Diakopi agogis,TI na kanw twra?

Kalispera. Edo Kai 4 mines exo stamatisi ta antikatathliptika pou eperna sxedon 4 xronia Kai I alithia einai oti niotho arketa kala pou to katafera auto dioti panta me provlimatize kai den ithela pote na ta perno gia panta.eno diskoleutika arketa na ta stamatisw kai to ekana poli spasta merikes fores niotho entono agxos.authn than periods omws thelw pragmatika na vrw Mia Kali lisi Kai na mn kanw pali xrisi farmakon dioti eimai k molis 25.to provlima einai oti den kalokatalavenw ti na kanw gia na iremiso kai den vrisko mia eukoli lisi.exo epimones skepsis oi opoies me paralioun kai skeutomai oti ama paw gia doulia tora tha exo provlima stin apodosi mou.kapoios pou exei empeiria agxodous diat. K einai free Apo farmaka Kai kala exei na proteinei kati??episis na prostheso oti akoma Kai Tora xoris farmaka den exp themata opos alloi to do na mn vgenw apto spiti na kimamai oli mera klp.voltarw kanonika kanw Kai tipota doulies apla exo kapoies emmones kai den mporo na iremiso normall,opws otan hmoun mikros

Δυστυχώς οι περισσότεροι δεν μπορούμε να ηρεμίσουμε όπως όταν είμαστε μικροί, δεν είσαι ο μόνος :) Όταν λες έντονο άγχος τι ακριβώς εννοείς; Πότε παρουσιάζεται; Εγώ πιστεύω ότι είναι πιο πολύ θέμα συνήθειας κατά κάποιο τρόπο, με τα φάρμακα αισθανόσουν "καλυμμένος" ενώ τώρα εκτεθειμένος, αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Όταν κάνεις άσχημες σκέψεις, προσπάθησε να απασχολήσεις τον εαυτό σου με κάτι άλλο. 'Αμα πας για δουλειά, λογικά δεν θα έχεις και πολύ χρόνο να σκεφτείς, άρα ούτε και για να αγχωθείς :)

Καταλαβαινω τι εννοεις.
Κοιτα βασικα ξυπναω αρκετες φορες με αισθηση ταχυκαρδιας κλπ αλλα πλεον το εχω συνιθησει και δεν με νοιαζει τοσο.Βασικα αυτο που με αγχωνει κυρίως ειναι αν θα το εχω για παντα αυτο το πραγμα με το αγχος που το παθαινω συχνα και εχω μπορω να πω αρκετες εμμονες,δηλαδη σκεφτομαι το ιδιο και το ιδιο.Γενικα αμα βρισκομαι σπιτι και καθομαι ολο και κατι σκεφτομαι και αγχωνομαι.Βρισκομαι η αληθεια ειναι σε μια πολυ χαλαρη περιοδο τωρα και πιστευω λογω και του νεαρου της ηλικιας μου οτι ειναι μια καλη ευκαιρια να κοψω τα φαρμακα οριστηκα και να βρω καποιο αλλο τροπο.Θεωρεις οτι με το χρονο μπορω να συνηθισω ετσι και να ειμαι καλυτερα?Σκεφτομαι οτι και τα φαρμακα δεν ειναι μια καλη λυση διοτι οταν θα παω 40 τι θα κανω δηλαδη?θα παιρνω 4 5 χαπια τι μερα?δεν τα βλεπω καθολου ως λυσεις αυτα

Φιλε και εγω προσπαθησα να απαλλαγω απο τα αντικαταθλιπτικα επειδη δεν ηθελα να τα παιρνω μια ζωη.... Εκανα 9 μηνες αλλα δεν ξερω αν ξανακυλησα σε αυτα λογο συμπτωματων αποσυρσης, απο την ημερα που τα εκοψα μαχαιρι αισθανομουν μεχρι και 9 μηνες μετα αισθανομουν το ιδιο πεσμενος.... εχεις να πεις κατι πανω στην δικη σου εμπειρια? επειδη εγω δεν αισθανομαι και τοσο περηφανος που δεν απεδωσε ολη εκεινη η προσπαθεια!

Κοιτα φιλε τι να σου πω τωρα ακριβως,πεσμενος δεν νιωθω πολυ ,και κοιμαμαι αρκετα μπορω να πω και ξεκουραζομαι.Βασικα γυμναζομαι αρκετα τελευταια ,και γυμναζομαι εδω και 10 χρονια χωρις διακυμανσεις,βγαινω εξω συνεχως και τον τελευταιο καιρο δουλευα στη φυση.Δεν θεωρω τυχαιο το οτι οταν δουλευα στη φυση οτι ηταν η περιοδος που εκοψα τα χαπια.Τωρα φιλε χωρις να θελω να σε θίξω τα συμπτωματα αποστέρησης δεν μου κρατησαν πανω απο 2 βδομαδες που ενιωθα καπως μπετο.Μηπως απλα κουραστηκες και τα ξαναπηρες?Και ακομη αυτο το βραιν ζαπ κλπ μου εφυγε πολυ γρηγορα.Αν επιτρεπεται ποσο χρονων εισαι?

Έχετε κάνει ταυτόχρονα κάποια ψυχοθεραπεία παιδιά, ή παίρνατε μόνο θεραπευτική αγωγή; Εγώ στα αγχωτικά επεισόδια, κρίσεις πανικού κτλ έχω καταλήξει ότι είναι θέμα καθαρά ψυχολογίας. Τα φάρμακα βοηθάνε να μετριαστούν τα συμπτώματα, αλλά το πρόβλημα δεν το λύνουν.

Quote:

---

Originally Posted by dimitris5

Κοιτα φιλε τι να σου πω τωρα ακριβως,πεσμενος δεν νιωθω πολυ ,και κοιμαμαι αρκετα μπορω να πω και ξεκουραζομαι.Βασικα γυμναζομαι αρκετα τελευταια ,και γυμναζομαι εδω και 10 χρονια χωρις διακυμανσεις,βγαινω εξω συνεχως και τον τελευταιο καιρο δουλευα στη φυση.Δεν θεωρω τυχαιο το οτι οταν δουλευα στη φυση οτι ηταν η περιοδος που εκοψα τα χαπια.Τωρα φιλε χωρις να θελω να σε θίξω τα συμπτωματα αποστέρησης δεν μου κρατησαν πανω απο 2 βδομαδες που ενιωθα καπως μπετο.Μηπως απλα κουραστηκες και τα ξαναπηρες?Και ακομη αυτο το βραιν ζαπ κλπ μου εφυγε πολυ γρηγορα.Αν επιτρεπεται ποσο χρονων εισαι?

---

κοιταξε η αληθεια ειναι οτι οταν τα διεκοψα μαχαιρι τις πρωτες μερες ημουν πολυ χαλια, αισθανομουν σαν καποιος να μου ειχε αφαιρεσει ολη την ευτυχια.. Και εγω θεωρω οτι ησουν σε πλεονεχτικη θεση που ησουν κοντα στην φυση επειδη η φυση γενικα ηρεμει το σωμα και το πνευμα, αρα αυτο το πραγμα ηταν για σενα πολυ βοηθητικο.... Αλλα κατα τα αλλα διαβαζα σε αναρτησεις ατομων που διεκοψαν τα αντικαταθλιπτικα και το κομματι της αποστερησης τους διηρκησε εως και χρονια... Οποτε το εχω αμφιβολια μεγαλη μεσα μου εαν απλα ξανα επεσα επειδη τα χρειαζομουν ή επειδη δεν περασα τα συμπτωματα αποσυρσης... Γενικα, δεν υπαρχουν πολλα μελη στο να με δωσουν απαντησεις απο τις δικες τους εμπειριες επιτυχης προσπαθειας διακοπης, απλα απο δυο ατομα που ξερω ολο και ολο οταν τα διεκοψαν ο ενας εγινε τοσο χαλια που αρχισε να θελει να αυτοκτωνησει και ο αλλος απλα εχασε βροχη καμια 20αρια κιλα (ολα τα ειχε βαλει απο τα χαπια) επειδη δεν ειχε διαθεση ουτε για φαγητο.... Αν επιτρεπεται ποσο καιρο το επαιρνες και απο ποιο σκευασμα σταματησες?

θεωρω πως απαιτειται ψυχοθεραπεια στο να καταπολεμηθουν αυτα τα προβληματα.μονο ετσι χτυπας το προβλημα στη ριζα του.να δεις τι σε οδηγει σε αυτες τις σκεψεις.ποιος μηχανισμος ενεργοποιειται μεσα σου στις συνθηκες που ζεις.τι σε κραταει πισω.τα χαπακια απλα κουκουλωνουν το προβλημα.
εγω πασχω απο ψυχωση.εχω κανει και πολλα μειζονα καταθλιπτικα επεισοδια απο πολυ μικρη ηλικια.14 χρονων ξεκινησε.παιρνω και αντικαταθλιπτικα..θελω να πω πως ακομα και στη ψυχωση που καποια πραγματα πολυ δυσκολα θα διορθωθουν ή θα κανεις καποια ριζοσπαστικη αλλαγη η ψυχοθεραπεια με βοηθαει σιγα σιγα στην προληψη των επεισοδιων.
σκεψου το και το ενδεχομενο της ψυχοθεραπειας αν δε σου εχει περασει απο το μυαλο..
ευχομαι να ξεπερασεις γρηγορα οπως και να εχει αυτες τις σκεψεις!
και μη ξεχνας να γυμναζεσαι, να τρως σωστα, να παιρνεις και καμια βιταμινη και οσο μπορεις να εισαι στη φυση οπως ησουν

Βασικα επαιρνα το εφεξορ στα 150 μγ'σ και τελευταια πριν το κοψω επαιρνα 75 μγ'σ .Μετα εσπασα τα χαπια και τα εκανα σκονη(τις χαντρες που ειχαν μεσα)και οποτε ζαλιζομουν η γενικα το πρωι επαιρνα ελαχιστη σκονη και σε καμια βδομαδα το παρατησα.Τωρα τι να σας πω ρε παιδια,απτήν αλλη εχω και ενα αισθημα οτι πραγματικα και με ψυχοθεραπεια κλπ το μονο που θα καταφερω ειναι να χαλασω τσαμπα χρηματα γιατι δεν βλεπω και πολλους να βγαζουν καποια ακρη και να ειναι κομπλε.Γενικα επικρατει στο μυαλο μου το οτι δεν υπαρχει ουσιαστικη λυση σε αυτο και οτι απλα πρεπει να το συνηθίσω .Ξερετε δηλαδη καποιον που να ειχε κρισεις αγχους καταθλιψεις κλπ και μετα απο μια χ,ψ προσπαθεια να καταφερε κατι σοβαρο και να ειναι κομπλε χωρις καποια φαρμακα?Διοτι τωρα που δεν εχω μελαγχολια δεν θελω με την καμια να μπω σε αυτο το τρυπακι των χαπιων.Προχτες πηρα μισο μιλιγκραμ απο ηρεμιστικο(ταβορ) και την επομενη μερα ημουν τοσο μουδιασμενος που λεω αυτο δεν το ξαναακουμπαω διοτι ειναι δηλητήριο και με χαλαει ασχημα+οτι με τα φαρμακα νιωθω καποιος πιο ηρεμος αλλα δεν θελω να ειμαι και τοσο ηρεμος εως απαθείς.

@menis 64
Φιλε νομιζω οτι μπερδεύετε την αποστερηση με το εξ'άρχης προβλημα.Δηλαδη πριν τα παρεις παλι δεν ειχες πεσμενη διαθεση?ε λογικο τοτε αφου ειχες πεσμενη διαθεση με την διακοπη των ψυχοτροπων να ξαναγινεις ετσι,αφου το μονο που κανουν ειναι να σε ανεβαζουν κατ'έμε.Μαλλον πρεπει να βρεις καποιους αλλους τροπους να εισαι καλα και μαλλον και εσυ και εγω δεν τους εχουμε βρει.Αδυνατω να πιστεψω οτι καποια μερα κατι εγινε στο μυαλο μου και ετσι απλα αρχισα να παθαινω κρισεις πανικου κλπ.Εδω ακομη και γυναικες καταφερνουν και σταματαν τα ηρεμιστικα κλπ που εκ φυσεως ειναι πιο ευμεταβλητες σε ψυχολογικες καταστασεις.Εμεις θα κολλήσουμε?wtf

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Έχετε κάνει ταυτόχρονα κάποια ψυχοθεραπεία παιδιά, ή παίρνατε μόνο θεραπευτική αγωγή; Εγώ στα αγχωτικά επεισόδια, κρίσεις πανικού κτλ έχω καταλήξει ότι είναι θέμα καθαρά ψυχολογίας. Τα φάρμακα βοηθάνε να μετριαστούν τα συμπτώματα, αλλά το πρόβλημα δεν το λύνουν.

---

Ειχα παει 3 4 φορες απλα μετα το παρατησα.Οσο πηγαινα για 2 3 μερες ημουν καλα μετα το περας της συνεδριας και μετα απο λιγες μερες παλι το ιδια.Βασικα τοτε μου σκασε μια καλη δουλεια και βαρεθηκα να την ψαξω.Μεσα μου πιστευω οτι κανω κατι ματαιο βασικα και οτι δεν θα βρω καποια λυση ποτε

Εγώ δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχίατρο ή ψυχολόγο ως τώρα αν και δεν αισθάνθηκα ποτέ να έχω κατάθλιψη. Κρίσεις πανικού και ψυχοσωματικά από άγχος έχω κατά καιρούς απλά δεν νομίζω ότι έχει εξελιχθεί σε διαταραχή γιατί δεν το αφήνω. Φάρμακα δεν πήρα ποτέ. Βασικά πριν περίπου 12 χρόνια εμφάνισα κρίσεις πανικού χωρίς να ξέρω τι έχω. Αν ήξερα τι ήταν, θα είχα πάει σε ψυχολόγο τρέχοντας και θα είχα κόψει πολύ δρόμο.

Απλά τότε το ίντερνετ ήταν στα σπάργανα και οι κρίσεις πανικού άγνωστος όρος στους περισσότερους, ακόμα και στους γιατρούς. Πήγαινα ξέρω 'γω στον καρδιολόγο, μου έκανε καρδιογραφήματα, μου έκανε υπερήχους, άρχιζε να ψάχνει τα απίθανα μετά, να κάνεις την τάδε εξέταση μήπως η αορτή που ενώνει τα νεφρά με ξέρω κι εγώ τι σου δημιουργεί ταχυκαρδίες. Αστειότητες. Τότε είχα πολύ πίεση με την δουλειά, οι ώρες ήταν ατελείωτες, δεν κοιμόμουν σχεδόν καθόλου και σαν να μην φτάνουν κι όλα αυτά, τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που είχα, ήθελα και να βγαίνω και να πίνω. Λογικό να έχει ο οργανισμός κλατάρει! Μόνο μια φίλη μου γιατρός που ερχόταν και στην δουλειά και τότε έκανε το αγροτικό της της έκοψε να μου πει ότι πρέπει να ξεκουράζομαι, να κάνω καλύτερη διατροφή, να κοιμάμαι αρκετά και ότι σε τελική ανάλυση θα μιλήσει στον μλκα τον διευθυντή να μην με ζορίζει τόσο. Κι αυτή ωστόσο δεν ανέφερε τον όρο "κρίσεις πανικού", ούτε κάθισε να μου εξηγήσει με λεπτομέρειες τι είναι όλα αυτά τα ψυχοσωματικά.
Αποτέλεσμα ήταν, επειδή ήταν εποχική η δουλειά, να παθαίνω κρίσεις για μήνες κι όταν τελείωσε η σεζόν να τρέχω ένα δίμηνο, τρίμηνο σε ένα σωρό γιατρούς κι ο ένας να με παραπέμπει στον άλλον. Αφού είδα κι αποείδα, λέω δεν έχεις κάτι κι ότι είναι να 'ρθει θε να 'ρθει αλλιώς θα προσπεράσει, ούτε γίνεται να τρέχω συνεχώς για εξετάσεις, ούτε να λέω ότι είμαι άρρωστη και να μένω μέσα.
Η καλύτερη διατροφή, ο καλύτερος ύπνος, η ξεκούραση σε συνδυασμό με βόλτες με μέτρο, κάναν την δουλειά τους και στην αρχή της νέας σεζόν ήμουν μία χαρά. Βέβαια η δουλειά παρέμενε απαιτητική και ώρες ατελείωτες, αλλά όταν η πίεση έφτασε στο κόκκινο λόγω κάποιων καταστάσεων και άρχισα να έχω σημάδια ότι επανέρχονται πάλι κρίσεις κτλ, φρόντιζα όσο μπορώ να ξεκουράζομαι και να μην τα παίρνω και πολύ τοις μετρητοίς ότι συνέβαινε εκεί μέσα. Έτσι δεν με έπιασε κάτι τόσο έντονο πάλι. Αργότερα άλλαξα εργασιακό χώρο, αλλά το επάγγελμα το δικό μου έτσι κι αλλιώς είναι απαιτητικό πολύ, απλά με τον καιρό έμαθα μόνη μου τι δουλεύει σε μένα και τι όχι για να ηρεμίσω, δυστυχώς στην πράξη και στα τυφλά. Αργότερα από ίντερνετ κτλ έμαθα κάποιες τεχνικές αντιμετώπισης, αναπνοές κτλ και ποτέ δεν με έπιασαν ξανά κρίσεις σε τέτοιο βαθμό που να γίνουν διαταραχή. Από τότε μέσα στα χρόνια κρίσεις πανικού με έχουν πιάσει 4-5 φορές και τουλάχιστον οι τρεις είναι όταν γίναν κάποιες μεγάλες αλλαγές στην ζωή μου κι όχι λόγω δουλειάς. Κάθομαι και προσπαθώ να ψυχαναλύω τον εαυτό μου μόνη μου σε κάποια θέματα και προσπαθώ να βάζω την λογική πάνω από το συναίσθημα. Αναγνωρίζω όπως ίσως και κάποιοι από εσάς, ότι ίσως έχω και κάποια θεματάκια να λύσω, αλλά προς το παρόν δεν έχω δει να έχω ανυπέρβλητα προβλήματα στην καθημερινότητά μου από αυτά και για αυτό και δεν έχω συμβουλευτεί ψυχολόγο ως τώρα.
Επειδή ξέρω ότιμια φορά στο τόσο που παθαίνω κρίσεις πανικού όσο απαίσια κι αν αισθάνομαι δεν θα πάθω κάτι κι επειδή έχω μάθει να ελέγχω τα σωματικά συμπτώματα σε μεγάλο βαθμό, πλέον τις καταπνίγω σχεδόν εν τη γενέση τους τις κρίσεις. Δεν λέω ότι πετυχαίνει πάντα 100%, αλλά άλλο είναι να περνάς κάνα τρίμηνο με ζαλάδες, ταχυκαρδίες, τρεμούλες και δεν συμμαζεύεται όπως εγώ τότε, κι άλλο μετά από αρκετά χρόνια να ξυπνήσεις με έντονη ταχυκαρδία και τις επόμενες μέρες απλά να αισθάνεσαι μια υπερένταση που σταδιακά φεύγει κι είσαι κομπλέ για χρόνια πάλι. Κι εδώ που τα λέμε, για να επανέλθουν τα συμπτώματα έντονα, συνήθως είναι συνδυασμός με άσχημη σωματική κατάσταση: Έλλειψη ύπνου, κούραση, πολλούς καφέδες, πολλά τσιγάρα.

Ξαναλέω πάντως ότι αν ήξερα τι είχα τότε θα πήγαινα σε ειδικό τρέχοντας. Πρώτον θα με είχε καθησυχάσει να ξέρω ότι είναι κάτι ψυχολογικό που συμβαίνει σε έναν σωρό κόσμο. Δεύτερον, θα μου είχε δώσει συμβουλές και θα μου είχε δείξει τεχνικές να τα αντιμετωπίζω όλα αυτά. Τρίτον, μπορεί καθώς ήμουν πιο νέα και ηλικιακά και σε αυτά τα ζητήματα, να είχαμε δουλέψει πάνω σε κάποια θέματα και να τα είχαμε επιλύσει, ακόμα κι αν είναι θέματα ήσσονος σημασίας. Γενικά δεν θα ταλαιπωριόμουν για μήνες να ψάχνω στην λάθος κατεύθυνση και να έχω μπει σε φαύλο κύκλο.

Quote:

---

Originally Posted by dimitris5

@menis 64
Φιλε νομιζω οτι μπερδεύετε την αποστερηση με το εξ'άρχης προβλημα.Δηλαδη πριν τα παρεις παλι δεν ειχες πεσμενη διαθεση?ε λογικο τοτε αφου ειχες πεσμενη διαθεση με την διακοπη των ψυχοτροπων να ξαναγινεις ετσι,αφου το μονο που κανουν ειναι να σε ανεβαζουν κατ'έμε.Μαλλον πρεπει να βρεις καποιους αλλους τροπους να εισαι καλα και μαλλον και εσυ και εγω δεν τους εχουμε βρει.Αδυνατω να πιστεψω οτι καποια μερα κατι εγινε στο μυαλο μου και ετσι απλα αρχισα να παθαινω κρισεις πανικου κλπ.Εδω ακομη και γυναικες καταφερνουν και σταματαν τα ηρεμιστικα κλπ που εκ φυσεως ειναι πιο ευμεταβλητες σε ψυχολογικες καταστασεις.Εμεις θα κολλήσουμε?wtf

---

Κοίτα η αλήθεια είναι ότι είμαι τόσο μπερδεμένος που δεν τα έχω ξεκαθαρισμενα στο μυαλό μου.... Δηλαδή καμία φορά όταν διαβάζεις ότι κάποιοι κανένα χρόνια για να σταματησουν να νιώθουν ότι το σώμα τους ζητάει το αντικαταθλιπτικο... Εκεί μπερδεύεσαι!! Το θέμα είναι ότι αν ξέρεις ότι το αντικαταθλιπτικο προκαλεί στον εγκέφαλο κάποιες αλλαγές δεν μπορεί να είσαι σε θέση να ξέρεις πότε επανέρχονται αυτές πάλι μετά την διακοπή του! Υπάρχουν αναφορές για μόνιμες βλάβες και δεν ξέρω εγώ τι κτλ!!! Στο κάτω κάτω είναι χημικά σκευασματα τα οποία δεν μπορούν να ερευνηθουν πως δρανε.... Κάνουν μόνο ικασιες και υποθέσεις περί ελλειψη σεροτινινης κτλ. Πλέον εγώ δεν τα θεωρώ τόσο αθωα αυτά και σαφώς δεν είμαι σε θέση να κρίνω με αυτά που ξέρω ότι ξανα έπεσα σε αυτά επειδή τα χρειάζομαι.... Ψάχνω γενικά άτομα οι οποίοι και μιλουν ότι σταματησαν την χρήση τέτοιων ψυχοτροπων σκευασματων, αλλά γενικά δεν υπάρχουν πολλοί!!!

Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App

Ειτε παιρνω , ειτε δεν παιρνω , οντας χρονιος χρηστης , δεν βλεπω διαφορα .....παιρνω που και που πλεον brintelix , αν το θυμηθω , οτι ωρα το θυμηθω , ετσι για να παιρνω κατι , για πλασεμπο , και επειδη δεν κανουν σεξ. δυσλειτουργια ...μαπα τανατικαταθλιπτικα .....αχρηστα , μεχρι κι ο γιατρος μου μουπε να τα σταματησω , αφου δεν εχουν αποτελεσμα σεμενα ....

αλλο τα ζαναξ που δεν μπορω να ξεκολλησω .....

Εγώ τα σταμάτησα μαχαίρι πριν χρόνια... Για τον ίδιο λόγο, δεν ήθελα να είμαι junkie μια ζωή. Ακόμα άγχος και ιδψ έχω και θα έχω πάντα, αυτά δεν θεραπεύονται, απλά κάποιες περιόδους είμαι καλύτερα κάποιες άλλες μέτρια κάποιες άλλες άσχημα... Εγώ αυτό που επιδιώκω πάντα είναι να είμαι κοινωνικός και να συναναστρεφομαι και να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν, αν κλείνεσαι μέσα είναι το χειρότερο