το προσωπο μου με κοιταξε και το κοιταζα και εγω και ελεγα πωπω τι ομορφο προσωπο, τι ομορφη που εισαι. Και ο εαυτος μου με αγκαλιασε. Πολυ ομορφο ονειρο.

Αποφασισα με αφορμη αυτο να μου δωσω μια καινουργια ευκαιρια. Και θελω να το κανετε και εσεις. Και οχι, ΕΙΝΑΙ εφικτο. Οραματιστειτε τον ''ιδεατο'' σας εαυτο και προσπαθειστε με μικρα βηματα να παιρνετε ενα εστω πολυ μικρο κομματι του την καθε ημερα. Για παραδειγμα, εγω θελω να ριχνω τρελο διαβασμα για τη σχολη, τωρα δεν διαβαζω. Θελω να κανω το εξαντλητικο προγραμμα ενδυναμωσης που σε μεταμορφωνει, δεν το κανω. Θελω να κοιμαμαι σωστα, δεν κοιμαμαι σχεδον καθολου. Αρα; Θα προσπαθησω, να διαβασω ΛΙΓΟ, να κανω το προγραμμα ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΣΗ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΗ ΩΡΑ, να αρχισω σιγα σιγα να κοιμαμαι ΛΙΓΟ πιο φυσιολογικες ωρες. Και αυτο το λιγο θα γινεται λιιιιιιγο μεγαλυτερο σιγα σιγα. Θα παρει χρονο, ισως απειρο, αλλα θα ειμαι βηματα μπροστα. Θελει δυναμη. Αλλα την εχουμε. Νομιζουμε οτι δεν εχουμε και κανουμε κατι μικρο καθε μερα, και περνανε μηνες και βλεπεις ΤΙ εχεις καταφερει ενω πιστευες πως ησουν αδυναμος. Αν πιστευες οτι εισαι και δυνατος, φαντασου τι θα ειχες κανει.

Απο σημερα (αυριο) ειναι κ περασμενη ωρα για αυτο, τερμα η κλαουνα απο τη μερια μου. Μπορει να εχω δικιο για πολλα πραγματα που δεν με αφηνουν να λειτουργησω αλλα ειναι λες και θελω να ποναω και να μεμψιμοιρω. Νιωθω ναι οτι εχω να ανεβω βουνο. Οταν βγαινω εξω και η αυτοπεποιθηση μου ειναι στο χωμα και δεν μπορω καθολου να βγαλω τον πραγματικο μου εαυτο το σκεφτομαι και τρελαινομαι. Δεν μπορω ομως να κλαιω συνεχεια για αυτο. Θα βγω να το πολεμησω. Και σε μια βδομαδα προφανως και δε θα εχω βγαλει τον εαυτο μου. Αλλα θα εχω βγαλει λιγο περισσοτερο.

Ειμαστε υπευθυνοι για την ευτυχια μας. Απο ενα σημειο και μετα, ειμαστε μονο εμεις. Δεν το λεω εγωιστικα. Στον εαυτο μας λογοδοτουμε. Τον κρινουμε, τον τιμωρουμε. Ποτε καναμε κατι καλο για αυτον; Ποτε τον φροντισαμε; Ποτε του δειξαμε εμπρακτα οτι τον αγαπαμε; Δεν αντεχω να λεω θεωριες, ειμαι πολυ καλη στις σοφιες. Ειμαι πολυ καλη στο να φανταζομαι, να οραματιζομαι και να νιωθω το οραμα που θελω να γινω. Αφου ομως μπορω και το οραματιζομαι μπορω και να το κανω. Και θελω επιτελους να το κανω. Θελω να νιωσω ελευθερη.

Και απο σημερα ξεκινηστε μαζι μου. Ξυπνατε το πρωι. Εχει ηλιο. Φτιαχνετε λιγο καφε. Βγαινετε για περπατημα, γυρνατε, μαγειρευετε κατι υγιεινο και νοστιμο, τρωτε. Κανετε αλλες ασχολιες μετα δεν ξερω τι εχει ο καθενας. Σκεφτειτε κατι καλο, κατι ομορφο, γελαστε. Και την επομενη μερα καντε το πιο εντονα. Και οταν εχουν περασει καποιες μερες , δε θα θελετε να τις χαλασετε και θα συνεχιζετε. Σκαμπανεβασματα θα υπαρχουν, αλλα θα εχετε βαλει τις βασεις, και οι κακες σας στιγμες θα ειναι πολυ πιο ανωδυνες απο τις παλιες κακες στιγμες.

Και οχι, δεν ειναι υποθεσεις και αερολογιες. Ειναι η αληθεια της ψυχης μου, και το σωμα μου υπαρχει και κινειται για να ακουσει την ψυχη μου και να κανει πραξη αυτο που θελει!

Απο σημερα, μπαινουμε γερα στη μαχη. Στη μαχη με τον τωρινο μας εαυτο. Που ειναι και συνεργασια. Ευγενης. Και στηριζεται στην αγαπη μας προς την υπαρξη μας. Γιατι ειμαστε ανθρωποι (ανω + θρωσκω) . Σημαινει οτι υπαρχουμε για να κοιταμε ψηλα. Εχουμε μια ζωη, περνανε τα λεπτα, οι μηνες , τα χρονια και μετα τελειωνει. Και σκεφτομαστε αλλα ντ αλλων. Ποτε θα ζησουμε για το τωρα, που αν ζησουμε για το τωρα φτιαχνουμε 100% ενα ονειρεμενο μετα;

Στελνω την αγαπη μου σε ολους...:smirk:

purplerose τι υπέροχο όνειρο και τι μνμ περνάει αν το καλοσκεφτείς!!!!!
Ξέρεις έχεις δίκιο σε αυτα που λες αλλα συνήθως μας είναι πιο εύκολο να δεχόμαστε μοιρολατρικά την κατάσταση , να γκρινιάζουμε ( ναι το παραδέχομαι κατέχω την πρώτη θέση χα χα), να παραπονιόμαστε κλπ
Η θεωρία είναι πολυ ωραία και νομίζω ότι όλοι αυτα πάνω κάτω τα έχουμε στο μυαλό μας ...Αντε όμως να τα κάνουμε πράξη ... Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι όσα λες στην τελευταία παράγραφο .. Η μάχη που δίνουμε με τον εαυτό μας καθημερινά . Με το σωστό η λάθος τρόπο .. Και βέβαια υπάρχουν και σκαμπανεβάσματα γιατί κάθε μέρα δεν είναι ίδια και πειραματιζόμαστε και εμείς για το πώς και τι θα κάνουμε . Τι και αν θα αλλάξουμε ... Αν θα αγαπήσουμε αληθινά τον εαυτό μας και ακούσουμε τις επιθυμίες μας ...
Να αφήσουμε στην άκρη τους φόβους μας , τα σίγουρα και στάσιμα ... Ολόκληρο ταξίδι με πολλές δυσκολίες και στιγμές με τις αδυναμίες μας που πηγάζουν απ όλα τα παραπάνω...
Δύναμη Θέληση Πείσμα-Επιμονη και Υπομονή αυτά χρειάζονται νομίζω...

Μαρια, ετσι ειναι. Ολες ετσι ειμαστε. Και κανουμε κακο στον εαυτο μας. Ομως ειναι αποφαση ζωης. Και μπορουμε να την παρουμε...!! Στο τελος ολα ειναι στο χερι μας...Αν οχι ολα, οπως ισως ο θανατος σε ορισμενες περιπτωσεις, το πως θα φτιαξουμε τη ζωη ειναι δικο μας θεμα και ευθυνη στο τελος της ημερας...

Dulcinea del Toboso, το ειδα πριν λιγο και χαρηκα πολυ με την αλλαγη της διαθεσης σου!!!

Φιλια :love: