Φοβος για αρρωστιες

Γεια σας..
Γενικότερα ειχα παντα φοβους οι οποιοι ειχαν να κανουν με την υγεια μου (16 χρονων , καμια εμπειρια και παρολα αυτα πιστευα οτι εχω AIDS)
εν πάση περιπτώση..
Παρατηρω τον εαυτο μου και καθε φορα προσπαθω να μην το αφησω να με παρει απο κατω..
τον τελευταιο χρονο φοβομουν καθε μερα οτι μπορει να ειμαι γυναικα και να μην το ξερω γιατι ειδα κατι βιντεο με κατι αντρες που εκαναν οικογενεια κλπ και μετα συνειδητοποιησαν οτι ειναι γυναικες.
και οκ που ειναι το κακο λεω αν θες να εισαι γυναικα απομυθοποιησε το. και το απομυθοποιησα και μου εφυγε και ξερω τι ειμαι και ποιος ειμαι.
μετα -> φοβια οτι εχω AIDS. (πλεον ειχα και εμπειριες 22 χρονων ανθρωπος εγινα), ετρεχα στα νοσοκομεια να κανω εξετασεις .. προφανως δεν ειχα κατι και ηρεμουσα..
και μετα το αποκορυφωμα που με βασανιζει 1 χρονο ηδη καθε μερα σχεδον.. εκανα μια απονευρωση.. απο τοτε σκεφτομαι τα χειροτερα.. οτι το δοντι μου αλλαζει χρωμα οτι πεφτει οτι κουνιεται οτι θα σπασει οτι οτι.. με αποτελεσμα να περναω ωρα καθε μερα στον καθρεφτη να το παρατηρω να βγαζω φωτογραφιες να βαζω φακο να ρωταω κοσμο!!!! να κανω ιδεες οτι θα κατηγορησω τον οδοντιατρο οτι δεν εκανε καλη δουλεια οτι θα βαλω φυτευτο δοντι.. οτι θα ασχημύνω οτι ισως δεν πρεπει να χαμογελαω.. με ειχε παρει τοσο απο κατω που σηκωνομουν μετα βιας απο το κρεβατι για να φαω, ημουν αλουστος μερες και δεν ειχα ορεξη για τιποτα (κι ομως..)
Εχει περασει 1 χρονος κ ομως νιωθω οτι με ποναει καθε μερα.. και αυτο ισως ειναι πιθανο, τι να πω, ισως το βουρτσιζω πολυ, ισως εχει γινει καποια ζημια; (εννοειται το σκεφτομαι καθε μερα οτι εχει γινει λαθος κ οτι θα πεσει ) αλλα δε μπορω να το αφησω να με καταβαλλει αλλο... Και εννοειται εχω και τις κλασσικες σκεψεις... Δεν αξιζω, εχω κανει το χειροτερο κακο του κοσμου (και ρωταω τον εαυτο μου τι και δε βρισκω τιποτα ο ανθρωπος), δεν αξιζει να μαι χαρουμενος.. Αι σιχτιρ πια! πως να εισαι χαρουμενος πως να εχεις αυτοπεποιθηση με τετοιες σκεψεις;
Να δουμε τι αλλο θα σκεφτω μεχρι το τελος..
Εκανα γνωσιακη συμπεριφορικη, εννοειται με βοηθησε παρα παρα πολυ, και παραλληλα διαβαζω βιβλια. και τα δυο μου εμαθαν να εκλογικευω, και να βλεπω τα πραγματα πιο θετικα.. να γνωρισω πραγματικα τον εαυτο μου, πετωντας στην ακρη καθε φοβια , η οποια με εμποδιζει να δω τον εαυτο μου..
Σε καθε ανθρωπο εκει, ο οποιος εχει ΙΨΔ (δεν εχω διαγνωστει επισημα, αλλα δεν εχει σημασια) , να ξερετε πως ειστε ηδη νικητες. Ευχομαι να μπορουσαμε να βλεπαμε ποσο καλοι ειμαστε και να μη μας θολωναν το μυαλο σκεψεις οπως οτι δεν αξιζουμε κλπ.
Υπηρχαν διαστηματα που περασα πραγματικα μα πραγματικα δυσκολα, να με βασανιζουν τοσο πολυ οι σκεψεις που να θελω να πεθανω. Αλλα πλεον ειμαι μακρια απο καταστασεις που με πιεζαν και με πληγωναν , και ετσι μειωθηκαν και οι κακες σκεψεις..
Ευχομαι σε ολους να ναι καλα !