Πριν 7 χρονια εχασα τη μαμα μου υστερα απο πολυχρονη μαχη με τον καρκινο.Λιγο πριν πεθανει επαθα την πρωτη μου κριση πανικου.Ενω οδηγουσα στην Αττικη Οδο, ξαφνικα με επιασε μια γενικευμενη ταραχη, κρυος ιδρωτας, τρεμουλο, ταχυκαρδια κ αρχισα να σκεφτομαι οτι θα χασω τον ελεγχο του οχηματος, οτι θα γυρισω το τιμονι κ θα πεσω πανω σ αυτους που κινουνταν στις διπλανες λωριδες προκαλωντας καταστροφη.Απο τοτε εχασα κ αλλα δυο αγαπημενα προσωπα, ενω συνεχισα να παθαινω τετοιες κρισεις.Απεφευγα να κινουμαι σε μεγαλες λεωφορους γιατι μου προκαλουσαν φοβια κ περιοριστηκα σε μικροτερους δρομους.Καποια στιγμη πηγα σε γιατρο κ μου εδωσε seropram κ xanax τα οποια βοηθησαν να κινουμαι εντος των τειχων, αλλα δεν εξαλειψαν το προβλημα.Εδω κ ενα χρονο παντρευτηκα κ εκοψα το seropram με σκοπο να κοψω κ το xanax καποια στιγμη, για την περιπτωση που μεινω εγκυος.Απο τοτε ομως η κατασταση μου χειροτερεψε κ γενικευτηκε η φοβια, δηλ. φοβαμαι πλεον να κινηθω κ σε μικρους δρομους.Τελευταια μπηκα στο μετρο κ οταν ανεβηκα στις κυλιομενες σκαλες, αισθανθηκα την ιδια δυσφορια, κατι που δε μου ειχε συμβει στο παρελθον.Πλεον βλεπω οτι η καθημερινοτητα μου γινεται πολυ δυσκολη.Εχει συμβει κ σε αλλον κατι παρομοιο?Κ τελικα, υπαρχει λυση με τις κρισεις αυτες, ξεπερνιουνται ποτε?Σκεφτομαι να πουλησω το αυτοκινητο μου, αλλα παλι το βλεπω σαν ηττα, σα να καταθετω τα οπλα.Ημουν πολυ ικανη οδηγος...Προβληματιζομαι αν πρεπει να ξαναπαρω τα χαπια, γιατι πώς θα τα κοψω παλι αν μεινω εγκυος...Βλεπω ενα φαυλο κυκλο...Υπαρχει καποιος που τα ξεπερασε αυτα κ ζει ανεπηρεαστος στην καθημερινοτητα του?Σας ευχαριστω
