Υπαρχει κανεις αλλος με αυτη τη διαταραχη;

Αναρωτιεμαι.Υπαρχει αραγε κανεις αλλος που να κανει αυτες τις παρανοικες σκεψεις και πραξεις που κανω εγω; Υπαρχει κανεις που εχει ψυχαναγκαστικη νευρωση στη μορφη που εγω την εχω; Νιωθω οτι ειμαι ο μονος.
2 μερες τωρα κανω μια συγκεκριμενη πραξη ολη τη ωρα και με εχει αηδιασει.Τωρα εχει σταματησει αλλα φοβαμαι οτι θα μεινει για παντα στο κεφαλι μου αυτη η ψυχαναγκαστικη σκεψη.Νιωθω απαισια.
Δεν ξερω τι να κανω..ακομα και να παρω φαρμακα, ακομα κι αν κανω ο,τιδηποτε, φοβαμαι οτι δε θα φυγει αυτη η σκεψη.Ηταν αηδιαστικο.Ειμαι απελπισμενος.Θα ηθελα να ξυπνησω και να μη θυμαμαι τιποτα.
Ποιος αλλος περναει το ιδιο με μενα; Υπαρχει κανεις;

Δηλαδή τι κάνεις ? μη μας τρομάζεις ..


:P

Αν μας πεις λεπτομεριες κατι θα γινει.Τι αηδιαστικο κανεις?ενα παραδειγμα παρακαλω.ολοι κανουμε κατι που δεν ειναι σωστο κατα καιρους κιας μην τα λεμε ιχχιχιχ

Δεν ειναι κατι τρομακτικο.Ειναι απλα αηδιαστικο επειδη το επανελαβα πολλες φορες.Εχει να κανει με την καθαριοτητα ας πουμε.
Υπαρχει καποιος που ειχε παρομοια εμπειρια και νομιζε πως δε θα φυγει ποτε απο το μυαλο του μια σκεψη ή μια πραξη που εκανε;

Stefane όλοι οι ψυχαναγκαστικοί τέτοιες εμμονές έχουν..,
(edit... έχουμε! )

Στέφανε, ένας καταναγκασμός που είχα εγώ για ένα διάστημα ήταν να ελέγχω ξανά και ξανά τον θερμοσίφωνα. Παρόλο που ήμουν σίγουρη ότι τον είχα κλείσει, έπρεπε να το τσεκάρω ξανά και ξανά..Με κούραζε πολύ αυτή η διαδικασία..Νόμιζα ότι δεν μπορούσα να το ελέγξω μέχρι που πίεσα τον εαυτό μου να το δει εντελώς λογικά...Και κάθε φορά που μου έμπαινε η σκέψη στο μυαλό, απλά την απωθούσα ως παράλογη.. Δε λέω ότι ήταν εύκολο, αλλά δεν ήταν και αδύνατο...Αυτά βέβαια ισχύουν για μένα...Κάθε περίπτωση διαφέρει σε ένταση και σε λειτουργικότητα...

Και εγω προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου να το δει λογικα.
Ομως αυτο με το θερμοσιφωνα ειναι κατι που μπορεις να το πεις σε καποιον, ποσο μαλλον αν ειναι ομοιοπαθης.Τα δικα μου ειναι απεριγραπτα μερικες φορες.Ουτε στον ψυχιατρο δε μπορω να τα πω.
Ζηλευω ολους τους φυσιολογικους ανθρωπους που δεν εχουν τετοιες παραξενες και ανουσιες σκεψεις αλλα πιο ουσιαστικες.Και μονο στην ιδεα οτι αναγκαζομαι να εξηγησω μια ψυχαναγκαστικη μου πραξη σε καποιον, γινομαι χειροτερα.

Έχω κι εγώ ΙΨΔ, γύρω στα 10 χρόνια. Όχι σχετική με την καθαριότητα, αλλα δεν έχει σημασία νομίζω. Αυτό που είπες οτι, ντρέπεσαι να πεις τις εμμονές σου ακόμη και στον ψυχίατρο, είναι λάθος μέγα, για μενα. Αν δεν το κάνεις δεν θα βρείς βοήθεια και θα μείνεις εκεί που είσαι και μπορεί να γίνεις και χειρότερα. Θα αφήσεις τον \'\'ηλίθιο\'\' ψυχαναγκασμό να σου επιβάλει τι θα κάνεις; Το βλέπεις σωστό; Ο γιατρός είναι αυτός που θα σε βοηθήσει. Και θα σου έλεγα, να μην ζηλεύεις κανέναν, γιατι βάζεις με αυτό τον τρόπο τον εαυτό σου σε σύγκριση με άτομα που δεν έχουν το ίδιο πρόβλημα με σένα. Δέν είναι ίδιο το μέτρο σύγκρισης.

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος να ντρέπεται να τα πεί αυτά στο γιατρό γιατί το βλέπω συχνά στο φόρουμ να αναφέρεται....
Όσο ακραία και αν είναι δεν παύουν να είναι κομμάτι μίας \"ασθένειας\". Γι\' αυτό δεν πάμε στους γιατρούς για να λέμε αυτά?

Στεφανε πήρα το μυνημα σου κατα τις 9 θα μπώ μσν, αν θες μπες να τα πούμε και κει.

Σε καταλαβαινω οτι δεν θες να μιλησεις για καποιες απο αυτες τις σκέψεις/εμμονες σου. Αν δεν αισθανεσαι ανετα τοτε μην πεις τιποτα σε εμας εδώ. ΑΛΛΑ οσον αφορα το γιατρο σου εδω θα διαφωνησω. Πιστευω πρεπει να μιλησεις σε αυτον ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ για το τι σε απασχολεί. Και γω εχω ΙΨΔ αν και τωρα τελευταια σε μικροτερο βαθμό. Ειχα ανοιξει και θεμα εδω στις φοβιες αν θες ριχτου μια ματια:

http://e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=3025

Εχω μιλησει με το γιατρο μου γιαυτο και αισθανθηκα καλυτερα. Σε συμβουλευω να κανεις το ιδιο. ;)

Να σου πώ την αλήθεια κι εγώ πολλές φορές είμαι διστακτικός στο να ανοιχτώ στο γιατρό μου (ιδίως στην αρχή που πήγαινα) αλλά αν κάνεις τα πρώτα βήματα θα δείς οτι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ντρέπεσαι ή να φοβάσαι.
Εμένα κάποιες φορές έχει σκάσει στα γέλια με αυτά που του χω πεί ( :) )
και είχα νευριάσει αλλά καταλαβαίνω κιόλας οτι ανθρώπινο είναι κι αυτό, δεν κρατήθηκε, αλλά δεν σημαίνει οτι δεν σέβεται αυτά που του λές.
Τελικά σκέφτομαι οτι αυτό που μπορεί να φοβόμαστε (τουλάχιστον για μένα) δεν είναι η αντίδραση του γιατρού (μην τυχόν και μας γελοιοποιήσει) αλλά η αντίδραση του ίδιου μας του εαυτού επειδή αν φοβάσαι να τα πείς αυτά στον ίδιο σου τον εαυτό φυσικό είναι να φοβάσαι να τα πείς και αλλού.

Καλησπερα,

Ειδα ενα ντοκυμαντερ που μπορει να σας ενδιαφερει,για οσους δεν το εχουν δει και δεν βαριουνται,απο τη εκπομπη Κουτι της Πανδωρας με θεμα ψυχολογια με μια αλλη οπτικη.
Πολλοι εχουν εμπειρια και εχουν συνηθισει την ιατρικη,αλλα ας το δουμε χωρις προκαταληψη και εξω απο τον εαυτο μας.

http://www.veoh.com/videos/v16254613F7tzszmN

Απλα εγγραφη και εγκατασταση ενος player και

Επισης το www.greek-movies.com απ\'οπου βρηκα το λινκ,για να μην παει τσαμπα η εγκατασταση του player:)