Σύντροφος με ΓΑΔ...

Καλησπέρα σας,

Πήρα το θάρρος να γράψω εδώ γιατί είμαι σε δίλλημα (αν όχι αδιέξοδο).
Πρόσφατα είχα επανασύνδεση με έναν άνθρωπο που σχετιζόμουν πριν καιρό και απομακρυνθήκαμε λόγω της άρνησης του να έχει σχέση. Μου εκμυστηρεύτηκε λοιπόν πως έχει διαγνωσθεί με ΓΑΔ πριν 12 χρόνια σχεδόν. Όσο καιρό είμασταν μαζί είχα δει σημάδια πως κάτι δεν πήγαινε καλά (πολλά νεύρα, άγχος, ιδεοψυχαναγκασμοί κλπ) χωρίς όμως να ξέρω που οφείλονταν όλα αυτά και πόσο σοβαρά ήταν. Τον παρακολουθούσε χρόνια ψυχολόγος (δεν ξέρω αν πηγαίνει ακόμη), έκανε θεραπεία με φάρμακα κλπ. Αυτή τη στιγμή βλέπω ότι θέλει να είμαστε μαζί, κάνει προσπάθειες και μου δείχνει τα συναισθήματα του (του είναι πολύ δύσκολο βέβαια να ανοιχτεί). Είναι ένα λεπτό ζήτημα, δεν θέλω να τον πιέσω να μου μιλήσει για περισσότερα από όσα ο ίδιος νιώθει ότι θέλει να μοιραστεί μαζί μου. Παρόλα αυτά όμως, πιστεύει ότι δεν μπορεί να κάνει σχέση, φοβάται όπως μου έχει πει έναν χωρισμό, φοβάται ότι θα με χάσει από τη ζωή του και γενικά φοβάται...απομακρύνεται και με απομακρύνει. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω και αν μπορώ να τον βοηθήσω. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και όταν δεν κατακλύζεται από τις φοβίες του, περνάμε πολύ όμορφα μαζί. Είναι καλύτερα να τον αφήσω να γίνει καλά και να μην αποτελώ έναν ακόμη παράγοντα άγχους γι’ αυτόν? Να μείνω και να τον στηρίξω και με ποιον τρόπο? Υπάρχει περίπτωση να ξεπεράσει τις φοβίες του και να είμαστε μαζί?
Έχω απευθυνθεί και σε ψυχολόγο για να πάρω μια γνώμη, καθώς πίστευα ότι υπάρχει πιθανότητα και η επιθυμία του για μένα να είναι ένας ακόμη ψυχαναγκασμός του και να μην είναι αληθινά τα συναισθήματα του. Μου είπε πως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και αν έχω υπομονή να δοκιμάσω και να τεστάρω αν μπορώ να είμαι μαζί του, χωρίς όμως να περιμένω τη σιγουριά που όλοι έχουν ανάγκη σε μια σχέση.
Θα ήθελα μια γνώμη πάνω στους προβληματισμούς μου, αν έχει κάποιος παρόμοια εμπειρία ή αν κάποιος με ΓΑΔ μπορεί να μου πει την άποψη του και πως θα θελε ο ίδιος να τον αντιμετωπίσουν.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και ζητώ συγνώμη αν κούρασα με το μακροσκελές μήνυμα (προσπάθησα να είμαι περιεκτική όσο γίνεται).

αν μπορεις να φανταστεις τι σκεφτεται στο περιπου ευκολα μετα θα σου μηλισει αλλα δε ξερω αν ενθουσιαστει και πολυ απο αυτο :) αν σε θελει δε θα θυμωσει

ευχαριστώ πολύ για την απάντηση, μιλάμε πάρα πολύ. Το πρόβλημα μου δεν είναι αυτό, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να μείνω κοντά του ως φίλη μόνο ή αν μπορεί να ξεπεράσει τη φοβία του χωρισμού και να σταματήσει να απομακρύνεται κάθε φορά που πιστέυει ότι ερχόμαστε πιο κοντά. Κάνει ένα βημά μπροστά και δυο πίσω