Printable View
Εδώ και αρκετούς μήνες έχω αποπραγματοποιηση δεν ξέρω τι να κάνω είναι πολύ χάλια το συναίσθημα τι να κάνω για να μου περάσει ; μου έχουν δώσει 2 αγωγές και καμιά δεν με βοήθησε ; είναι κάτι επικίνδυνο;
Εστάλη από HTC Desire 820 στο E-Psychology.gr Mobile App
Καλησπέρα Κώστα. Είχα ανοίξει και εγώ ένα topic που μιλούσα για την αποπραγματοποίηση. Πάσχω και εγώ 2μιση μήνες περίπου από αυτό το μαρτύριο. Παίρνω φαρμακευτική αγωγή και κάνω και ψυχοθεραπεία παράλληλα. Είμαι στην αρχή της θεραπείας μου ακόμα, δεν μπορώ να πω να πω ότι έχω εξαιρετικές αλλαγές απλώς δεν με πανικοβάλει τόσο πολύ πλέον αυτή η αίσθηση. Είναι απλώς μια αμυντική κατάσταση του εγκεφάλου. Κλειδώνει τα συναισθήματα και σε αποσυνδέει από την πραγματικότητα για να μην κρασάρεις. Είναι δύσκολο πολύ. Κάθε μέρα είναι μαρτύριο όμως όσο κακό και εάν φαίνεται τόσο ακίνδυνο είναι. Εξάλλου θα έχεις παρατηρήσει ότι όταν κάνεις κάποια ασχολία μπορεί να το ξεχνάς για λίγο... θεραπεύεται απλώς θέλει τον χρόνο του... αλήθεια τι συμπτώματα έχεις εσύ?Quote:
Originally Posted by Κωστας
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Τα κανω όλα μηχανικά ..βλέπω θολά μαι νομίζω ότι όλα είναι ψεύτικα
Εστάλη από HTC Desire 820 στο E-Psychology.gr Mobile App
Έτσι και εγώ. Βέβαια εγώ δεν νιώθω και οικείο τον χώρο μου και την πόλη μου. Ούτε καν τον εαυτό μου. Νιώθω ότι άλλη ζει την ζωή μου, ότι το παρελθόν μου δεν το έζησα εγώ κλπ κλπ.. ότι ο κόσμος είναι ψεύτικος, βλέπω θολά, ένα γυαλί με διαχωρίζει από την πραγματικότητα, τα κάνω όλα μηχανικά , ερωτήσεις του τύπου (ποια είμαι, που είμαι, τι κάνω εδώ κλπ). Τα συμπτώματα είναι πάνω κάτω σε όλους τα ίδια.. Η συμβουλή που θα σου δώσω εάν δεν διαθέτεις χρήματα για ψυχοθεραπεραπεία (γιατί ζούμε και σε δύσκολες εποχές) να κάνεις πράγματα που έκανες και πριν και σου άρεσαν. Πχ μια βόλτα στον ήλιο, έναν καφέ με καλούς φίλους, να διαβάσεις ένα καλό βιβλίο, να δεις μια ταινία που σ' αρέσει, εάν δουλεύεις να συγκεντρωθείς στην δουλειά σου... πράγματα ουσιαστικά που σε κάνουν να ξεχνιέσαι. Το συναίσθημα αυτό τρέφεται από τον φόβο που νιώθεις για το πως νιώθεις. Άμα σκέφτεσαι καθημερινά τα ίδια πράγματα ή τρόπους για να απαλλαχθείς από αυτήν την κατάσταση δεν το βοηθάς το μυαλό σου. Ίσα ίσα νιώθεις περισσότερο φόβο και άγχος και αυτό θα παραμένει αποσυνδεδεμένο για να σε προστατεύει. Μην το φοβάσαι. Αλήθεια στο λέω. Το είχα και στο παρελθόν (όχι σε τόσο έντονο βαθμό όσο το έχω τώρα βέβαια), δεν έδινα καμία σημασία και πάντα έφευγε ως δια μαγείας.Quote:
Originally Posted by Κωστας
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Σε ευχαριστώ παρα πολύ για τις συμβουλές σου
Εστάλη από HTC Desire 820 στο E-Psychology.gr Mobile App
Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς.Quote:
Originally Posted by Κωστας
Να είσαι καλά και να νιώθεις τυχερός που όλα όσα μας συμβαίνουν εξηγούνται πλέον και έχουν λόγο που συμβαίνουν. Το σώμα μας, το μυαλό μας θέλουν κάτι να μας πουν μέσω αυτή της κατάστασης. Προσπάθησε να συγκεντρωθείς σε κάτι άλλο και θα δεις θα νιώσεις καλύτερα. Και εάν κάτι απορροφήσει πολύ την προσοχή σου θα νιώσεις σαν να μην υπάρχει. Και εάν νιώσεις ποτέ ότι θέλεις να μιλήσεις κάπου ξανά μπορείς να ξανα γράψεις. Όλοι το έχουμε ανάγκη να ανοιγόμαστε κάπου και να μοιραζόμαστε τους κοινούς προβληματισμούς μας. Να είσαι αισιόδοξος και μην είσαι ανυπόμονος. Θέλει χρόνο για να φύγει. Απλώς προσπάθησε να κάνεις σαν να μην συμβαίνει (όσο δύσκολο και εαν είναι, πίστεψε με σε νιώθω απόλυτα). Όλα περνάνε. Αργά ή γρήγορα, μια μέρα θα βγούμε νικητές από όλο αυτό. Να το θυμάσαι.
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Να είσαι καλά πραγματικά με έκανες και ένιωσα καλύτερα
Εστάλη από HTC Desire 820 στο E-Psychology.gr Mobile App
Αυτό χρειαζόμουν και εγώ. Μια ανακούφιση, μια επιβεβαίωση ότι όλα θα πάνε καλά. Και θα πάνε στο υπογράφω. Αρκεί να το πιστέψεις. Με την ίδια δύναμη που παγιδέψαμε το μυαλό μας, με την ίδια ακριβώς δύναμη μπορούμε να το επαναφέρουμε. ☺Quote:
Originally Posted by Κωστας
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Έχει δίκιο η Alice. Κάποτε βίωνα αποπροσωποποίηση. Αυτό που με βοήθησε να νοιώσω καλύτερα ηταν ενα βιβλίο που είχα διαβάσει για την δομή των διάφορων προσωπικοτήτων. Εκεί εκλογίκευσα την κατάσταση και κατάλαβα πως είναι λογικό να συμβαίνει υπο ορισμένες συνθήκες, να μην πω δηλαδή πως ευτυχώς που υπάρχουν οι άμυνες αυτές, όσο δυσαρεστες κι αν είναι, γιατι διαφορετικά θα χάναμε ανεπιστρεπτή το μυαλό μας.
Γεια σας και εγω περναω τα ιδια εδω και 2 χρονια..η διαγνωση μ ηταν γαδ καταθλιψη και αποπροσοποιση..αυτο τ τελευταιο με τυραναει..εχω χαθει.νοιωθω οτι δεν εχω ευατο προσωπικοτητα.νοιωθω περιεργα οτι δεν εχω ψυχη.ολα τα κανω μηχανικα.το μυαλο μ θολομενο ειναι σαν να εχω ενα συνεφο μπροστα μ και δεν μ αφηνει να νοιωσω.ακομα το παλευω και δεν εχω βρει θεραπεια..πολυ δυσκολο ειναι ολο αυτο που τραβαμε..
Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
Είναι πολύ δύσκολο.. και είναι και δύσκολο να το κρύβεις πολλές φορές για να μην στεναχωρείς και τους γύρω σου... και να κάνεις σαν να μην συμβαίνει τίποτα.. και μέσα σου να υποφέρεις...Quote:
Originally Posted by xristoforos28
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Ακριβως ναι αυτο πολλες φορες το κρυβω γτ απλα δεν μπορει κανενας να μ βοηθεια και θα μ παλι τα ιδια.μν το σκεφτεσαι σκεψου θετικα κτλ κανεις δεν μπορει να καταλαβει πως νοιωθω μεσα μου ουτε η μανα μου η οποια δεν μπορει να μ βοηθησει ουτε αυτη..
Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
Αυτό είναι το πιο δύσκολο..να νιώθεις μόνος.. αλλά εγώ προσωπικά από όταν ανακάλυψα αυτό το φόρουμ νιώθω πιο δυνατή.. νιώθω ότι υπάρχουν πολλοί που με καταλαβαίνουν εκεί έξω που μπορώ να πω τι νιώθω ελεύθερα και δεν θα με κοιτάνε σαν εξωγήινοι..Quote:
Originally Posted by xristoforos28
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
Μπορείς να πάθεις τίποτα από την αποπραγματοποιηση;
Εστάλη από HTC Desire 820 στο E-Psychology.gr Mobile App
Τίποτα απολύτως. Είναι τελείως ακίνδυνη. Ούτε τρελαίνεσαι, ούτε πεθαίνεις, ούτε θα χάσεις ποτέ τον εαυτό σου, ούτε θα περιέλθεις σε απάθεια ή αφασεία,ούτε θα καταλήξεις στο ψυχιατρείο όπως περιγράφουν οι περισσότεροι. Απλώς είναι ψυχοφθόρο γιατί δεν νιώθεις το περιβάλλον σου οικείο, νιώθεις ξένο τον ίδιο σου τον εαυτό, δεν μπορείς να συνδεθείς με την πραγματικότητα, τα κάνεις όλα μηχανικά σαν ρομποτάκι, νιώθεις κάτι ανάμεσα σε ζωντανό και νεκρό, νιώθεις ότι δεν θα γίνεις ποτέ όπως πριν, έχεις προβλήματα προσανατολισμού στον χρόνο όμως παρ' όλα αυτά είναι εντελώς ακίνδυνη. Ξέρεις...υπάρχουν πολλές φορές που σκέφτομαι τον εαυτό μου σαν τρίτο πρόσωπο.. σαν να είναι κάπου εκεί ο εαυτός μου και να περιμένει να ενωθούμε ξανά και να λειτουργήσουμε.. και όσο βλέπω ότι αυτό δεν συμβαίνει απογοήτευομαι και στεναχωριέμαι.. μου λείπει η ζωή μου, μου λείπει ο εαυτός μου, μου λείπουν τα συναισθήματα μου, μου λείπει η ζωή η ίδια. Βαρέθηκα να ζω σαν παρατηρητής,να μην νιώθω τίποτα, να νιώθω αυτό το αόρατο τζάμι να με διαχωρίζει από την πραγματικότητα. Βαρέθηκα να περπατάω στον δρόμο και να ζηλεύω τον κάθε περαστικό που ότι και εαν τον προβληματίζει σίγουρα δεν περνάει αυτό το καθημερινό μαρτύριο... όμως, δεν χάνω την ελπίδα μου... ξέρω ότι δεν θα πάθω τίποτα από αυτην την αίσθηση. Ξέρω ότι δεν θα πεθάνω,ούτε θα τρελαθώ. Απλώς, υπάρχουν φορές που λυγίζω. Μην φοβάσαι.. δεν πρόκειται να σου συμβεί τίποτα κακό. Μια αμυντική κατάσταση του εγκεφάλου είναι μόνο για να σε προστατέψει ουσιαστικά από τον ίδιο σου τον εαυτό.. με συγχωρείτε για το κατεβατό αλλά μου είναι δύσκολο ακόμα να το αποδεχτώ....Quote:
Originally Posted by Κωστας
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App