Καλησπέρα σας,συγχαρητηρια για το forum σας,εχω διαβασει αρκετες ιστοριες κ με βοήθησαν πολυ..Το θέμα το οποίο θα συζητησω ειναι η ομοφυλοφιλία..Είμαι 19 χρόνων και μενω με την μητέρα μου,σχεσεις με τον πατέρα μου δεν εχς και δεν ειχα ποτέ,πριν δυο χρόνια τον γνωρισα αλλα αυτο.Απο μικρό παιδι ήξερα οτι είμουν ομοφυλοφιλος,πέρασα βεβαια απο πολλα στάδια για να μπορέσω σήμερα να είμαι ξεκάθαρος και να ξερω οτι αυτο ειμαι.Απο μικρό παιδι έκανα πολλες προσπάθειες να "αλλάξω",οι οποίες απέτυχαν.Τώρα μπορει να αναρωτιέστε για τον περίγυρο μ όλα αυτα τα χρόνια αν ηξεραν κατι..Για να μαι ειλικρινης καποιοι απο αυτούς ειχαν καταλαβει καποια πραγματα αλλα ποτε δν παραδεχτηκα τπτ,εκτος απο 2-3 πολλοι καλους μου φιλους που ξεραν,με τους οποιους ειμαστε απο παιδια μαζι μεχρι και σημερα..Τωρα παμε στο φλέγον θεμα ομως..Την μητέρα μου,μπορώ να πω οτι ειχε φυσικα τις υποψιες της ολα αυτα τα χρόνια,αλλα παντα προσπαθούσα να της ρίξω σταχτη στα ματια για να μην την "στεναχωρησω¨.Η ομοφυλοφιλία για την μητέρα μου ειναι κατι το οποιο δν προκειτε πιστευω ποτε να το αποδεχτει.Ολα ξεκινησαν περσι το καλοκαιρι που ειχα σχεση με ενα παιδι ενα χρονο μεγαλυτερο μ..Ενα βραδυ για μια φορα ξεχασα ανοιχτο το κινητο μ κ το ψαξε..και ειδε καποια μηνυματα,τα οποια οπως φανταζεσται ηταν καπως ερωτικα,και τοτε ηταν που της το παραδεχτηκα..Για περιπου ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ δν μου μιλουσε ημασταν μεσα στο σπιτι και αλλαζε δωματιο μολις εμφανιζομουν,πολλες φορες πηγαινα κοντα της για να της μιλησω και να της εξηγησω οτι δν φταιει αυτη σε κατι,αλλα συνεχως εκλεγε και κατηγορουσε τον εαυτο της οτι αυτη φταιει για αυτο που επαθα,και μαλιστα τοτε μου ειπε να ξερεις οτι "καλυτερα να επεφτες στα ναρκωτικα παρα να εισαι *******".Να τονίσω οτι η οικογενεια μας ειμαι εγω κ αυτη.Δν εχει κανεναν αλλον εκτος απο μενα,ειμαι και μοναχοπαιδι..Για να μην σας κουραζω,δν αντεχα να την βλεπω ετσι και τα μπαλωσα λοιπον και ειπα οτι ακομα δν ξερω τι θελω,οτι μαρεσουν και οι γυναικες,και τα μηνυματα μου τα στειλε το παιδι επειδη του αρεσα και εγω δν εκανα τπτ.Τότε πραγματικα πηρε μια ανασα,πιστευω πως ήθελε να το πιστεψει.και γω δν μπορουσα να κανω διαφορετικα ειπα αυτο που ηθελε να ακουσει,δν αντεχα ειλικρινα να την βλεπω σαν ενα φυτο..της ειπα ασε με να προσπαθησω να "αλλαξω"..Πφφφφ....Και φτανουμε στο σημερα,βασικα στην μια βδομαδα πριν..Για αλλη μια φορα εγινε αυτο που εγινε περσι,για αλλη μια ****μένη φορα ξεχασα το κινητο μου ανοιχτο και το εψαξε,και ειδε καποια μηνυματα,το ιδιο με περσι δλδ.Απλά η διαφορα ειναι οτι φετος δν μπορεσα να ξαναπω ψεμματα..Οχι δν αντεχα να της λεω ψεμματα,ενιωθα πως κοροιδευω τον εαυτο μου αλλα και εκεινη.Οι αντιδράσεις ιδιες..Θελω να πεθάνω,τι θα καμαρώνω τώρα..ε?μια αδελφη?Και πολλα αλλα σκληρα τα οποια δν θελω να αναφερω.. ¨( Προσπάθησα να της εξηγησω οτι δν φταιει σε κατι οτι δν μπορει να αλλαξει αυτο που ειμαι..Αλλα δν λεει να το δεχτει..Υπάρχει περιπτωση να φυγω απο το σπιτι,μου ειπε οτι μεχρι να πεθανω δν προκειτε να το αποδεχτω..Δν μπορει να καταλαβει οτι δν μπορω να το ελεγξω,και στην τελικη οτι δν εχει καμια σχεση με αυτη την αποφαση μου.Θα μου πειτε προσπαθησε να την καταλαβεις..πιστεψτε με αυτο κανω!Με οση δυναμη μου εχει απομεινει,δν θελω να την χασω,δν θελω...Δν ξερω τι να κανω....Ειναι μια κατασταση που ισως την εχουν περάσει η περνανε και αλλα ατομα..και θα θελα να μου πειτε την γνωμη σας για ολα αυτα..οποια και αν ειναι..
Συγνώμη αν σας κουρασα απλα ειμαι πολυ πιεσμενος..δν ξερω τι αλλο να κανω.....¨(