Πρόβλημα με δυνατούς ήχους και θορύβους γειτόνων

Καλησπέρα,

δεν ήξερα που να γράψω αυτό το μήνυμα γιαυτό ο έβαλα στις ΙΨΔ. Το πρόβλημα μου είναι το εξής...οι γείτονες! Αλλά όχι όπω κλασσικά θα δουμε σε άλλα φόρουμ. Μένω σε σπίτι με μεσοτοιχία σε σχετικά ήρεμη περιοχή. Οι γείτονες όμως είναι αρκετά κοινωνικοί καλώντας κόσμο συνέχεια, γελώντας, περνώντας υπέροχα και κοπανόντας συνέχεια την πόρτα. Στο μυαλό μου οι ήχοι μοιάζουν τεράστιοι, νιώθω ότι δε μπορώ να ηρεμήσω και να βρω την ησυχία μου στο σπίτι που θεωρώ το λιμάνι μου. Νιώθω ότι δεν είμαι απομονωμένος αλλά βρίσκομαι σε κοινόβιο. Σε όσους έχω μιλήσει μου λένε ότι είμαι υπερβολικός και αυτούς δεν τους ενοχλούν οι ήχοι. Αλλά εμένα, συγκεκριμένοι ήχοι με ταράζουν και πλέον γίνεται εμμονικό, περιμένοντας πότε θα χτυπήσει η πόρτα, πότε θα φύγουν για δουλειά κλπ κλπ. Νιώθω ότι χάνω την ιδιωτικότητά μου. Και σκέφτομαι "καλά δε σκέφτονται ότι δεν είναι μόνοι σε αυτή την πολυκατοικία". Η πόρτα εν τω μεταξύ κολλητά με το γραφείο μου οπότε καταλαβαίνεται όταν χτυπάει πως ακούγεται.
Έχω διαταραχές άγχους και συμπτώματα ΙΨΔ και παρακολουθουμαι από ψυχολόγο. Σκέφτομαι μήπως πάσχω από υπερακουσία. Ο ψυχολόγος μου χει πει ότι είναι θέμα της σημασίας που δίνω εγώ στους θορύβους αυτούς αλλά πραγματικά έχω τρελαθεί, πλέον τους περιμένω πότε θα συμβούν. Και όλα τα σκέφτομαι υπό το πρίσμα του "δε καταλαβαίνουν". Θα ήθελα μια παραπάνω γνώμη, εμπειρική, αν κάποιος άλλος είχε παρόμοια συμπεριφορά. Ξέρω ότι μεγάλο μέρος του πρόβληματος είμαι εγώ γιαυτό και έγραψα εδώ πρώτα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

εχω παρατηρισει και εγω παρομοια περιστατικα με αυτα που γραφεις οπως εχω διαβασει και αλλα θεματα σχετικα στο φορουμ τελευταια αυτο το φαινομενο ειναι αρκετα εντονο λες και καποιοι αποφασισαν ξαφνικα να συμπεριφερονται εχθρικα στους αλλους

Αγαπητέ, σου έχει γίνει έμμονη ιδέα κατά κάποιο τρόπο. Πριν πεις ότι δεν σε καταλαβαίνω, θα σου πω ότι σε καταλαβαίνω. Όταν αισθάνομαι τρομερά κουρασμένη ή σε φάσεις που για κάποιο λόγο είμαι αγχωμένη, δεν κοιμάμαι καλά, η ψυχολογία είναι στα κάτω της και τα νεύρα μου τσατάλια, μπορεί να με ενοχλεί ο παραμικρός θόρυβος. Όταν είμαι χαλαρή και ήρεμη και σε καλή ψυχολογία, ακριβώς οι ίδιοι θόρυβοι, όχι μόνο δεν με ενοχλούν, αλλά δεν τους προσέχω καν. Αν λύσεις τα άλλα θέματα που σε απασχολούν, θα φύγει κι αυτό από το μυαλό σου χωρίς να το συνειδητοποιήσεις καν.

Εγώ πίνω 6 καφέδες και ο μόνος θόρυβος που με ενοχλεί είναι αυτός που κάνει το μυαλό μου όταν δουλεύει.

Έχετε πόλεμο στις πολυκατοικίες ελατε επαρχια να έχετε υγεια

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Αγαπητέ, σου έχει γίνει έμμονη ιδέα κατά κάποιο τρόπο. Πριν πεις ότι δεν σε καταλαβαίνω, θα σου πω ότι σε καταλαβαίνω. Όταν αισθάνομαι τρομερά κουρασμένη ή σε φάσεις που για κάποιο λόγο είμαι αγχωμένη, δεν κοιμάμαι καλά, η ψυχολογία είναι στα κάτω της και τα νεύρα μου τσατάλια, μπορεί να με ενοχλεί ο παραμικρός θόρυβος. Όταν είμαι χαλαρή και ήρεμη και σε καλή ψυχολογία, ακριβώς οι ίδιοι θόρυβοι, όχι μόνο δεν με ενοχλούν, αλλά δεν τους προσέχω καν. Αν λύσεις τα άλλα θέματα που σε απασχολούν, θα φύγει κι αυτό από το μυαλό σου χωρίς να το συνειδητοποιήσεις καν.

---

Δε θα διαφωνήσω, μου χει γίνει εμμονή. Δε θα πω σε καμια περίπτωση ότι δε με καταλαβαίνεις. Πως θα καταφέρω να λύσω όμως αυτό το θέμα. Έχω σκεφτεί και τη λύση της μετακόμισης αλλά δε ξέρω αν θα βοηθήσει. Είναι συγκεριμένοι ήχοι, όχι γενικοί και πράγματι με ενοχλούν όταν είμαι πολύ αγχωμένος. Πως το έχεις λύσει εσύ; Κάποια πρόταση; Το χω συζητήσει με τον ψυχολόγο αλλά θέλω να το ξανασυζητήσω πάλι γιατί επανέρχεται

Μιλα τους αλλα σε φαση κατανοησης οχι παρατηρησης.
Οχι οτι θα σταματησουν οι ηχοι, αλλα απλα πονταρεις σε ενα απο τα 2 ενδεχομενα:
1.Θα σε καταλαβουν θα σε κατανοησουν θα σου πουν θα κανουν οτι καλυτερο μπορουν, θα δεις μια θετικη σταση και πιθανον να μη σε ενοχλουν πλεον οι ηχοι τους τοσο.
2. Θα επιτεθουν θα κρατησουν αρνητικη σταση απεναντι σου και μετα θα σε ενοχλουν πολυ περισσοτερα.

Quote:

---

Originally Posted by jim7

Εγώ πίνω 6 καφέδες και ο μόνος θόρυβος που με ενοχλεί είναι αυτός που κάνει το μυαλό μου όταν δουλεύει.

---

εσυ εισαι φιλοσοφος γι αυτο οι φιλοσοφοι δεν ενοχλουνται απο τιποτα εκτος απο τη σκεψη του μυαλου τους

Η μετακόμιση δεν είναι λύση, διότι μπορεί να πας σε καμια βουνοκορφή κι εκεί να σε ενοχλεί ο ήχος του αέρα και τα κρωξίματα των πουλιών ας πούμε. Ή σε φαινομενικά ήσυχο σπίτι που να έχεις χειρότερους γείτονες ή να κάνουν θόρυβο τα υδραυλικά. Το να τους μιλήσεις είναι μία ιδέα εάν κάνουν φασαρία μέσα στην νύχτα ή σε ώρες κοινής ησυχίας το μεσημέρι. Το να τους πεις ότι με ενοχλεί που κλείνετε την πόρτα όταν πάτε για δουλειά ή που έχετε επισκέπτες ενώ εγώ κάθομαι μόνος μου και σας ακούω, όπως καταλαβαίνεις θα το πάρουν στραβά.
Δεν ξέρω πως είναι η καθημερινότητά σου βέβαια, αλλά αν μένεις πολλές ώρες μέσα στο σπίτι ενώ έχεις εναλλακτικές να είσαι εκτός, είναι μια καλή ευκαιρία να βγεις κι εσύ εκτός σπιτιού και να απασχολήσεις το μυαλό σου με άλλα πράγματα. Μπορείς επίσης να δοκιμάσεις να χρησιμοποιείς ωτασπίδες. Το θέμα είναι βέβαια, ότι το κυρίως πρόβλημα δεν είναι το ερέθισμα (οι ήχοι) που άμα τους απομονώσεις θα ηρεμίσεις, αλλά εσύ, αφού λες ότι κάθεσαι και περιμένεις πότε θα ακουστούν. Μίλα πάλι με τον ψυχολόγο για να βρείτε την αιτία, διότι εγώ θεωρώ ότι όλο αυτό είναι σύμπτωμα ότι κάτι άλλο σε έχει ενοχλήσει και ξεσπάς εκεί κατά κάποιον τρόπο...

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Η μετακόμιση δεν είναι λύση, διότι μπορεί να πας σε καμια βουνοκορφή κι εκεί να σε ενοχλεί ο ήχος του αέρα και τα κρωξίματα των πουλιών ας πούμε. Ή σε φαινομενικά ήσυχο σπίτι που να έχεις χειρότερους γείτονες ή να κάνουν θόρυβο τα υδραυλικά. Το να τους μιλήσεις είναι μία ιδέα εάν κάνουν φασαρία μέσα στην νύχτα ή σε ώρες κοινής ησυχίας το μεσημέρι. Το να τους πεις ότι με ενοχλεί που κλείνετε την πόρτα όταν πάτε για δουλειά ή που έχετε επισκέπτες ενώ εγώ κάθομαι μόνος μου και σας ακούω, όπως καταλαβαίνεις θα το πάρουν στραβά.
Δεν ξέρω πως είναι η καθημερινότητά σου βέβαια, αλλά αν μένεις πολλές ώρες μέσα στο σπίτι ενώ έχεις εναλλακτικές να είσαι εκτός, είναι μια καλή ευκαιρία να βγεις κι εσύ εκτός σπιτιού και να απασχολήσεις το μυαλό σου με άλλα πράγματα. Μπορείς επίσης να δοκιμάσεις να χρησιμοποιείς ωτασπίδες. Το θέμα είναι βέβαια, ότι το κυρίως πρόβλημα δεν είναι το ερέθισμα (οι ήχοι) που άμα τους απομονώσεις θα ηρεμίσεις, αλλά εσύ, αφού λες ότι κάθεσαι και περιμένεις πότε θα ακουστούν. Μίλα πάλι με τον ψυχολόγο για να βρείτε την αιτία, διότι εγώ θεωρώ ότι όλο αυτό είναι σύμπτωμα ότι κάτι άλλο σε έχει ενοχλήσει και ξεσπάς εκεί κατά κάποιον τρόπο...

---

Γενικότερα έχω θέμα με το σπίτι από την αρχή, ενώ ενθουσιάστηκα μετά κάτι δε μ άρεσε. Μένω μόνος και δε περνώ αρκετές ώρες στο σπίτι, πλην αργά το απόγευμα. Πλέον όπως είπα τους αναζητώ κάποιες φορές...
Για παράδειγμα, κυριακή σήμερα, γειτόνισα στις 7μιση άρχισε να κοπανάει την εξώπορτά της που είναι κοντά στο προσκεφάλι μου. Αποτέλεσμα: Να σηκωθώ νευριασμένος. Εγώ πάντοτε προσέχω τους ήχους που θα παράξω γιατί γνωρίζω ότι ζούμε όλοι μαζί σε λεπτούς τοίχους. Αλλά νιώθω με αυτό τον τρόπο ότι χάνω την ιδιωτικότητα μου, γιαυτό και σκέφτηκα την αναζήτηση σπιτιού (που είναι εξαιρετικά δυσκολη δεδομένου του περιορισμένου budget μου). Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση γιατί πρωτίστως θέλω να διορθώσω εγώ τα δικά μου θέματα, που σίγουρα υπάρχουν. Ωτοασπίδες χρησιμοποιώ αλλά δε μπορώ να δεχτώ ότι στο σπίτι μου δεν έχω την ησυχία που θέλω, στο σπίτι που με τόσο κόπο πληρώνω, ενώ οι γείτονες αλωνίζουν επειδή είτε δεν ενοχλούνται είτε δε τους ενδιαφέρει.

Τι μας λες; Εσύ τα δίνεις τα πτυχία;

Quote:

---

Originally Posted by Electrical

Καλησπέρα,

δεν ήξερα που να γράψω αυτό το μήνυμα γιαυτό ο έβαλα στις ΙΨΔ. Το πρόβλημα μου είναι το εξής...οι γείτονες! Αλλά όχι όπω κλασσικά θα δουμε σε άλλα φόρουμ. Μένω σε σπίτι με μεσοτοιχία σε σχετικά ήρεμη περιοχή. Οι γείτονες όμως είναι αρκετά κοινωνικοί καλώντας κόσμο συνέχεια, γελώντας, περνώντας υπέροχα και κοπανόντας συνέχεια την πόρτα. Στο μυαλό μου οι ήχοι μοιάζουν τεράστιοι, νιώθω ότι δε μπορώ να ηρεμήσω και να βρω την ησυχία μου στο σπίτι που θεωρώ το λιμάνι μου. Νιώθω ότι δεν είμαι απομονωμένος αλλά βρίσκομαι σε κοινόβιο. Σε όσους έχω μιλήσει μου λένε ότι είμαι υπερβολικός και αυτούς δεν τους ενοχλούν οι ήχοι. Αλλά εμένα, συγκεκριμένοι ήχοι με ταράζουν και πλέον γίνεται εμμονικό, περιμένοντας πότε θα χτυπήσει η πόρτα, πότε θα φύγουν για δουλειά κλπ κλπ. Νιώθω ότι χάνω την ιδιωτικότητά μου. Και σκέφτομαι "καλά δε σκέφτονται ότι δεν είναι μόνοι σε αυτή την πολυκατοικία". Η πόρτα εν τω μεταξύ κολλητά με το γραφείο μου οπότε καταλαβαίνεται όταν χτυπάει πως ακούγεται.
Έχω διαταραχές άγχους και συμπτώματα ΙΨΔ και παρακολουθουμαι από ψυχολόγο. Σκέφτομαι μήπως πάσχω από υπερακουσία. Ο ψυχολόγος μου χει πει ότι είναι θέμα της σημασίας που δίνω εγώ στους θορύβους αυτούς αλλά πραγματικά έχω τρελαθεί, πλέον τους περιμένω πότε θα συμβούν. Και όλα τα σκέφτομαι υπό το πρίσμα του "δε καταλαβαίνουν". Θα ήθελα μια παραπάνω γνώμη, εμπειρική, αν κάποιος άλλος είχε παρόμοια συμπεριφορά. Ξέρω ότι μεγάλο μέρος του πρόβληματος είμαι εγώ γιαυτό και έγραψα εδώ πρώτα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

---

το έχω και γω. Με ενοχλούν ακόμα και οι δείκτες των.ρολογιων και τα έχω απομακρύνει από το δωματείο και τη κουζίνα. Καθαρά θέμα άγχους. Υπερακουια έχω, εδώ και κάτι μήνες αλλά δεν ωφελείται σε άγχος αλλα σε παθολογικά αίτια .Με ενοχλούν οι υψηλοί θορυβοι

Quote:

---

Originally Posted by black_adder

το έχω και γω. Με ενοχλούν ακόμα και οι δείκτες των.ρολογιων και τα έχω απομακρύνει από το δωματείο και τη κουζίνα. Καθαρά θέμα άγχους. Υπερακουια έχω, εδώ και κάτι μήνες αλλά δεν ωφελείται σε άγχος αλλα σε παθολογικά αίτια .Με ενοχλούν οι υψηλοί θορυβοι

---

Αυτό με τους δέικτες το έχω ακόμα, έχω ρολόγια χωρις ήχο. Πως το αντιμετωπίζεις (εμπειρικά);

Quote:

---

Originally Posted by jim7

Τι μας λες; Εσύ τα δίνεις τα πτυχία;

---

οχι εγω ο θεος τα δινει

Κανείς να προσθέσει κάτι...πραγματικά υπάρχουν στιγμές που δε ξέρω τι να κάνω...