Κρίσεις πανικού

Καλημέρα σε όλους,

αποφάσισα να μιλήσω εδώ για το πρόβλημά μου μήπως και βρω κάποια λύση. Κατ' αρχήν είμαι 19 ετών. Χρόνια τώρα σε περιπτώσεις μεγάλης πίεσης εμφάνιζα κάποιες κρίσεις πανικού οι οποίες όμως διαρκούσαν ελάχιστα, περνούσαν σχεδόν αμέσως και μου άφηναν ασήμαντα συναισθηματικά κατάλοιπα. Την τελευταία εβδομάδα μετακόμισα σε μια άλλη πόλη για να σπουδάσω. Παρ' όλο που αρχικά δεν είχα κανένα πρόβλημα με την ιδέα αυτή, εμφάνισα μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας 3 σοβαρές κρίσεις πανικού. Κατά την διάρκεια αυτών έκλαιγα ασταμάτητα, ούρλιαζα, ένιωθα ότι θα πεθάνω και είχα σχεδόν το σύνολο των συμπτωμάτων που παρουσιάζει κάποιος κατά την διάρκεια μια κρίσης πανικού. Τώρα πραγματικά γύρισα στην πόλη μου και δεν θέλω να ξαναγυρίσω στο φοιτητικό μου σπίτι καθώς νιώθω ότι συνδέεται άμεσα με τις κρίσεις μου. Είμαι έτοιμος να τα τινάξω όλα στον αέρα. Μίλησα σε φίλους που μου είπαν να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό αλλά πραγματικά δεν θέλω να έχω καμία επαφή και να μπλέξω σε τέτοιες διαδικασίες. Δεν ξέρω τι μπορεί να με βοηθήσει. Πείτε μου την άποψή σας.

Νομιζω οτι εχεις αγχωθει με την νεα σου ζωη και την αλλαγη περιβαλλοντος.Ισως μεχρι τωρα να ησουν προστατευμενος απο την οικογενεια τους φιλους και τον περιγυρο γενικα και τωρα που καλεισαι να αλλαξεις περιβαλλον φοβασαι οτι δεν θα καταφερεις να ανταπεξελθεις στις νεες συνθηκες και απαιτησεις, τισ δυσκολιες της σχολης το να ζεις μονος να κανεις καινουριους φιλους κλπ.Ειναι λογικο.Πολλοι εχουν περασει απο αυτο το αγχος στην αρχη της φοιτητικης τους ζωης.Εσυ εισαι πιο ευαισθητος και σου βγαινει σε κρισεις πανικου.Ισως να κρυβονται πισω απο αυτες τις κρισεις πιο βαθιες πληγες..Η γνωμη μου ειναι να γυρισεις το συντομοτερο στο φοιτητικο σου σπιτι και σιγα σιγα να προσπαθησεις να προσαρμοστεις.Μη δινεις σημασια στις κρισεις..Θα σε κανουν να χασεις τη μεγαλη περιπετεια..Αν συνεχιστουν ζητα βοηθεια ειδικου.Αξιζει τον κοπο και πραγματικα θα βοηθηθεις.

Πήγαινε σε ψυχίατρο.Επιτέλους σε αυτή τη χώρα πρέπει να πέσουν μερικά ταμπού.Όπως όταν πονάει το κεφάλι σου παίρνεις παυσίπονο έτσι και τα ψυχολογικά προβλήματα θα τα αντιμετωπίσεις με κάποιον ειδικό.Μπορεί και να μην χρειαστεί να πάρεις φάρμακα.Μη φοβάσαι έχω εδώ και 7 χρόνια κρίσεις πανικού.Γνώμη μου είναι αν συνεχιστεί το πρόβλημα να πας οπωσδήποτε.Σε ψυχίατρο σου συνιστώ.Οι ψυχολόγοι είναι όλο θεωρία.

Όπως είπε και ο ico δεν είναι να τα αφήνεις αυτά!
Κρίμα να περνάς τόσα και κρίμα τα νιάτα σου...
Καλύτερα να το κοιτάξεις τώρα που είσαι μικρός γιατί μπορεί να υποχωρήσει για ένα διάστημα και να επιστρέψει δριμύτερο σε μεγαλύτερη ηλικία... ;)