ALS

Παιδιά γεια σας! Εδώ και λίγο καιρό μου έχει κολλήσει η ιδέα ότι μπορεί να έχω ALS καθώς έχω όλη την ώρα μυϊκές συσπάσεις, και γενικά από πάντα έτρεμαν τα χέρια μου. Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω αν τα μουδιασματα και οι μυϊκοί πόνοι είναι συνδεδεμένα με το ALS. Σε λίγους μήνες θα γίνω 18 αλλά οι γονείς μου προσπαθούν να με καθησυχάσουν λέγοντάς μου πώς είμαι υπερβολικά πολύ νέα για να ανησυχώ για τέτοια και για να βασανίζομαι με τέτοια υποθετικά σενάρια. Εγώ όμως δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι και την περίπτωση του Stephen Hawking που ήταν μόνο 21 όταν διαγνώστηκε. Πήγα και σε ψυχίατρο και μου είπε πως όλα είναι ψυχοσωματικά και πώς οι αρρωστοφοβικές μου εμμονές πηγάζουν από το γεγονός ότι δίνω πανελλήνιες. Μου είπε να απομακρυνθω από τις προσωπικές διαγνώσεις μέσω ίντερνετ αλλά όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύ το σκέφτομαι ... Υπάρχει κανείς από εσάς που να έχει παρόμοιους φόβους και εμπειρία σχετικά με το ALS; Ξέρω πως ο φόβος μου ακούγεται παράλογος δεδομένου ότι τα συμπτώματα μου είναι μικρής έντασης, απλά τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί η αρρώστια να είναι ακόμη σε πρώιμα στάδια. Σας παρακαλω πείτε μου την γνώμη σας και οποιαδήποτε προσωπική συμβουλή για να μπορέσω να το αντιμετωπίσω! Αυτή η υπόθεση μου έχει στερήσει ένα μήνα από την ζωή μου, μου προκαλεί αφόρητο άγχος και έτσι όπως πάω θα χάσω και την χρονιά!

απλα ξεκολλα.................................... .................................................. ..........

Θα σε καθησυχαζε αν σου ελεγα πως εχ ακριβως τα ιδια και πολλα περισσοτερα ακομα που αναφερω σε σχετικο ποστ; Και δινω και εγω πανελληνιες αλλα σιγουρα δεν προερχεται απο αυτο το αγχος ;p

Quote:

---

Originally Posted by μπαμπης

Θα σε καθησυχαζε αν σου ελεγα πως εχ ακριβως τα ιδια και πολλα περισσοτερα ακομα που αναφερω σε σχετικο ποστ; Και δινω και εγω πανελληνιες αλλα σιγουρα δεν προερχεται απο αυτο το αγχος ;p

---

Εννοείς πως για τα συμπτώματα σου δεν ευθύνονται οι πανελλήνιες και πώς όντως νομίζεις ότι έχεις κάτι άλλο; Εγώ ήμουν αγχωμένη για τις πανελλήνιες μέχρι και τα Χριστούγεννα αλλά μετά πήγα 7ημερη και το άγχος μου εξαφανίστηκε για τα καλά ... Τον τελευταίο καιρό όμως δεν ξέρω τι με έχει πιάσει και σχεδόν κάθε βδομάδα δημιουργώ και ένα εντελώς διαφορετικό πρόβλημα από το μυαλό μου και στεναχωριέμαι σε σημείο που να μην μπορώ να κοιμηθώ, να με πιάνουν ταχυκαρδίες, πονοκοιλοι και άλλα πολλά.

Τα ανταλλαζω αμα θες με μουδιασματα, μυικους πονους, σπασμους μυων, ζαλαδες, καψιματα και βελονιασματα στο σωμα μαζι με μια ασταθεια... Ταχυκαρδιες και πονοκοιλοι που αναφερεις ειναι τα κλασικα συμπτωματα του αγχους... Για μενα η λαθος αντιμετωπιση ειναι ατακες τυπου ''ολα ειναι στο μυαλο σου'', ''αμα δε το σκεφτεσαι θα σου περασει''... Ουτε φανατσιοπληκτοι ειμαστε ουτε υποκρινομαστε.. Το θεμα ειναι να βρεθει η ριζα του προβληματος ωστε να απαλλαγουμε μια για παντα απο τα συμπτωματα ή τουλαχιστον να καταφερουμε να τα διαχειριστουμε... Στρωσου τωρα στο διαβασμα γιατι οταν θα σου περασουν τα συμπτωματα θα ''κοπανιεσαι'' που παρατησες τα μαθηματα σου... Ξερω ειναι δυσκολο, αλλα προσπαθησε να το συνδυασεις με ενα καθημερινο χαλαρο περπατημα 30-60 λεπτων... Θα δεις οτι ξεπερνωντας τα συμπτωματα, θα βγεις πιο δυνατη και θα αρχισεις να εκτιμας περισσοτερο απλα καθημερινα πραγματα που τωρα ισως σου φαινονται αστεια.. Τουλαχιστον εγω ετσι το βιωσα οταν περασε το προηγουμενο επεισοδιο που ειχα. Ο,τι δε μας σκοτωνει, μας δυναμωνει σε τετοιες περιπτωσεις, καλη συνεχεια και καλη επιτυχια στις εξετασεις.

Λοιπόν και εγώ στο παρελθόν είχα διάφορα νευρολογικά μικρά συμπτώματα που τελικά μπορεί να ήταν από το άγχος ή από τον φόβο, είχα πολλές φορές μικρούς μυικούς σπασμούς και τρέμουλο, φοβόμουν ότι είχα als ή Κρόιτσφελντ-Γιάκομπ. και η διάθεσή μου ήταν χάλια. Δεν πήγαινα πουθενά, δε μιλούσα, δυσκολευόμουν να συγκεντρωθώ στα μαθήματα κλπ. Τελευταία φορά που είχα έντονα συμπτώματα ήταν πριν από 5 χρόνια, είχα σπασμούς κυρίως στα πόδια και λιγότερο στα χέρια, πήγα σε νευρολόγο, μου είπε ότι δεν έχω τίποτα, μετά μου συνταγογράφησε κάτι αγχολυτικά και με έδιωξε. Τελικά ξέχασα να πάω τη συνταγή στο φαρμακείο εγκαίρως και δεν τα πήρα ποτέ.
Ναι, είναι πολύ δύσκολο να κρατήσεις τον εαυτό σου από το να ψάχνει στο Ίντερνετ για συμπτώματα. Ακόμα και τώρα, κυρίως μετά από κάποιο στρεσογόνο γεγονός, μπορεί να έχω τον φόβο για κάποιες μέρες για αυτήν ή άλλη ασθένεια, αλλά ο εγκέφαλος μετά κουράζεται και σταματάει. Η μόνη συμβουλή που έχω να σου δώσω για να αποφεύγεις να ψάχνεις στο Ίντερνετ είναι να το αποφασίσεις μια μέρα που είσαι λίγο καλύτερα. Πάνε μια βόλτα, κάνε κάτι που σου αρέσει μια μέρα ή απλώς κοιμήσου καλά. Μετά θα είναι πιο εύκολο να αποφασίσεις να μην ψάχνεις.

Quote:

---

Originally Posted by Kanakas

Λοιπόν και εγώ στο παρελθόν είχα διάφορα νευρολογικά μικρά συμπτώματα που τελικά μπορεί να ήταν από το άγχος ή από τον φόβο, είχα πολλές φορές μικρούς μυικούς σπασμούς και τρέμουλο, φοβόμουν ότι είχα als ή Κρόιτσφελντ-Γιάκομπ. και η διάθεσή μου ήταν χάλια. Δεν πήγαινα πουθενά, δε μιλούσα, δυσκολευόμουν να συγκεντρωθώ στα μαθήματα κλπ. Τελευταία φορά που είχα έντονα συμπτώματα ήταν πριν από 5 χρόνια, είχα σπασμούς κυρίως στα πόδια και λιγότερο στα χέρια, πήγα σε νευρολόγο, μου είπε ότι δεν έχω τίποτα, μετά μου συνταγογράφησε κάτι αγχολυτικά και με έδιωξε. Τελικά ξέχασα να πάω τη συνταγή στο φαρμακείο εγκαίρως και δεν τα πήρα ποτέ.
Ναι, είναι πολύ δύσκολο να κρατήσεις τον εαυτό σου από το να ψάχνει στο Ίντερνετ για συμπτώματα. Ακόμα και τώρα, κυρίως μετά από κάποιο στρεσογόνο γεγονός, μπορεί να έχω τον φόβο για κάποιες μέρες για αυτήν ή άλλη ασθένεια, αλλά ο εγκέφαλος μετά κουράζεται και σταματάει. Η μόνη συμβουλή που έχω να σου δώσω για να αποφεύγεις να ψάχνεις στο Ίντερνετ είναι να το αποφασίσεις μια μέρα που είσαι λίγο καλύτερα. Πάνε μια βόλτα, κάνε κάτι που σου αρέσει μια μέρα ή απλώς κοιμήσου καλά. Μετά θα είναι πιο εύκολο να αποφασίσεις να μην ψάχνεις.

---

Είναι μια τεράστια παρηγοριά το ότι δεν είμαι η μόνη που έχει αυτή τη φοβία. Ενα λογικό μέρος του μυαλού μού αναγνωρίζει πως είναι εντελώς νοσοφοβική, αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να είμαι η πρώτη υποχονδρια που θα διαγνωστω με την συγκεκριμένη ασθένεια και ότι έτσι όλοι οι φόβοι μου θα βγουν αληθινοί. Την Δευτέρα έχω ραντεβού σε νευρολογο ... Ελπίζω αν όντως δεν βρει τίποτα να ηρεμήσω μια και καλή, αλλά και πάλι δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ακούσει για λάθος διαγνώσεις και γενικότερα λάθη γιατρών! Η παρόρμηση να ζητήσω και δεύτερη γνώμη θα είναι πολύ μεγάλη αλλά σίγουρα δεν θα με αφήσουν οι γονείς μου. Τους έχει κουράσει πολύ αυτή η ιστορία.

Τι είπε ο νευρολόγος τελικά; Και να προσέχεις, το ότι θα το ξεπεράσεις δε σημαίνει πως θα σβηστεί απ' το μυαλό σου. Πρόσφατα άρχισα να βιώνω πάλι συμπτώματα για παράδειγμα. Αλλά πιστεύω πως είσαι καλά.

αννα μου εισαι ακομη εδω? θα ηθελα να σε βοηθησω οσο μπορω

Aννα όλα καλά?