Δεν αντέχω άλλο να φοβάμαι!

Καλησπέρα είμαι καινούργια θέλω να μου πει κάποιος αν έχει ανάλογες εμπειρίες. Εχω φόβιες με την καρδιά μου από 14 χρόνων κάποτε φεύγουν κάποτε έρχονται. Εχω κάνει εξετάσεις μου βρήκαν ένα αθώο φύσημα αλλά επειδή έχω γενικά χαμηλό σίδηρο ευθύνεται αυτό κ γενικά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Αλλά εγώ ελέγχω συνεχώς τους σφυγμούς κ μόλις έχω ταχυπαλμία τρέμω μου έρχεται να λιποθυμήσω νομίζω ότι θα πεθάνω. Γενικά είχα μάθει να ελέγχω τις κρίσεις πανικού αλλά πέρυσι με έπιασε μια δυνατή κ από τοτε μου ξύπνησαν όλες οι φοβίες αγοραφοβία καρδιοφοβια κρίσεις πανικού κ αρρωστωφοβια. Πηγα σε ψυχίατρο μ εδωσε αντί καταθλιπτικά δεν τα πηρα κ πηγα σε ψυχολόγο κάναμε συμπεριφορικη ψυχοθεραπεία βοήθησε αρκετα μετα απο μια κρίση πανικού παλι τα ιδια. Γενικευμένη αγχώδη διαταραχή ειπε ο ψυχίατρος
Τρέμουν τα ποδια μου οπότε αγχώνομαι η πρέπει καπου να παω. Ταχυπαλμία κ ο φοβος της καρδιάς με γονατίζει. Καθε σύμπτωμα που νιωθω ενα απλό κρυολόγημα το νιωθω αφόρητο σαν να επέρχεται ο θάνατος. Στο μυαλο μου συνέχεια ο φοβος της λιποθυμίας. Ποτε δεν εχω λιποθυμήσει κ μονο στην ιδέα τρέμω. Ο οργανισμός μου έχει εξαντλήθει ειμαι συνέχεια κουρασμένη κακοκεφη περιμενωντας να μου συμβει κατι κακο. Υπάρχει κανείς να έχει βιώσει παρομοια κατάσταση να με παρηγορήσει λιγο? Συγγνώμη για το κατεβατό κειμενο αλλα είπα την κατάσταση 10 χρονων περιληπτικά. Ευχαριστώ για την κατανόηση.

Εισαι 24 χρονων τωρα και το περνας ολο αυτο απο τα 14?

Ναι τοτε ήταν ηπια τα πράγματα

αρα το συμπερασμα ειναι οτι απο αυτη την ηλικια των 14 κατι συνεβει η κατι ειδες πχ που επειρεασε το χαρακτηρα σου

Ναι μου συνέβη, εκεί που ποτέ δεν είχα φοβίες έπαθα σοβαρή αναιμία λόγω μεγάλης έλλειψης σιδήρου κ έχασα τις δυνάμεις μου. Επαθα σοκ πέρασα δύσκολα στο σχολείο κ στο σπίτι δεν είχα κατανόηση ένιωθα αβοήθητη. Η μητερα μου έχει δύσκολο χαρακτήρα είναι επικριτική κ ειρωνική μου πάει πάντα κοντά με μειώνει πολλές φορές με καταπιεζε. Είμαι μοναχοπαίδι κ οι γονείς μου ήταν υπέρ προστατευτικοι κ πολλοί απαιτητικοί αποφάσιζαν αυτοί για εμένα για τα πάντα. Τώρα τον τελευταίο καιρό κατάφερα να τους απομακρύνω κ να μην ανακατεύονται στη ζωή μου.

Quote:

---

Originally Posted by vickie_victoria

Ναι μου συνέβη, εκεί που ποτέ δεν είχα φοβίες έπαθα σοβαρή αναιμία λόγω μεγάλης έλλειψης σιδήρου κ έχασα τις δυνάμεις μου. Επαθα σοκ πέρασα δύσκολα στο σχολείο κ στο σπίτι δεν είχα κατανόηση ένιωθα αβοήθητη. Η μητερα μου έχει δύσκολο χαρακτήρα είναι επικριτική κ ειρωνική μου πάει πάντα κοντά με μειώνει πολλές φορές με καταπιεζε. Είμαι μοναχοπαίδι κ οι γονείς μου ήταν υπέρ προστατευτικοι κ πολλοί απαιτητικοί αποφάσιζαν αυτοί για εμένα για τα πάντα. Τώρα τον τελευταίο καιρό κατάφερα να τους απομακρύνω κ να μην ανακατεύονται στη ζωή μου.

---

Βασικά αν μπορείς πάρε σε συμπληρώματα Παντοθενικο οξύ, Βιταμίνη C και Μαγνήσιο... ξεκίνα από μικρές δόσεις... και φυσικά δώσε χρόνο στον εαυτό σου... Να ξερεις επίσης ότι όσο πιο καλή διατροφή κάνεις τόσο καλύτερα είναι...(μακριά από ζάχαρη και καφεΐνη)

Καλές πηγές παντοθενικου οξέος είναι τα συκωτάκια κοτόπουλου και το πιτουρο ρυζιού και βρώμης...

και για Βιταμίνη C τα ακτινίδια!!!

Στάλθηκε από το K920 (CN) μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Quote:

---

Originally Posted by vickie_victoria

Ναι μου συνέβη, εκεί που ποτέ δεν είχα φοβίες έπαθα σοβαρή αναιμία λόγω μεγάλης έλλειψης σιδήρου κ έχασα τις δυνάμεις μου. Επαθα σοκ πέρασα δύσκολα στο σχολείο κ στο σπίτι δεν είχα κατανόηση ένιωθα αβοήθητη. Η μητερα μου έχει δύσκολο χαρακτήρα είναι επικριτική κ ειρωνική μου πάει πάντα κοντά με μειώνει πολλές φορές με καταπιεζε. Είμαι μοναχοπαίδι κ οι γονείς μου ήταν υπέρ προστατευτικοι κ πολλοί απαιτητικοί αποφάσιζαν αυτοί για εμένα για τα πάντα. Τώρα τον τελευταίο καιρό κατάφερα να τους απομακρύνω κ να μην ανακατεύονται στη ζωή μου.

---

ΟΚ οποτε απο τοτε ανησυχεις οτι αν παθεις κατι σοβαρο δεν υπαρχει κανεις να σε στηριξει ή να σε βοηθησει και πανικοβαλλεσαι και μονο στο υποθετικο σεναριο οτι μπορει κατι να συμβει, σωστα καταλαβα? Αυτο το κομματι δουλευετε στην ψυχοθεραπεια? Σου εχει πει ο/η ψυχολογος αν προκειται για νοσοφοβια σα συμπτωμα γενικευμενη αγχωδους διαταραχης?

Μαγνήσιο έπαιρνα για ένα διάστημα με βιταμίνη β κ βοήθησε λιγάκι. Για τον καφέ έχεις δίκιο έχω παρατηρήσει τώρα τελευταία αυτό το τρέμουλο με πιάνει τις μέρες που πίνω καφέ

Θα το πω όσο πιο απλά μπορώ... Υπάρχουν καταστάσεις έντονου στρες που περνάμε στη ζωή μας είτε είναι συναισθηματικο είτε είναι σωματικό κλπ...Έχει να κάνει με το άτομο την προσωπικότητα και τις άμυνες του,και όχι μόνο...
Όλα αυτά επηρεάζουν το τρίπτυχο... Υποθαλαμος... υποφυση... επινεφρίδια... που είναι υπεύθυνο για παααρα πολλές λειτουργίες του οργανισμού μας.
Όταν αυτό είναι σε δυσλειτουργία επηρεάζεται και το σώμα (παλμοί... κακή πέψη κλπ) και το πνεύμα (Κρίσεις Πανικού... άγχος).
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν φτάνει μόνο η ψυχολογική προσέγγιση... γιατί σώμα και πνεύμα είναι αλληλένδετα... αλλά θέλει βοήθεια απο όλες τις πλευρές...
Άρα...σίγουρα βοηθάει η ψυχοθεραπεία... αλλά θέλει υποστήριξη και το σώμα με ξεκούραση και καλή διατροφή και φυσικά κανένα συμπλήρωμα βιταμινών που είναι πολύ πιο αθώο από κάθε είδους φάρμακο...
Δυστυχώς πέρασα αντίστοιχες καταστάσεις στα 20.. τώρα είμαι 37... τότε δεν ήξερα τπτ και με πλάκωσαν στα φάρμακα... με τα πολλά τα ξεπερασα εντελώς.
Δεν έβαλα μυαλό όμως και πιεζα πααααρα πολύ τον εαυτό μου και ξαναεπεσα στο σκοτεινό αυτό κόσμο...
και μια τελευταία συμβουλή, μην ψάχνεστε στο Internet.. εγώ το έκανα αυτό το λάθος έμαθα πααααρα πολλά... αλλα μου δημιούργησε αχρείαστες φοβίες...
Καλή δύναμη σε όλους μας...
Venceremos

Στάλθηκε από το K920 (CN) μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Ναι πολύ σωστά τα λες έτσι ακριβώς! Κ εξω οταν βγαίνω η βρισκόμαι με άτομα που δεν εμπιστεύομαι φοβάμαι ότι δεν θα με βοηθήσει κανείς. Θέλω να νιωθω καλά με τον εαυτό μου κ να νιωθω ότι μπορώ να στηρίχτω στις δυνάμεις μου. Με την ψυχολόγο μιλάμε για τα ψευδη αισθήματα κ συμπτώματα κ πως να τα αντιμετωπίσω με θετικές σκέψεις

Κι εγω για βιταμινεσ τουσ λεω και με εχουνε σαν ουφο

Ελεγα στη γιατρο μου να πάρω βιταμίνες να σταθώ στα πόδια μου κ μου έλεγε ότι δεν τις χρειάζομαι ότι τα παίρνουμε όλα από την διατροφή μας κ ότι όλα είναι στο μυαλό μου. Χτες δοκίμασα τονοτιλ κ με βοήθησε είχα περισσότερη ενέργεια κ όρεξη

Quote:

---

Originally Posted by vickie_victoria

Ναι πολύ σωστά τα λες έτσι ακριβώς! Κ εξω οταν βγαίνω η βρισκόμαι με άτομα που δεν εμπιστεύομαι φοβάμαι ότι δεν θα με βοηθήσει κανείς. Θέλω να νιωθω καλά με τον εαυτό μου κ να νιωθω ότι μπορώ να στηρίχτω στις δυνάμεις μου. Με την ψυχολόγο μιλάμε για τα ψευδη αισθήματα κ συμπτώματα κ πως να τα αντιμετωπίσω με θετικές σκέψεις

---

Ισως θα σε βοηθουσε να προσπαθησεις να φτασεις σε ενα σημειο αποδοχης οτι δεν μπορουμε να γνωριζουμε το μελλον. Δεν μπορουμε να γνωριζουμε ουτε μια μελλον θετικη εξελιξη ουτε μια αρνητικη. Μπορει να συμβει κατι ασχημο και να ερθει σημαντικη βοηθεια απο κει που δεν το περιμενεις, μπορει να συμβει τελικα κατι υπεροχο και να βρεις ενα συμμαχο. Επειδη ομως δεν μπορεις να βασιστεις σε κανενα υποθετικο σεναριο και να ορισεις το παρον σου με βαση αυτο, στο εδω και στο τωρα εχεις τον εαυτο σου στην παρουσα κατασταση, υγιη δηλαδη.

Quote:

---

Originally Posted by vickie_victoria

Ελεγα στη γιατρο μου να πάρω βιταμίνες να σταθώ στα πόδια μου κ μου έλεγε ότι δεν τις χρειάζομαι ότι τα παίρνουμε όλα από την διατροφή μας κ ότι όλα είναι στο μυαλό μου. Χτες δοκίμασα τονοτιλ κ με βοήθησε είχα περισσότερη ενέργεια κ όρεξη

---

Γιατι σου ελεγε οτι δεν τις χρειαζεσαι? Τοσο σουπερ διατροφη κανεις? Τονοτιλ ειχα δοκιμασει και δεν ειχα δει καμμια διαφορά παντως, αλλα η διατροφη μου τα τελευταια 2 χρονια ειναι ενα αισχος το παραδεχομαι και σιγουρα θα με βοηθουσαν τα συμπληρωματα λιγο σωματικα εστω, οχι ψυχολογικα.

Εγώ όπως είπα από τα 20 που με έπιασε μέχρι τα 27 έπαιρνα αντικαταθλιπτικά με διαλείμματα φυσικά, για να μπορέσω να βγάλω σχολή - στρατο κλπ... απλά δεν ήξερα και δεν είχα τη γνώση που έχω τώρα. Και φυσικά τα καλύτερα αποτελέσματα τα ειχα με διατροφή και ξεκούραση.... είχα ξεπεράσει τα πάντα.. όλες τις φοβίες... για παράδειγμα δεν έμπαινα σε αεροπλάνο... μετα είχα φτάσει σε σημείο να λέω θέλω κενά αέρος... απο εκει που ντρέπομουν να μιλησω σε κοινό... έφτασα να μιλάω σε 100 άτομα...
Δυστυχώς όμως έκανα φέτος το χειμώνα πολλές βλακειες και πίεσα παααρα πολύ τον εαυτό μου γιατί ένιωθα άτρωτος και δυστυχώς ξανακυλισα...

Για να μην κουράζω, πραγματικά αν μπορείς δώσε βάση στη διατροφή και την ξεκούραση και φυσικά κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν και βγάλε ότι σε αγχώνει και σε στρεσαρει... με την ψυχολογο συνέχισε ειδικά αν την εμπιστεύεσαι και σε κάνει να νιώθεις καλύτερα... μονο καλό θα δου κάνει.
Πιο ειδικά για διατροφή... αν μπορεις για ένα διάστημα κόψε γλουτενη και λακτόζη, κάνε αυστηρά 3 γεύματα και 2 σνακ ενδιάμεσα... και αν μπορείς φτιάχνε smoothies με πράσινα λαχανικά και σταυρανθη λαχανικά + τα συμπληρώματα που σου είπα... ααα και προβιοτικα είτε από τροφη(τουρσι-κεφιρ) είτε απο συμπληρώμα, μόνο καλό θα δου κάνει.
Με όλα αυτά υποστηρίζεις παααρα πολύ το 3πτυχο που είναι σε δυσλειτουργία και γενικότερα όλο τον οργανισμό σου... καντο για ένα - δύο μήνες και ξαναμιλάμε...

Στάλθηκε από το K920 (CN) μου χρησιμοποιώντας Tapatalk