Δεν ξέρω τι έχω πάθει...

Έχει μέρες που κοιμάμαι πολύ λίγες ώρες τη νύχτα και στην αρχή δεν έδωσα σημασία αλλά όσο πάει και χειροτερεύει... Για παράδειγμα, χθες κοιμήθηκα τα μεσάνυχτα κι είμαι ξύπνια από τις 03:30 κι έχω φρικάρει μες τη νύχτα να μην μπορώ να κάνω τίποτα κι οι άλλοι να κοιμούνται, νιώθω τρομερή μοναξιά και περιμένω πως και πως να ξυπνήσουν, δεν την παλεύω τόσες ώρες...

Πήγα στο γιατρό χθες κι από σήμερα θα ξεκινήσω την ίδια αγωγή αλλά με αλλαγμένες δοσολογίες, μακάρι να με βοηθήσει...

Έχει τύχει σε κανέναν άλλον αυτό; Πώς το αντιμετωπίσατε;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Έχει μέρες που κοιμάμαι πολύ λίγες ώρες τη νύχτα και στην αρχή δεν έδωσα σημασία αλλά όσο πάει και χειροτερεύει... Για παράδειγμα, χθες κοιμήθηκα τα μεσάνυχτα κι είμαι ξύπνια από τις 03:30 κι έχω φρικάρει μες τη νύχτα να μην μπορώ να κάνω τίποτα κι οι άλλοι να κοιμούνται, νιώθω τρομερή μοναξιά και περιμένω πως και πως να ξυπνήσουν, δεν την παλεύω τόσες ώρες...

Πήγα στο γιατρό χθες κι από σήμερα θα ξεκινήσω την ίδια αγωγή αλλά με αλλαγμένες δοσολογίες, μακάρι να με βοηθήσει...

Έχει τύχει σε κανέναν άλλον αυτό; Πώς το αντιμετωπίσατε;

---

Βασικό παθογνωμονικό στοιχείο της κατάθλιψης είναι το να ξυπνάς 4-5 το πρωι και να μην μπορείς να ξανακοιμηθείς.
Το πάθαινα συνέχεια όταν δούλευα και έπρεπε να πέσω νωρις(12-1)για ύπνο.
Πλέον,παρόλο που παίρνω μινιτράν και ζάναξ το βράδυ,δεν μπορώ να κοιμηθώ πριν τις 5-6 το πρωί...No more early awakening then.
Τί αγωγή ακολουθείς και με τί παλεύεις,btw?

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Βασικό παθογνωμονικό στοιχείο της κατάθλιψης είναι το να ξυπνάς 4-5 το πρωι και να μην μπορείς να ξανακοιμηθείς.
Το πάθαινα συνέχεια όταν δούλευα και έπρεπε να πέσω νωρις(12-1)για ύπνο.
Πλέον,παρόλο που παίρνω μινιτράν και ζάναξ το βράδυ,δεν μπορώ να κοιμηθώ πριν τις 5-6 το πρωί...No more early awakening then.
Τί αγωγή ακολουθείς και με τί παλεύεις,btw?

---

Σ' ευχαριστώ για την απάντηση σου...

Μάλιστα, κατάλαβα...

Εγώ παίρνω αρκετά φάρμακα: abilify, ladose, seroquel, lamictal & anafranil...

Παλεύω με την κατάθλιψη όπως σωστά είπες, την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και κάποια ψυχωτικά συμπτώματα...
Εσύ μόνο με την κατάθλιψη;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Σ' ευχαριστώ για την απάντηση σου...

Μάλιστα, κατάλαβα...

Εγώ παίρνω αρκετά φάρμακα: abilify, ladose, seroquel, lamictal & anafranil...

Παλεύω με την κατάθλιψη όπως σωστά είπες, την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και κάποια ψυχωτικά συμπτώματα...
Εσύ μόνο με την κατάθλιψη;

---

Ειλικρινά μετά από τόσα χρόνια δεν έχω ιδέα με τί παλεύω...Κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχή λένε οι γιατροί,αλλά αυτοί οι όροι γίνονται ολοένα και πιο ασαφείς για μένα και δεν μ'αρέσουν και οι ταμπέλες.
Πάντως αυτό που παλεύω,το παλεύω με ψεύτικα όπλα(φάρμακα)...και νομίζω σιγά-σιγά διαφαίνεται το ποιός θα κερδίσει...
Εκτός και αν παρέμβει κάποιος από μηχανής θεός και σώσει την κατάσταση...αλλά κρατάω μικρό καλάθι.

Νομίζω θα πρέπει να εξορθολογίσεις λίγο την αγωγή σου...Έχεις το ΟΚ γιατρού γι'αυτά που παίρνεις?...
Ποιά είναι τα κύρια συμπτώματά σου?...Τί βιώνεις?

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Ειλικρινά μετά από τόσα χρόνια δεν έχω ιδέα με τί παλεύω...Κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχή λένε οι γιατροί,αλλά αυτοί οι όροι γίνονται ολοένα και πιο ασαφείς για μένα και δεν μ'αρέσουν και οι ταμπέλες.
Πάντως αυτό που παλεύω,το παλεύω με ψεύτικα όπλα(φάρμακα)...και νομίζω σιγά-σιγά διαφαίνεται το ποιός θα κερδίσει...
Εκτός και αν παρέμβει κάποιος από μηχανής θεός και σώσει την κατάσταση...αλλά κρατάω μικρό καλάθι.

Νομίζω θα πρέπει να εξορθολογίσεις λίγο την αγωγή σου...Έχεις το ΟΚ γιατρού γι'αυτά που παίρνεις?...
Ποιά είναι τα κύρια συμπτώματά σου?...Τί βιώνεις?

---

Καλημέρα, σήμερα είμαι ξύπνια από τις 04:30 αλλά τουλάχιστον αυτή τη φορά είναι λογικό μιας και κοιμήθηκα πολλές ώρες μέσα στη μέρα και νωρίς το βράδυ...

Οκ, δεν είναι ανάγκη να βάζουμε ταμπέλες απλά ήθελα να πάρω μια ιδέα γι' αυτό σε ρώτησα... :)

Εγώ ναι, έχω το ΟΚ γιατρού, αυτός μου τα δίνει... Όμως άλλαξα πρόσφατα και στον καινούριο έχω πάει δυο φορές οπότε θα δούμε, ελπίζω να καλυτερέψουν τα πράγματα... Τον ήξερα από παλιότερα απλά έβλεπα άλλον, είναι μεγάλη ιστορία και δεν είναι της παρούσης...

Κοίτα, είναι δύσκολο να παλέψεις την κατάθλιψη μόνος σου οπότε μην τη βλέπεις τόσο αρνητικά τη λήψη φαρμάκων...
Είσαι άντρας ή γυναίκα; Να ξέρω αν θα λέω μόνος ή μόνη π.χ. :p

Τέλος θέλω να πω ότι το nickname σου μου θυμίζει το λατρεμένο κακάο των παιδικών μου χρόνων! :)

Τα κύρια συμπτώματα μου είναι αρκετά μεγάλη θλίψη ακόμα και χωρίς λόγο, έντονο άγχος πολλές φορές και φόβος/κρίσεις πανικού όταν μένω μόνη για μια μέρα π.χ. στο σπίτι... Την τελευταία φορά άρχισαν να μουδιάζουν τα χέρια μου και τέτοια...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Καλημέρα, σήμερα είμαι ξύπνια από τις 04:30 αλλά τουλάχιστον αυτή τη φορά είναι λογικό μιας και κοιμήθηκα πολλές ώρες μέσα στη μέρα και νωρίς το βράδυ...

Οκ, δεν είναι ανάγκη να βάζουμε ταμπέλες απλά ήθελα να πάρω μια ιδέα γι' αυτό σε ρώτησα... :)

Εγώ ναι, έχω το ΟΚ γιατρού, αυτός μου τα δίνει... Όμως άλλαξα πρόσφατα και στον καινούριο έχω πάει δυο φορές οπότε θα δούμε, ελπίζω να καλυτερέψουν τα πράγματα... Τον ήξερα από παλιότερα απλά έβλεπα άλλον, είναι μεγάλη ιστορία και δεν είναι της παρούσης...

Κοίτα, είναι δύσκολο να παλέψεις την κατάθλιψη μόνος σου οπότε μην τη βλέπεις τόσο αρνητικά τη λήψη φαρμάκων...
Είσαι άντρας ή γυναίκα; Να ξέρω αν θα λέω μόνος ή μόνη π.χ. :p

Τέλος θέλω να πω ότι το nickname σου μου θυμίζει το λατρεμένο κακάο των παιδικών μου χρόνων! :)

Τα κύρια συμπτώματα μου είναι αρκετά μεγάλη θλίψη ακόμα και χωρίς λόγο, έντονο άγχος πολλές φορές και φόβος/κρίσεις πανικού όταν μένω μόνη για μια μέρα π.χ. στο σπίτι... Την τελευταία φορά άρχισαν να μουδιάζουν τα χέρια μου και τέτοια...

---

Γεια!
Για να θυμάσαι το Yoco Choco,θα πρέπει να είμαστε κοντά ηλικιακά...είμαι 33...και άντρας,αν και δεν μου κάθεται καλά αυτή η λέξη, γιατί ψυχοσυναισθηματικά έχω μείνει κάπου στα 8...οπότε ''αγόρι'' μάλλον.
Απ΄την περιγραφή των συμπτωμάτων σου καταλαβαίνω πως δεν έχεις έντονη σωματοποίηση...εντάξει τα μουδιάσματα δεν είναι και τίποτα.
Στην δική μου περίπτωση,αυτό που είναι ανυπόφορο είναι η σωματοποίηση και δευτερευόντως η θλίψη και αυτά που αισθάνομαι γενικότερα...Υπήρχαν περίοδοι που βίωνα θλίψη χωρίς να έχω αυτό το μόνιμο βάρος στο στομάχι και την ναυτία 24/7,και μπορώ να πώ πως την απολάμβανα(την θλίψη)...Να φανταστείς διάβαζα Καρυωτάκη και με έπιαναν τα κλάματα...και μου άρεσε...Έχει κάποιες ποιότητες η θλίψη/μελαγχολία που σε κάνουν να νιώθεις πιό ζωντανός και πιό ανθρώπινος,σε σχέση με την ραστώνη της νορμοθυμίας.

Back to you.
To να σε πιάνουν κρίσεις πανικού όταν μένεις μόνη σου στο σπίτι είναι εξαιρετικά ανησυχητικό...εκτός και αν είσαι 12 ετών.
Μήπως δεν έχεις απογαλακτιστεί ακόμα απ΄τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που σου προσφέρουν μια ζώνη ασφαλείας?

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Γεια!
Για να θυμάσαι το Yoco Choco,θα πρέπει να είμαστε κοντά ηλικιακά...είμαι 33...και άντρας,αν και δεν μου κάθεται καλά αυτή η λέξη, γιατί ψυχοσυναισθηματικά έχω μείνει κάπου στα 8...οπότε ''αγόρι'' μάλλον.
Απ΄την περιγραφή των συμπτωμάτων σου καταλαβαίνω πως δεν έχεις έντονη σωματοποίηση...εντάξει τα μουδιάσματα δεν είναι και τίποτα.
Στην δική μου περίπτωση,αυτό που είναι ανυπόφορο είναι η σωματοποίηση και δευτερευόντως η θλίψη και αυτά που αισθάνομαι γενικότερα...Υπήρχαν περίοδοι που βίωνα θλίψη χωρίς να έχω αυτό το μόνιμο βάρος στο στομάχι και την ναυτία 24/7,και μπορώ να πώ πως την απολάμβανα(την θλίψη)...Να φανταστείς διάβαζα Καρυωτάκη και με έπιαναν τα κλάματα...και μου άρεσε...Έχει κάποιες ποιότητες η θλίψη/μελαγχολία που σε κάνουν να νιώθεις πιό ζωντανός και πιό ανθρώπινος,σε σχέση με την ραστώνη της νορμοθυμίας.

Back to you.
To να σε πιάνουν κρίσεις πανικού όταν μένεις μόνη σου στο σπίτι είναι εξαιρετικά ανησυχητικό...εκτός και αν είσαι 12 ετών.
Μήπως δεν έχεις απογαλακτιστεί ακόμα απ΄τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που σου προσφέρουν μια ζώνη ασφαλείας?

---

Ναι, είμαστε σχετικά κοντά ηλικιακά, εγώ είμαι 40...

Μερικές φορές στην κρίση πανικού με πιάνουν και ταχυκαρδίες και δύσπνοια αλλά ως εκεί, δεν ξέρω αν υπάρχουν και χειρότερα...

Εγώ δεν την αντέχω την μελαγχολία... Όσο για τις κρίσεις πανικού με πιάνουν κυρίως γιατί φοβάμαι μήπως πει κάποιος στο σπίτι και μου κάνει κακό κι αυτό γιατί στο μακρινό παρελθόν κάποιος με είχε τρομάξει πάρα πολύ κι έκτοτε δεν νιώθω και πολύ ασφαλής γενικά πόσο μάλλον όταν είμαι μόνη στο σπίτι... Υποθέτω πως αυτό είναι ψυχωτικό στοιχείο...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Υποθέτω πως αυτό είναι ψυχωτικό στοιχείο...[/COLOR][/SIZE][/FONT]

---

Σίγουρα υπάρχει ψυχωσική συνδρομή,αλλά κατά βάση είναι μετατραυματικό στρες(PTSD)...
Ο φόβος σου φυσικά είναι αδικαιολόγητος και φαντάζομαι το καταλαβαίνεις και εσύ η ίδια,απλά δεν μπορείς να το ελέγξεις.

Δεν ξέρω πως τα πας με τις διαπροσωπικές σχέσεις,αλλά νομίζω πως χρειάζεσαι κάποιο άτομο που θα σε πάρει από το χέρι και θα σου μάθει την άλφα-βήτα της ζωής...Κάποιον που θα κατανικήσει τους φόβους και τις ανασφάλειές σου και θα σε βοηθήσει να σταθείς στα πόδια σου...
Κάτι αντίστοιχο χρειάζομαι και εγώ...άσχετα αν οι δικές μου οι φοβίες δεν έχουν να κάνουν με τους ανθρώπους.

Επιτελουσ κι ενασ που εχει μυαλο

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Σίγουρα υπάρχει ψυχωσική συνδρομή,αλλά κατά βάση είναι μετατραυματικό στρες(PTSD)...
Ο φόβος σου φυσικά είναι αδικαιολόγητος και φαντάζομαι το καταλαβαίνεις και εσύ η ίδια,απλά δεν μπορείς να το ελέγξεις.

Δεν ξέρω πως τα πας με τις διαπροσωπικές σχέσεις,αλλά νομίζω πως χρειάζεσαι κάποιο άτομο που θα σε πάρει από το χέρι και θα σου μάθει την άλφα-βήτα της ζωής...Κάποιον που θα κατανικήσει τους φόβους και τις ανασφάλειές σου και θα σε βοηθήσει να σταθείς στα πόδια σου...
Κάτι αντίστοιχο χρειάζομαι και εγώ...άσχετα αν οι δικές μου οι φοβίες δεν έχουν να κάνουν με τους ανθρώπους.

---

Ναι κι εγώ πιστεύω ότι είναι και μετατραυματικό στρες... Και ναι, το καταλαβαίνω ότι είναι αδικαιολόγητος αλλά όντως δεν μπορώ να τον ελέγξω και μερικές φορές φρικάρω άσχημα...

Όσον αφορά τις σχέσεις, στις φιλικές καλά τα πάω στις ερωτικές όμως έχω πρόβλημα... Αλλά ναι, όντως χρειάζομαι κάποιον που να με κάνει να νιώθω ασφαλής και για κάποια περίοδο τον είχα κι ήμουν τρισευτυχισμένη αλλά μετά χωρίσαμε...

Εσύ τι φοβάσαι;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Εσύ τι φοβάσαι;

---

Πες μου εσύ...
Κάθε μέρα που ξυπνάω και ανοίγω τα μάτια,μέσα σε 2-3 δευτερόλεπτα αισθάνομαι το στομάχι μου να σφίγγει και μια αίσθηση ναυτίας να με κατακλύζει,μόνο και μόνο απ΄την συνειδητοποίηση ότι ξύπνησα...Και κρατάει όλη μέρα αυτό.
Ελπίζω σε μερικές ώρες καλού ύπνου για να ξεχαστώ και να ανασάνω.

Γενικά,για κάποιο λόγο έχω πάρει την ζωή από φόβο από τότε που γεννήθηκα,αν και είχα ιδανική βρεφική και παιδική ηλικία.
Θα το ονόμαζα ''υπαρξιακό άγχος''?...δεν ξέρω.

Εμένα η μητέρα μου είχε προβλήματα ύπνου, ξυπνάει μέσα στη νύχτα και δεν μπορεί να κοιμηθεί και παίρνει ηρεμιστικά φυτικά κλπ., λέει ότι είναι άγχος γιατί σκέφτεται τις δουλειές της και όταν τις τακτοποιήσει όλες τι έχει να κάνει, ηρεμεί και κοιμάται, αλλά εγώ έχω υποψίες ότι κάτι άλλο, πιο σοβαρό, συμβαίνει, γιατί έχω δει πολλά "ανεξήγητα" συμπτώματα σε όλη την οικογένεια και ακόμα περισσότερα σε πολλούς άλλους εκτός.

Επίσης και η γιαγιά μου είχε πρόβλημα με τον ύπνο, ξύπναγε πολύ νωρίς και με υπνωτικά κοιμόταν λίγες ώρες το βράδυ και λίγες το μεσημέρι, ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ για χρόνια. Μου κάνει εντύπωση που είχαν και οι δύο το ίδιο.

Εδώ στην περιοχή με έχουν ξυπνήσει άπειρες φορές ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ με ΦΑΣΑΡΙΑ ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗ που κρατάει ώρα και ΚΟΡΝΕΣ μετά από αυτοκίνητα, ενώ όταν προσπαθώ μετά να κοιμηθώ, μια μηχανή κάνει ώρα φασαρία κάτω ΜΑΡΣΑΡΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΣΤΑΘΜΕΥΜΕΝΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ή και ΑΛΛΕΣ ΩΡΕΣ, όταν ακριβώς ΠΑΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ. Ή με ξυπνάνε με 2-4 ώρες ύπνο και κάνουν φασαρία μέχρι το πρωί. Ή με ξυπνάνε στις 5-6 το πρωί και κορνάρουν για να μην ξανακοιμηθώ.

Φαντάζομαι όλες αυτές οι μηχανές και τα αυτοκίνητα που κάνουν το ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ εντάσσονται στα εγκλήματα ειδικού τύπου που εκδηλώθηκαν μετά το πραξικόπημα του 2015, αλλά αναρωτιέμαι, γιατί δεν το κάνουν σε όλους να γελάμε;

Το γράφω εδώ γιατί αν άνοιγα άλλο θέμα πάλι τον ίδιο τίτλο θα είχε... Αυτή τη στιγμή τρέμω και δεν είναι η πρώτη φορά, τις τελευταίες μέρες το ξαναέπαθα... Έχω μια ιδέα για το τι μπορεί να φταίει γιατί ο γιατρός που είχα πάει τελευταία μου έκανε δραστικές αλλαγές στα φάρμακα κι από τότε άρχισε.... Ο λόγος που το γράφω είναι απλά για συμπαράσταση, τη χρειάζομαι τώρα...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Εγώ παίρνω αρκετά φάρμακα: abilify, ladose, seroquel, lamictal & anafranil...
;

---

Δεν μου πεφτει λογος , αλλα πολλα φαρμακα παιρνεις , και δεν ξερεις πλεον ποιο κανει τι ..........2 φαρμακα αρκουν ......

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Βασικό παθογνωμονικό στοιχείο της κατάθλιψης είναι το να ξυπνάς 4-5 το πρωι και να μην μπορείς να ξανακοιμηθείς.
w?

---

Κι ομως , παρ οτι εχω χρονία κτθλψη , μια χαρα κοιμαμαι , και πολυ μαλιστα ........