Κατάθλιψη = απομάκρυνση από τους ανθρώπους?

Πώς μπορεί κάποιος φουλ καταθλιμμένος να συνυπάρξει με άλλους ανθρώπους;

Εδώ και 6 μήνες καμία ευχάριστη ή έστω ενδιαφέρουσα σκέψη δεν περνάει απ'το μυαλό μου, μόνο πόσο δεν έχει τίποτα νόημα σκέφτομαι. Υπό αυτές τις συνθήκες, όταν βρίσκομαι με άλλους ανθρώπους δεν έχω ΤΙΠΟΤΑ να συνεισφέρω, ούτε καν μια πεζή σκέψη. Χωρίς υπερβολή. Δυσκολεύομαι ακόμα και να απαντήσω σ'αυτά που μου λένε. Όλοι οι άλλοι μου φαίνονται τρομακτικά χαρούμενοι.

Μέχρι πρότινος το έκρυβα κάνοντας αυτό που λένε οι ξένοι smiling depression. Δηλαδή προσποιούμουν ότι είμαι οκ, γελούσα ψεύτικα όταν λεγόταν κάποιο αστείο, έλεγα και καμιά μαλακία. Δυστυχώς πλέον δεν μπορώ να κάνω ούτε αυτό, οπότε κάθε κοινωνική εμπειρία μου είναι τραυματική. Στην κυριολεξία υποφέρω και έχω άρχίσει να αποφεύγω ακόμη και τους συγγενείς.

Πώς αντιμετωπίζετε οι καταθλιπτικοί την ματιά των άλλων; Δείχνετε ότι είστε καταθλιμμένοι; Το λέτε; Αυτό με την απουσία σκέψεων συμβαίνει μόνο σε μένα ή και σε άλλους;

Και εγω τα εχω αυτα φιλε αφοτ να φανταστεις ειμαι σε νησι βγαινω με παρεες και νοιωθω στον κοσμο μου σαν να ειναι αδειο το μυαλο μου και δεν με ευχαριστει τπτ ενω εχει τοσες επιλογες εδω να κανεις..δεν εχω ορεξη θελω μονο να ξαπλωνω..

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

Δεν συμβαίνει μόνο σε εσένα.... Η έλλειψη συγκέντρωσης και αυτό που ονομάζεις απουσία σκέψεων είναι κοινό για τους καταθλιπτικούς, όπως και η κοινωνική απόσυρση....

Εμένα δεν με ένοιαζε πως με βλέπουν οι άλλοι... Δεν θυμάμαι να έκανα τέτοιες σκέψεις.... Κατανάλωνα τόση πολύ ενέργεια για να καταφέρνω τα βασικά, που μου ήταν αδιάφορη η εικόνα που έβλεπαν οι γύρω μου. Επίσης, το βασικότερο είναι ότι ένιωθα ανακούφιση, όταν μπορούσα να απομονωθώ, επιζητούσα τη μοναξιά..... Σε φάση έντονης έξαρσης ο κόσμος γύρω μου, μου δημιουργούσε άγχος, ακόμα και οι πιο απλές κοινωνικές συναναστροφές.

Κι εγω καπως ετσι

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Ο καθενας εχει διαφορετικη συμπτωματολογια στην κτθλψη , δεν δειχνω θλιμμενος , γιατι δεν ειμαι , απουσια σκεψεων δεν εχω , αλλα απομονωση ναι , οπως και παντελη ελλειψη ευχαριστησης απο οτι μενδιεφερε πριν .....

Και παιδιά γιατί δεν κάνετε θεραπεία? Ήμουν αυτοκτονικη πριν δέκα χρόνια με βαριά κατάθλιψη..χρειάστηκαν αντικαταθλιπτικά κ ψυχοθεραπεία..δωρεάν έκανα για δύο χρόνια αναρωσσα εντελώς παιδιά..όσο το αφήνετε απλά χειροτερεύει....τώρα δεκά χρόνια μετά...δυστυχώς κοντεύει να επανέλθει μετά από διάφορα ζόρια...αν είχα την δυνατότητα θα έκανα πάλι
..κ όλα καλά...

Θέλει χρόνο. Άλλα παιδιά θα είστε πολύ καλά...
Λίγο ο ψυχολόγος...λίγη φύση... ηρεμία..πολυ ησυχία... Συμπληρώματα διατροφής κ καλή διατροφή κ θα στρώσει...ή τουλάχιστον θα φτιάξει πολύ. Δεν σας καταλαβαίνω παιδιά μου...μην αφήνετε την ζωή να ξεγλυστραει έτσι...

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

Εγώ είμαι μόνιμος λυπημένη δεν γελάω πια με την καρδιά μου αλλά χαμογελάω κ νιωθω όμορφα με τα παιδάκια μου. .όμως δεν είμαι ευτυχισμένη...ούτε καλά...είμαι όμως τρυφερή πολύ...
Αν μπορούσα απλώς θα κοιμόμουν δωδεκάωρα...δεν γίνεται ούτε ωκταωρο βέβαια...θα πήγαινα όλο στην φύση βόλτες ..από την μια θέλω να τα πω όλα να βγουν από μέσα μου κ από την άλλη δεν θέλω να ανοίξω το στόμα μου για μέρες...κάτι που πρακτικα πάλι δεν μπορώ να το κάνω ...
Δεν με ευχαριστεί τίποτα όπως πριν...
Θέλω μόνο μια αγκαλιά κ να μείνω εκεί μέσα για μέρες μέχρι να νιώσω καλύτερα..να σταματήσουν να με πονάνε όλα μου τα κομμάτια μέσα έξω. Χαχαχαχαχα ...αλλά ούτε αυτό γίνεται.
Νιώθω συναιχως λεσ κ είμαι ζαλισμενη κ δεν βλέπω καλά.


Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Originally Posted by Adzik

Και παιδιά γιατί δεν κάνετε θεραπεία? Ήμουν αυτοκτονικές πριν δέκα χρόνια με βαριά κατάθλιψη..χρειάστηκαν αντικαταθλιπτικά κ ψυχοθεραπεία..δωρεάν έκανα για δύο χρόνια αναρωσσα εντελώς παιδιά..

Θέλει χρόνο. Άλλα παιδιά θα είστε πολύ καλά...
Λίγο ο ψυχολόγος...λίγη φύση... ηρεμία..πολυ ησυχία... Συμπληρώματα διατροφής κ καλή διατροφή κ θα στρώσει...ή τουλάχιστον θα φτιάξει πολύ. Δεν σας καταλαβαίνω παιδιά μου...μην αφήνετε την ζωή να ξεγλυστραει έτσι...
App[/URL]

---

Τα αντικαταθλιπτικα δρουν μονο ( και αν ) σε βαριες κτθλψεις , σε μεσαιες η λαιτ δεν κανουν τιποτα ..........βαρια κτθλψη σημαινει βουρ για αυτοκτονια ..........ειμαι πολυ θετικος ανθρωπος , εχω μια Χ ηλικια , δλδ εχω αντιμετωπισει κι αλλες δυσκολες καταστασεις στην ζωη μου , και σε προσωπικο επιπεδο και σε επαγγελματικο , εχω μια πιο ψυχραιμη οπτικη γωνια , κι ομως , η κτθλψη παλευεται μεχρι ενος σημειου , ιδιως οταν την εχεις χρονια , δεν ειμαι χαλια , ουτε και καλα ομως , δεν ξερω αν απο τους εχοντες την γνησια ασθενεια κατθλιψη εχει καταφερει κανεις να συνελθει εντελως , με τα χρονια σε εξαντλει αυτη η τρομερη ασθενεια , δεν χανεις ομως ποτε την ελπιδα σου , αν την χασεις , ταχασες ολα .......................οπως και το κουραγιο σου και την πιστη σου σε οτιδηποτε .....
θαλεγα οτι τα κλειδια για την αναρρωση απο την κτθλψη, ειναι η ελλειψη αδρανειας , η δημιουργια και διατηρηση διαπροσωπικων γνησιων σχεσεων ( οχι φεις και τετοια χαζα ) και το ναχεις εστω μικρους στοχους , ρεαλιστικους ................................και φυσικα την υπερτατη των αρετων , την υπομονη ......

Το Ridley βγαίνει από τον "ταλαντούχο" κύριο Ripley; Γιατί είναι αστείο να σε πουν "ταλαντούχο", όταν έχεις προκαλέσει τεράστια ζημιά και ήττες και οδηγήσει την ομάδα σου σταθερά και με πυγμή στον Απόλυτο Όλεθρο, βλέποντάς τον για βόλτα.

Αστειεύομαι, φυσικά, τέτοια ώρα δεν έβγαινες για κανά ποτάκι, αντί να βασανίζεσαι άδικα εδώ μέσα;

Quote:

---

Originally Posted by xristoforos28

Και εγω τα εχω αυτα φιλε αφοτ να φανταστεις ειμαι σε νησι βγαινω με παρεες και νοιωθω στον κοσμο μου σαν να ειναι αδειο το μυαλο μου και δεν με ευχαριστει τπτ ενω εχει τοσες επιλογες εδω να κανεις..δεν εχω ορεξη θελω μονο να ξαπλωνω..

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Αυτό το άδειο μυαλό είναι που κάνει και μένα να θέλω να κοιμάμαι όλη μέρα. Είναι λες και ο εαυτός μου με εγκατέλειψε. Αυτό το σύμπτωμα το έχεις πάντα ή περνάει;

Quote:

---

Originally Posted by Έρις

Δεν συμβαίνει μόνο σε εσένα.... Η έλλειψη συγκέντρωσης και αυτό που ονομάζεις απουσία σκέψεων είναι κοινό για τους καταθλιπτικούς, όπως και η κοινωνική απόσυρση....

Εμένα δεν με ένοιαζε πως με βλέπουν οι άλλοι... Δεν θυμάμαι να έκανα τέτοιες σκέψεις.... Κατανάλωνα τόση πολύ ενέργεια για να καταφέρνω τα βασικά, που μου ήταν αδιάφορη η εικόνα που έβλεπαν οι γύρω μου. Επίσης, το βασικότερο είναι ότι ένιωθα ανακούφιση, όταν μπορούσα να απομονωθώ, επιζητούσα τη μοναξιά..... Σε φάση έντονης έξαρσης ο κόσμος γύρω μου, μου δημιουργούσε άγχος, ακόμα και οι πιο απλές κοινωνικές συναναστροφές.

---

Ρε γμτ, και πριν ήμουν καταθλιπτικός αλλά τέτοιο πράγμα δεν είχα. Τέτοια έλλειψη σκέψεων... Εσύ τελικά το ξεπέρασες αυτό όταν βγήκες απ'την κατάθλιψη; Δηλαδή, άρχισε το μυαλό σου να μιλάει ξανά;

Quote:

---

Originally Posted by SeDiatetagmeniYphresia

Το Ridley βγαίνει από τον "ταλαντούχο" κύριο Ripley; Γιατί είναι αστείο να σε πουν "ταλαντούχο", όταν έχεις προκαλέσει τεράστια ζημιά και ήττες και οδηγήσει την ομάδα σου σταθερά και με πυγμή στον Απόλυτο Όλεθρο, βλέποντάς τον για βόλτα.

Αστειεύομαι, φυσικά, τέτοια ώρα δεν έβγαινες για κανά ποτάκι, αντί να βασανίζεσαι άδικα εδώ μέσα;

---

Βασικά είναι μια φράση απ'το βιβλίο Fahrenheit 451.

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αυτό το "έλλειψη σκέψεων" δεν το βρίσκω πουθενά στο διαδίκτυο όσον αφορά την κατάθλιψη.

Αν γκουγκλάρει κάποιος "depression lack of thoughts", όλα τα αποτελέσματα έχουν να κάνουν με κατάθλιψη και ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ. Εγώ δεν έχω καθόλου σκέψεις, μόνο σκέφτομαι γιατί δεν μου έρχεται τίποτα...

Το μόνο που βρήκα σχετικά έχει να κάνει με αποπροσωποποίηση πχ αυτό:
http://www.dpselfhelp.com/forum/inde...ner-monologue/

Όμως εγώ σίγουρα δεν πάσχω από κάτι τέτοιο.

Τι μου συμβαίνει :(

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

Αυτό το άδειο μυαλό είναι που κάνει και μένα να θέλω να κοιμάμαι όλη μέρα. Είναι λες και ο εαυτός μου με εγκατέλειψε. Αυτό το σύμπτωμα το έχεις πάντα ή περνάει;


Ρε γμτ, και πριν ήμουν καταθλιπτικός αλλά τέτοιο πράγμα δεν είχα. Τέτοια έλλειψη σκέψεων... Εσύ τελικά το ξεπέρασες αυτό όταν βγήκες απ'την κατάθλιψη; Δηλαδή, άρχισε το μυαλό σου να μιλάει ξανά;


Βασικά είναι μια φράση απ'το βιβλίο Fahrenheit 451.

---

Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν σκέψεις. Το σύπτωμα ουσιατικά είναι η έλλειψη συγκέντρωσης, η "συρρίκνωση" της μνήμης ιδιαιτέρως όταν με την κατάθλιψη συνυπάρχουν και συμτώματα άγχους.
Ναι, έχει επανέλθει η ενάργεια της σκέψης μου.... Αναγνωρίζω βέβαια, ότι οι μνήμες μου από τα διαστήματα που ήμουν σε επεισόδιο είναι ιδιαιτέρως θολές. Ωστόσο, τώρα είμαι καλά δεν αντιμετωπίζω κανένα πρόβλημα όσον αφορά τις γνωστικές μου λειτουργίες.

Quote:

---

Originally Posted by Adzik

Και παιδιά γιατί δεν κάνετε θεραπεία? Ήμουν αυτοκτονικη πριν δέκα χρόνια με βαριά κατάθλιψη..χρειάστηκαν αντικαταθλιπτικά κ ψυχοθεραπεία..δωρεάν έκανα για δύο χρόνια αναρωσσα εντελώς παιδιά..όσο το αφήνετε απλά χειροτερεύει....τώρα δεκά χρόνια μετά...δυστυχώς κοντεύει να επανέλθει μετά από διάφορα ζόρια...αν είχα την δυνατότητα θα έκανα πάλι
..κ όλα καλά...

Θέλει χρόνο. Άλλα παιδιά θα είστε πολύ καλά...
Λίγο ο ψυχολόγος...λίγη φύση... ηρεμία..πολυ ησυχία... Συμπληρώματα διατροφής κ καλή διατροφή κ θα στρώσει...ή τουλάχιστον θα φτιάξει πολύ. Δεν σας καταλαβαίνω παιδιά μου...μην αφήνετε την ζωή να ξεγλυστραει έτσι...

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Και που μπορούμε να κάνουμε δωρεάν;;; Γιατί εμένα αυτό είναι το πρόβλημα μου. Είχα πάει σε ένα ψυχίατρο στο ΙΚΑ και πριν καλά καλά με ακούσει με χαπακωσε. Δεν τα πήρα ποτέ. Μου φάνηκε πως απλά ήθελε να με ξεπερνάει.

Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App

masterridley. Εργάζεσαι? Σπουδάζεις? Έχεις καλούς φίλους, οικογένεια, συγγενείς?

Εννοώ, υπάρχουν χώροι οι οποίοι θα σου έδιναν ευκαιρία για θετικές εμπειρίες? Εννοώ, και μέσα στο βούρκο της κατάθλιψης, άμα υπάρχουν χώροι οι οποίοι αναπαύουν/ευχαριστούν τον άνθρωπο, ασχέτως του πόσο έντονα βιώνει το πρόβλημα της καταθλιψης, αυτοί οι χώροι πάντα κεντρίζουν το άτομο για να πράξει κάτι λόγω της σύνδεσης η οποία έχει δημιουργηθεί με τους χώρους αυτούς οι οποίοι παρότι πήγαν στον πάτο ωστόσο η κατάθλιψη δεν τους διαγράφει από τη σκεψη ως χώρους που αναπαύουν, ευχαριστούν και κεντρίζουν. Έτσι με λίγο κουράγιο, ο άνθρωπος αυτός, μπορεί να πράξει, κι οι πράξεις αυτές είναι ικανές να του προσφέρουν θετικά βιώματα, τα οποία με τη σειρά τους τουλάχιστον καταπραϋνουν από την κατάθλιψη. Ένα μεγάλο συνολο θετικών εμπειριών, απλά και μόνο με την επανάκληση στη σκέψη είναι πηγή αισιοδοξίας, αυτοεκτίμησης και δρα πολύ ευεργετικά στο πρόβλημα.

Mac, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι τα αντικαταθλιπτικα δρουν μονο ( και αν ) σε βαριες κτθλψεις , σε μεσαιες η λαιτ δεν κανουν τιποτα.