ΧΑΡΑ

Καθως την τελευταια βδομαδα αρκετα ασχημα συνεβηκαν,ετσι απο πεισμα εγραψα το παρακατω.Ειναι μια σκεψη για την χαρα ,που δεν μας επισκεπτεται παντα παρολο που ειναι ο αγαπημενος μου επισκεπτης.
ΧΑΡΑ
τα συννεφα σαν κουρτινες κινηματογραφου ανοιγουν
ταινια θα παιξει,ακτινες τα προσωπα θα λουσουν
τα αστρα ξεκινουν την προβολη τους
ταινια χωρις υποτιτλους,μονο μουσικη
τα βλεματα καθηλονονται το πανυγηρι να γιορτασουν
και ξαφνου μεσα απ τον αερα τα μηνυματα περνανε
και το κενο γεμιζουν την καρδια ξεχειλιζουν
ολα χαμογελαν μεσα στο γλυκο πλεον σκοταδι
τα παντα συγχωρουνται και τιποτα δεν με βαραινει
μια επαφη με το προχαραγμενο δρομο που θα περπατησουμε
το συναισθημα εντονο μακρια με μεταφερει
το μυαλο ελαφρυ χωρις σκεψεις απολαμβανει το λυκερ του παραδεισου
μια προγευση η ισως κατι παραπανω
φυλακισμενη την χαρα μεσα δυσκολα να κρατησω
ουτε να την ξεγελασω μπορω,μα ειμαι σιγουρος πως συχνα θα με επισκεπτεται
αρκει να θυμαμαι ψηλα το βλεμα μου να ριχνω...

Συγνώμη εκ των προτέρων αν με αυτό το ποστ μπορεί να προσβάλλω το θρησκευτικό συναίσθημα μερικών!

Τελευταία φέρνω όλο και περισσότερο στο μυαλό μου το Always Look on the Bright Side of Life: http://www.youtube.com/watch?v=jHPOzQzk9Qo
Η θέα των σταυρομένων στο Γολγοθά να τραγουδούν και να προσπαθούν να κουνηθούν στον ρυθμό μου δίνει την αίσθηση ότι εγώ τουλάχιστον παίρνω υπερβολικά πολλές φορές τη ζωή στα σοβαρά, ενώ στην ουσία η ζωή είναι ένα παιχνίδι - με ή χωρίς την Άννα Δρούζα! (αστειάκι!:P)

λογκαν η ζωη τα εμπεριεχει ολα,παιχνιδι,δραμα,ερωτα,ει ρωνια.αναλογα πως την κοιταμε καθε φορα και σε ποιες καταστασεις μας ριχνει...παντως προτιμω να την βλεπω σαν παιχνιδι χωρις να θελω να ειμαι νικητης,απλα να απολαμβανω το παιχνιδι.

Για μένα οι άνθρωποι είναι παιχνίδια της ζωής και όχι η ζωή ή ίδια..να προσθέσω..

To Always Look On The Bright Side of Life μου ανεβάζει και εμένα την διάθεση. Το χιούμορ και κυρίως ο αυτοσαρκασμός είναι αρετές που επιβάλονται των όποιων αρνητικών που αυτοσαρκάζουν. Για μένα ή μεγαλύτερη δύναμη του ανθρωπου, και η μεγαλύτερη του νίκη, κατα τη γνώμη μου είναι να μπορέσει να χαμογελάσει στον ίδιο τον θάνατο όταν αυτός έρθει..