Οι ανθρωποι εχουν ονειρα.Τα παιδακια εχουν ονειρα.Μεγαλωνοντας αλλα ματαιωνονται κι αλλα οχι. Θελουμε κατι παρα πολυ .Κι ομως δεν εχουμε την παιδικη αισιοδοξια και αρχιζουμε να καταστροφολογουμε.Μηπως το μαγικο φιλτρο ειναι να αρχισουμε να μιμουμαστε την παιδικοτητα? Η τελευταια σχολιαζεται αρνητικα αν εμφανιζεται σε μεγαλες ηλικιες.Εισαι ανωριμος λενε και γελανε.Κι ομως καθε παιδι ειναι ενας φιλοσοφος
Μαμα τι ειναι αυτο και πως γινεται το αλλο ρωτα ο γιωργος.
Τι συμβαινει στην πορεια που χανουμε αυτο το φιλοπεριεργο χαρακτηρα μας που του αρκει ενα χαδι, ενα σαγαπω η ενα παγωτο για να ειναι ευτυχισμενος?Γιατι τοση αυστηροτητα, τοσες προσδοκιες κι αλλες τοσες απογοητευσεις?Που πηγε ο αυθορμητισμος μας και η εκφραση των συναισθηματων? Μαμα ειμαι στεναχωρημενος λεει το μικρο παιδακι γτ με κοροιδευουν στο σχολειο επειδη μοιαζω με κοριτσι παρα με αγορι
Κι αργοτερα? Νικολα εισαι *******
Πεφτει αυτος στα ναρκωτικα γτ κλεινεται στον εαυτο του.Γιατι , γιατι, γιατι?
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App