αδυναμία συγκέντωσης-άγχος

Βιώνω εδώ και πάνω απο 5 χρόνια τα εξής συμπτώματα:
αδυναμία συγκέντρωσης, άγχος, κρίσεις πανικού, μόνιμη μελαγχολία και εναλλαγές διάθεσης (είμαι πολύ χαρούμενη και ξαφνικά αυτό αλλάζει χωρίς ιδιαίτερο λόγο και αρχίζω τα κλάμματα)
Δεν έχω πάρει ακόμα την απόφαση να αποτανθώ σε ειδικό.

Προσπάθησα μόνη μου να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου αλλάζοντας δουλειά, μένοντας κοντά σε ανθρώπους που θεωρώ οτι μου κάνουν καλό και απομακρύνοντας εκείνους που με ρίχνουν ψυχολογικά για διάφορους λόγους. Όμως, είναι πολλές οι φορές που νοιώθω αδύναμη να συνεχίσω να προσπαθώ, περισσότερες εκείνες που αισθάνομαι πως όλο αυτό δεν έχει κανένα νόημα.

να συμβουλευτώ ειδικό για όλο αυτό που περνάω ή μήπως είναι υπερβολή;

ευχαριστώ.

Alpha, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι υπερβολή, τη στιγμή που ταλαιπωρείσαι 5 χρόνια; Εσύ έχεις ήδη κάνει κάποιες κινήσεις που πίστευες ότι θα σε βοηθήσουν, αλλά αφού νιώθεις ότι χρειάζεσαι στήριξη στην προσπάθειά σου, βεβαίως να το πάρεις απόφαση και να πας σε κάποιον ειδικό, να συζητήσεις όσα σε προβληματίζουν και να εξετάσεις και τι άλλο θα μπορούσε να γίνει.

Η γνωμη μου ειναι να απευθυνθεις σε ειδικο.Θα βοηθηθεις πολυ.Μην χανεις αλλο χρονο, αφου οτι μπορουσες να κανεις μονος σου το εκανες και δεν ηταν αρκετο.Οχι, δεν υπερβαλλεις.Υποφερεις.

συμφωνώ με τα παιδιά...κι εγώ υπέφερα για μεγαλο χρονικό διάστημα χωρίς να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό κ το μετάνιωσα γιατί το πρόβλημα μεγάλωνε μέρα με τη μέρα...είναι πολύ καλό που πήρες κάποιες αποφάσεις για να καλυτερεύσεις όσο μπορείς τη ζωή σου μόνη σου...έχεις κάνει το πρώτο βήμα ...πάρε απόφαση να πας κ σε κάποιο ειδικό...είναι κρίμα να υποφέρεις για χαζομάρες...

Κατ αρχήν ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

marina38, είχα μια συζήτηση με μια φίλη μου σχετικά με το θέμα, η οποία είναι και ο μοναδικός άνθρωπος που αισθάνομαι άνετα μαζί του και μπόρεσα να της εκμυστηρευτώ όλο αυτό που μου συμβαίνει και η απάντηση της ήταν πως, πρέπει να το σκεφτώ πολύ σοβαρά πριν απευθυνθώ σε ειδικό, οτι καλό θα ήταν να μάθω να ανοίγομαι περισσότερο στους γύρω μου (μιας και είμαι ιδιαίτερα κλειστός χαρακτήρας ομολογουμένως) και οτι αυτό σίγουρα θα με βοηθήσει περισσότερο. Ωστόσο, είμαι σίγουρη πως πλέον χρειάζομαι δραστικότερα μέτρα. Και ναι, έχεις δίκιο, δεν είναι υπερβολικό..

Και πάλι ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας παιδιά. Σήμερα κιόλας, θα ψάξω να βρω κάποιον ειδικό και θα κλείσω ραντεβού. Πλέον είμαι σίγουρη οτι αυτό χρειάζομαι.

να είστε καλά.

Συμφωνώ ότι είναι καλό ο καθένας να προσπαθεί μόνος και στη συνέχεια με τη βοήθεια των δικών του ανθρώπων να αντιμετωπίσει όσα των προβληματίζουν. Εξάλλου το να έχει κανείς κίνητρο και διάθεση για προσπάθεια είναι απαραίτητο, αφού ο ειδικός είναι εκεί για να συνεργαστεί μαζί σου και όχι για να σου δώσει μια έτοιμη λύση.

Αλλά όλα έχουν ένα όριο και συχνά οι άνθρωποι χρειάζονται μια διευκόλυνση, στήριξη, επανεκπαίδευση. Ας πούμε αν όντως η λύση είναι στο να \'μάθω να ανοίγομαι\', δεν είναι κάτι που μια μέρα αποφασίζω και την επόμενη το εφαρμόζω. Ας το πω αλλιώς: μπορώ θαυμάσια να καθαρίζω το σπίτι μόνη μου, αλλά παρέα με τη γυναίκα που με βοηθά το κάνουμε γρηγορότερα και καλύτερα!