Απομόνωση

Ωρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου να κάνει όνειρα να έβρισκα ένα τρόπο να μπορούσα να απομονωθώ απο όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα, να είχα ένα τρόπο να είμαι αυτάρκης και να μπορούσα να μένω σε ένα μέρος μόνη μου μακρυά απο όλους και απο όλα μακριά απο τα πάντα να μην νιώθω αυτά τα υπερβολικά συναισθήματα και να μην υπάρχει τίποτα που να μου δίνει ερέθισμα για να τα νιώθω όμως ξέρω οτι ακόμα και υπο αυτές τις συνθήκες παλι κάτι ασχημο άλλο θα ένιωθα
Θα ήθελα κάποιος να με βοηθήσει να με σώσει απο τον εαυτό μου και απο την ανικανότητα μου να ελέγχω αυτά τα συναισθήματα που με κατακλίζουν κατα καιρούς αλλά ξέρω οτι κανείς δεν μπορεί να το κάνει για εμένα πρέπει να το κάνω εγώ... αλλά δεν μπορώ είμαι χαζή αχρηστη δεν ξέρω όποια λέξη και να είναι αυτή που με χαρακτηρίζει παντως δεν μπορώ δεν θέλω ουτε και εγώ ξέρω το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν την παλεύω με τίποτα
Θα ήθελα να μπορώ να κλαψω για μέρες μέχρι να μην υπάρχει άλλο δάκρυ, θα ήθελα να ουρλιάξω μεχρι να μην έχω άλλη φωνή αλλά και να το κάνω τίποτα δεν θα αλλάξει το πολύ πολύ όσοι υπάρχουν γύρω μου να σκεφτούν για άλλη μια φορά αυτό που σκέφτομαι και εγώ... παλι τα έχασε η τρελή..
θα ήθελα να μπορούσα να μοιραστώ με κάποιον αυτά που νιώθω να με λυπηθει να με νιώσει δεν ξερω αλλά απο την άλλη δεν θέλω να με λυπούνται δεν είμαι για λύπηση (αν και εγώ με λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ)

Και μετά απο λίγες ώρες, μέρες ή μήνες που θα τα διαβάσω αυτά θα σκέφτομαι μα καλά πως μπορώ να γίνομαι τόσο υπερβολική και να μεγαλοποιώ τα πάντα τόσο και δεν θα αναγνωρίζω κάν ότι υπάρχουν τέτοιες σκέψεις μέσα μου αλλά μετά απο λίγο καιρό πάλι θα επιστρέψουν και θα με κατακλίσουν....

Νομίζω πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να το ρίχνεις στο έξω. Για καφέ, βόλτα, σινεμά...οτιδήποτε έξω απο το σπίτι.

Quote:

---

Originally posted by kater1na
Ωρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου να κάνει όνειρα να έβρισκα ένα τρόπο να μπορούσα να απομονωθώ απο όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα, να είχα ένα τρόπο να είμαι αυτάρκης και να μπορούσα να μένω σε ένα μέρος μόνη μου μακρυά απο όλους και απο όλα μακριά απο τα πάντα να μην νιώθω αυτά τα υπερβολικά συναισθήματα και να μην υπάρχει τίποτα που να μου δίνει ερέθισμα για να τα νιώθω όμως ξέρω οτι ακόμα και υπο αυτές τις συνθήκες παλι κάτι ασχημο άλλο θα ένιωθα
Θα ήθελα κάποιος να με βοηθήσει να με σώσει απο τον εαυτό μου και απο την ανικανότητα μου να ελέγχω αυτά τα συναισθήματα που με κατακλίζουν κατα καιρούς αλλά ξέρω οτι κανείς δεν μπορεί να το κάνει για εμένα πρέπει να το κάνω εγώ... αλλά δεν μπορώ είμαι χαζή αχρηστη δεν ξέρω όποια λέξη και να είναι αυτή που με χαρακτηρίζει παντως δεν μπορώ δεν θέλω ουτε και εγώ ξέρω το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν την παλεύω με τίποτα
Θα ήθελα να μπορώ να κλαψω για μέρες μέχρι να μην υπάρχει άλλο δάκρυ, θα ήθελα να ουρλιάξω μεχρι να μην έχω άλλη φωνή αλλά και να το κάνω τίποτα δεν θα αλλάξει το πολύ πολύ όσοι υπάρχουν γύρω μου να σκεφτούν για άλλη μια φορά αυτό που σκέφτομαι και εγώ... παλι τα έχασε η τρελή..
θα ήθελα να μπορούσα να μοιραστώ με κάποιον αυτά που νιώθω να με λυπηθει να με νιώσει δεν ξερω αλλά απο την άλλη δεν θέλω να με λυπούνται δεν είμαι για λύπηση (αν και εγώ με λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ)

Και μετά απο λίγες ώρες, μέρες ή μήνες που θα τα διαβάσω αυτά θα σκέφτομαι μα καλά πως μπορώ να γίνομαι τόσο υπερβολική και να μεγαλοποιώ τα πάντα τόσο και δεν θα αναγνωρίζω κάν ότι υπάρχουν τέτοιες σκέψεις μέσα μου αλλά μετά απο λίγο καιρό πάλι θα επιστρέψουν και θα με κατακλίσουν....

---

ΘΑ μπορουσα να ειμαι εγω η συγγραφεας αυτου του ποστ.
Σου μιλαω ειλικρινα.
Ξερεις ποσες φορες βρεθηκα σε μια τετοια κατασταση?
Οπως και τοσοι αλλοι πιστευω..
Κατερινα μου.... το μονο \"βαρος\" απο το οποιο δεν μπορουμε να απαλλαγουμε, ειναι ο εαυτος μας...
Ειναι βαρυ φορτιο, το να ερχομαστε αντιμετωποι μαζι του, πραγμα που φαινεται οτι εσυ κανεις και σε παρακαλω,
μην σε κατηγορεις!
Θα κανεις χειροτερα τα πραγματα με το να σε μαστιγωνεις με ενοχες, τυψεις, απαξιωσεις, ερωτηματικα, να σε μειωσεις, να σε αμφισβητησεις, να σε μπερδεψεις, να σε πεις τρελη.
Καλη μου κοπελα, δεν χρειαζεται!
Βρισκεσαι μεσα στη θαλασα των συναισθηματων σου και ξερεις, οτι θα βγεις καποια στιγμη στην στερια.
Ξερεις οτι οι σκεψεις που κανεις περι φυγης, αυταρκειας, εινιαι ισως ενα σωσιβιο αυτες τις δυσκολες στιγμες κι οχι ρεαλιστικες περα για περα. Ισως κρυβουν πραγματα που μονο εν ηρεμια θα μπορεσεις να καταλαβεις.
Κι αυτη η ηρεμια θα ερθει, θα την χασεις παλι, και θα ξαναρθει.... και καθε φορα θα την χανεις ολο και λιγοτερο, θα την βρισκεις ολο και περισσοτερο.
Να εχεις ΠΙΣΤΗ σε αυτο.
Δωσε μια αγκαλια στον εαυτο σου, την χρειαζεσαι την αγαπη που μποερις να σου δωσεις :)

Quote:

---

Originally posted by kater1na
Θα ήθελα κάποιος να με βοηθήσει να με σώσει απο τον εαυτό μου και απο την ανικανότητα μου να ελέγχω αυτά τα συναισθήματα
θα ήθελα να μπορούσα να μοιραστώ με κάποιον αυτά που νιώθω να με λυπηθει να με νιώσει δεν ξερω αλλά απο την άλλη δεν θέλω να με λυπούνται δεν είμαι για λύπηση (αν και εγώ με λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ)

---

Μα εισαι ανθρωπος. Ειναι λογικο να εχεις συναισθηματα, οποια και αν ειναι αυτα. Δεν ειναι ανικανοτητα ολο αυτο.
Το να τα μοιραστεις με καποιον που θα σε νιωσει ειναι οτι πιο φυσιολογικο αλλα με το να σε λυπηθει θα πεσεις στα ματια του και μετα θα εχεις ενοχες για αυτο που εκανες.
Ολα ειναι στο χερι μας και εχουν να κανουν με τις επιλογες μας, τουλαχιστον ετσι το βλεπω για μενα, σε ποια ατομα εχουμε αποφασισει να εχουμε διπλα μας.
Αλλοι μπορει να σε βοηθησουν να νιωθεις πριγκηπισσα και αλλοι να σε κανουν ακομα πιο χαλια.
Παρε τη ζωη σου στα χερια σου αποφασισε οσο πιο σωστα γινεται.

Κατερίνα δεν ξέρω αν σε κτλβα καλά αλλά λές οτι δεν θές να νιώθεις τα δυσάρεστα συναισθήματα?? όπως φόβος , στεναχώρια, αίσθηση ανικανότητας κτλ??
Εγώ αυτό που περνάω έχει άμεση σχέση με αυτό! Αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα έχουν μπλοκάρει μέσα μου και υποσυνείδητα τα κρατάω σε απόσταση επειδή με έχουν τρομοκρατήσει... Αυτό όμως δεν το εύχομαι σε κανέναν γιατί έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από οτι νομίζεις...Είναι σαν μία μορφή αναπηρίας αν δεν έχεις επαφή με αυτά τα συναισθήματα και εγώ το βιώνω από πρώτο χέρι. Πρέπει να σαι περήφανη που νιώθεις πράγματα, έστω και αν είναι δυσάρεστα... Δεν μπορείς να ΄\"απαλλαγείς\" απο αυτά και δεν πρέπει γιατί είναι κομμάτι του εαυτού σου, είναι σαν να εναντιώνεσαι στον εαυτό σου... Το θέμα είναι να συμφιλιωθείς μαζί τους...:)

Μου φαίνεται ότι τα έχω κανει όλα στο μυαλό μου σαν μπερδεμένο κουβάρι
Είναι πολλά χρόνια αυτή η φάση και εννοείται έχουν περάσει πολλά σταδία.. δεν θέλω να είμαι αχάριστη, έχω περάσει πολύ πιο δύσκολες φάσεις ψυχολογικά, και τον περισσότερο καιρό είμαι σε επίπεδα που θεωρώ φυσιολογικά για εμένα δηλαδη εννοώ με τα πάνω, με τα κάτω, με τα καλά, με τα κακά, με το γέλιο και το δάκρυ, αλλοτε κάποια περισσότερο, κάποια άλλα λιγότερο. Ομως κατά διαστήματα με πιάνει απο μία αφορμή που ουσιαστικά δεν είναι και τόσο σημαντική, αυτό που νιώθω τώρα, ότι... ναι μεν υπάρχει και η \"bright side of life\" που λέει και το άσμα αλλά εμένα μου διαφεύγει παντελώς.
Οταν δεν είμαι σε αυτή τη φάση δεν νιώθω έτσι δηλαδή δεν μένω κολημένη σε αυτό το άκρο, στο μάυρο.
Ασε δε που με πιάνει και ανησυχία και είμαι όλη την ώρα σε εγρήγορση, σαν να περιμένω να εντοπίσω κάτι κακό που θα συμβεί μήπως και το προλάβω.
Σαν γνώση ξέρω ότι αν τα βλέπω όλα με μαύρα γυαλία, θα έχουν σκούρα απόχρωση, όπως και το ότι αν περιμένεις κάτι κακό να συμβεί και κάθεσαι και ψάχνεις.. όλο και κάτι κακό θα βρείς... αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ σε αυτές τις σκεψεις

Το αστείο είναι οτι μάλλον μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία για να αποφύγω τον ασήμαντο ουσιαστικά λόγο που μου προκαλεί αγχος σαν αφορμή γτ όταν μπαίνω στο τριπάκι που έχω μπεί πάλι παρακαλάω μέσα μου να με ένοιαζε η αφορμή και όχι η λούμπα που συνεχώς πεφτω γαι να την αποφύγω

χαχα μολισ διαβασα την τελαυταία φράση που εγραψα και μπερδεύτικα ακόμα και εγω που υποτίθεται ήξερα τι ήθελα να πω λολ μαλλον πρεπει να παω για νανακια
Ευχαριστω όλους για την ανταποκριση και συμπαρασταση :)

Quote:

---

Originally posted by MANTHES

Quote:

---

Originally posted by kater1na
Θα ήθελα κάποιος να με βοηθήσει να με σώσει απο τον εαυτό μου και απο την ανικανότητα μου να ελέγχω αυτά τα συναισθήματα
θα ήθελα να μπορούσα να μοιραστώ με κάποιον αυτά που νιώθω να με λυπηθει να με νιώσει δεν ξερω αλλά απο την άλλη δεν θέλω να με λυπούνται δεν είμαι για λύπηση (αν και εγώ με λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ)

---

Μα εισαι ανθρωπος. Ειναι λογικο να εχεις συναισθηματα, οποια και αν ειναι αυτα. Δεν ειναι ανικανοτητα ολο αυτο.
Το να τα μοιραστεις με καποιον που θα σε νιωσει ειναι οτι πιο φυσιολογικο αλλα με το να σε λυπηθει θα πεσεις στα ματια του και μετα θα εχεις ενοχες για αυτο που εκανες.
Ολα ειναι στο χερι μας και εχουν να κανουν με τις επιλογες μας, τουλαχιστον ετσι το βλεπω για μενα, σε ποια ατομα εχουμε αποφασισει να εχουμε διπλα μας.
Αλλοι μπορει να σε βοηθησουν να νιωθεις πριγκηπισσα και αλλοι να σε κανουν ακομα πιο χαλια.
Παρε τη ζωη σου στα χερια σου αποφασισε οσο πιο σωστα γινεται.

---

συμφωνώ και γω σε αυτα που λες..

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by kater1na
Ωρες ώρες πιάνω τον εαυτό μου να κάνει όνειρα να έβρισκα ένα τρόπο να μπορούσα να απομονωθώ απο όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα, να είχα ένα τρόπο να είμαι αυτάρκης και να μπορούσα να μένω σε ένα μέρος μόνη μου μακρυά απο όλους και απο όλα μακριά απο τα πάντα να μην νιώθω αυτά τα υπερβολικά συναισθήματα και να μην υπάρχει τίποτα που να μου δίνει ερέθισμα για να τα νιώθω όμως ξέρω οτι ακόμα και υπο αυτές τις συνθήκες παλι κάτι ασχημο άλλο θα ένιωθα
Θα ήθελα κάποιος να με βοηθήσει να με σώσει απο τον εαυτό μου και απο την ανικανότητα μου να ελέγχω αυτά τα συναισθήματα που με κατακλίζουν κατα καιρούς αλλά ξέρω οτι κανείς δεν μπορεί να το κάνει για εμένα πρέπει να το κάνω εγώ... αλλά δεν μπορώ είμαι χαζή αχρηστη δεν ξέρω όποια λέξη και να είναι αυτή που με χαρακτηρίζει παντως δεν μπορώ δεν θέλω ουτε και εγώ ξέρω το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν την παλεύω με τίποτα
Θα ήθελα να μπορώ να κλαψω για μέρες μέχρι να μην υπάρχει άλλο δάκρυ, θα ήθελα να ουρλιάξω μεχρι να μην έχω άλλη φωνή αλλά και να το κάνω τίποτα δεν θα αλλάξει το πολύ πολύ όσοι υπάρχουν γύρω μου να σκεφτούν για άλλη μια φορά αυτό που σκέφτομαι και εγώ... παλι τα έχασε η τρελή..
θα ήθελα να μπορούσα να μοιραστώ με κάποιον αυτά που νιώθω να με λυπηθει να με νιώσει δεν ξερω αλλά απο την άλλη δεν θέλω να με λυπούνται δεν είμαι για λύπηση (αν και εγώ με λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ)

Και μετά απο λίγες ώρες, μέρες ή μήνες που θα τα διαβάσω αυτά θα σκέφτομαι μα καλά πως μπορώ να γίνομαι τόσο υπερβολική και να μεγαλοποιώ τα πάντα τόσο και δεν θα αναγνωρίζω κάν ότι υπάρχουν τέτοιες σκέψεις μέσα μου αλλά μετά απο λίγο καιρό πάλι θα επιστρέψουν και θα με κατακλίσουν....

---

ΘΑ μπορουσα να ειμαι εγω η συγγραφεας αυτου του ποστ.
Σου μιλαω ειλικρινα.
Ξερεις ποσες φορες βρεθηκα σε μια τετοια κατασταση?
Οπως και τοσοι αλλοι πιστευω..
Κατερινα μου.... το μονο \"βαρος\" απο το οποιο δεν μπορουμε να απαλλαγουμε, ειναι ο εαυτος μας...
Ειναι βαρυ φορτιο, το να ερχομαστε αντιμετωποι μαζι του, πραγμα που φαινεται οτι εσυ κανεις και σε παρακαλω,
μην σε κατηγορεις!
Θα κανεις χειροτερα τα πραγματα με το να σε μαστιγωνεις με ενοχες, τυψεις, απαξιωσεις, ερωτηματικα, να σε μειωσεις, να σε αμφισβητησεις, να σε μπερδεψεις, να σε πεις τρελη.
Καλη μου κοπελα, δεν χρειαζεται!
Βρισκεσαι μεσα στη θαλασα των συναισθηματων σου και ξερεις, οτι θα βγεις καποια στιγμη στην στερια.
Ξερεις οτι οι σκεψεις που κανεις περι φυγης, αυταρκειας, εινιαι ισως ενα σωσιβιο αυτες τις δυσκολες στιγμες κι οχι ρεαλιστικες περα για περα. Ισως κρυβουν πραγματα που μονο εν ηρεμια θα μπορεσεις να καταλαβεις.
Κι αυτη η ηρεμια θα ερθει, θα την χασεις παλι, και θα ξαναρθει.... και καθε φορα θα την χανεις ολο και λιγοτερο, θα την βρισκεις ολο και περισσοτερο.
Να εχεις ΠΙΣΤΗ σε αυτο.
Δωσε μια αγκαλια στον εαυτο σου, την χρειαζεσαι την αγαπη που μποερις να σου δωσεις :)

---

Με την σειρα μου να πω οτι και γω θα μπορούσα να το γράψω αυτό το ποστ και οτι εχω μπει στην θεση σου πολλές φορές. Για μένα σε τέτοια πάντως θέματα λειτουργει πολυ θετικά η ψυχοθεραπεια.. Ακολουθώ 3 χρόνια τώρα και είμαι μια χαρα ικανοποιημένος...

Κατερινα,
θα ερθει μια μερα, που θα το παρεις αποφαση...
να βγεις απο την πλανη, και να αφησεις πισω σου την ΦΥΛΑΚΗ σου, που αποτελειται απο σκεψεις...
Οταν θα εισαι περισσότερο ετοιμη να δεις και να ζησεις την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ .
Οταν θα μπορεις να χτισεις ενα ΟΠΛΟ με σκεψεις, που ομως θα συνοδευεται κι απο πραξεις, οπλο τοσο ισχυρο, που θα κανει τη φυλακη να διαλυθει.
Θα ερθει εκεινη η μερα,
ακομα κι αν μου λεγες οτι ολα αυτα τα χρονια γινεται το ιδιο και το ιδιο, δεν θα σε πιστευα...
Η διαδικασια ειναι πολυ αργη, αλλα συμβαινει.
Φαινεται οτι εχεις κανει δουλεια με τον εαυτο σου,
συνεχισε ετσι!
υγ. Δεν εισαι αχαριστη επειδη εγραψες σε μια ασχημη στιγμη, κι ας εχεις περασει και πιο ασχημες.
Μην μαστιγωνεσαι με την ιδια σου την σκεψη.
Φιλia.

Ευτυχώς τώρα πια αυτές οι στιγμές που νιώθω τόση ανασφάλεια, θλίψη, ματαιότητα είναι λίγες σε σχέση με το χρόνο
συνδέονται με περιόδους μεγάλης πίεσης απο εξωτερικούς παράγοντες αλλά και απο τον ίδιο μου τον εαυτό ώστε να μπορέσω να είμαι \"ο σωτήρας\" μου, να έχω ένα έλεγχο σε αυτά που μου συμβαίνουν και στον εαυτό μου αλλά ένα ξέσπασμα και μια αποδοχή των καταστάσεων μετά απο πολύ μικρό χρονικό διάστημα είναι αρκετά για να επανέλθω σε κατάσταση σχετικής ηρεμίας.
Thnx για τη συμπαράσταση και τα θετικά σου μηνύματα
:):):)

Quote:

---

Originally posted by kater1na
Ευτυχώς τώρα πια αυτές οι στιγμές που νιώθω τόση ανασφάλεια, θλίψη, ματαιότητα είναι λίγες σε σχέση με το χρόνο
συνδέονται με περιόδους μεγάλης πίεσης απο εξωτερικούς παράγοντες αλλά και απο τον ίδιο μου τον εαυτό ώστε να μπορέσω να είμαι \"ο σωτήρας\" μου, να έχω ένα έλεγχο σε αυτά που μου συμβαίνουν και στον εαυτό μου αλλά ένα ξέσπασμα και μια αποδοχή των καταστάσεων μετά απο πολύ μικρό χρονικό διάστημα είναι αρκετά για να επανέλθω σε κατάσταση σχετικής ηρεμίας.
Thnx για τη συμπαράσταση και τα θετικά σου μηνύματα
:):):)

---

Πολυ χαιρομαι για σενα,
ευχομαι οτι καλυτερο! :))

-Θα ήθελα κάποιος να με βοηθήσει

Υπαρχουν πολλοι ανθρωποι που θα σε βοηθησουν αλλα και πολλοι που θα σε πληγωσουν. Επελεξε εσυ εκεινους που θα σε βοηθηουν και μεινε μακρια απο εκεινους που προσπαθουν να σε πληγωσουν. Αν νιωθεις καλα να μιλας, να μενεις, να κανεται οτιδηποτε με καποιον δειξ του το (πλησιαζε τον) και απομακρυνε, αυτους που σε κανουν να νιωθεις ασημαντη και μειονεκτικη (και ηλιθια, ασχημη ...), χωρις πολυ μπλα μπλα.

Βαλτο σκοπο να βοηθησεις εσυ τον εαυτο σου. Περιμενεις καποιον να σου πει κατι, να σε βοηθησει, να σε ξεμπλεξει απο αυτην την κατασταση. Αλλα δεν θα σου πει κανενας τιποτα, ακομα και αν θελουν δεν θα μπορουν.

-να με σώσει απο τον εαυτό μου

Νιωθεις εσυ απαισια με τον εαυτο σου ή νομιζεις οτι το στενο σου περιβαλλον (Οικογενεια,γκομενος,φιλοι. ..) νιωθει ετσι για σενα.

-και απο την ανικανότητα μου να ελέγχω αυτά τα συναισθήματα

Ο ανθρωπος εκ φυσεως προσπαθει να αποκτησει γνωσεις του περιβαλλοντος και του εαυτου του για να κυριαρχησει πανω σ αυτα. Δες τα ξεκαθαρα τα πραγματα. Υπαρχουν φιλοι (δεν ξερω κατα ποσο αλλα και οικογενεια) που σε ζηλευουν οταν πετυχαινεις κατι που αυτοι δυσκολα θα μπορουσαν να τα καταφερουν. Δες και τον εαυτο σου, τα λαθη σου. Οταν κανεις κατι καλο σε καποιον και αυτος στο ανταποδιδει με χυδαιο τροπο (εγωιστικο) δεν εκανες εσυ κατι κακο για να πεις στον εαυτο σου ποσο ανοητη εισαι.Δεν εισαι ανοητη, Εκανες το σωστο. Δεν φταις εσυ επειδη ο κοσμος ειναι ετσι. Ποτε μην μετανιωνεις για κατι σωστο που εκανες. Μαθε σε ποιους ανθρωπους πρεπει να συναστρεφεσαι.


-αλλά ξέρω οτι κανείς δεν μπορεί να το κάνει για εμένα πρέπει να το κάνω εγώ
ειναι κατι που πρεπει αλλα δεν κανεις τιποτα για αυτο. ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΤΙΠΟΤΑ. Νιωθεις κουρασμενη και χρειαζεσαι ησυχια για λιγο καιρο. Εξω απο τις μαλακιες και τους μαλακες.

-αλλά δεν μπορώ

Οπως ξερεις (φανταζομαι) αυτο πρεπει να ξεπεραστει. ΜΗΝ χανεις τον χρονο σου. Μπες στην μαχη και παλεψε με οτι διαθετεις. Να ξερεις οτι θα χασεις μερικες μαχες αλλα στο τελος θα κερδισεις. Δεν θα υπαρχει πια αυτο το προβλημα που δεν θα εχει λυση.



αυτο το comment μπορει να μην εχει σχεση με το θεμα.