Εχετε νοιωσει πως ειστε πλασμενοι για εναν αλλον κοσμο;

εχετε νοιωσει πως ο κοσμος οπως τον ξερουμε δεν σας καλυπτει.πως τα συναισθηματα σας τον ξεπερνουν,πως εχουν διασταση μεγαλυτερη απο το "χωρο" στον οποιο βρισκομαστε.Η οτι αλλο τελος παντων νοιωθει ο καθενας .....

μπα σε καλο σου..βαλτός εισαι? :)

νιωθω συχνα σαν τους lost, σαν να επεσα σε κατι αγνωστο και προσπαθω να επιβιωσω, να προσαρμοστω και να καταλαβω και να κανω αυτο που εχω να κανω, σαν να εχω αποστολη, την οποια συνεχεια ψαχνω κι αναρωτιεμαι για να βρω. σαν να ειμαι απο αλλου και να βρεθηκα ναυαγος στη Γη..

ΕΓΩ ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ :P
ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΝΙΩΘΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ...:PPP

τι ακριβως νοιωθετε ..... αν μπορειτε να γινετε πιο περιγραφικοι ....

Aυτή η ξεχωριστή μοναδικότητα που νιώθω εγώ για τον εαυτό μου μάλλον οφείλεται στην άρνησή μου να δεχτώ τις αδυναμίες μου και την ανθρώπινη φύση μου... Μετά σε δεύτερο επίπεδο μπορεί να το φιλοσοφηκοποιώ (καινούρια λέξη! :) ) και να σκέφτομαι οτι είμαι ένα είδος guru...

EMPNEYSTH VAZEIS TO ERWTHMA ALLA DEN MAS LES GIA SENA...

τα εγραψα στην αρχη του τοπικ φιλε μου .....

To διάβασα αλλά είναι λίγο γενικό ...

για οσους το εχουν νοιωσει ειναι αρκετο.... προσπαθεις να καταλαβεις πολλα πραγματα με το μυαλο ..... χρησιμοποιησε την καρδια σου .....

Για να απάντησα σημαίνει οτι το έχω νιώσει κι εγώ... Εκτός κι αν αυτό που νιώθω εγώ και που περιέγραψα πρίν είναι άσχετο με αυτό που εννοείς εσύ... Τεσπα δεν το ειπα επιθετικά πριν που σου είπα να μας πείς πώς το νιώθεις εσύ αν το εξέλαβες έτσι

Δεν το ελαβα επιθετικα,εννοειται αυτο,απλα νοιωσαμε πως ειμαστε πλασμενοι για αλλους κοσμους για διαφορετικους λογους ο καθενας.Και ειναι φυσιολογικο αυτο γιατι ειμαστε 2 διαφορετικες προσωπικοτητες.
Αλλα επειδη ρωτας θα σου εξηγησω πιο αναλυτικα.
Υπαρχουν στιγμες που βρισκομαι στο δωματιο και ξαφνικα ολα \"γεμιζουν\" χαρα.Τα επιπλα απλα βρισκονται σε ενα νεφος εκστασης,αγωνιες και σκεψεις που εχουν σχεση με υλισμο χανουν ολη τους την σημασια και κυριευομαι απο ενα αισθημα ολοκληρωσης.(δεν εχει σημασια να εισαι στο δωματιο,γινεται και αλλου,αναλογα την ψυχολογικη μου κατασταση πχ μετα απο ενα ομορφο τραγουδι).Σε ολο αυτο το χρονικο διαστημα νοιωθω πως το σωμα απλα με καθηλωνει στη γη και δεν με αφηνει να πεταξω.
(και οχι δεν χαπακωνομαι)
Ελπιζω να ειμουν αρκετα κατατπιστικος.

Έτσι ακριβώς νιώθω από μικρό παιδί.Νιώθω πως η ευαισθησία μου δεν κάνει για αυτόν τον κόσμο.Νιώθω πως μόνο δίνω αγάπη αλλά δεν παίρνω.Νιώθω πως οι άνθρωποι είναι σκληροί πως είμαι ευάλωτος σε συμπεριφορές πως αγχώνομαι για πράματα που οι άλλοι δεν τα δίνουν καν σημασία.Τι θέμα άνοιξες?Πολύ στενάχωρο αλλά πραγματικό.

Ton ico τον κατάλαβα αλλά εσένα εμπνευστή δεν σε πολυκατάλαβα...:)

Τι να σας πω εγω ηθελα να ειμαι κυβερνητης στο αστροπλοιο Enterprise.
Αντε εναλλακτικα θα ηθελα να ειμαι ο Superman.
Εν πασει περιπτωση βολευομαι και στο να γινω vampire...για να μη γερναω...αλλα να μην πινω αιμα μπλιαχ.

Αυτος ο κοσμος ειναι πολυ πεζος για αυτο βλεπω και διαβαζω ολο φαντασιας...αν και εχω προσγειωθει τα τελευταια χρονια:P