εγκλωβισμενοι στο φαυλο κυκλο της ζωης απο την αρχη ως το τελος..
απο οτι παρατηρω οι ανθρωποι οσο ζουν ακολουθουν τη πορεια ενος φαυλου κυκλου που αρχιζει απο τη γεννηση τους την αναπτυξη τους τη διαμορφωση των χαρακτηριστικων τους την ενηλικιωση τους την ωριμανση τους και το θανατο τους
σα να βλεπουμε δηλαδη ενα κυκλο που αρχιζει επο ενα σημειο που οταν ολοκληρωσει το κυκλο ζωης του θα καταληξει στο ιδιο σημειο θα συγκρουστει με τον εαυτο του και θα πεθανει
για αυτο το λογο και ανθρωποι που εκφραζουν την ιδια τη ζωη που σχεδον παντοτε αρνουνται να μεγαλωσουν γιατι εκπροσωπουν τη γεννηση και τη δημιουργια συνεχως παραπονιουνται οτι η ζωη τους ειναι ανοστη η ανουσια γιατι βλεπουν τον εαυτο τους παντου οπως ακριβως τη γη τη περιβαλει η στερια και η θαλασσα σα να μιαζει με ενα ανθρωπο η ψαρι που κολυμπα στο νερο