Έχασα το μπαμπά μου... πολλά προβλήματα και πόνος...
Καλησπέρα σας. Είμαι πολύ θλιμμένη και πικραμένη στα όρια απελπισίας. Φέτος το Γενάρη έχασα απότομα το μπαμπά μου και ήμουν μόνη μου όταν συνέβη αυτό, έτυχε να απουσιάζει η μαμά μου σε άλλη πόλη. Το πρώτο σοκ το πέρασα όταν μου είπαν απότομα ότι ο μπαμπάς μου είχε χάσει τις αισθήσεις του στο χωράφι του ενώ τον περίμενα να έρθει σπίτι και τον έψαχνα. Ακολούθησε διακομιδή με ελικόπτερο που μπήκα, με την ελπίδα ότι θα γίνει καλά. Ήμουν γεμάτη άγχος και φόβο και το δεύτερο σοκ ήταν που όταν έφτασα στο άλλο νοσοκομείο, μου ανακοίνωσαν μπροστά σε πάρα πολύ κόσμο ωμά ότι είναι εγκεφαλικά νεκρός. Ο πανικός μου απερίγραπτος και το μαχαίρι στη καρδιά βαθιά καρφωμένο. Παρόλα αυτά κάποιος γιατρός μου έδωσε ξανά ελπίδα ότι θα μπει στην εντατική και έχουν δώσει τα στοιχεία του,όταν αδειάσει ένα δωμάτιο να εισαχθεί. Ψεύτικες ελπίδες, εγώ να κλαίω και να σπαράζω κρατώντας του το χέρι, ώσπου τελικά ο μπαμπάς μου πέθανε μετά από τρεις μέρες. Εδώ και δυόμισι μήνες είμαι χάλια, δεν έχω όρεξη για τίποτα, δεν θέλω να βγαίνω έξω. Νομίζω ότι θα γυρίσει και τρελαίνομαι που δεν τον βλέπω. Αναγκαστικά πηγαίνω να ψωνίσω να φάμε κάτι με τη μαμά μου. Η διαδρομή να φτάσω στο κοιμητήριο είναι για μένα Γολγοθάς γιατί σπαράζω μέχρι να φτάσω, πίνω ηρεμιστικό, δεν κοιμάμαι καλά, κοιτάζω τη φωτογραφία του και τον ζητάω πίσω. Η μαμά μου είναι χάλια και αυτή και οι συγγενείς στο κόσμο τους. Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα που έμειναν πίσω που δυο γυναίκες αδυνατούν μιας και δεν υπάρχει πλέον ανδρικό στήριγμα... τα οικονομικά δύσκολα, χρειάζονται πολλές επισκευές και γενικά μια χάλια κατάσταση παντού. Η σχέση μου είναι από απόσταση πολύ καιρό. Μια είμαστε καλά και μια όχι. Εξαρχής κόπιασα αρκετά και κοπιάζω για αυτή τη σχέση αλλά υπάρχουν εμπόδια και προβλήματα και εκεί που με πνίγουν. Προσπάθησα να γεφυρώσω τις σχέσεις της μαμάς μου με το σύντροφό μου γιατί δεν τα πήγαιναν καλά. Ό,τι κάνω γκρεμίζεται. Τον αγαπώ αλλά φέρεται επιπόλαια κάποιες φορές και εκείνη ως μάνα θυμώνει μαζί του που με βλέπει αγχωμένη και κλαμμένη. Χθες μαλώσαμε και το κλείσαμε απότομα και με φωνές. Η μαμά μου ταράχτηκε και άρχισε να μου τον κατηγορεί ξανά και γενικά τον βλέπει αρνητικά ενώ τα πήγαιναν καλά. Δεν ξέρω τι να κάνω και για τι πρώτα να στεναχωρεθώ. Είμαι κουρασμένη, μου λείπει ο μπαμπάς μου, δεν θα μπορέσω να ζήσω και δεύτερη απώλεια με το σύντροφό μου που είναι ο χωρισμός. Πιέζομαι, δεν έχω φίλους να ανοίξω τη καρδιά μου. Νιώθω κενό και να βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Η κατάσταση στο σπίτι είναι δύσκολη και η ατμόσφαιρα βαριά. Σας παρακαλώ βοηθήστε με! Πνέω τα λοίσθια!
