Xασιμο φαιας ουσίας και χρόνου
Πόσο χρόνο και φαιά ουσία καταναλώνετε σκεφτόμενοι τα προβλήματα της καθημερινότητας και αυτά που δημιουργεί η πάθηση σας;;
Παρόλο που έχω κάνει βήματα προς τα μπροστά έχω ακόμα προβλήματα που νομίζω κατα ένα μέρος γιγαντώνονται γιατί με διάφορους τρόπους δίνω μεγάλη έμφαση και δεν έχω τους υγιείς μηχανισμούς όπως το χιούμορ για να τα αντιμετωπίσω.
Είναι σαν να έχω αδειάσει σαν προσωπικότητα από δεξιότητες και να πηγαίνω με ότι μπορώ κουτσά στραβά.
Αυτό μου δημιουργεί ηττοπάθεια, άγχος, και πεσιμισμό. Νιώθω ότι με το παραμικρό το μυαλό μου λέει παράτα τα γιατί θέλει λίγο ηρεμία.
Το παραμικρό που παρατηρώ σαν σύμπτωμα ή δεν το θεωρώ φυσιολογικό το ψάχνω στο ίντερνετ και ψάχνω για ιστορίες ατόμων που μπορεί να αισθάνονται παρόμοια γιατί όλα αυτα τα συναισθήματα που δημιουργούνται δυσκολεύομαι να καταλάβω από που πηγάζουν.
Πχ ήμουν στο εργαστήριο στο Ιεκ και μας χώρισαν σε ομάδες να κάνουμε κάποιες παρασκευές. Το μυαλό μου ήταν άδειο από σκέψεις με την κακή έννοια. Δηλαδή εκεί που χρειαζόταν πρωτοβουλία κ να δουλέψει η κούτρα μου με ιδέες και διαχείριση προβλημάτων, οργάνωση κτλ σε μια κατάσταση πανικού που δημιουργήθηκε στο εργαστήριο απλά δεν μπορούσα.
Τέτοιες καταστάσεις με κάνουν συνεχώς να σκέφτομαι την πάθηση κ τα προβλήματα που δημιουργεί και να καταναλώνω χρόνο και διάθεση ψάχνοντας και αναμοχλέυοντας. Πχ σε συζητήσεις με τους φίλους μου νιώθω να κάνω κύκλους στα ίδια και τα ίδια. Δεν υπάρχει πρωτοτυπία. Σίγουρα δημιουργεί δυσκολίες κ κοινωνικά η ψύχωση αλλά ρε πούστη κάτι άλλο να πούμε πέρα από τις απογοητεύσεις μου, που λέμε δηλαδή, αλλά καλύπτεται από την όποια αρνητικότητα και προβληματισμό για την ζωή μου.
