ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ

Printable View

19-09-2008, 16:32
La_ViTa

ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ

Καλησπέρα παιδιά.Καταρχήν θέλω να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που δεν ήρθα στο ραντεβού που είχαμε κανονίσει στις 7 Σεπτεμβρίου. Ήμουν σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και δεν θα ήμουν καλή παρέα. Θα σας έκανα να νιώθετε αμήχανα και δεν το ήθελα αυτό.
Έχω αναφέρει και σε προηγούμενο post ότι τον Ιούνιο χώρισα από μια σχέση 4 χρόνων.Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν κάτι παροδικό,ήθελε ίσως να σκεφτεί κάποια πράγματα και ότι σύντομα θα ξαναγύριζε.Αυτό δεν έγινε.Μιλάγαμε ανα διαστήματα μέσω msn,μάθαινε ο ένας νέα του άλλου και από κάποια λεγόμενά του άρχιζα να δημιουργώ στο μυαλό μου ελπίδες.
Την τελευταία βδομάδα του Αυγούστου τον πήρα τηλέφωνο και έπειτα από μεγάλη πίεση δικιά μου,μου είπε ότι υπάρχει κάτι νέο στη ζωή του. Ένιωσα ότι για ένα δευτερόλεπτο πέθανα. Κυριολεκτικά. Μου είχε πει ότι θέλει να δοκιμάσει κι άλλα πράγματα αλλά δεν περίμενα να το κάνει τόσο γρήγορα.Πίστευα ότι θα ήθελε για λίγο καιρό να μείνει μόνος του και να ξεκαθαρίσει τα συναισθήματά του.Κάποια στιγμή μιλώντας στο msn πάλι μου ζήτησε πολλές φορές να έρθει σπίτι μου να μου δώσει κάτι cd μου που είχε και να με δει.Το αρνήθηκα.
Γυρνώντας από τις διακοπές μου ζήτησε να προχωρήσω την ζωή μου.Του είπα ότι πρέπει να τα "θάψω" όλα για να νιώσω καλύτερα όπως έκανε κι εκείνος και η απάντησή του ήταν ότι δεν θάβει τίποτα,ότι ζήσαμε μαζί πολλές ωραίες στιγμές και κρατάει τις καλές αναμνήσεις.Το ίδιο θέλει κι από μένα.Επίσης μου είπε ότι ήμουν αυτό που ήθελε για 4 χρόνια,ότι τώρα πια δεν πονάει αλλά πόνεσε πολύ όταν έπρεπε να πάρει την απόφαση και να μου πει να χωρίσουμε.
Από τότε έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.Πραγματικά είχα αρχίσει να κάνω όνειρα ζωής με αυτόν τον άνθρωπο και δεν μπορώ να καταλάβω τι πήγε λάθος.Μου έχει πει ότι ξέρει ότι δεν θα γνωρίσει άλλον άνθρωπο σαν κι εμένα.Τότε γιατί έφυγε? Προφανώς κάπου δεν τον κάλυψα.Αρχίζω να πιστεύω ότι όλα όσα μου έλεγε αυτά τα χρόνια ήταν ψέμματα.
Προσπαθώ όσο μπορώ να μην τον σκέφτομαι αλλά μου είναι αδύνατον.Όλα γύρω μου μου τον θυμίζουν.Ακόμα και ο υπολογιστής που γράφω και τον αγοράσαμε μαζί.Σε μια κρίση θυμού,έσκισα όλες τις φωτογραφίες του και έσβησα τα μηνύματα από το κινητό μου.
Επειδή νιώθω ότι έχω πιάσει πάτο απευθύνθηκα σε ψυχολόγο.Έχω πάει μέχρι στιγμής σε 2 συνεδρίες αλλά δεν μπορώ να πω ότι όταν φεύγω νιώθω ξελαφρωμένη.Με βάζει να κρατάω ημερολόγιο κάθε μέρα με τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου και αυτό μου είναι αρκετά ψυχοφθόρο.
Όλοι μου λένε ότι με τον καιρό θα νιώσω καλύτερα αλλά θα με βοηθήσει πολύ να ασχοληθώ με νέες δραστηριότητες.Αυτό προσπαθώ να κάνω-ήδη δήλωσα συμμετοχή σε μια θεατρική ομάδα και ψάχνω και για δεύτερη-αλλά νιώθω ότι κάνω υπέρβαση κι ότι δεν θα τα καταφέρω.
Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα έχουν τελειώσει και ότι πρέπει κι εγώ να προχωρήσω όπως έκανε αυτός,αλλά πονάω πολύ και νιώθω ότι κάθε προσπάθεια που θα κάνω θα πέφτει στο κενό.
Βασικά θέλω να διορθώσω πολλά πράγματα και θα ζητήσω απο τον ψυχολόγο μου να επικεντρωθούμε πάνω σε αυτά.
Συγγνώμη που σας κούρασα
19-09-2008, 16:49
astarti

Γεια σου.
Καταλαβαίνω πόσο πολύ θα πρέπει να πονάς, και δε θα σου επαναλάβω κλισέ του τύπου \"ο χρόνος όλα τα γιατρεύει\" κλπ... όσο αλήθεια κι αν είναι! Είπες πως έκανες όνειρα ζωής με αυτό τον άνθρωπο, και σίγουρα θα πρέπει να περάσει χρόνος για να αποδεχτείς ότι αυτός που πίστευες πως ήταν το άλλο σου μισό, δυστυχώς δεν ένιωθε το ίδιο με σένα...
Θα ήθελα να σου πω όμως να μην μπεις στο τριπάκι να θεωρήσεις ψέματα όλα όσα έζησες μαζί του τα 4 αυτά χρόνια, ούτε να θάψεις τα πάντα στο μυαλό σου... γιατί στην καρδιά σου δε θα θαφτούν ποτέ. Απλά κάποια στιγμή θα πρέπει να τον βάλεις στη \"θέση\" που αξίζει να έχει, σαν σταθμός στη ζωή σου, και αυτό δε θα γίνει παρά μόνο όταν πάψεις να πονάς τόσο και μπορείς να τον σκέφτεσαι πια σαν ανάμνηση.

Και όσον αφορά πρακτικούς τρόπους για να την παλεύεις στην καθημερινότητά σου... πιστεύω ότι είσαι σε καλό δρόμο! Όσο και να νιώθεις πως κάνεις υπέρβαση με τις δραστηριότητες που ανέφερες, συνέχισε να συμμετέχεις, έστω και με το ζόρι... θα νιώθεις ολοένα καλύτερα... και μην αυτοσαμποτάρεσαι με σκέψεις του στυλ \"ό,τι και να κάνω θα πέφτει στο κενό\". Δώσε προτεραιότητα στον εαυτό σου και στις ανάγκες σου, και να σου φέρεσαι ευγενικά και με υπομονή κι εμπιστοσύνη στο χρόνο και στις προσπάθειές σου.
Εύχομαι να το ξεπεράσεις όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
20-09-2008, 20:38
deleted-member141015

La_Vita, βλέπω κάτι πολύ θετικό στην όλη ιστορία: ότι αυτός ήταν ξεκάθαρος μαζί σου και φαίνεται να προχωρά χωρίς πισωγυρίσματα. Καταλαβαίνω ότι θα ήθελες κάτι διαφορετικό, αλλά αφού εκείνος δεν ήθελε πλέον να είναι μαζί σου, έκανε πολύ καλά που κράτησε τα θετικά και έφυγε, αντί να σε βασανίζει με \'ίσως\', \'βλέπουμε\', μια έτσι μια αλλιώς.

Μην μπερδεύεις το ΤΟΤΕ με το ΤΩΡΑ. Τότε δεν σου έλεγε ψέματα. Τώρα δεν θέλει πια. Το ότι σε εκτιμάει σαν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι πρέπει να σε θέλει και σαν σχέση. Μέχρι κάποιο σημείο τον κάλυπτες, μετά όχι. Εσύ ξέρεις φαντάζομαι τι τον ενόχλησε. Αν κρίνεις ότι αξίζει να κάνεις την αυτοκριτική σου και να βελτιώσεις κάποια πράγματα που είναι γενικώς απωθητικά στις σχέσεις, κάντο. Κάποια άλλα είναι θέμα προτίμησης και δεν υπάρχει λόγος να κατηγορείς τον εαυτό σου επειδή έπαψες να του αρέσεις ή επειδή προτίμησε κάτι άλλο.

Με τον ψυχολόγο, αν νιώθεις ότι δεν σου ταιριάζει η μέθοδος του ημερολογίου συζήτησέ το.
20-09-2008, 23:00
Thessalo

La-Vita
Μάλλον έχεις ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς , κάτι μεσα σου συντηρεί την ελπίδα ζωντανή , κάτι μεσα σου αρνείται να αποδεχτεί την πραγματικότητα , δεν μπορώ να ξέρω τι, αλλά καταλαβαίνω ότι έχεις γαντζωθεί πίσω απο σκέψεις του τύπου μου έλεγε ψέματα , άρα δεν με αγαπούσε αληθινά και τότε πονάς και αυτόπληγώνεσαι και έστω με αυτόν τον τρόπο τον κρατάς κοντά σου . Το πρόβλημα είναι ότι η πραγματικότητα άλλαξε δια παντός , δεν γυρίζει πίσω καλή μου, και όταν το αποδεχτείς όταν συμφιλιωθείς μόνο τότε θα βγεις από αυτήν την κατάσταση.
Eσύ κρατάς αυτήν τη σχέση ακόμα ζωντανή εσύ μόνο μπορείς να βάλεις ένα τέλος.
Κάπου εκεί έξω υπάρχει ένας \'\'πρίγκιπας \'\' έτοιμος να σου δώσει όλη την αγάπη του κόσμου με ένα βλέμμα σε ένα φιλί , μην αναβάλεις το ραντεβού με την ευτυχία σου … κλείσε τις βαλίτσα κάνε μια τελετή αποχωρισμού και έλα κάποιος σε περιμένει εδώ και πολύ καιρό ... :)

**Astarti ωραία αυτά που γράφεις αλλά μήπως να έγραφες και στον εαυτό σου ένα γράμμα και να τον συμβουλέψεις πώς να βγει από την κατάσταση που έχει περιέλθει...;
Είναι εύκολο το να δίνεις απλόχερα συμβουλές , αλλά για να μην μείνουν απλά λόγια του αέρα μήπως να τα εφαρμόσουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα αυτά που συμβουλεύουμε τους άλλους να κάνουν ; Τότε τα λόγια μας θα είχαν άλλοι βαρύτητα . Με εκτίμηση
20-09-2008, 23:33
carrie

\"Κάπου εκεί έξω υπάρχει ένας \'\'πρίγκιπας \'\' έτοιμος να σου δώσει όλη την αγάπη του κόσμου με ένα βλέμμα σε ένα φιλί , μην αναβάλεις το ραντεβού με την ευτυχία σου … κλείσε τις βαλίτσα κάνε μια τελετή αποχωρισμού και έλα κάποιος σε περιμένει εδώ και πολύ καιρό ... :)\"

Τα πιστευεις αυτα Τhessalo? εγω πανω που νομιζα ότι βρηκα τον πριγκηπα κι ειπα να απογειωθω, τα τιναξε το διαστημοπλοιο
21-09-2008, 00:10
Thessalo

Quote:

Originally posted by carrie
\"Κάπου εκεί έξω υπάρχει ένας \'\'πρίγκιπας \'\' έτοιμος να σου δώσει όλη την αγάπη του κόσμου με ένα βλέμμα σε ένα φιλί , μην αναβάλεις το ραντεβού με την ευτυχία σου … κλείσε τις βαλίτσα κάνε μια τελετή αποχωρισμού και έλα κάποιος σε περιμένει εδώ και πολύ καιρό ... :)\"

Τα πιστευεις αυτα Τhessalo? εγω πανω που νομιζα ότι βρηκα τον πριγκηπα κι ειπα να απογειωθω, τα τιναξε το διαστημοπλοιο

Να επιμένεις carrie να επιμένεις, υπάρχουν πρίγκιπες και πριγκίπισσες αλλά δεν κραταναι στέμμα ούτε το φωνάζουν είναι σεμνοί και ταπεινοί . Ούτε μην περιμένεις πότε να το αποδεχτούν αυτόν τον τίτλο , μα σαν και τους γνωρίσεις θα δεις ότι είναι άρχοντες , και όσο θα γυμνώνουν την ψύχη τους τόσο πιο λαμπεροί και αξιολάτρευτοι θα γίνονται . Να επιμένεις , μην συμβιβαστείς εάν δεν το βρεις !
Εγώ δεν συμβιβαστικά ... !
21-09-2008, 00:12
Helena

μια ερωτηση αν επιτρεπεται?τι απεγινε τελικα ?τη βρηκες τη πριγκιπισσα σου?
21-09-2008, 00:26
Thessalo

Κάθε γυναίκα μπορεί να μεταμορφωθεί σε πριγκίπισσα , αρκεί να το πιστέψει και να το θελήσει πολύ, και να την βοηθήσει και ο καλός της προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ναι κάποτε την βρήκα αλλά κουράστηκε στην πορεία … :)
21-09-2008, 00:32
Sofia

Quote:

Originally posted by Thessalo
Κάπου εκεί έξω υπάρχει ένας \'\'πρίγκιπας \'\' έτοιμος να σου δώσει όλη την αγάπη του κόσμου με ένα βλέμμα σε ένα φιλί , μην αναβάλεις το ραντεβού με την ευτυχία σου … κλείσε τις βαλίτσα κάνε μια τελετή αποχωρισμού και έλα κάποιος σε περιμένει εδώ και πολύ καιρό ... :)

Δεν μπορω να μιλησω φυσικα εκ μερους άλλων, αλλα πραγματικά δε νομιζω να βοηθάει πολυ η σκεψη οτι καποιος υπάρχει εκει εξω, τη στιγμη που υποφέρω απο εναν χωρισμο. το θεμα μας ειναι το \"τωρα\" τί κανω....πώς το αντιμετωπιζω ολο αυτο....
21-09-2008, 00:55
Thessalo

Quote:

Originally posted by Sofia

Δεν μπορω να μιλησω φυσικα εκ μερους άλλων, αλλα πραγματικά δε νομιζω να βοηθάει πολυ η σκεψη οτι καποιος υπάρχει εκει εξω, τη στιγμη που υποφέρω απο εναν χωρισμο. το θεμα μας ειναι το \"τωρα\" τί κανω....πώς το αντιμετωπιζω ολο αυτο....

Δεν υπάρχουν κάποια χάπι του χωρισμού Σοφακι, βιώνεις την απώλεια όπως βίωσες και την χαρά όταν ξεκίνησε η σχέση... κλαίς , στενοχωριέσαι , κλείνεσαι για κάποιο διάστημα στον εαυτό σου , δεν βγεις να διασκεδάσεις , σκεφτεσαι , κάνεις τον απολογισμό σου , αλλάζεις τις συνήθεις , βάζεις καινούρια πράγματα στη ζωή σου ...
Με λίγα λόγο αποδέχεσαι την πραγματικότητα και δεν αντιστέκεσαι , ούτε προσπαθείς να την διαστρεβλώσει η να την αλλάξεις .Δεν ωφελεί πουθενά να κρατήσεις κάτι που έχει τελειώσει !
Και να πω και κάτι άλλο θεωρώ αυτονόητο ότι όταν ξεκινάμε μια σχέση πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι εάν κάποτε τελειώσει , όσο πιο έντονο είναι το δέσιμο και η χαρά που μας έχει χαρίσει εξίσου θα είναι ο πόνος του χωρισμού. Τι πιο φυσιολογικό όταν θα πρέπει να απομακρυνθείς από κάτι που αγαπάς να σου προκαλεί συναισθήματα πόνου ;
Όποιος το αντέχει συνεχίζει, όποιος δεν μπορεί ας μην το τολμήσει. Σχέσεις με εγγύηση δεν υπάρχουν και ευτυχώς που δεν υπάρχουν .
21-09-2008, 01:00
Sofia

Quote:

Originally posted by Thessalo

Με λίγα λόγο αποδέχεσαι την πραγματικότητα και δεν αντιστέκεσαι , ούτε προσπαθείς να την διαστρεβλώσει η να την αλλάξεις .Δεν ωφελεί πουθενά να κρατήσεις κάτι που έχει τελειώσει !

η αποδοχη της πραγματικοτητας ειναι ενα θεμα που πολλες φορες θελει χρονο. Και ναι, ειναι πολυ πιθανο να την διαστρεβλωσεις ή να την αλλαξεις γιατι πολύ απλά ετσι μπορεις να την αντεξεις τη δεδομενη στιγμη....
21-09-2008, 01:22
Thessalo

Δεν έβαλα κάποιο deed line , απλά όσο πιο γρήγορα αποδεχτείς την πραγματικότητα τόσο πιο γρήγορα θα επανέλθεις .
- Διατηρώ μεσα μου βαθιά έντονα συναισθήματα για όσους ανθρώπους αγάπησα , αλλά που για διαφόρους λόγους δεν είμαστε κοντά ,και δεν προσπαθώ να τα αγνοήσω η να τα διαγράψω απλά αποδεσμεύω την καθημερινότητα μου από αυτά τα συναισθήματα ώστε να μην με εμποδίσουν στις καθημερινές μου λειτουργιές .Αλλά υπάρχουν μεσα μου και όσες φόρες τα σκαλίζω βιώνω ποικίλα συναισθημάτων.
Και όταν κάνεις μια επόμενη σχέση πάλι μεσα υπάρχουν αυτά τα συναίσθημα απλά δεν τα αντιλαμβάνεσαι κάτω από την ένταση της ένας σχέσης .
Αυτό είναι που λέω δέχεσαι την πραγματικότητα , τακτοποιείς μεσα σε ένα συρταράκι της καρδούλα σου τα όμορφα συναισθήματα … και ψάχνεις για τον πρίγκιπα : )
21-09-2008, 15:05
carrie

την βρηκεσ την πριγκηπισσα αλλα κουραστηκε και εφυγε Thessalo αν καταλαβα καλα?σορυ κιολας αν ειναι πολυ προσωπικο, αλλα με ενδιαφερει το θεμα των πριγκηπων..
21-09-2008, 17:05
anwnimi

La_ViTa μου σίγουρα είναι πολύ δύσκολο αυτό που περνάς...
Ένας χωρισμός είναι μια απώλεια...Ειδικά αν είναι χωρισμός από έναν άνθρωπο που ήσασταν πολύ δεμένοι.
Και όπως σε κάθε απώλεια, πρέπει να περάσεις κάποιες φάσεις για να μπορέσεις τελικά να προχωρήσεις στη ζωή σου. Να μην μπορείς να το χωνέψεις, να θρηνήσεις, να θυμώσεις, να πέσεις...και σιγά σιγά να το αποδεχτείς και μέσα από αυτό να γεννηθεί μια πιο δυνατή και ώριμη La_ViTa. Δε γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη να είσαι \"μια χαρά\", μην πιέζεις τον εαυτό σου. Όλα θα γίνουν με την ώρα τους. Αυτό δε σημαίνει επίσης ότι θα πρέπει να αφεθείς εντελώς.
Θα συμφωνήσω με τη marina που λέει ότι δεν πρέπει να μαστιγώνεις τον εαυτό σου για κάτι που είναι καθαρά θέμα προτίμησης του συντρόφου μέσα στη σχέση και όχι επειδή κάτι έκανες εσύ λάθος. Και το ότι τώρα δε θέλει να είναι μαζί σου δε σημαίνει ότι όσα περάσατε, όσα είπατε ήταν ψέμα, κάθε άλλο. Κράτα μέσα σου τις καλές αναμνήσεις και κάποια στιγμή θα αιστανθείς χαρούμενη που τις έζησες, παρά να μην τις είχες ζήσει ποτέ. Και αυτό δε σημαίνει ότι δε θα ξαναζήσεις τόσο ευτυχισμένες στιγμές. Αρκεί να το θέλεις...
Κουράγιο και υπομονή.
23-09-2008, 14:55
entropy

La_Vita θα συμφωνήσω με τους υπόλοιπους. Κατανοώ τι περνάς μιας και γω βιώνω έναν πρόσφατο χωρισμό, καθώς και όλα τα αναπάντητα ερωτήματα που τον συνοδεύουν. Φαίνεται ότι είσαι ένας αρκετά ευαίσθητος και δοτικός άνθρωπος, που έχει μάθει να επενδύει στις σχέσεις του. Δυστηχώς όμως (όπως έχει προαναφερθεί) στη ζωή δεν υπάρχουν εγγυήσεις και μια κατάσταση που θεωρούμε πάγια μπορεί να μεταβληθεί από τη μια μέρα στην άλλη (εξού και το \"έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου\"). Αυτή η αβεβαιότητα είναι που πολλές φορές μας κάνει τόσο επιφυλακτικούς απέναντι στους άλλους και ξυπνάει φοβίες και ανασφάλειες μέσα μας. Πως βγάζεις έναν άνθρωπο, με τον οποίο μοιράστηκες τόσες πολλές όμορφες και άσχημες στιγμές, από τη ζωή σου; Δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα αυτό. Ο κανόνας υπαγορεύει πως όσο βαθύτερα ερωτεύεσαι και αγαπάς έτόσο πιο δύσκολο είναι και να αποχωρίζεσαι κάποιον/α. Αυτή είναι και η φύση των ανθρώπινων συναισθημάτων. Αυτή τη στιγμή βιώνεις μια περίοδο αλλαγής, και αυτή η αλλαγή είναι επώδυνη. Σε ωθεί να επαναπροσδιορίσεις τους στόχους σου, να έρθεις αντιμέτωπη με την απώλεια του αγαπημένου σου προσώπου και το συναισθηματικό κενό που σου άφησε, καθώς και με την αβεβαιότητα του άυριο...Και όπως ο \"πνιγμένος από τα μαλιά του πιάνεται\", έτσι και εσύ προσπαθείς να \"ντύσεις\" αυτό το κενό με αναμνήσεις και στιγμές που ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Πρέπει να συνειδητοποιήσεις όμως ότι το πλοίο έχει φύγει και εσύ ακόμη δεν έχεις σηκώσεις την άγκυρα. Αυτή η αλλαγή, όσο κι αν σε πονάει, θα σε βοηθήσει να ωριμάσεις και να γίνεις πιο δυνατή και ανθεκτική απέναντι σε τέτοιες τρικυμίες. Περνάς δύσκολα, σε καταλαβαίνω. Μην το βάζεις όμως κάτω. Κάνε ένα βήμα μπροστά..κάθε μέρα και από ένα βήμα. Μπροστά όμως, όχι πίσω. Για να μπορέσεις να ξεδιπλώσεις το νήμα και να ανακαλύψεις τις ευχάριστες εκπλήξεις που σου επιφυλάσσει η ζωή. Και μια τελευταία συμβουλή...Εκμεταλλεύσου την φάση αυτή και προσπάθησε να αφουγκραστείς τον εαυτό και τα συναισθήματα σου. Αναγνώρισε τα λάθη σου (όχι με σκοπό την αυτολύπηση) και μάθε από αυτά. Μαθαίνοντας θα μπορέσεις να είσαι καλύτερη στην επόμενη σου σχέση. Είσαι τυχερή που αυτός ο άνθρωπος σου ξεκαθάρισε τι νιώθει και δεν σε γύρισε πίσω... Εγώ στάθηκα πιο άτυχος, μιας και δεν πήρα ξεκάθαρες απαντήσεις.