Δεν θέλω να συγχωρώ

Να ξεκινήσω καταρχάς λέγοντας ότι δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχολόγο, αν και έχω κι εγώ τα θεματάκια μου. Κάνω πολλές συζητήσεις όμως με την οικογένεια μου, τους φίλους μου ή ακόμη και τους γνωστούς μου.

Πολλοί μου έχουν πει ότι πρέπει να μάθω να συγχωρώ. Προσωπικά όντως δεν συγχωρώ εύκολα, ιδίως αν με πληγώσει κάποιος ή μου κάνει κάτι κακό. Αν αφορά ένα σοβαρό θέμα, απλά δεν πρόκειται να ξαναμιλήσω σε αυτόν τον άνθρωπο. Αν, από την άλλη, δεν είναι τόσο σοβαρό θα διατηρήσω τη σχέση που έχω, αλλά θα την πετάω την μπηχτή μου όποτε θα το θυμάμαι.

Τη φράση "δεν ξέρεις να συγχωρείς" την ακούω πιο συχνά όταν οι γύρω μου μαθαίνουν ότι δεν μιλάω με τον πατέρα μου εδώ και 15 χρόνια. Και κάπου εδώ απαντάω "ξέρω να συγχωρώ, αλλά δεν θέλω".

Γιατί δηλαδή θα πρέπει να ανέχομαι κάποιον που με πληγώνει, είναι τοξικός άνθρωπος, κτλ.; Ή γενικά, γιατί να μπορεί κάποιος να κάνει μια μα..κία και να θεωρεί ότι εσύ μετά θα συμπεριφέρεσαι σαν να μην τρέχει τίποτα; Και πως να συγχωρέσεις κάποιον που δεν ζητάει καν συγνώμη...;

Επίσης, συχνά ακούω ότι είμαι νέα ακόμη και δεν καταλαβαίνω, αλλά όταν μεγαλώσω θα μετανιώσω που δεν πρόλαβα να πω "τις τελευταίες μου κουβέντες" με κάποιον που δεν ξαναμίλησα κι άλλα τέτοια μελά. Κι εδώ έρχεται η απορία, γιατί να μετανιώνω εγώ και να μην μετανιώνουν οι άλλοι που με τις πράξεις τους μπορεί να με απομάκρυναν;

υπαρχει μια πιθανοτητα να αισθανεσαι πολυ αδυναμη για αυτο να μην συγχωρεις αλλα βεβαια δεν ειμαι και σιγουρος

οι ανθρωποι δε μπορουν να μαντεψουν τι πιστευεις οτι σε πληγωσε απο αυτα που εκαναν αν δε ξερουν κι ολας καθολου γι αυτο το θεμα το πως σκεφτεσαι

νομιζω οτι περιμενεις απο τους αλλους να συμπεριφρθουν με ενα ταδε τροπο ενω οι ιδιοι δε τον γνωριζουν

γενικα μιλω...

@nikos2 Μπορεί να έχεις όντως δίκιο, να είναι δηλαδή μια μορφή αυτοάμυνας προκειμένου να μην ξαναπληγωθώ. Γενικά προσπαθώ να είμαι δυναμική, αλλά άνθρωπος είμαι κι εγώ, έχω τις αδυναμίες μου σίγουρα.

@αλεξανδρος_77 Συνήθως συζητάω πολύ, επομένως ξέρουν. Και με ανθρώπους που έπαψα να μιλώ (πχ. ο πατέρας μου, πρώην μου, και παλιές φίλες) έχω συζητήσει/καυγαδίσει πριν ξεκόψω, και με ανθρώπους που κρατάω επαφές και πετάω τις μπηχτές μου ξέρουν τι είναι αυτό που με πειράζει.


Τι πιστεύετε όμως; Χρειάζεται να συγχωρούμε ή καλύτερα να κρατάμε μακριά μας ανθρώπους που μας κάνουν κακό;

με το πατερα σου αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να σου ειναι αδιαφορος καταλαβαινω οτι δε μπορεις να το αγαπησεις οταν κανεις αυτο που λεω θα βρισκεσαι στο σωστο δρομο.

υπεθεσα απλα οτι κατι θα σου εκανε για να εχεις αυτο το θρεντ

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

με το πατερα σου αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να σου ειναι αδιαφορος καταλαβαινω οτι δε μπορεις να το αγαπησεις οταν κανεις αυτο που λεω θα βρισκεσαι στο σωστο δρομο.

υπεθεσα απλα οτι κατι θα σου εκανε για να εχεις αυτο το θρεντ

---

Μα φυσικά και μου έχει κάνει κάτι για να μην του μιλάω: ήταν απών από τη ζωή μου για πολλά χρόνια.

Και πίστεψε με, τον αγαπούσα πολύ κάποτε. Συνήθως πληγωνόμαστε όταν αγαπάμε κάποιον.

Quote:

---

Και πίστεψε με, τον αγαπούσα πολύ κάποτε. Συνήθως πληγωνόμαστε όταν αγαπάμε κάποιον.

---

μπορεις να το αναλυσεις λιγο αυτο γιατι δε ξερω αν το πιασα...

Πληγωνόμαστε οταν η εικόνα που έχουμε δημιουργήσει για τον άλλον δεν είναι αυτή η ιδανική που έχουμε δημιουργήσει στο μυαλό μας.
Δεν ξέρω αν πληγώνεται κάποιος από πραγματική αγάπη.

Στο να ξεχωρίζει κάποιος τα άτομα με τα οποία θέλει να πορευτεί στην ζωή του δεν το θεωρώ κακό. Δεν είναι θέμα συγχώρεσης ή μη αλλά επιλογής το να θέλεις κάποιον στη ζωή σου ή όχι.
Αν ο πατέρας σου δεν μεταμέλησε και δεν ζήτησε την συγχώρεση σου αν όντως έσφαλε δεν υπάρχει λόγος να το σκέφτεσαι.

Αυτό που βρίσκω αρνητικό είναι οι μπηχτές σε κάποιον που πορεύεσαι μαζί του και σε αυτό το σημείο δείχνει αδυναμία. Δηλαδή αν είναι να θυμάσαι και να τονίζεις ένα σφάλμα του για το οποίο ίσως έχει δείξει μεταμέλεια είναι σκλήρό νομίζω για τον ίδιο αλλά και για τα συναισθήματα σου.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

μπορεις να το αναλυσεις λιγο αυτο γιατι δε ξερω αν το πιασα...

---

Έζησα με τον πατέρα μου εως τα 6, και του είχα απίστευτη αδυναμία. Η απουσία του τα επόμενα χρόνια με πλήγωσε πολύ. Και το υπόλοιπο σόι από την πλευρά του ήταν απών, αλλά από αυτούς δεν πληγώθηκα γιατί προφανώς δεν έτρεφα κάποια ιδιαιτερη αγάπη πχ. για τους θείους μου.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Πληγωνόμαστε οταν η εικόνα που έχουμε δημιουργήσει για τον άλλον δεν είναι αυτή η ιδανική που έχουμε δημιουργήσει στο μυαλό μας.
Δεν ξέρω αν πληγώνεται κάποιος από πραγματική αγάπη.

Στο να ξεχωρίζει κάποιος τα άτομα με τα οποία θέλει να πορευτεί στην ζωή του δεν το θεωρώ κακό. Δεν είναι θέμα συγχώρεσης ή μη αλλά επιλογής το να θέλεις κάποιον στη ζωή σου ή όχι.
Αν ο πατέρας σου δεν μεταμέλησε και δεν ζήτησε την συγχώρεση σου αν όντως έσφαλε δεν υπάρχει λόγος να το σκέφτεσαι.

Αυτό που βρίσκω αρνητικό είναι οι μπηχτές σε κάποιον που πορεύεσαι μαζί του και σε αυτό το σημείο δείχνει αδυναμία. Δηλαδή αν είναι να θυμάσαι και να τονίζεις ένα σφάλμα του για το οποίο ίσως έχει δείξει μεταμέλεια είναι σκλήρό νομίζω για τον ίδιο αλλά και για τα συναισθήματα σου.

---

Αυτό με την ιδανική εικόνα που έχω στο μυαλό μου έχεις απόλυτο δίκιο. Για όλους αυτούς, με τους οποίους δεν μιλάω, είχα κάποτε πολύ ιδανική εικόνα. Όταν αυτή κατέρρευσε, τότε έπαψα να συναναστρέφομαι μαζί τους.

Για τις μπηχτές, που λες, εκείνη τη στιγμή που μου βγαίνουν αισθάνομαι απλά ειλικρινής. Εκφράζω τη σκέψη που έχω στο μυαλό μου, το οποίο προφανώς δεν λέει να ξεχάσει κάτι που με έχει ενοχλήσει στο παρελθόν.

Πολλές φορές για να προχωρήσουμε είναι ανάγκη να συγχωρούμε γιατί όλοι μας είμαστε ατελείς ανθρώπινες υπάρξεις και κάνουμε σφάλματα.

Quote:

---

Originally Posted by mila

Να ξεκινήσω καταρχάς λέγοντας ότι δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχολόγο, αν και έχω κι εγώ τα θεματάκια μου. Κάνω πολλές συζητήσεις όμως με την οικογένεια μου, τους φίλους μου ή ακόμη και τους γνωστούς μου.

Πολλοί μου έχουν πει ότι πρέπει να μάθω να συγχωρώ. Προσωπικά όντως δεν συγχωρώ εύκολα, ιδίως αν με πληγώσει κάποιος ή μου κάνει κάτι κακό. Αν αφορά ένα σοβαρό θέμα, απλά δεν πρόκειται να ξαναμιλήσω σε αυτόν τον άνθρωπο. Αν, από την άλλη, δεν είναι τόσο σοβαρό θα διατηρήσω τη σχέση που έχω, αλλά θα την πετάω την μπηχτή μου όποτε θα το θυμάμαι.

Τη φράση "δεν ξέρεις να συγχωρείς" την ακούω πιο συχνά όταν οι γύρω μου μαθαίνουν ότι δεν μιλάω με τον πατέρα μου εδώ και 15 χρόνια. Και κάπου εδώ απαντάω "ξέρω να συγχωρώ, αλλά δεν θέλω".

Γιατί δηλαδή θα πρέπει να ανέχομαι κάποιον που με πληγώνει, είναι τοξικός άνθρωπος, κτλ.; Ή γενικά, γιατί να μπορεί κάποιος να κάνει μια μα..κία και να θεωρεί ότι εσύ μετά θα συμπεριφέρεσαι σαν να μην τρέχει τίποτα; Και πως να συγχωρέσεις κάποιον που δεν ζητάει καν συγνώμη...;

Επίσης, συχνά ακούω ότι είμαι νέα ακόμη και δεν καταλαβαίνω, αλλά όταν μεγαλώσω θα μετανιώσω που δεν πρόλαβα να πω "τις τελευταίες μου κουβέντες" με κάποιον που δεν ξαναμίλησα κι άλλα τέτοια μελά. Κι εδώ έρχεται η απορία, γιατί να μετανιώνω εγώ και να μην μετανιώνουν οι άλλοι που με τις πράξεις τους μπορεί να με απομάκρυναν;

---

καλησπερα μιλα και καλως ηρθες στο φορουμ.καταρχας η συγχωρεη ειναι κατι που βγενει απο μεσα μας το αισθανομαστε.δεν συγχωρουμε γιατι πρεπει συγχωρουμε γιατι το θελουμε...
στην ερωτηση σου γιατι πρεπει να συχωρεσω τους αλλους???
φυσικα και δεν εισαι υποχρεωμενη να συνχωρεις κανεναν αλλα οταν συνχωρουμε τους αλλους αισθανομαστε και εμεις πολυ καλυτερα με τον εαυτο μας φευγη ενα βαρος απο πανω μας γινομαστε πιο ευτυχησμενοι...
δεν εισαι λοιπον υποχρεομενη να συνχωρεις τους αλλους αν δεν θελεις μην το κανεις..
αλλα αν καποια στιγμη καπου καποτε κανεις και εσυ καποιο λαθος και πληγωσεις εναν ανθρωπο τον χ.ψ να ξερεις οτι πολυ πιθανον και αυτος το ιδιο με εσενα θα κανει αυτο που κανεις εσυ τωρα.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΣΥΝΧΩΡΕΣΗ...και τοτες θα δεις ποσο πολυ ποναει οταν καποιος δεν μας συνχωρει..
γενικοτερα σε αυτη τη ζωη οτι δινεις παιρνεις κανονας...
οσο αφορα τον πατερα σου δεν ξερω ειναι πολυ λεπτο το θεμα και εμεις απτην απεξω δεν μπορουμε να ξερουμε τι συνεβει ε ολα αυτα τα χρονια....δεν θελω να παρω θεση σε αυτο..κανε οτι σου λεει η καρδουλα σου και οτισε φωτισει ο θεος..

Ρε κούκλα εγώ δουλεύω από δέκα χρόνων τώρα είμαι τριάντα πέντε στη δουλειά κάνω αυτά που δεν μπορεί να κάνει κανείς μπαλλα παίζω τριάντα χρόνια με πόσους έχω μαλώσει από μικροσ χέστηκα δεν κρατάω κακιά τα κορίτσια τα αγαπάω πραγματικά από μικρός έχω σχιζοφρένεια κάτι να γίνει να πεθάνω χέστηκα έκανα ότι μπορούσα σε κάποια τα κατάφερα σε κάποια έφαγα ήττα ακόμα κάνω γνωριμίες ακόμα λατρεύω τα κορίτσια κ ακόμα δουλεύω είμαι γεμάτος έκανα την προσπάθειά μου δεν πέτυχε χέστηκα αφού έχω να φάω να πιω ένα καφέ δε με νοιάζει τίποτα άλλο

Όταν εννοείς ότι δεν συγχωρείς,εννοείς ότι γίνεσαι κακιά,bitch κλπ. με κάποιον που σε πληγώνει?
Για αυτό με την μπηχτή συμφωνώ απόλυτα.
Πάντως αν δεν μπορείς να συγχωρείς,και η αδιαφορία είναι ένας καλός τρόπος...

Αυτό το θέμα με έχει απασχολήσει και με απασχολεί.

Από τη μια θεωρώ τη συγχώρεση μεγαλοψυχία, θετική προσέγγιση και ένα θετικό βήμα για τη συμφιλίωση, ειδικά αν το άτομο που συγχωρούμε το αγαπάμε πολύ και το θέλουμε στη ζωή μας.

Από την άλλη, το θεωρώ αφέλεια. Σε άλλο θέμα είπα κάποια πράγματα για την καχυποψία σε επίπεδα παράνοιας που έχω. Αν κάποιος κάνει κάτι μια φορά, ποιος μου εγγυάται ότι δε θα εκμεταλλευτεί τη συγχώρεσή μου για να με ξαναπρόδωσει, ξαναεξαπατήσει, κλπ.;

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Αυτό το θέμα με έχει απασχολήσει και με απασχολεί.

Από τη μια θεωρώ τη συγχώρεση μεγαλοψυχία, θετική προσέγγιση και ένα θετικό βήμα για τη συμφιλίωση, ειδικά αν το άτομο που συγχωρούμε το αγαπάμε πολύ και το θέλουμε στη ζωή μας.

Από την άλλη, το θεωρώ αφέλεια. Σε άλλο θέμα είπα κάποια πράγματα για την καχυποψία σε επίπεδα παράνοιας που έχω. Αν κάποιος κάνει κάτι μια φορά, ποιος μου εγγυάται ότι δε θα εκμεταλλευτεί τη συγχώρεσή μου για να με ξαναπρόδωσει, ξαναεξαπατήσει, κλπ.;

---

Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι δικαιούμαστε μια δεύτερη ευκαιρία..από κει και πέρα εξαρτάται το ποσό χοντρό λάθος έκανε τη πρώτη φορά..π.χ αν είπε ψέματα που σου καταστρέψω τη ζωή λέμε τώρα η συγχώρεση είναι σχεδόν αδύνατη και μπράβο σε αυτόν που θα τα καταφέρει να συγχώρεση...
Αλλά αν είναι μια μαλακιά που έκανε μια φίλη ή ένας φίλος και σε πλήγωσε ε εκεί η συγχώρεση είναι πολύ πιο εύκολη...