Printable View
Παρατήρησα ότι τις τελευταίες μέρες έχω αυξημένο άγχος... Σας συμβαίνει να το νιώθετε αυτό σε περιόδους γιορτών; Με αγχώνει ακόμα και το γεγονός ότι πρέπει να πάω στην εκκλησία, ίσως επειδή πιέζομαι με την έννοια του ότι αν αφηνόμουν ελεύθερη δεν θα ξεκουνιόμουν απ' το σπίτι νομίζω...
Σε νιώθω απόλυτα. Ακριβώς το ίδιο αισθάνομαι κι εγώ και αν μπορούσα θα έκανα.
Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που νιώθει έτσι... Δεν ξέρω γιατί αλλά όταν διαταράσσεται η ρουτίνα μου δεν μπορώ να βρω ηρεμία... Ενώ αν δεν είχα αυτό το άγχος νομίζω πως θα την έβρισκα κοντά στο Θεό αλλά δυσκολεύομαι... Είμαι πολύ μπερδεμένη, δυσκολεύομαι μέχρι και να εκφραστώ όσον αφορά το πως ακριβώς νιώθω αυτές τις μέρες...Quote:
Originally Posted by BreakingBad1985
Κακνακυ καλησπέρα..αν δεν κάνω λάθος το λέω με κάθε επιφύλαξη.αλλα αυτό νομίζω προέρχεται γιατί μάλλον μέσα σου νοιώθεις κοινωνική απόρριψη και μοναξιά.
Το ίδιο ακριβώς παθαίνα κάποιες περιόδους που είχα χαθεί με τους φίλους μου Τότες ήμουν σε ηλικία 15-16 χρονων.
Ένιωθα άγχος μοναξιά και θλίψη.. αργότερα όταν ξανά βρέθηκα με τους φίλους μου αυτό έφυγε...
Επισεις όταν πάω στο τόπο καταγωγής μου επειδή εκεί έχουν άλλη παιδεία και νοοτροπία και εμένα μου τη σπάει δεν έχω κανέναν φίλο εκεί και αισθανομε κοινωνική απόρριψη όταν είμαι εκει.και μετά πάλι νοιωθω θλίψη και μοναξιά...
Λέω μήπως νοιώθεις κοινωνική απορριψη και αισθάνεσε έτσι??
Καλημέρα... :)Quote:
Originally Posted by giorgos35
Μπορεί κι εγώ να κάνω λάθος αλλά δεν νομίζω να φταίει αυτό... Νιώθω πιεσμένη γιατί πρέπει να κάνω πράγματα αλλά δεν έχω την διάθεση... Για να καταλάβεις αυτή τη στιγμή σκέφτομαι "άντε να περάσει κι η σημερινή μέρα να γίνει κι η Ανάσταση και να επανέλθω στους φυσιολογικούς μου ρυθμούς"... Και δεν είναι ότι δεν πιστεύω, το άγχος με κάνει να σκέφτομαι έτσι και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω...
Μέχρι να διαβάσω το post σου πίστευα ότι μόνο εγώ σκεφτόμουν έτσι. Το υπερβολικό άγχος μας προκαλεί τέτοιου είδους προβλήματα. Δεν αρέσουν καθόλου οι αλλαγές στην καθημερινότητα μας, πόσο μάλλον αυτές που εμπεριέχουν και κοινωνικές υποχρεώσεις.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Sent from my iPhone using Tapatalk
Ακριβώς αυτό που γράφεις στην τελευταία πρόταση... Ενώ πιστεύω στο Θεό και κανονικά θα έπρεπε να νιώθω γαλήνη στην εκκλησία, εγώ αγχώνομαι κι αγχώνομαι πολύ... Και σκέφτομαι το αυριανό τραπέζι κι αγχώνομαι ακόμα περισσότερο... Τέλος με αγχώνει και κάτι άλλο: έχω κάποια πράγματα να κάνω σήμερα αλλά καμία διάθεση να τα κάνω και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ και πως να ηρεμήσει η ψυχή μου...Quote:
Originally Posted by BreakingBad1985
Παίρνεις κάποια φαρμακευτική αγωγή; Έχεις πάρει πότε;
Sent from my iPhone using Tapatalk
Ναι, παίρνω... Εδώ και πολλά χρόνια... Σήμερα πήρα και ηρεμιστικό αλλά δεν νιώθω να με βοήθησε πολύ...Quote:
Originally Posted by BreakingBad1985
Εγώ έπαιρνα, τα έχω σταματήσει όλα εδώ και δυο μήνες σχεδόν και τώρα την περίοδο των γιορτών είμαι πιο χάλια από ποτέ. Προσπαθώ να το παλέψω δίχως αγωγή αλλά τελικά είναι υπεράνω προσπαθειών.
Sent from my iPhone using Tapatalk
Μην βασανίζεσαι αφού βλέπεις ότι υποφέρεις χωρίς...Quote:
Originally Posted by BreakingBad1985
Εγώ έπεσα να κοιμηθώ για λίγο υποτίθεται μετά που σου απάντησα για τελευταία φορά και ξύπνησα τώρα...
Και γίνεται χαμός στην κουζίνα με την προετοιμασία της μαγειρίτσας και δεν μπορώ να κινηθώ ελεύθερα...
Παρομοίως. Προτιμώ να κοιμάμαι έτσι ώστε να περάσει ο περισσότερος χρόνος με αυτόν τον τρόπο και να έρθει όσο πιο γρήγορα γίνεται η καθημερινότητα μου από Τρίτη.
Sent from my iPhone using Tapatalk
Αγχος οχι αλλα προτιμω να περασουν γρηγορα γιατι δε μου αρεσουν. Παλαιοτερα αισθανομουν μελαγχολια.
Μοιάζουμε αρκετά εμείς οι δύο μου φαίνεται... Ευτυχώς τώρα τελείωσε η προετοιμασία προς το παρόν και μπόρεσα να φτιάξω και δεύτερο καφέ για να τονωθώ/να ξυπνήσω... Μακάρι να είναι χαλαρά από εδώ και πέρα η ατμόσφαιρα στο σπίτι...Quote:
Originally Posted by BreakingBad1985
Μέχρι τώρα πίστευα πως πάντα Χριστούγεννα και Πάσχα ήταν οι χειρότερες φάσεις μες τη χρονιά. Πότε δεν μου άρεσαν και κάπως ήμουν τέτοιες μέρες. Τώρα που είμαι ακόμη χειρότερα ψυχολογικά μου φαίνονται γολγοθας οι μέρες αυτές. Δεν περνούν με τίποτα. Ειδικά αύριο που θα σουβλιζουν κτλ και θα έρθουν και συγγενείς πιστεύω θα είναι φρικτη μέρα. Δεν θα περνάει με τίποτα και σίγουρα όλοι θα σχολιάζουν για μένα. Εγώ θα κοιτάζω στο κενό και δεν θα έχω διάθεση για τίποτα. Πως άραγε να περάσει πιο χαλαρά η αυριανή μέρα;;