Κάποιες φορές αισθάνομαι ικανή να το νικήσω,ενώ άλλες όχι.Πολλές φορές σκέφτομαι πως γίνομαι υπερβολική,ενώ άλλες φορές είμαι βέβαιη πως όλα όσα σκέφτομαι είναι απολύτως υπαρκτά.Συνήθως όμως αδυνατώ να καταλάβω που σταματάει η λογική και που αρχίζει η υπερβολή-παράνοια.Και για να μην γενικολογώ..Πριν από κάποια χρόνια είχα μια σχέση με ένα μεγαλύτερο μου αγόρι,όντας σε αρκετά μικρή ηλικία, μια σχέση η οποία θεωρώ πως ήταν ξεκάθαρα θέμα αντίδρασης σε αυστηρούς γονείς και θέμα νεανικής αφέλειας.Με τον άλφα ή βήτα τρόπο, μετά από πολύ πίεση,ήρθα σε επαφή μαζί του για μια μόνο φορά.Έπειτα του είπα πως δεν μου άρεσε και εκείνος με έδιωξε "κλωτσιδόν".Για 2 χρόνια απείχα από τα πάντα,φίλους,σχολείο κλπ,ντρεπόμουν άπειρα για το λάθος μου και αισθανόμουν πως ο κάθε συμμαθητής μου ή ο κάθε άνθρωπος που βρισκόταν κοντά μου το γνώριζε και τον αντιμετώπιζα με μεγάλη καχυποψία.Ένιωθα φρικτά,βιωνα κρίσεις πανικού και αφόρητους εφιάλτες στην προσπάθεια μου να δικαιολογήσω τα λάθη του εαυτού μου.Υπήρχαν περίοδοι που ντρεπόμουν να κυκλοφορήσω έξω διότι πίστευα πως ο κόσμος ή οι άντρες που με κοιτούσαν με κατεκριναν,με μείωναν και σκέφτονταν αρνητικά για εμένα.Έπειτα είχα άλλη μια σχέση,δύο χρόνια αργότερα,με ένα παιδί στην ηλικία μου,με το οποίο και συνειδητά είχα επαφές,εφόσον τον εμπιστευομουν και τον αγαπούσα πολύ,το ίδιο και εκείνος.Δεν καταλαβαίνω όμως..γιατι αδυνατώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου;Γιατί τόσα χρόνια,κοντά τέσσερα τώρα,είμαι τόσο σκληρή με τον εαυτό μου;Εδώ να σημειώσω πως όλα αυτά δεν τα έχω μοιραστεί με κανέναν και πως δεν έχω κατακριθεί από κανέναν,παρά τον ίδιο μου τον εαυτό.Απλά στο μυαλό μου βλέπω παντού εχθρούς και άτομα τα οποία με αντιπαθούν και με κατακρίνουν.Δεν μπορώ να ξεπεράσω τις ενοχές του εαυτού μου.Αντιλαμβάνομαι πλέον,πως το περισσότερο θέμα και κόμπλεξ είναι στο μυαλό μου.Γιατι δεν μπορώ να με συγχωρήσω.Πως θα καταφέρω να ξεφύγω από όλη αυτή την οδυνηρή κατάσταση που με τυρανναει τόσα χρόνια;Στην τελική δεν έκανα και κανένα έγκλημα..αγαπησα απλά και ήμουν νέα.Σε μια πάρα πολύ τρυφερή και λάθος εποχή,έπεσα σε λάθος άτομο.Αλλα πως θα το εμπεδωσω αυτό και πως θα το αφομοιωσω;Και προ πάντων πως θα ξεφύγω από τις ενοχές μου;Ενώ κρίνοντας τον εαυτό μου και σύμφωνα με τα λόγια των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω μου,είμαι ένα πολύ αξιοπρεπές άτομο,ώριμο, που ξέρω να αγαπώ και πάνω από όλα να προσφέρω χαρά στους γύρω μου.Δεν πείραξα ποτέ κανέναν και δεν θέλησα να κάνω ποτέ κακό σε κανένα και το θέμα ότι εννοείται πως έχω συγχωρέσει το παλικάρι εκείνο,τον εαυτό μου αδυνατώ να συγχωρήσω.
