Κουράστηκα και θέλω να αποχωρήσω...

Δεν βρίσκω πια κανένα νόημα ή ευχαρίστηση στην καθημερινότητα μου. Ο ψυχολόγος μου παραδέχθηκε πως ουσιαστικά δεν μπορεί να με βοηθήσει σε κάτι και πως σύμφωνα με αυτόν δεν έχω κάποιο πρόβλημα συμπεριφοράς που να επηρεάζει τις κοινωνικές μου συναναστροφές. Δεν θέλω να πάω και σε τρίτο ψυχολόγο και να δώσω χρήματα χωρίς λόγο. Τίποτα δεν έχει βελτιωθεί, το αντίθετο μάλιστα. Η δουλειά, οι παρέες και τα ενδιαφέροντα μου δεν με γεμίζουν καθόλου πια. Διαρκώς νιώθω μία αίσθηση κενού και δυσφορίας, κάτι που έχει αρχίζει να με επηρεάζει σε καθημερινή βάση. Δυσκολεύομαι να κοιμηθώ και να φάω τους τελευταίους δύο μήνες και διακατέχομαι από διαρκές αίσθημα κόπωσης. Εκτιμώ πως έχω φτάσει στα όρια μου ψυχολογικά και συναισθηματικά και δεν θέλω να συνεχίσω να παλεύω με προβλήματα που δεν χρήζουν λύσης. Νομίζω πως το τελευταίο που πρέπει να κάνω είναι να βρω την δύναμη να φύγω από την ζωή, μιας και δεν βλέπω να έχει κάτι άλλο να μου προσφέρει, εκτός από παραπάνω δυστυχία.

Εάν το κάνεις αυτό θα χαθεί η ψυχή σου για πάντα...αυτο θέλεις? Άλλοι παλεύουν να ζήσουν από χίλιες δύο αρρώστιες...Και εσύ θα τελειώσεις μόνος σου την ζωή σου...καταλαβαίνω ότι για τους Χ ψ λόγους εισαι στα πολυ μαύρα σου...Όμως η αυτοκτονία δεν ήτανε ποτε λύση για κανέναν...άρχισε να βλέπεις τη ζωή με άλλο μάτι...Ο Θεός μας έδωσε μια ζωή...Και κάθε στιγμή είναι πολύτιμη και πρπεει να την εκτιμας...περνάς κατάθλιψη σοβαρή...Αλλά με τον καιρό όλα θα ξεπεραστούν αρκεί να αρχίσεις να βλέπεις τη ζωή από εντελώς άλλη οπτική γωνια.Δεν εκτιμάς την ίδια τη ζωή σου ενώ άλλοι παλεύουν για αυτή..!!

Ο ψυχολόγος σου, σου είπε ότι είσαι οκ και πως δεν μπορεί να σε βοηθήσει, ενώ εσύ έχεις σκέψεις αυτοκτονίας; ...Με μπερδεύεις....

Ο ψυχολόγος μου υποτίθεται πως με"βοηθάει" για άλλο πρόβλημα, τα καταθλιπτικά συμπτώματα εμφανίστηκαν τους τελευταίους δύο μήνες και γνωρίζω σαφώς πως οφείλονται στην μη προοπτική λύσης του προβλήματος μου. Προφανώς δεν έχω σκοπό να του εμπιστευτώ και άλλο πρόβλημα, πόσο μάλλον κάποιο που είναι παράγωγο αυτού που δήλωσε ανικανότητα να με βοηθήσει να λύσω. Ο καιρός ή η αλλαγή αντίληψης μου δεν νομίζω να λύσει τα προβλήματα μου μιας και δεν εξαρτώνται αποκλειστικά από εμένα, συν το ότι δεν έχω άλλα ψυχικά αποθέματα για να προσπαθήσω.

Έφοσον, όμως το αρχικό πρόβλημα γέννησε ένα επόμενο σημαντικότερο ίσως θα πρεπε να το ξέρει.... εαν δεν μπορείς να τον εμπιστεύτεις και δεν θέλεις να πας σε κάποιο τρίτο ειδικό, τότε δούλεψε μόνος σου με τον εαυτό σου. Καταλαβαίνω την "απέλπισία" και την αδύναμία σου να προσπαθήσεις περισσότερο, ιδιαιτέρως όταν τα "προβλήματα" σου διπλασιάζονται, αλλά τι φάση... απλώς τα παρατάς; Επίσης τα προβλήματα σου μπορεί να μην εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από εσένα, αλλά εσύ είσαι αυτός που τα αντιμετωπίζει ως προβλήματα... είναι θέμα οπτικής και προτεραιοτήτων....

Μου είναι αδύνατον να μην τα αντιμετωπίσω ως προβλήματα. Αμφιβάλλω αν κάποιος φυσιολογικός άνθρωπος θα μπορούσε. Προσπάθησα κατά καιρούς στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα, μα δεν μπορώ. Περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν στο θέμα που είχα βάλει πριν λίγους μήνες στις σχέσεις και επικοινωνία, με τίτλο "32 και μόνος,γιατί;".

Το θυμήθηκα το θέμα, μόλις το είδα... Δεν υπήρξε καμία βελτίωση, καμία αλλαγή;
Προφανώς βρίσκεσαι σε φάση άρνησης... Δεν θεωρώ παράλογο ότι αυτή η κατάσταση σε έχει ρίξει κι ότι σου λείπουν βασικά πράγματα και συναισθήματα, αλλά για να έχει δημιουργηθεί η σκέψη της αυτοκτονίας (ακόμη κι ως απόρροια του αρχικού προβλήματος)... ίσως υπάρχουν κι άλλα άλυτα θέματα. Θα σε συμβούλευα να συνεχίσεις να το ψάχνεις.

Ποιό είναι το πρόβλημα?

Δεν έχω ιδέα τι να συνεχίσω να ψάχνω και αν υπάρχει κάτι να ψάξω(το ίδιο και ο ψυχολόγος από ότι φαίνεται), το μόνο που ξέρω είναι πως κουράστηκα να ζω χωρίς ίχνος γυναικείας τρυφερότητας και επαφής, ότι άλλη εμπειρία ήθελα να αποκομίσω από την ζωή μου την αποκόμισα ήδη. Δεν έχω να προσδοκώ κάτι παραπάνω, οπότε εδώ τελειώνει ο δρόμος μου.

Έχεις να περιμένεις την γυναικεία τρυφερότητα στη ζωή σου.... μόνος σου το είπες. Θα θελες να φύγεις χωρίς να το ζήσεις αυτό;... δεν νομίζω. Κι όπως έλεγε ο φίλος μας ο Καζαντζάκης: ότι δεν καταφέραμε, είναι αυτό που δεν ποθήσαμε αρκετά. Φαντάσου μεθαύριο να ξυπνήσεις ερωτευμένος δίπλα σε μια γυναίκα, που σε θέλει... αξίζει να το χάσεις;

Ωραίος ο Καζαντζάκης αλλά εγώ κοιτάω την πραγματικότητα και κρίνοντας από αυτά που έχω εισπράξει μέχρι τώρα δεν έχει καμία χρησιμότητα να φαντασιώνομαι, τόσα χρόνια που ήλπιζα δεν είδα να γίνεται κάτι και δεν έχω κάποιο λόγο να πιστεύω πως ως δια μαγείας κάτι θα αλλάξει στο μέλλον. Αν δεν έγινε όταν ήμουν νέος και γεμάτος αισιοδοξία και όρεξη για ζωή σίγουρα δεν θα γίνει τώρα που η συσσωρευμένη μοναξιά τόσων χρόνων με έχει φτάσει στο σημείο να σκέφτομαι αυτά που σκέφτομαι. Δεν έχω πια την δύναμη να συνεχίσω μόνο και μόνο για την σκέψη του ότι ίσως χάσω κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν είχα και όλα δείχνουν πως δεν θα έχω ποτέ.

Και θα βάλεις τέλος στη ζωη σου για αυτό το λόγο για την ανάγκη τρυφερότητας από γυναίκα...βασικά να το θέσω αλλιως ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΌΓΟ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΆΞΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ...αν αυτοκτονήσεις θα χάσεις οριστικά την ψυχή σου...άκουσε με...Δεν λέω ανοησίες...Δεν ξέρω αν πιστεύεις στον Θεό όμως ξέρεις τι ακολουθεί μετά την αυτοκτονία η πλήρης κόλαση...πρόσεχε σε παρακαλώ πολυ

Καλέ μου με όλο το θάρρος μην βάλεις τέλος στην ζωή σου...οποία και να είναι η απογοήτευση σου προσπάθησε και στο υπόσχομαι θα πάρουν όλα καλύτερο δρόμο θα το δεις :) αξίζεις!!

Quote:

---

Originally Posted by agnostosgnostos

Ωραίος ο Καζαντζάκης αλλά εγώ κοιτάω την πραγματικότητα και κρίνοντας από αυτά που έχω εισπράξει μέχρι τώρα δεν έχει καμία χρησιμότητα να φαντασιώνομαι, τόσα χρόνια που ήλπιζα δεν είδα να γίνεται κάτι και δεν έχω κάποιο λόγο να πιστεύω πως ως δια μαγείας κάτι θα αλλάξει στο μέλλον. Αν δεν έγινε όταν ήμουν νέος και γεμάτος αισιοδοξία και όρεξη για ζωή σίγουρα δεν θα γίνει τώρα που η συσσωρευμένη μοναξιά τόσων χρόνων με έχει φτάσει στο σημείο να σκέφτομαι αυτά που σκέφτομαι. Δεν έχω πια την δύναμη να συνεχίσω μόνο και μόνο για την σκέψη του ότι ίσως χάσω κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν είχα και όλα δείχνουν πως δεν θα έχω ποτέ.

---

Υπάρχουν γύρω στα 5 δισεκατομμύρια γυναίκες στον πλανήτη ...αποκλείεται να μην υπάρχει και για εσένα μια ( η μπορεί και δυο καθως είμαστε περισσότερες απο εσάς σε πληθυσμο ) :-) Επίσης ποτέ δεν ειναι αργά . Επίσης ποτέ μην λες ποτέ . Ποτέ δεν ξέρεις τι ειναι γραμμένο μπορεί να έπρεπε να περιμένεις ... Επίσης το καλό πράγμα αργεί να γίνει .Μην χάσεις την πίστη και την ελπίδα για το αύριο .

Δεν κατανοώ τι σχέση έχει ο παγκόσμιος γυναικείος πληθυσμός, οι παροιμίες και οι ευσεβείς πόθοι με την πραγματικότητά μου. Είμαι όλη μου την ζωή μόνος χωρίς οποιαδήποτε ένδειξη πως θα ενδιαφερθεί κάποια στο μέλλον. Εχω δεχθεί μόνο απορρίψεις και τόσες που δεν έχω καμία επιθυμία και κίνητρο να συνεχίσω να ελπίζω και να προσπαθώ. Ακριβώς επειδή έχω σπουδάσει συγκριτική θρησκειολογία δεν έχω καμία πίστη σε θρησκευτικές ιδέες όπως η μεταθάνατον ζωή και το ότι κάτι είναι "γραμμένο" για όλους μας.