για σας παιδια

Σημερα πρωτη φορα νομιζω επαθα ιδεοψυχαναγκαστικη κριση... ποιο συγκεκριμενα σημερα πηγα και εβαλα μελι στο χωριο, εκλισα τη κανουλα οταν τελιωσα ελενξα και εφυγα, τωρα το απογευμα με εχει πιασει αγχος οτι δεν εκλισα καλα τη κανουλα....... γενικος αγχος σε επιπεδο πανικου ελεγα μεχρι να παρω τη μηχανη να παω να ελεξω αλλα, ηρεμισα λιγο το ειπα στους γονεις μου και με χαλαρωσαν λιγο... αυριο θα το δουμε οπως καθε μερα οταν παμε χωριο....

ειναι ιδεοψυχαναγκαστικη κριση αυτο?

πως αντιμετωπιζεται η ιδεοψυχαναγκαστικη κριση? εχεται τιποτα συμβουλες?

Γεια σου Παύλε!

Νομίζω πως αυτό δεν είναι ιδεοψυχαναγκαστική κρίση, αλλά μια απλή κρίση άγχους. Όχι πως είμαι ειδική, αλλά το OCD είναι όταν κάθε μέρα τρως κολλήματα με λεπτομέρειες που για την πλειοψηφία του κόσμου είναι αδιάφορης σημασίας. Πχ. αν είχες αφήσει την κάνουλα με το μέλι ανοιχτή, προφανώς θα ήταν σημαντικό και για άλλους ανθρώπους. Επίσης, αν δεν σκέφτεσαι την κάνουλα κάθε μέρα, αλλά μόνο εκείνη τη στιγμή, δεν νομίζω ότι είναι διαταραχή αυτό.

Ιδεοψυχοαναγκαστική διαταραχή έχει ο μάνατζερ στη δουλειά μου, και για παράδειγμα μπορεί να κάνει υστερία αν μετακινήσεις ελαφρώς μια κούτα και χαλάσεις την ευθεία που τις θέλει. Πέρσυ μέχρι και τη γραμματέα χτύπησε επειδή ανακάτεψε κάποια πράγματα και χάλασε την παρανοϊκή τάξη των πραγμάτων τριγύρω του...

Ετσι οπως στα ειπαν τα παιδια, τιποτα δεν εχεις. Ψαχνουμε να βρούμε παντου φαντασματα μου φαινεται και ενοχοποιουμε μια φυσιολογικη αντιδραση.