Printable View
Είπα να ανοίξω ενα νέο θέμα για να ρωτήσω ολους εσας που έχετε κρίσεις πανικού τι κανετε εκεινη τη στιγμη για να το ξεπεράσετε. Ξερω οτι γενικότερα πρεπει να κάνουμε δουλεια με τον εαυτό μας, να προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας αλλα πρακτικά την ώρα του πανικού ή λιγο πριν, οταν καταλαβένετε οτι θα σας πιάσει, τι κανετε, τι σκέφτεστε και ποσο πιεζετε τον εαυτό σας να παραμείνει σε μια κατασταση που δεν αντεχει?
Πινω νερο και αν ειμαι σπιτι ξαπλωνω αν ειμαι εκτος το ριχνω στο περπατημα σαν τον forrest gamp!
πινω πολυ νερο και κανω καποιες ανασες που μ μαθε η γιατρος μου.και σκευτομαι οτι ειμαι μια χαρα οτι δεν θα τρελαθω κ οτι δεν θα πεθανω.ακομα σκευτομαι οτι σε λιγο θα περασει κ θα ειμαι παλυ καλα .και αν ειναι οξεια κρηση οπως με πιανουν εμενα παιρνω μισο ζαναξ ,
Όταν είμαι έξω με παρέα και με πιάσει προσπαθώ με νύχια και δόντια να μην φύγω.Μερικές φορές το καταφέρνω μερικές όχι.Εγώ προσωπικά προσπαθώ να παίρνω βαθιές ανάσες και περιμένω τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του.Όταν είμαι σπίτι θέλω να πιω νερό(αυτό το κάνω και έξω πίνω πολύυυυυ νερό) και ξαπλώνω αμέσως.Γενικά επειδή οι κρίσεις μου είναι σχετικά αρκετής ισχύος περιμένω πάνω από μισάωρο για να ηρεμήσω.Μετά από 7 χρόνια και ακόμα με τρομοκρατούν.....
Επίσης τώρα τελευταία κάνω κάτι που μου είπε η γιατρός μου σαν μια απλή συμβουλή.Όταν με πιάνει ρωτάω τον εαυτό μου από μέσα μου το εξής.Στράτο θα περάσει δεν μπορεί να σου κάνει τίποτα ο πανικός.Είσαι πιο δυνατός από αυτόν.Έτσι τον προκαλώ του στυλ έλα μόνο αυτό έχεις να δώσεις?Δεν μπορείς να με νικήσεις.Βέβαια τρομοκρατούμαι πολύ αλλά τι να κάνουμε έτσι είναι αυτά.
Ελπίζω να βοήθησα...
ico μπραβο σε βρισκω πολυ δυνατο αλλα εμενα η γιατρος μ ειπε εκεινη την ωρα να μην ξαπλονω να κινουμε η να κανω καπια εντονη δραστηριοτητα ωστε να οξυγονοθει ο εγκεφαλος μας .και ναι και γω τον προκαλω απο μεσα μ εκεινη την ωρα/του λεω \"ελα ρε δεν σε φοβαμαι δωσε!!!\" αλλα φοβαμαι πολυ.
απο φιλοσοφικης σκοπιας,αν δεν υπαρχουμε εμεις δεν θα υπηρχε και ο πανικος μας.Αυτο σημαινει οτι ειναι απολυτα εξαρτωμενος απο μας....
Εμένα επειδή ο πανικός με πιάνει οταν ειμαι εξω π.χ σε μια καφετέρια, προσπαθω να χαλαρώσω στην καρέκλα που κάθομαι. Ξαπλώνω πίσω, αφήνω όλο μου το βάρος και αναπνέω ήρεμα. Δε πιάνει παντα βέβαια αλλα τις περισσότερες φορές. Ακόμα όμως δεν έχω βρει τι να κάνω στις ουρές του σουπερ μαρκετ και στα αστικά..
παιδια εσεις εχετε δυσπνια καπιες μερες?εγω π.χ εχω και συγκεκριμενα σημερα δυσκολευομαι να ανασανω πολυ μονο αυτο το συμπτωμα εμ ενοχλει σημερα.η γιατρος μ ειπε οτι ειναι απο το αγχος κ να περνω τετιες μερες μισο ζαναξ το βραδι.
-Μασάζ στις πατούσες (σούπερ-ντούπερ χαλαρωτικό)
-Ζεστό μπάνιο
Αν είμαι εκτός σπιτιού, τίποτα. Περιμένω να περάσει. Το πολύ-πολύ αν είναι εφικτό, κάνω μασάζ στους καρπούς και στις παλάμες. Βεβαίως και γω πίνω νερό διότι ξεραίνεται το στόμα μου και ο λαιμός μου κατά τη διάρκεια του πανικού.
Με το νερό έχω γενικώς μια εμμονή. Παντού και πάντα (σχεδόν) κουβαλάω μαζί μου μπουκαλάκι. Απο τα μικράτα μου.
Και γω το ιδιο με το νερο.Με παριγορει πολυ την ωρα του πανικου κ γενικα πινω πολυ νερο.Αν και με τα φαρμακα σπανια να εμ πιασει πλεον πανικος κιαν με πιασει με πιανει πολυ ελαφρια.τελικα χθες δεν πιρα ζαναξ το πολεμισα μονη μου.Δεν θελω να περνω τετια συχνα αλλα σπανια οταν το εχω απολιτη αναγκη.
eimai xalia pira miso xanax den paei allo shmera.skata eimai eno kano 8erapeia me cipralex.giati den eimai kala loipon?h giatrow m eipe oti den 8a em piannoyn pia edones kriseis me 8erapeia me farmaka alla ekane la8os :(
maraki... εισαι καλυτερα τωρα ;
Κι εμένα με βοηθά πολύ το μασάζ όπως είπε η imagine. Ακόμα και στους ώμους μου κάνω εκείνη τη στιγμή, στον αυχένα...Επίσης σκέφτομαι συνέχεια ότι είμαι ένα πλάσμα του κόσμου τούτου...όπως όλοι...ότι όλος ο κόσμος είναι το σπίτι μου, επομένως βρίσκομαι στο σπίτι μου...και γι΄αυτό είμαι ασφαλής και δεν χρειάζεται να φοβάμαι...Κλείνω τα μάτια και παίρνω βαθιά ανάσα...
Από τότε που το υιοθέτησα πιάνει...
Επίσης μια γλυκιά καραμελίτσα μου κάνει καλό. Παίρνω αυτές με τη βελαριάνα αν και η ποσότητά της είναι αμελητέα, μάλλον η γλυκάδα είναι που βοηθά.
Μαρία μου η δύσπνοια είναι καθαρά ψυχολογικό. Το πάθαινα κι εγώ κάποτε σε σημείο να τρομοκρατούμαι. Αν πείσεις τον εαυτό σου ότι είναι ψυχολογικό και ότι δεν πρόκειται να σταματήσεις να αναπνέεις αφού ΔΕΝ είναι οργανικό σιγά σιγά θα περάσει...
Μαρια σε ψυχολογο πας ή μόνο με τα φάρμακα το καταπολεμεις? Αλλη μια καλή ιδεα για την ώρα του πανικού πιστευω οτι είναι να δεις καμια καλή ταινια που να κραταει το ενδιαφερον για να φυγει το μυαλό σου απο σενα και τα συμπτώματα που εχεις. Και στο κατω κατω υπάρχει καμια περιπτωση να πεθάνεις? Καμια! Υπάρχει καμια περίπτωση να τρελάθεις? Καμία! Οσο και να μη μπορεις να αναπνεύσεις καποια στιγμη θα μπορεσεις. Σκεψου κατι αλλο. Κανε καμια δουλεια, σφουγγαρισε, ξεσκονισε..
Anwnimi τι καραμέλες είναι αυτές με βαλεριάνα και που τις βρίσκεις? Εγω καμια φορά παίρνω βαλεριάνα σε καψουλες όμως απο το φαρμακείο και με βοηθάνε πολύ.