αντρας με βουλιμια

Καλησπερα,ηρθε η ωρα να αντιμετωπισω το θεμα μου και να μην κρυβομαι πια,ειμαι 38 ετων,134 κιλα(τον γεναρη του 15 ,ειμουνα 190 κιλα,εφτασα 123 τον οκτωμβρη του ιδιου ετους)....εδωσα μαχη με σωστη διατροφη και τα καταφερα γιατι κινδυνευσα να χασω την δουλεια μου....το φαντασμα της βουλιμιας ειχε εξαφανιστει και ειχα πει οτι τελειωσε αυτο ...ΑΛΛΑ ξανακυλισα τους τελευταιους μηνες.
Τελικα αντι να ειμαι περηφανος που καταφερα να χασω μεχρι 67 κιλα...το αγχος μου με εκανε να χασω παλι τον εαυτο μου και την δυναμη μου,την αυτοπεποιθηση μου.Πλεον προσπαθω να το αντιμετωπιζω ,διαβαζω τα θεματα σας και πλεον θα συμμετεχω γιατι ειστε οι μονοι που μπορειτε να με βοηθησετε και ηδη απο αυτα που εχω διαβασει εδω εχω βοηθηθει αρκετα.
Επιτελους ξεπερασα την αμηχανια και την ντροπη μου και θα κανω μια νεα αρχη μαζι σας....
(θα γραψω και για την παχυσαρκεια,την κολητη της βουλιμιας ...την εχω καταφερει αυτην την αθλια να την νικησω αλλα δεν ειναι μονη της ...εχει φιλες).

Παναγιωτη καλησπερα και καλως ηρθες στην παρεα μας!! Κατ αρχην μπραβο για τα κιλα που εχασες, ειναι πολλα κ θα χρειαστουμε τις συμβουλες σου! Τα καταφερες μονος? Το οτι φοβηθηκες μηπως χασεις την δουλεια σου τι ακριβως σημαινει? Τεθηκε ως ορος απο το αφεντικο σου η δεν μπορουσες να ανταποκριθεις λογω βαρους? τωρα τι ακολουθεις? Κανεις καποια διατροφη η το εχεις αφησει? Ολοι εδω ειμαστε με αντιστοιχα προβληματα.. δεν φαγαμε παραπανω κ πηραμε δυο τρια κιλα, παλευουμε με την συναισθηματικη υπερφαγια, ξανακυλαμε, ξαναξεκιναμε, αλλα μπορουμε ολοι να στηριξουμε ο ενας την προσπαθεια του αλλου.

Ειμαι στρατιωτικος,για να μπορω να ειμαι ικανος για το στρατευμα θελει κατω τα 35 ΒΜΙ,μονος μου τα καταφερα με σωστη διατροφη απο διατροφολογο που με παρακουλουθουσε ,αλλα πιο δυσκολο ειναι να τα διατηρεις ....αυτο το διαστημα ειπα να χαλαρωσω και να ξεκινησω δυνατα παλι αλλα με πιανουν οι τυψεις απο το πουθενα...
ευχαριστω για την υποδοχη eleni1986,με μεγαλη μου χαρα να βοηθησω και να βοηθηθω....

Οι τυψεις για ποιο πραγμα; 10 κιλα πηρες παλι καλα που σταματησες εκει

ποσο σωστη εισαι.....πραγματικα μου εδωσες ενα cyber χαστουκι και με εφερες στα ισα μου....δεν εχω καθαρο πνευμα αυτο τον καιρο γιατι με απασχολουν κατι θεματα και δεν εχω χρονο να σκεφτω σωστα....

Εγω ειχα χασει περσι 15 κιλα ημουν 95, με διαιτα κ πολλη γυμναστικη, κ με χωριζαν 10 απο τον προσωπικο μου στοχο που ηταν τα 85.. τοτε αν κ δεν ετρωγα κ κινουμουν πολυ λογω δουλειας ενα μηνα δεν ειχα χασει ουτε γραμμαριο, κ απογοητευτηκα κ ξεκινησα παλι το αμετρο φαγητο ωσπου τον ιουνιο που κατεβηκα σκ στους γονεις μου που ειχαν καιρο να με δουν, επαθαν σοκ, περασα ενα σκ μεσα στην γκρινια κ ξεκινησα διαιτολογο.. 20 ιουνιου ζυγιζομαι, 110 κιλα.. σοκ, εαν δεν με εβλεπαν οι γονεις μου θα συνεχιζα.. τωρα 1,5 μηνα μετα ειμαι στα 101,8 σημερα.. κ συνεχιζω. Οταν ειδα ποσο ειχα παχυνει πληγωθηκα πολυ, αλλα δεν ειχα αλλη επιλογη, ουτε εσυ εχεις συγγνωμη που σου το λεω, αλλα αν συνεχισουμε ετσι θα ξεφυγουμε κ δεν θα μπορουμε μετα με διαιτα να χασουμε βαρος.

Θα χρειαστουμε βαριατρικη κ ειναι κριμα, πρεπει να το δεχτουμε, δεν μπορουμε να τρωμε χωρις να παχαινουμε.. ολοι η σχεχον ολοι προσεχουν. Πρεπει κ εμεις.

βαριατρικη ενοεις γαστρικο μανικι??...εμενα με πιεσαν να το κανω αλλα ειπα θα τα καταφερω μονος μου,το εχει κανει η μανα μου και ξερω πως ειναι ολη η διαδικασια και ειμαι πολυ αρνητικος προσωπικα,εαν υπηρχε επεμβαση να μην σκεφτομαστε το φαι θα την εκανα.

Χαχαχα!! Δεν υπαρχει.. αλλα νομιζω οτι αυτο δεν θα αλλαξει, νομιζω οτι οσοι εχουν ροπη στο φαγητο, πρεπει απο μικροι να μαθουν να τρωνε σωστα. Η μητερα σιυ τα εχει διατηρησει τα κιλα που εχασε;

Δεν χρειαζοταν να κανεις επεμβαση τελικα, εκ του αποτελεσματος κρινοντας!!

τα εχει διατηρησει,εχει χασει γυρω στα 70 κιλα,τρωει πλεον κανονικα αλλα λιγες ποσοτητες αλλα τις πιο λιπαρες και ανθυγιεινες και την μαλωνω.

Λογικο μετα απο τετοια στερηση αλλα θελει προσοχη. Ειχε δυσκολιες μετα την επεμβαση;

Quote:

---

Originally posted by παναγιωτης
βαριατρικη ενοεις γαστρικο μανικι??...εμενα με πιεσαν να το κανω αλλα ειπα θα τα καταφερω μονος μου,το εχει κανει η μανα μου και ξερω πως ειναι ολη η διαδικασια και ειμαι πολυ αρνητικος προσωπικα,εαν υπηρχε επεμβαση να μην σκεφτομαστε το φαι θα την εκανα.

---

Καλημέρα κι από εμένα. Καλώς όρισες Παναγιώτη.
Χειρουργημένη είμαι κι εγώ εδώ κι ενάμιση χρόνο. Δεν με πίεσε κανένας για την επέμβαση, ήταν μια καθαρά δική μου απόφαση, γιατί δεν μπορούσα άλλο να την "παλέψω" με δίαιτα. Και να φανταστείς ότι εδώ βρήκα την παρέα, το πάλεψα με δίαιτα όσο μπορούσα και με όση βοήθεια μου πρόσφεραν εδώ τα μέλη, αλλά τελικά δεν πήγαινε άλλο. Έψαξα, διάβασα κι εδώ όλα τα θέματα που αφορούσαν στα χειρουργεία και το πήρα απόφαση.
Δεν μετανιώνω για την επιλογή μου. Δεν έχω κάνει γαστρικό μανίκι, είναι από τις επεμβάσεις που δεν ταιριάζει στις διατροφικές μου συνήθειες αλλά κι από αυτές που αρκετοί ξανάβαλαν αρκετά από τα χαμένα τους κιλά.
Έκανα μίνι γαστρική παράκαμψη. Οι διατροφικές μου συνήθειες επέβαλαν αυτή την επέμβαση. Από την άλλη για να καταλήξεις σε χειρουργείο πρέπει να υπάρχουν και σοβαροί λόγοι υγείας που οφείλονται στη νοσηρή παχυσαρκία. Δεν πας λοιπόν στον χειρούργο και του λες πως επιθυμείς να κάνεις χειρουργείο επειδή δεν μπορείς να πειθαρχήσεις σε μια διατροφή.

Οπότε λοιπόν αν γενικά είσαι υγιέστατος δεν έχεις λόγο να σκεφτείς και το ενδεχόμενο ενός χειρουργείου. Όσο μπορείς προσπάθησε να χάσεις κιλά με διατροφή σωστή κι άσκηση. Κι αν καταφέρεις να φτάσεις τον στόχο σου, έχεις να παλεύεις με την ζυγαριά για να διατηρήσεις τα κιλά που θα φτάσεις. Μην νομίζεις πως κι εμείς οι χειρουργημένοι δεν κάνουμε τα ίδια; Οφείλουμε εφόρου ζωής να προσέχουμε την διατροφή μας, να κάνουμε το απαραίτητο ιατρικό τσεκ-απ και να φροντίζουμε να διατηρούμε το βάρος στο οποίο είμαστε.

Οπότε είτε χειρουργημένος είτε απλά διαιτόμενος είναι κάποιος, την ίδια μάχη δίνει ο καθένας στο τέλος για να κρατηθεί στα φυσιολογικά του κιλά! :wink2:

Συγχαρητηρια μαρια και μπραβο για την επιλογη σου....δεν κατακρινω το μανικι προς θεου ,απλως εγω ψιλοφοβαμαι νοσοκομεια και χειρουργεια και απο την στιγμη που δεν ειχα θεμα υγειας ειπα να δοκιμασω για τελευταια φορα εαν δεν τα καταφερνα θα καταφευγα εκει.
Χαιρομαι που εχω την μανα μου ,την εσωσε το μανικι,εχουν περασει σχεδον 20 χρονια που το εκανε, απο τις πρωτες στην ελλαδα,εαν δεν ειχε κανει το χειρουργειο δεν ξερω ποιο θα ηταν το μελλον της και το δικο μας σαν οικογενεια.

Παναγιωτη πως παει η διατροφη;