Κοινωνικό άγχος και ομαδική εργασία

Αυτο το εξαμηνο σπουδων προκειται να κανω ενα προτζεκτ σε συνεργασια με μια κοπελα με κοινωνικη φοβια και αγχος στις κοινωνικες συναναστροφες γενικα και θα ηθελα την γνωμη των μελων με παρομοιο προβλημα.
Καταρχην να πω οτι πανω στη συζητηση για τα διαδικαστικα του προτζεκτ την ωρα του μαθηματος ειχαμε την επιλογη να διαλεξουμε αν θελουμε να δουλεψουμε σε ζευγαρια η χωριστα και εγω και η εν λογω κοπελα ημασταν τα μονα ατομα που δειξαμε προτιμηση να δουλεψουμε μονα.
Εγω οκ εχω τις παραξενιες μου και ψιλοδυσκολευομαι με γνωριμιες/παρεες κλπ αλλα δεν εχω αντιστοιχο προβλημα καθαυτου αγχους και φοβιας, απλα δεν ειμαι και "κοινωνικη πεταλουδιτσα". Απλα ειμαι control freak και προστατευτικη σε οτι αφορα την διαδικασια με την οποια σκεφτομαι η κανω μια εργασια εγω. Παιζει να ειναι και λογω κομπλεξ αυτο επειδη εχω και το impostor syndrome στη σχολη. Τελοσπαντων οταν συζητουσαμε για ανησυχιες σχετικα με το προτζεκτ (το οποιο συμπεριλαμβανει journal keeping απο εβδομαδιαιες συζητησεις με ενα αλλο ατομο, ασχετο απο τη σχολη, που απλα εχει συμφωνησει να ειναι το υποκειμενο ας πουμε του προτζεκτ), η κοπελα αυτη ανεφερε ανοιχτα οτι αγχωνεται πολυ οταν πρεπει να συναναστραφει καποιον που δεν γνωριζει και αγχωνεται για το τι θα πει, πως θα φερθει, πως θα παει ολο αυτο κλπ.
Και δεν ξερω πως μου τη βαρεσε και πεταχτηκα εκεινη την ωρα και ειπα οτι οκ, κι εγω εχω τετοιες ανησυχιες και οτι θα ειχε πλακα να καναμε ομαδα τελικα να δεσει το γλυκο.

Δεν ξερω γιατι αλλα μου αρεσε που ειπε τη λοξα της ετσι χυμα μπροστα στο τμημα και ειπα δε γαμιεται, ας κανουμε ομαδα οι "λοξές", μπορει να βοηθηθουμε και οι δυο...και εκεινη με το αγχος της και εγω με τη "μονοχνωτιλα" μου και ισως τελοσπαντων κερδισουμε κατι ενδιαφερον και θετικο απο αυτη την εμπειρια.

Η καθηγητρια ενεκρινε την ιδεα και συμφωνησε οτι μπορει να ειναι θετικο αλλα το αφησε ανοιχτο σαν ενδεχομενο να το σκεφτουμε και η κοπελα ειπε οτι δεν εχει προβλημα...Βεβαια αλλο το "θελω" και αλλο το "δεν εχω προβλημα".

Και μετα σκεφτηκα οτι μπορει να την εφερα σε δυσκολη θεση προτεινοντας το ετσι μπροστα σε ολους, πως θα μπορουσε να αρνηθει; Απο οσο καταλαβαινω εχει αρκετα μεγαλη κοινωνικη φοβια...δεν κοιταζε κανεναν ματια οταν μιλουσε και γενικα απεφευγε την οπτικη επαφη, μιλουσε γρηγορα και με μια...εσωτερικη ενταση να το πω; Ευγενικη ηταν αλλα ειχε ενα "νευρο" ο τροπος που μιλουσε, λες και ειχε καπου ενα τσιπακι εμφυτευμενο ετοιμο να τη χρυπησει με ρευμα ανα πασα στιγμη...δε ξερω πως αλλιως να το περιγραψω.
Μετα το μαθημα με ρωτησε εκεινη πως με λενε κλπ (καλο αυτο), αλλα οταν ετεινα το χερι μου για χειραψια το χερι της ηταν παγωμενο. Και οχι δεν εκανε κρυο στην αιθουσα.

Και αποφασισα να την ρωτησω στα ισα μετα...της ειπα κοιτα, θελω να εισαι ανετη, το να ειμαστε δυο και να συζηταμε με το τριτο ατομο θα σε βοηθησει, η θα σου ειναι χειροτερο να αντιμετωπιζεις δυο επιπλεον ατομα αντι για ενα; Ειναι βοηθητικο αυτο για σενα η οχι;
Και μου λεει "κοιτα ειμαι πεντε χρονια εδω περα και εχω μαθει να ειμαι μονη μου και νιωθω καλα ετσι, οταν συναναστρεφομαι αλλα ατομα μετα χρειαζομαι να ξεκουραστω, με εξουθενωνει πολυ, μπορει να κοιμαμαι ολη μερα μετα. Αμα το αλλο ατομο ομως γνωριζει το θεμα μου και το καταλαβαινει οτι χρειαζομαι ξεκουραση απο την κοινωνικη συναναστροφη δεν εχω προβλημα. Επισης νομιζω θα ειχε ενδιαφερον και ο παραγοντας με τις διαφορετικες κουλτουρες στην εργασια, απο την ελλαδα δεν εισαι; " (ειναι απο την κεντρικη αμερικη αυτη). Και μπλα μπλα συμφωνησαμε να κανουμε μαζι την εργασια.

Τωρα εγω ομως ακομα σκεφτομαι μηπως την εφερα σε δυσκολη θεση και κομπλαρε και για αυτο δεν το αρνηθηκε...ειλικρινα δεν θα ειχα προβλημα αν προτιμουσε να δουλεψει μονη της, δεν ξερω αν το καταλαβε οτι την καταλαβαινω και οτι δεν θα με πειραζε...

Οσοι εχετε κοινωνικη φοβια, πως θα νιωθατε σε αντιστοιχη περιπτωση; Πως θα αντιδρουσατε; Πως θα βλεπατε την συνεργασια μας; Ως επιπλεον βαρος;
Ευπροσδεκτη και η γνωμη οποιουδηποτε μελους.

Επισης οσοι εχετε παρόμοιο θεμα, τι θα σας βοηθούσε να νιώσετε λιγο πιο άνετα με ενα ατομο που μολις γνωρισατε και για να ειστε πιο παραγωγικοί; Οκ μπορω σιγουρα να ρωτησω την ιδια την κοπελα αλλα δεν θελω να δημιουργησω την αισθηση οτι την αντιμετωπιζω διαφορετικα. Θα μαθω φυσικα και απο την ιδια καποια πραγματα στην πραξη και θα γινουν ολα με φυσικο τροπο, αλλα νομιζω θα ηταν καλο αν μπορουσατε να μου προσφερετε μια εικονα του τι θα περιμενατε στην ιδανικη περιπτωση για να βοηθησω συνειδητα να ευδοκιμησει μια τετοια περιπτωση πιο ευκολα.

Κανε την να νιωσει ανετα μαζι σου για να γινει ο εαυτο τησ σε φοβαται ολουσ τουσ φοβαται αλλα ειναι στην αναγκη οτι πρεπει να σπουδασει αν ο τροποσ ομιλιασ σου ειναι δυναμικοσ κανε χαβαλε αποδυναμωσου αυτη νομιζει οτι ειναι αδυναμη στην πραγματικοτητα δεν εχει αυτοπεποιθηση κι εχει αγχοσ αυτοσ ο συνδυασμοσ γινεται φοβοσ στον πασχοντα

Δεν ξέρω αν είχα κοινωνική φοβία ή ήταν κάτι άλλο αυτό που είχα μικρότερος. Πάντως κοινωνικά δεν κολλούσα κ ήμουν σιωπηλός.
Εμένα πάντα μου την έσπαγε να μου λένε ''πες κάτι'' ποτέ δεν το καταλάβαινα. Θέλω να πω το καταλαβαίνω αν ο άλλος δεν μιλάει να υπάρχει μια αμηχανία αλλα γιατί να είναι το πρόβλημα ο σιωπηλός και όχι αυτός που θέλει να κάνει κουβέντα. Θέλω να πω πως φίλε εγώ δεν μιλάω πολύ αλλά εσύ που είσαι ομιλητικός και κοινωνικός κάνε παιχνίδι να με ξεκλειδώσεις που μου έμαθες στα εύκολα χαχα.
Τεσπα...
Νομίζω όσοι έχουν κοινωνική φοβία βάζουν πολλές ταμπέλες στον εαυτό τους και το άγχος που τους κάνει μαγκωμένους και δυσλειτουργικούς είναι κάτι που τους κάνει να νιώθουν ανήμπορους. Έτσι όταν νιώθεις ανήμπορος και αδύναμος φοβάσαι την κριτική, τους μπούλιδες τύπου σου την λέω και αν δεν μου την πεις σημαίνει πως εγώ είμαι εξυπνότερος και εσύ βλάκας και αδύναμος.
Νομίζω αν δείξεις μια καλοπροαίρετη στάση και ανοιχτό μυαλό χωρίς οπωσδήποτε να θες να γίνουν τα πράγματα όπως εσύ θες αλλά δίνοντας την δυνατότητα να εκφραστεί όταν νιώσει άνετα κ να συμμετέχει στην επίλυση των προβλημάτων να δημιουργηθεί ένα καλύτερο κλίμα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις το ιδανικό είναι να μη υπονομεύεις το πρόβλημα κ την φοβία της. Δηλ αν δεν θέλει να συναντήσει κάποιον άλλον μη πεις τι χαζομάρες είναι αυτές σιγά το πράγμα δεν θα σε φάει που κάνουμε συνήθως... Είναι άτομα που αισθάνονται ίσως να τους μειώνεται το οξυγόνο γι'αυτό κ θέλουν μοναξιά. Οπτ αν ήμουν στη θέση σου θα χώριζα σε κομμάτια την εργασία κ θα μοίραζα υποχρεώσεις που ο καθένας θα υλοποιούσε μόνος του αν αυτό είναι εφικτό με την κατάλληλη συνεργασία αλλά όχι κώλος κ βρακί.

Αυτο που λεει ο μεσιε απο πανω εσυ εισαι ο μαγκασ ξεκλειδωσε την κι αμα το κανεισ καλα θα τησ δημιουργησεισ θετικο βιωμα κ χρειαζεται δυο τρια ατομα θετικα ακομα για να τησ φυγει

Quote:

---

Originally Posted by serios

Δεν ξέρω αν είχα κοινωνική φοβία ή ήταν κάτι άλλο αυτό που είχα μικρότερος. Πάντως κοινωνικά δεν κολλούσα κ ήμουν σιωπηλός.
Εμένα πάντα μου την έσπαγε να μου λένε ''πες κάτι'' ποτέ δεν το καταλάβαινα. Θέλω να πω το καταλαβαίνω αν ο άλλος δεν μιλάει να υπάρχει μια αμηχανία αλλα γιατί να είναι το πρόβλημα ο σιωπηλός και όχι αυτός που θέλει να κάνει κουβέντα. Θέλω να πω πως φίλε εγώ δεν μιλάω πολύ αλλά εσύ που είσαι ομιλητικός και κοινωνικός κάνε παιχνίδι να με ξεκλειδώσεις που μου έμαθες στα εύκολα χαχα.
Τεσπα...
Νομίζω όσοι έχουν κοινωνική φοβία βάζουν πολλές ταμπέλες στον εαυτό τους και το άγχος που τους κάνει μαγκωμένους και δυσλειτουργικούς είναι κάτι που τους κάνει να νιώθουν ανήμπορους. Έτσι όταν νιώθεις ανήμπορος και αδύναμος φοβάσαι την κριτική, τους μπούλιδες τύπου σου την λέω και αν δεν μου την πεις σημαίνει πως εγώ είμαι εξυπνότερος και εσύ βλάκας και αδύναμος.
Νομίζω αν δείξεις μια καλοπροαίρετη στάση και ανοιχτό μυαλό χωρίς οπωσδήποτε να θες να γίνουν τα πράγματα όπως εσύ θες αλλά δίνοντας την δυνατότητα να εκφραστεί όταν νιώσει άνετα κ να συμμετέχει στην επίλυση των προβλημάτων να δημιουργηθεί ένα καλύτερο κλίμα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις το ιδανικό είναι να μη υπονομεύεις το πρόβλημα κ την φοβία της. Δηλ αν δεν θέλει να συναντήσει κάποιον άλλον μη πεις τι χαζομάρες είναι αυτές σιγά το πράγμα δεν θα σε φάει που κάνουμε συνήθως... Είναι άτομα που αισθάνονται ίσως να τους μειώνεται το οξυγόνο γι'αυτό κ θέλουν μοναξιά. Οπτ αν ήμουν στη θέση σου θα χώριζα σε κομμάτια την εργασία κ θα μοίραζα υποχρεώσεις που ο καθένας θα υλοποιούσε μόνος του αν αυτό είναι εφικτό με την κατάλληλη συνεργασία αλλά όχι κώλος κ βρακί.

---

Σε ευχαριστω για την οπτικη σου serios. Η ομαδα θα ειμαστε μονο εγω και εκεινη, δεν εχει αλλα ατομα, ουτε σκοπευω να το κανω πιο περιπλοκο. Απλα πρεπει οι δυο μας να συναντιομαστε με ενα ακομα ατομο και να καταγραψουμε καποιες εμπειριες του/να κανουμε διαλογο ωστε να δημιουργηθει ενα "αρχειο" πανω σε ενα θέμα-κεντρικο αξονα του προτζεκτ, να συλλεξουμε δηλαδη και θα παραθεσουμε τα βιωματα και τις διήγησεις του τριτου ατομου. Οποτε θα πρεπει αναγκαστικα να συναντιομαστε καθε εβδομαδα οι τρεις μας...μετα εστω πες θα δουλευουμε καθενας ξεχωριστα πανω σε οτι εχουμε συλλεξει αλλα και παλι θα πρεπει να συναντηθουμε οι δυο μας για να επεξεργαστουμε το υλικο πριν το επομενο μαθημα. Μιλαμε για καμια τρεις συναντησεις καθε εβδομαδα, μια με τριτο ατομο και δυο οι δυο μας. Επισης ο χαρακτηρας του προτζεκτ ειναι απο οτι καταλαβαινεις κοινωνικος...θελει διαλογο, θελει να μοιραστουμε κατι για να λαβουμε υλικο, να κανουμε και το τριτο ατομο να νιωσει ανετα δηλαδη, να υπαρχει ενα αρκετα προσωπικο παρε-δωσε...και μονη της να εκανε την εργασια θα επρεπε να κανει ακριβως το ιδιο με το "ατομο-υποκειμενο" ας πουμε (ατυχης ορος αλλα καταλαβαινεις τι εννοω). Οποτε δεν ξερω αν η παρουσια μου την διευκολυνει η της το κανει δυσκολοτερο. Εσυ τι νομιζεις; Ουτε λιγο ουτε πολυ χρειαζομαστε την ιστορια της ζωης του τριτου ατομου. Και προφανως χρειαζεται να νιωσει και εκεινο μια θετικη προδιαθεση εκ μερους και των δυο μας και την διαθεση να μοιραστουμε και εμεις κατι...
Για κωλο και βρακι που λες δεν σκοπευα...αμα προκυψει φυσιολογικα κατι δεν με χαλαει, αλλα και με μια καθαρα επαγγελματικη προσεγγιση και ως εκει δεν εχω προβλημα... Απλα η φυση του προτζεκτ ειναι τετοια που απαιτει μια λιγο πιο...προσωπικη προσεγγιση, μια καποια ευαλωτοτητα να το πω; Καπως ετσι, ναι...

Μπορει να προκυψει κατι ωραιο απο ολο αυτο αλλα φοβαμαι οτι μπορει και να αρχισουμε να τροφοδοτουμε αθελα μας ο ενας την αμηχανια του αλλου και να επηρεασει αυτο και το τριτο ατομο και να γινει λιγο σκατα το προτζεκτ...και εκτος αυτου να επηρεαστει και η κοπελα αρνητικα στα καλα καθουμενα. Δεν ειχα προθεση να την φερω σε δυσκολη θεση και τωρα δεν ξερω και αν το θελει στα αληθεια και αν το βλεπει θετικα αυτο που παμε να κανουμε...

Noμίζω επειδή ήδη μπήκε στον χορό και το σκέφτεται το πως θα είναι ίσως μπήκε σε έναν φαύλο κύκλο αγχους. Σε τέτοιες φάσεις κάποιος ίσως γίνει αποφευκτικός γιατί δεν θέλει να έρθει αντιμέτωπος με μια κατάσταση που τον πιέζει.
Το ότι σου ανέφερε το πρόβλημα είναι κάτι πολύ θετικό γιατί μπορεί να υπάρξει πιο εύκολα κατανόηση και προσαρμογή της κατάστασης.
Μπορείς να την ρωτάς νομίζω για το πως θα ήταν πιο εύκολο γι'αυτή το πράγμα χωρίς να δείξεις ότι την μεταχειρίζεσαι σαν προβληματική. Πχ αν της το φέρεις με τρόπο διαβούλευσης να πει την άποψη της για το πως να το χειριστείτε κ ταυτόχρονα να μη έρθει η ίδια σε δύσκολη θέση.
Δεν ξέρω ίσως μια ειλικρινή στάση του τύπου ''ξέρω ότι σου είναι δύσκολο να είσαι με άτομα και για μένα είναι δύσκολο αλλά είναι μια ευκαιρία να βελτιωθούμε σαν άτομα'' να έφερνε ένα δέσιμο γιατί έχετε να κάνετε με κάτι κοινό κ αποφασίζετε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση μαζί σαν γροθια. Χρειάζεται νομίζω να πέσει ο εγωισμός σε τέτοιες καταστασεις. Αν γίνει αυτό αντιμετωπίζεται η κατάσταση νομίζω.

Δεν έχω το πρόβλημα της κοπέλας αλλά νομίζω ότι αν είμουν στη θέση της θα ήθελα να ακούσω ότι δεν θα είσαι πιεστική..απότομη θα δειχνης κατανόηση.
Θα με κάνεις να νιώσω ανετα...
Έτσι όπως το έθεσες εσύ απτή μεριά σου δεν νομίζω ότι η κοπέλα θα είχε κανενα απολύτως πρόβλημα...επισεις αν ήθελε θα μπορούσε να αρνηθώ να βρει δικαιολογίες για να το αποφυγή χωρίς να σε προσβάλει.
Γενικότερα είμαι της γνώμης ότι θα κάνετε πολύ καλή συνεργασία και το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλό και στο πρότζεκτ αλλά και στην εμπειρία σας..καλό θα σας κάνει Κάκο δεν θα σας κάνει...

Quote:

---

Originally Posted by serios

Noμίζω επειδή ήδη μπήκε στον χορό και το σκέφτεται το πως θα είναι ίσως μπήκε σε έναν φαύλο κύκλο αγχους. Σε τέτοιες φάσεις κάποιος ίσως γίνει αποφευκτικός γιατί δεν θέλει να έρθει αντιμέτωπος με μια κατάσταση που τον πιέζει.
Το ότι σου ανέφερε το πρόβλημα είναι κάτι πολύ θετικό γιατί μπορεί να υπάρξει πιο εύκολα κατανόηση και προσαρμογή της κατάστασης.
Μπορείς να την ρωτάς νομίζω για το πως θα ήταν πιο εύκολο γι'αυτή το πράγμα χωρίς να δείξεις ότι την μεταχειρίζεσαι σαν προβληματική. Πχ αν της το φέρεις με τρόπο διαβούλευσης να πει την άποψη της για το πως να το χειριστείτε κ ταυτόχρονα να μη έρθει η ίδια σε δύσκολη θέση.
Δεν ξέρω ίσως μια ειλικρινή στάση του τύπου ''ξέρω ότι σου είναι δύσκολο να είσαι με άτομα και για μένα είναι δύσκολο αλλά είναι μια ευκαιρία να βελτιωθούμε σαν άτομα'' να έφερνε ένα δέσιμο γιατί έχετε να κάνετε με κάτι κοινό κ αποφασίζετε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση μαζί σαν γροθια. Χρειάζεται νομίζω να πέσει ο εγωισμός σε τέτοιες καταστασεις. Αν γίνει αυτό αντιμετωπίζεται η κατάσταση νομίζω.

---

Καπως ετσι το σκεφτομαι κι εγω και ετσι ελπιζω να λειτουργησουν τα πραγματα...εχω κι εγω τις παραξενιες μου και αγχωνομαι ειναι η αληθεια, αλλα ειναι καλο να βγαινουμε λιγο απο το comfort zone μας σε ενα ασφαλες σχετικα ομως πλαισιο. Η ομαδικη δουλεια και η δουλεια με το τριτο ατομο ειναι η εξοδος απο το comfort zone και το οτι καταλαβαινουμε το πως μπορει να λειτουργει/να νιωθει ο αλλος ειναι η δικλειδα ασφαλειας ας πουμε..."κολυμπι εκτος comfort zone με μπρατσακια" θα το ελεγα, λολ.

Σας ευχαριστω παιδια οσοι απαντησατε...ελπιζω κι εγω οτι θα βγει σε καλο αυτο. Αλλα με κοινωνικη φοβια; Κανεις;

Eγώ έχω ανθρωποφοβία. Δυσκολεύομαι να κάνω φίλους, δε μιλάω πολύ σε ξένους πέρα απο λίγα και τυπικά και για να με "ξεκλειδώσει" κάποιος πρέπει να κάνει πολύ προσπάθεια. Εχει τύχει να χρειαστεί να συνεργαστώ με άλλους ανθρώπους και σίγουρα ήμουν πολύ αγχωμένος και κουμπωμένος. Χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια εκ μέρους της άλλης πλευράς για να μπορέσω να είμαι ο ευατός μου. Αν όμως νιώσω άνεση και ασφάλεια στην κοινωνική συναναστροφή μπορώ να είμαι ο ευατός μου και να μην είμαι απλά ένα αμίλητο ον.

Γεια σου ναταλακι.
Καλη επιτυχια στην εργασια σας.
Απο κοινωνιοφοβια δεν ξερω, ξερω ομως απο εργασίες. Χαχαχαχα

Μου φαινεσαι αρκετα αγχωμενη χωρις να φταις σε κάτι.
Δεν χρειαζεται παντα να σκεφτομαστε με ορους ψυχικων προβληματων.
Η αποψη μου ειναι, keep it simple and let it flow..
Δεν ειστε σε καποια ομαδα θεραπειας , σε πανεπιστημιο ειστε. Τι πιο φυσικο και σωστο και ευγενικο απο το να προτεινεις μια συνεργασια.
Μεγαλο παιδι είναι κι εκεινη. Εχει την ευθυνη να ααρνηθει αν ξεβολευεται.
Το μονο που εχω να προτεινω ειναιι να μην κανεις πολλες ερωτησεις για το αν την ενόχλησε γιατι και το αγχος σου θα δειξεις και θα μεταφερεις και πιθανόν να προκληθει αμηχανία.
Κρατα ηρεμια και πνευμα συνεργασιας κι αστο να τσουλησει χωρις πολλους προβληματισμους.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

Γεια σου ναταλακι.
Καλη επιτυχια στην εργασια σας.
Απο κοινωνιοφοβια δεν ξερω, ξερω ομως απο εργασίες. Χαχαχαχα

Μου φαινεσαι αρκετα αγχωμενη χωρις να φταις σε κάτι.
Δεν χρειαζεται παντα να σκεφτομαστε με ορους ψυχικων προβληματων.
Η αποψη μου ειναι, keep it simple and let it flow..
Δεν ειστε σε καποια ομαδα θεραπειας , σε πανεπιστημιο ειστε. Τι πιο φυσικο και σωστο και ευγενικο απο το να προτεινεις μια συνεργασια.
Μεγαλο παιδι είναι κι εκεινη. Εχει την ευθυνη να ααρνηθει αν ξεβολευεται.
Το μονο που εχω να προτεινω ειναιι να μην κανεις πολλες ερωτησεις για το αν την ενόχλησε γιατι και το αγχος σου θα δειξεις και θα μεταφερεις και πιθανόν να προκληθει αμηχανία.
Κρατα ηρεμια και πνευμα συνεργασιας κι αστο να τσουλησει χωρις πολλους προβληματισμους.

---

Σε ευχαριστω ρεμ, ελπιζω να κυλησει καλα το πραγμα.
Το σκεφτηκα κι εγω αυτο με το bold παντως, για αυτο και ανεφερα στην αρχη οτι δεν θελω να την ρωτησω ευθεως πως θα ενιωθε καλυτερα, ασχετα που μονη της ανεφερε ανοιχτα μπροστα σε ολους οτι εχει αυτο το θεμα (πραγμα που μου εκανε εντυπωση, για κλειστο ατομο το βρηκα θαρραλαια κινηση).
Τεινω να εφαρμοσω την συμβουλη του serios, να την ρωταω απλα σε φαση διαβουλευσης τι νομιζει οτι θα ηταν καλυτερο να κανουμε ως επομενο βημα κλπ. Ελπιζω μονο να μπορει να προτεινει πραγματα και να θελει να διαχειριστει καποιες πρωτοβουλιες γιατι σε τετοιες περιπτωσεις καμια φορα τα ντροπαλα ατομα πανε με το ρευμα, σε φαση "τι θες;" "οτι θες εσυ, δεν εχω θεμα". Ε εκει κινδυνευω να οργιασει το control freak μεσα μου λολ, το ολο ποιντ ειναι να γινει συνεργασια και να μαθω κι εγω να αφηνω χορο στον αλλον και να ειμαι δεκτικη σε αλλες οπτικες...
Αει να δουμε τι θα δουμε... :)

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

Eγώ έχω ανθρωποφοβία. Δυσκολεύομαι να κάνω φίλους, δε μιλάω πολύ σε ξένους πέρα απο λίγα και τυπικά και για να με "ξεκλειδώσει" κάποιος πρέπει να κάνει πολύ προσπάθεια. Εχει τύχει να χρειαστεί να συνεργαστώ με άλλους ανθρώπους και σίγουρα ήμουν πολύ αγχωμένος και κουμπωμένος. Χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια εκ μέρους της άλλης πλευράς για να μπορέσω να είμαι ο ευατός μου. Αν όμως νιώσω άνεση και ασφάλεια στην κοινωνική συναναστροφή μπορώ να είμαι ο ευατός μου και να μην είμαι απλά ένα αμίλητο ον.

---

Οκ με αγχωνει λιγο αυτο που λες με την πολλη προσπαθεια, δεν θελω να γινουν τα πραγματα βεβιασμενα, και ακομα και να ηθελα να το επιδιωξω ενεργα δεν θα ηξερα και πως να το κανω. Ειπαμε, εχω τις δικες μου λόξες :P
Θα δειξει στην πραξη ομως, μπορει να βγουν αλλιως στη πραξη τα πραγματα απο οτι τα φανταζομαστε ξερω γω...

Eχω δεχθεί να συμμετέχω σε ομαδική εργασία επειδή μου το πρότειναν και ντράπηκα να αρνηθώ. Και ναι η φάση ήταν αυτή ακριβώς αυτή που λες στο προηγούμενο μήνυμά σου "σε τετοιες περιπτωσεις καμια φορα τα ντροπαλα ατομα πανε με το ρευμα, σε φαση "τι θες;" "οτι θες εσυ, δεν εχω θεμα".