Αυτοκτονία

Είμαι φοιτητής στα 19. Έκανα κάτι ασυγχώρητο για 'μενα. Αντέγραψα στο Πανεπιστήμιο. Ξέρω πως πολλοί θα γελάτε. Ξέρω πως έχετε σημαντικότερα προβλήματα για να ασχοληθείτε ωστόσο θέλω να ακούσω τη γνώμη σας. Με έχει τρελάνει το γεγονός πως έχω αντιγράψει και τώρα δεν μπορώ να το διορθώσω. Ήμουν μια ζωή άριστος στη μαθητική ζωή (η μόνη ζωή που είχα) και τώρα καταστράφηκαν τα πάντα. Δεν το αντέχω, πραγματικά. Εγώ ευθύνομαι και δεν μπορώ να το διορθώσω. Θα με συνοδεύει σε όλη μου τη ζωή θυμίζοντας μου πόσο άχρηστος είμαι για να πετύχω μόνος μου σε 1-2 μαθήματα. Κλαίω συνεχώς, πονάει το στομάχι μου, πονάει η καρδιά μου. Δεν λέει να σταματήσει με τίποτα ο πόνος. Θέλω να πεθάνω...το επιδίωξα ήδη μία φορά και τώρα ζω από θαύμα. Αυτό...

Quote:

---

Originally Posted by Cervo

Είμαι φοιτητής στα 19. Έκανα κάτι ασυγχώρητο για 'μενα. Αντέγραψα στο Πανεπιστήμιο. Ξέρω πως πολλοί θα γελάτε. Ξέρω πως έχετε σημαντικότερα προβλήματα για να ασχοληθείτε ωστόσο θέλω να ακούσω τη γνώμη σας. Με έχει τρελάνει το γεγονός πως έχω αντιγράψει και τώρα δεν μπορώ να το διορθώσω. Ήμουν μια ζωή άριστος στη μαθητική ζωή (η μόνη ζωή που είχα) και τώρα καταστράφηκαν τα πάντα. Δεν το αντέχω, πραγματικά. Εγώ ευθύνομαι και δεν μπορώ να το διορθώσω. Θα με συνοδεύει σε όλη μου τη ζωή θυμίζοντας μου πόσο άχρηστος είμαι για να πετύχω μόνος μου σε 1-2 μαθήματα. Κλαίω συνεχώς, πονάει το στομάχι μου, πονάει η καρδιά μου. Δεν λέει να σταματήσει με τίποτα ο πόνος. Θέλω να πεθάνω...το επιδίωξα ήδη μία φορά και τώρα ζω από θαύμα. Αυτό...

---

Η γνώμη μου είναι πως είσαι πολύ σκληρός με τον εαυτό σου... Οκ, έκανες ένα λάθος αλλά δεν είναι με τίποτα άξιο για να σου στοιχίσει τη ζωή! Εδώ άλλοι κάνουν εγκλήματα και δεν αυτοκτονούν να ξεβρωμίσει ο τόπος...

Πάντα είμαι σκληρός, αυστηρός και ενοχικός. Πέρασα μία δύσκολη παιδική ηλικία γεμάτη φωνές, ξύλο, απάτη και διαζύγιο στη σχέση των γονιών. Το διάβασμα ήταν η μόνη μου έξοδος για να βγω από τον φαύλο αυτό κύκλο και τώρα με πνίγει το μόνο κομμάτι στο οποίο επένδυσα όλα αυτά τα χρόνια. Με πνίγει γιατί το πρόδωσα...

Μπράβο...αφού την γλυτώσεις και από χειρότερα πάλι καλά...καιρος να κοιτάξεις και κανένα άλλο κομμάτι της ζωής σου

90 % τον φοιτητων αντιγραφει στην Ελλαδα, σιγα μη κατσεις να σκας....

Quote:

---

Originally Posted by Cervo

Πάντα είμαι σκληρός, αυστηρός και ενοχικός. Πέρασα μία δύσκολη παιδική ηλικία γεμάτη φωνές, ξύλο, απάτη και διαζύγιο στη σχέση των γονιών. Το διάβασμα ήταν η μόνη μου έξοδος για να βγω από τον φαύλο αυτό κύκλο και τώρα με πνίγει το μόνο κομμάτι στο οποίο επένδυσα όλα αυτά τα χρόνια. Με πνίγει γιατί το πρόδωσα...

---

Υπερβάλλεις...

εμενα θυμαμαι σε ενα μαθημα ειχα γνωστο επιτηρητη και μου εκανε πλατες για να αντιγραψω.και γενικα ειχε πεσει πολυ αντιγραφη..υπαρχουν σε ολες τις σχολες στραβοξυλα καθηγητες που μονο με αντιγραφη μπορεις να τους περασεις..αντιγραφη και σκονακια

Quote:

---

Originally Posted by Cervo

Είμαι φοιτητής στα 19. Έκανα κάτι ασυγχώρητο για 'μενα. Αντέγραψα στο Πανεπιστήμιο. Ξέρω πως πολλοί θα γελάτε. Ξέρω πως έχετε σημαντικότερα προβλήματα για να ασχοληθείτε ωστόσο θέλω να ακούσω τη γνώμη σας. Με έχει τρελάνει το γεγονός πως έχω αντιγράψει και τώρα δεν μπορώ να το διορθώσω. Ήμουν μια ζωή άριστος στη μαθητική ζωή (η μόνη ζωή που είχα) και τώρα καταστράφηκαν τα πάντα. Δεν το αντέχω, πραγματικά. Εγώ ευθύνομαι και δεν μπορώ να το διορθώσω. Θα με συνοδεύει σε όλη μου τη ζωή θυμίζοντας μου πόσο άχρηστος είμαι για να πετύχω μόνος μου σε 1-2 μαθήματα. Κλαίω συνεχώς, πονάει το στομάχι μου, πονάει η καρδιά μου. Δεν λέει να σταματήσει με τίποτα ο πόνος. Θέλω να πεθάνω...το επιδίωξα ήδη μία φορά και τώρα ζω από θαύμα. Αυτό...

---

Δηλαδή έκανες τόσο κόπο για να μπεις στο πανεπιστήμιο, τόσο άγχος και τόσο διάβασμα και δε θέλεις να σπουδάσεις και να πάρεις το πτυχίο σου?? Για σκέψου το! Επίσης γιατί καταστράφηκαν τα πάντα?? Τι έκανες που είναι τόσο ντροπιαστικό? Γιατί νιώθεις άχρηστος?? Εγώ ξέρω παιδί που αντέγραψε στις Πανελλαδικές και όχι μόνο άχρηστος δε νιώθει, αλλά νιώθει και μάγκας...εσύ γιατί να νιώθεις άχρηστος??
Σ αυτό το σημείο θα σου πω το εξής...στο Πανεπιστήμιο και εγω σε κάποια μαθήματα που δεν με πολυενδιέφεραν διάβαζα το 70% της ύλης το υπόλοιπο ναι, κάποιες φορές το αντέγραφα..και γιατί θα έπρεπε να νιώθω άσχημα....?? Μπορεί και εσένα να μη σε πολυενδιέφεραν αυτά τα μαθήματα. Να ήταν βαρετά.. Η ζωή δεν είναι ποτέ μονοδιάστατη! Η ζωή είναι το ωραιότερο δώρο που θα μπορούσε να μας συμβεί ποτέ και πρέπει να την λατρεύουμε και να τη σεβόμαστε, όσες δυσκολίες και να μας τύχουν! Το γεγονός που σου έτυχε δεν είναι αντικειμενικό, είναι μια υποκειμενικά λανθασμένη ερμηνεία.. Ούτε το μυαλό παράγει ένα μόνο συναίσθημα τον πόνο, την θλίψη και την απαισιοδοξία. Ωραιότατα παράγει ΧΑΡΑ Κ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ Καταλαβαίνω, τα δύσκολα παιδικά σου χρόνια σε προγραμμάτισαν αρνητικά! Εξυπνο παιδί είσαι...ΜΠΟΡΕΙΣ ν αλλάξεις εύκολα αυτους τους προγραμματισμούς και να βιώσεις ΕΥΤΥΧΊΑ...δεν είναι δύσκολο, αλλά θέλει δουλειά!! Θα χαρώ να μάθω ότι πήγες πολυ καλά στην εξεταστική σου!!

Cervo, ούτε εγώ είμαι fun της αντιγραφής, κυρίως γιατί οι μαθητές και οι φοιτητές κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους έτσι κι όχι κάποιον άλλο. Μια φορά σκεφτόμουν να αντιγράψω κι από τα νεύρα μου σηκώθηκα κι έφυγα δίνοντας λευκή κόλλα. Μεγάλη επιτυχία!!

Ωστόσο, δεν νομίζω ότι το πρόβλημα που σου δημιουργεί όλα τα συναισθήματα που περιέγραψες είναι η αντιγραφή. Καταλαβαίνω πως ενδεχομένως έπεσε κατακόρυφα η ακαδημαϊκή σου (αυτό-) αντίληψη, αλλά στη ζωή δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Επίσης, να σου πω και το μεγάλο κλισέ "η ζωή είναι γεμάτη λάθη"... ένα ποσοστό αυτών θα σε πληγώσουν, ένα ποσοστό αυτών θα πληγώσουν άλλους, ένας ποσοστό αυτών θα τα ξεχάσεις κι άλλα θα τα κουβαλάς, ακόμη με κάποια μπορείς να γελάς κιόλας. Αν είχες καλλιεργήσει κι άλλους τομείς στη ζωή σου θα μπορούσες να "καλύψεις" αυτή "την αποτυχία" σύμφωνα με τα δικά σου λεγόμενα.

Δεν χρειάζεται να ξεχάσεις, εφόσον το θεωρείς τόσο τραγικό, μπορείς να το δουλέψεις και να αναλογιστείς γιατί σε πειράζει τόσο πολύ όλο αυτό. Πρόδωσες τον εαυτό σου; Γιατί; .... ή μήπως βλέπεις τον εαυτό σου, μόνο πίσω από τον καθρέφτη των σπουδών σου; Άραγε, υπάρχει ζωή και πέρα από το πανεπιστήμιο;

Η αλήθεια είναι πως η κατρακύλα με την ανάγκη φυγής άρχισε όταν πέρασα σε αυτή τη σχολή (Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ) ενώ δεν την ήθελα καθόλου. Σκέφτομαι πως αν αλλάξω σχολή, αν με άλλα λόγια κάνω 10% και μπω στη σχολή που πάντα ήθελα (Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας) και για την οποία αγωνιζόμουν ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα...

Quote:

---

Originally Posted by pavlosla

90 % τον φοιτητων αντιγραφει στην Ελλαδα, σιγα μη κατσεις να σκας....

---

Εμενα οι αλλοι αντεγραφαν απο μενα ........και παντα προθυμοπς να τους πω ......στο σχολειο βεβαια .....

Quote:

---

Originally Posted by Cervo

Η αλήθεια είναι πως η κατρακύλα με την ανάγκη φυγής άρχισε όταν πέρασα σε αυτή τη σχολή (Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ) ενώ δεν την ήθελα καθόλου. Σκέφτομαι πως αν αλλάξω σχολή, αν με άλλα λόγια κάνω 10% και μπω στη σχολή που πάντα ήθελα (Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας) και για την οποία αγωνιζόμουν ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα...

---

Εχω παιδί στην ηλικία σου που σπουδάζει. Σα μητέρα λοιπόν τρομάζω με την λέξη που έγραψες στο ποστ...και επίσης τρομάζω που γράφεις οτι εχεις κάνει κ άλλη απόπειρα στο παρελθόν...οι γονείς σου τα ξέρουν αυτά? Η μητέρα σου? Είναι δυνατόν, ένα παιδί στα 19 του να λέει τέτοια πράγματα?? Μην το ξανασκεφτείς ποτέ αυτό σε παρακαλώ, πες το στη μητέρα σου και ζήτα τη βοήθεια ειδικού επειγόντως να σου βγάλει απ το μυαλό αυτή τη λέξη... Επιτρέπεται πολλές φορές να "πέσουμε" σ αυτή τη ζωή, δεν είναι για τον καθένα μας εύκολη, επιβάλλεται όμως να σηκωθούμε...η κάθε δοκιμασία που περνάς είναι για σένα ένα μάθημα...κάτι που θα σου δώσει εφόδια και στην πορεία θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και πιο δυνατό...το μόνο που πρέπει να κανεις είναι να προσπαθείς να καταλάβεις τι εχει να σου δώσει αυτο το μάθημα...

Quote:

---

Originally Posted by Cervo

Πάντα είμαι σκληρός, αυστηρός και ενοχικός. Πέρασα μία δύσκολη παιδική ηλικία γεμάτη φωνές, ξύλο, απάτη και διαζύγιο στη σχέση των γονιών. Το διάβασμα ήταν η μόνη μου έξοδος για να βγω από τον φαύλο αυτό κύκλο και τώρα με πνίγει το μόνο κομμάτι στο οποίο επένδυσα όλα αυτά τα χρόνια. Με πνίγει γιατί το πρόδωσα...

---

δεν ειμαι ψυχολογος αλλα εχω καποια εμπειρια και αποσο εχω καταλαβει σχετικα με το προβλημα σου, δεν ευθυνεται το γεγονος οτι αντεγραψες αλλα το αγχος το συσσωρευμενο που εχεις τοσα χρονια απο το σπιτι σου ξεσπαει τωρα σε τελειομανία......δυστυχως οι αμαρτιες των γονεων παιδευουν τα παιδια αργοτερα, και εσυ απο μικρη ηλικια αρχισες να αισθανεσαι ενοχικα μηπως φταις που τσακωνονται........ετσι ξεσπασες την ενοχη στην ταση σου για τελειομανια........ειναι ψευδαισθηση ομως αυτο..ποσοι αλλοι εχουν αντιγραψει και δεν τους νοιαζει καν,.....και συ αντι να πεις εχω τωρα ελευθερο χρονο να κανω οτι γουσταρω πληρωνεις τα σπασμενα των γονεων σου.......ετσι ημουνα και γω σε πολυ δυσλειτουργικο περιβαλλον και μου βγηκαν προβληματα και μενα αλλιως ομως......στηριζονταν ομως στην ενοχη για το οτιδηποτε.........και συ αν δεν ειχες αυτο το προβλημα τωρα κατι αλλο θα ειχες γιατι εχει τραυματιστει η ψυχη σου με ολα αυτα που εβλεπες εκει
αυτο αν κατανοησεις και να φυγεις αν μπορεις απο το σπιτι αυτο δεν σου κανει καλο και τελος να επισκεφτεις εναν καλο ψυχολογο

Φιλε μου ναι θελω να γελασω με αυτα που λες, αλλα αλλο εγω αλλο εσυ. Αν ειναι να το πηρες τοσο στραβα που να αυτοκτονησεις, μια ειναι η λυση να εξιλεωθεις, πας στον καθηγητη σου και του το λες και τον παρακαλεις να σε κοψει για να ξαναγραψεις

Quote:

---

Originally Posted by Cervo

Η αλήθεια είναι πως η κατρακύλα με την ανάγκη φυγής άρχισε όταν πέρασα σε αυτή τη σχολή (Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ) ενώ δεν την ήθελα καθόλου. Σκέφτομαι πως αν αλλάξω σχολή, αν με άλλα λόγια κάνω 10% και μπω στη σχολή που πάντα ήθελα (Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας) και για την οποία αγωνιζόμουν ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα...

---

Εννοείται να το κάνεις κι ακόμη κι αν δεν μπορείς να ξαναδώσεις η Αγγλική Φιλολογία εκεί θα είναι! Αλλά και πάλι για το πανεπιστημίο μου γράφεις...