Monaksia

Γεια σας παιδια.Ειμαι νεα στο φορουμ αυτο.
Ειμαι μονο 18 χρονων και πηρα την πρωτοβουλια να γινω μελος της παρεας σας γιατι ειχα αναγκη απο ενα πραγματικο στηριγμα και καποιους ανθρωπους που να με καταλαβαινουν.

Κανεις ποτε δεν καταφερε να καταλαβει το ποια πραγματικα ειμαι και το τι θελω.Ουτε το ιδιο μου το αιμα.Κανεις.
Ειμαι πολυ ανοιχτος ανθρωπος και παντα φαινομαι χαρουμενη στους αλλους αλλα μεσα μου ειμαι πολυ δυστυχισμενη.Κυριαρχει μια μαυριλα χωρις να ξερω γιατι.
Δεν ξερω τι αλλο να πω.
Μονο οτι νιωθω μονη.Μπορει να γνωριζω πολλους ανθρωπους αλλα και παλι νιωθω μονη.Και η μοναξια ειναι ο χειροτερος μου εχθρος.

Έχεις πεί ποτέ σε κανέναν απο κοντά πόσο μόνη νιώθεις?

Γιατι δεν επιλεγεις να βρεις εναν συντροφο?Απλα προσεξε τα κριτηρια της επιλογης σου να γεμιζουν την μοναξια σου.Σε αυτες τις ηλικιες ειναι πιο ευκολα τα πραγματα(ετσι νομιζω τουλαχιστον).

Γνωστούς και παρέες έχεις ; Προσπάθησε να μην τους βλέπεις όλους \"το ίδιο\".Πιθανώς κάποια άτομα θα τα συμπαθείς περισσότερο.Εστίασε την προσοχή σου σε αυτά τα άτομα και προσπάθησε να τα γνωρίσεις καλύτερα και να έρθεις πιο κοντά τους συναισθηματικά.Μην κρατάς την ίδια απόσταση σε όλους , είναι λογικό με κάποιους να ταιριάζετε περισσότερο.
Αν πάλι από τις παρέες που έχεις , καταλάβεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αποκτήσεις μια πιο ουσιαστική επαφή με κάποιο από αυτά τα άτομα , προσπάθησε να γνωρίσεις άλλους ανθρώπους.Και κοίταξε , όταν θα βρεις αγόρι , να μην καμουφλάρει η σχέση αυτή , το πρόβλημα της έλλειψης επικοινωνίας και ουσιαστικής επαφής με ανθρώπους που αντιμετωπίζεις τώρα.

Σοφουλίνι γειά σου! Συμφωνώ και με τα παραπάνω που γράφουν τα παιδιά. Νομίζω όμως, ότι σημαντικό είναι να κάνεις μία ερώτηση στον ευατό σου- Αν εσύ η ίδια γνωρίζεις ποιά είσαι και τί θέλεις- Αυτές είναι πολύ σοβαρές ερωτήσεις και σίγουρα είναι δύσκολο να απαντηθούν στα 18. Προσωπικά είμαι δέκα χρόνια μεγαλύτερη και ενώ έχω χαράξει ήδη μία πορεία, και φυσικά μέσα από διάφορες διαδρομές, συγκρούσεις, απογοητεύσεις, αναζητήσεις, κ.λ.π ακόμα αναρωτιέμαι και νομίζω πως αυτό θα συνεχιστεί μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αυτή είναι και μία από τις ομορφιές του ανθρώπινου ψυχισμού άλλωστε και της \"παρέας\" που κάνουμε με τον εαυτό μας. Αυτή η παρέα ξέρεις είναι συχνά πολύ όμορφη, από σένα εξαρτάται, αλλά είναι και σημαντικό το πως αισθάνεσαι εσύ με τον εαυτό σου, γιατί αυτό διαμορφώνει τις σχέσεις σου με τους άλλους. Ακόμα, ενδεχομένως κάποιους ανθρώπους δεν θα τους επιλέγεις να είναι κοντά σου, αυτό είναι θεμιτό και απόλυτα φυσιολογικό. Προσωπικά ποτέ δεν μου άρεσαν οι άνθρωποι που θέλανε να τα έχουν καλά με όλους. Δεν μας ταιριάζουν όλοι. Κάποιοι άλλοι ίσως να μην επιλέγουν εσένα. Επίσης θεμιτό. Τέλος, και συγγνώμη για τα πολλά που γράφω, κάποιοι από τους ανθρώπους που επιλέγεις να είναι κοντά σου τώρα, δεν θα τους επιλέγεις αργότερα πίστεψέ με καθώς τα κριτήριά σου θα αλλάζουν. Το θέμα είναι ότι είσαι σε μία πολύ όμορφη ηλικία αλλά και σε μία ηλικία που οι παρέες γίνονται πολύ εύκολα και το πιθανότερο είναι πως στην πορεία της ζωής σου θα δοκιμάσεις πολλές. Κοίτα να το απολάύσεις. Είσαι φοιτήτρια? Πας σχολείο? Δουλεύεις? Όλοι αυτοί είναι χώροι γεμάτοι κόσμο, που πιθανότατα νιώθει κάπως όπως εσύ.
Συγγνώμη αν σε κούρασα.

marirena συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, πολύ ωραία και σωστά τα εγραψές!

Σ\' ευχαριστώ κωστή!

asta i monaksia einai pistebw to megalitero problima tis epoxis.Gnorimies exoume sxedon oloi,stirigma pragmatiko ligoi exoun.

Καλησπερα σε ολους.

Αποφασισα να γραψω εδω χωρις να ειμαι πολυ σιγουρη αν ειναι το σωστο τοπικ αλλα σιγουρα αυτο που με απασχολει ειναι η μοναξια. Ειμαι 21 ετων και απο το γυμνασιο βιωνω τη μοναξια, κυριως μετα απο καποια σοβαρα προβληματα υγειας της μητερας μου τα οποια συνοδευτηκαν απο πολλα αλλα τα τελευταια 8-9 χρονια. Απο τοτε νιωθω πως δεν μπορω να \"δεθω\" σε φιλικη σχεση και γενικα θελω να αποφευγω τις κοινωνικες επαφες ισως και απο φοβο. Το παραδοξο ειναι οτι γενικα με θεωρουν αρκετα κοινωνικη πραγμα το οποιο δεν μπορω να εξηγησω γιατι δεν νοιωθω οτι ειμαι και ενω εχω \"γνωστους\" δεν υπαρχει περιπτωση να χτυπισει ποτε το κινητο μου . Νοιωθω πολυ μονη και πολλες φορες με κυριευει θλιψη. Προσπαθησα να μιλεισω στους δικους μου για αυτα που νοιωθω αλλα γελασαν και μου ειπαν οτι ειμαι ενας αισιοδοξος και κοινωνικος ανθρωπος και οτι θα μου περασει. Μπορω να καταλαβω την αντιδραση τους καθως με ολα αυτα τα προβληματα που περασαμε προσπαθω γενικα μην τους επιφορτωνω με \"τα δικα μου\" και γενικα προσπαθω πολυ για την μητερα μου και την οικογενεια μου τα τελευταια χρονια ενω κατα την εφηβια μου ημουν αντιδραστικη και απομονομεμη που πιστευω οτι οφειλοταν σε αρνηση να δεχτω τισ δυσκολειες ....αυτα

σας ευχαριστω πολυ που με ακουσατε!

Η μοναξιά έχει και προτερήματα!!!

Η μοναξια στηνει παγιδες κ πληγωνει...εχει προτερηματα οταν ειναι επιλογη οχι επιλογη απο φοβο....

Δεν διαφωνώ, αλλά τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία.

Πάντα κάτι μπορεί να μάθει κανείς και η μοναξιά είναι καλός δάσκαλος για ενδοσκόπηση.

καλως ηρθες σαιλορ.η μοναξια ειναι δυσκολη για ολους.και να ενα ωραιο θεμα,τι φταιει και εχουμε τοση μοναξια στις μερες μας;πολλα μπορει να φταινε,μπορει να φταιμε εμεις μπορει να φταινε και οι αλλοι.καποια ερωτηματα που θα πρεπε να κανουμε ειναι,οταν ζητουν οι αλλοι την δικη μας φιλια την δινουμε η ψαχνουμε για κατι παραπανω;(βλεπουμε παντα στα ψηλα).μηπως εχουμε πληγωθει και αποφασισουμε να μη δωσουμε πλεον για να μη νοιωσουμε πως θα μας κοροιδεψουν/εκμεταλευτουν;αυτο με το τηλεφωνο το εχω παρατηρησει και εγω.ολοι να τους παιρνουν τηλ θελουν και κανενας να παιρνει.(εξαιρουνται οι \"εξεχοντες\" (πολυ ομορφες και πολυ ομορφοι,φραγκαδες περιζητητοι) οπου τα τηλεφωνηματα γινονται για αλλο λογο.οταν ερθουν τα πραγματα να κατανοησουμε την βαση του αλλου και να φυγουμε απο τα επιφανειακα τοτε αστα να πανε.και τελος αν ολοι οι ανθρωποι λειτουργουν ετσι χωρις να κανει κανεις την υπερβαση,πως θα γινουν νεες φιλιες.βεβαια για να γινει κατι καλο πρεπει να κανουν την υπερβαση και τα δυο μελη,αλλιως το μονο αποτελεσμα θα ειναι να πληγωθει ο πρωτος υπερβατικος και καποια στιγμη θα βαρεθει και θα ερθει στην κατασταση που ειναι ολοι οι υπολοιποι.ειναι μερικες φορες που σκεφτομαι,πως γινεται και πραγματα που ειναι τοσο απλα φτανει να γινουν τοσο πολυπλοκα ....